Alþýðublaðið - 16.11.1966, Page 13

Dau&a ge slar
Ðra RÆalbuse
Sterkasta „Mabuse“ kvikmynd,
sem gerð liefur verið.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Leðurblakan
Ný söngva og gamanmynd í lit
um.
Marika Rftkk
Peter Alexander.
Sýnd kl. 7 og 9.
Trúl©fir arliringar
Fljót afgrejósla.
Sendum gegi, iw>stKrofn.
Guðm. Þorsteinsson
arullsmiður
Bankastræti 12.
Brayðhúsiið
Laiifjaveei 1 11
SMTTRT brauð
SNITTUR
BRAtrnTERTTJB
SÍMí 24R3I
Ifet Rnmsdff feii
LðgírseSiskrifstofa
SMSlvhðlsirata * 'S;>mbffind*h#«i8)
Sfmtar
13. kafii.
Max hringdi til Candy síðari
hluta vikunnar og bauð henni
til kvöldverðar.
Candy var undarlega spennt
yfir að hitta liann aftnr og um
leið skildi hún að þó hún hataði
Max fyrir það Ihvernig hann kom
fram við Beverley fannst henni
hann aðlaðandi og leizt eiginlega
alltof vel á ihann til að vera róleg
og hafa frið í sál sinni.
Meðan !hún stóð andspænls hon-
um við borðið gat hún ekki um
annað (hugsað en grátbólgið and-
lit Beverley. Henni fannst næst
um að hún sæti hjá þeim við borð
ið.
Max talaði mest en hann fékk
líka Candy til að segja frá starfi
sínu. l<fi og æsku. Hann lilustaði
af áhuga.
Sam+ sat Beverley þarna með
tárvot augu o-g sítt slétt iliár og
þegar kaffið kom ákvað Candy
að seeia það, sem lá henni svo
mjög í hiarta-
— É<* hef áhyggjur af Beverley
sagði hún.
Mav brosti istríðnislega til
henriav _ Finnst þér þú vera
stóra crstir ihennar Candv?
— ú'a víi að hún sé glöð.
— ví* vilium það alltaf um
baft corv, cíj elskum en bví miður
r««"m víís harla litlu þar um.
— -Tú við getum það, saiffði
hfin
F’-n virti hana fyrir sér.
— Tr:" '"’að áttu Candy.
— nn nð tala um Beveriey
. o" T':" Veverley elskar þig.
_ hvað ég er heppinn!
R3fj«i ímnn bara.
— 1'Tov mér bvkir afar vænt
um Pmwrlpv, ságði Candv alvar
lev — T,að er ekki aðeins henn
ar "heidur líka Dans veana
o? óo oot ekki afborið að siá
stiiínHZ+v„r hans óhaminaiu-
samo v,r ijjún ekki með þér á
hri*í'’tiacrinn var?
Ticr.-. buKsaði sig um. — JÚ,
bað m^nnjr mig.
_ v3r mjög æst þegar
hún tmm Iheim.
— H-vað iheldur bú að Beveriey
linctc-*: 0e hún vissi að við siti-
iim ti<ir oti tölum um hana? spurði
Mav T'1í,,iieaa.
— TTún má ekki vita það! En
éa ver-Jt tala um iþað Max
hennar vegna.
— TT""ð viltu eiginlega að ég
gpr’T TMftist toenni eða hvað?
P°,Wí hennar hlossaði upp.
_ Tni ort óþolandi!
Ée i-Jet sagt það isama um
þig.
— Af bvi að ég er að tala um
þoð '°m hú vilt ekki láta tala
iimí TT'>nnske. En ég er að revna
að bivran stúiku. sem mér þvk-
ir roWff vænt. um frá sorgum.
Ég re'mi ekki að auka á sorg
Ihennar eins og þú.
— Þár skjátlást þér góða! Ég
hef góð áhrif á Beverley. En
mér finnst að þú ættir ekki að
stinga litla laglega nefinu þínu
í annara málefni - eða að minn
sta kosti bíða þanlgað itil að þú
getur sannað það sem þú segir.
Hún þagði Ihiálfringluð yfir
orðum hans.
— Ef iþú vilt fá forvitni þinni
svalað, sagði ihann, - held ég aS
þú ættir að spyrja Beverley
sjálfa hvað væri að. Nú finnst
mér að við ættum að koma okk
ur á dansstað. Hvað finnst þér
um það?
Hana langaði gjarnan til að
fara með honum eitthvað svo
þau skildu ekki í reiði en henni
fannst hún ekki geta það og því
sagði hún kuldalega:
— Þakka þér fyrir Max. Mig
langar heim!
Hann sagði ekkert við þessu
oig meðan hann ók heim sagði
hann henni frá Mexíkó, systur
sinni og ættingjum.
Það var afar kyrrlátt og ró-
legt heima hjá henni og hún
óttaðist einmanaleikann. Enn
íhafði hún tíma til að komast í
híó, svo yrði Beverley kannske
komin heim og hún gæti spurt
hana hvað væri að henni.
Candy flýtti sér að fara í
dragt, hún sá að hún gat rétt
náð í isíðustu sýningu á næsta
kvikmyndahúsi.
Hún var komin að dyrunum
þegar síminn hringdi.
Þetta var Roger. — Ég var að
vinna eftirvinnu, sagði hann -
og er rétt búinn að borða. Nú
er óg kominn heim en ef þig
langar í kaffibolla í Bayswater
þar sem kaffið er afbragð vildi
ég gjarna sækja þig.
— Þakka þér kærlega fyrir
svaraði hún.
Þegar hún var húin að leggja
á fór hún og setti í sig eyrna-
lokka og málaði sig hetur. Það
varð hún að gera fyrir Roger,
því hún hafði puntað sig fyrir
Max og hafði húið sig undir
skemmtilegt kvöld.
Þau sátu lenigi í veitingahús-
inu og Roger, sem hafði lofað
að leyfa henni að ihugsa sig um
spurði aftur, ihvort hún vjldi
giftast honum um leið og hann
þauð henni góða nótt fyrir utan
heimili liennar.
— Ég veit að' ég er að reka á
eftir þér og það er ekki rétt af
nér en gifztu mér Candy. Gifztu
mér og við verðum haminigju-
söm saman!
Hún leit hikandi á hann og
sagði svo: — Við skulum koma
inn!
Þegar iþau komu inn í dag-
stofuna tók hann utan um hana.
— Við verðum að tala saman
Candy.
Hún losaði sig blíðlega úr
faðmi lians. — Heldurðu að við
getum talað um hjónahand?
Annað ihvort vill maður gifta
sig eða ekki! Annað hvort elsk-
umst við eða ekki! Hún hreyfði
hendurnar eins og hún vildj sýna
ihonum hve tómlegt slíkt hjóna-
hand yrði.
— Heldurðu að ást sé eini
grundvöllurinn fyrir hamingju
sömu hjónabandi?
- Já.
— Gerir ástin mann hamingju
saman?
— Éig veit það ekki....
— Þú veizt það! Þú ihefur ver
ið óhamingjusöm í ástum!
— Þú ert bitur.
— Fyrirgefðu en ég verð að
gera þér Ijóst að ást verður til
af virðingu, sameiginlegum á-
hugamálum, sa|mei;ginlegum
hlátri. Það sem m'áli skiptir er
sú framtíð, sem tveir aðilar geta
byggt upp saman.
— Og þú heldur. . . .
— Að við verðum hamingju
söm saman - að við igetum skap
að ejtthvað saman, ef við aðeins
viljum.
Hún stóð grafkyrr og snéri
baki við honum meðan hún virti
fyrir sér herbergið þar sem hún
bafði verið svo einmanna fyrr
um kvöldið. Leit á tímaritin þar
sem myndir eftir hana voru á
forsíðunni - þetta var starf henn
ar og þrátt fyrir velgengni henn
ar var hún ekki ánægð. Hún leit
á bleiku kvöldtöskuna, sem hún
hafði haft með sér um kvöldið.
Svo fór liún að hugsa um Bev
erley og Max og um leið vissi
hún að hún hefði ekki hlustað
svo lengj á Roger ef Beverley
hefði ekki grátið jafn mikið
kvöldið áður og henni ékki þar
afleiðandi fundizt Max fráhrind-
andi. Nú leit hún á Roger og
rétti fram báðar hendurnar oig
sagði alvarlega:
— Ef til vill er þetta satt. Ef
til vi'll kemur ástin af sjálfu
sér síðar.
Hann dró hana til sín og
lagði kinnina að hlári hennar
á meðan jafn rólega og tilfinn-
ingar laust og hann var vanur.
— Viltu giftast mér Candy?
Ög ihún svaraði jafn tilfinn-
ingarlaust: — Já, ég vil giftast
þér Roger.
14. kafli.
Candy sagði Beverley þá um
kvöldið að hún ætlaði að giftaslr
Roger. I
Unga stúlkan tók utan um
hana.
— Ég Ihef aðeins hitt hann
einu sinni, en mér fannst hann
óvenjulega aðlaðandi — hanjn
er laglegur og rólegur og án efa
rétti maðurinn fyrir þig.
— Af hverju segirðu án efa?
— Ég þekki þig ekki nóg til
að vita, hvað það er sem þú ósk-
ar þér í hjónabandinu.
— Allar konur óska fyrst og
fremst að hætta að vera ein-
mana og auk þess varir ofsafeng
in ást aldrei lengi.
— Ég veit það ekki, sagði
Beverley hugsandi, — en fyrst
þú ætlar að giftast Roger hlýt-
urðu að vera Ihætt að hugsa um
Eric.
- Já.
— Þá ætla ég að segja þér
allt. Þá veit ég að éig særi þig
ekki framar.
Candy leit undrandi á hana
og skelfingin greip hana. Það
hlaut að vera eitthvað um Max,
Ihugsaði hún.
— Mig langaði til að segja
♦---------------- ---------------
Þjóntistukönniui
Framhald síðu 2.
jrændur vorir norðmenn voru
seínni fyrir til svars ,og mlstókst
fyrsta tilraun Neytendará'Ssins þar
að mestu. Forsvarsmenn þess bíða
nú með eftirvæntingu, hvernig til
tekst á íslandi, og frá því verður
örugglega skýrt rækilega í Noregi.
færi ,að þeir gætu bent lönd-
um sínum hingað þeim til fyrir
myndar.
Samkeppni um þjónustu.
Hér á landi er nú mikið fram
boð fyrsta flokks ráfmagnstækja
og samkeppni mikil. Eitt af því
góða, sem þjónustukönnun Neyt
endasamtakanna gæti af sér leitt,
væri samkeppni um þjónustu og
niðurstöður góðrar könnunar jafn
gilda á sinn hótt niðurstöðum gæða
matsrannsókna.
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu sængurnar,
eigum dún- og fiðurheld ver,
gæsadúns- og dralon-sængur og
kodda af ýmsum stærðum.
Dún- og
fíðurhroinsun
Vatnsstíg 3. Sími 18740.
(Örfá skref frá Laugavegi).
16. nóvember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIB JtS