Dagur - 04.11.1997, Blaðsíða 11

ÞRIÐJUDAGUR 4 .NÓVEMBER 1997 - 27

LÍFIÐ í LANDINU
SPJALL
Flestir kannast við
911 þættinaí
sjónavarpinu, þar
sem endursköpuð
eruatvikúrlífi
fólks þarsem mikil
hætta hefurskap-
ast á því að einhver
týni lífl eða slasist
alvarlega.
Neyðarlínan
Hér á landi er það sími 112,
Neyðarlínan, sem tók til starfa
um áramót 1995-96. Fyrir
nokkru var haldið námskeið fyrir
starfsfólk Neyðarlínunar, nám-
skeið sem miðar að því að starfs-
fólkið sé betur starfi sínu vaxið.
Elínborg Aðils vann áður hjá
lögreglunni, en hóf störf hjá
Neyðarlínunni í jan. 1996.
„Það er helst að fólk sé svolít-
ið feimið við að hringja vegna
þess að það heldur að aðeins
megi vera um líf og dauða að
tefla. En neyð er neyð, hvort
sem þar er um hjartaslag eða
innbrot að ræða. Mælikvarðinn
er einfaldlega upplifun fólksins
á atburðinum. Það sem einn
kallar neyð, er kannski smámál í
augum annars, en veldur eigi að
síður þeim fyrrnefnda miklum
vandkvæðum11.
A námskeiðinu var farið mjög
nákvæmlega í alla símsvörun,
leiðbeinendur voru tveir banda-
rískir menn sem vinna við 911
kerfi í Bandaríkjunum. Ubúin
voru kort sem starfsfólk fyllir út
Fái eldri en 3 4 ára
verk í brjósthol í
Bandaríkjunum, er
það flokkað sem hugs-
anlegthjartaáfall.
jafnóðum þegar hringt er og
leiðbeina fólki samkvæmt þeim
svörum sem fást.
„Við eigum fyrst að spyrja sjö
spurninga, það eru grunnspurn-
ingar,“ segir Elfnborg. „Svo þeg-
ar við höfum fengið svör við
þeim, þá getum við farið í næstu
spurningar, eftir því í hvaða
flokki viðkomandi lendir, hvers-
konar neyð er um að ræða. Við
sem vinnum við Neyðarlínuna
höfum öll grunnþekkingu í
skyndihjálp og allir eru þjálfaðir
í einhverju fleiru. Margir eru
fyrrverandi Iögreglumenn,
sjúkraflutningamenn eða hjálp-
arsveitarmenn og hafa góða
þekkingu á erfiðum aðstæðum".
Elínborgu finnst þetta nám-
skeið hafa gert mikið gagn. Betri
samræming fáist þegar allt er til
á blöðum, skipulagið allt í fast-
ara formi og við það aukist
verulega líkur á því að rétt svör-
un verði. „Stundum er fólk dá-
lítið óþolinmótt og skilur ekki af
hverju ég er hin rólegasta að
tala við það þegar því finnst að
ég eigi að vera að senda því
hjálp. Það gerir sér ekki grein
fyrir því að á meðan ég er að
tala við það, þá er hjálpin á leið-
inni. Og með þeim \dðbótarupp-
Iýsingum sem ég fæ, þá hafa
sjúkraliðar og læknir betri að-
stöðu þegar á staðinn er komið.
Svo eru reyndar margir sem
verða rólegri við það að talað er
við þá á meðan þeir bíða. Það
skiptir öllu máli að halda ró
sinni og halda áfram að fá upp-
lýsingar og segja fólki til. Sú að-
stoð sem viðstaddir geta veitt á
meðan beðið er, getur skipt höf-
uðmáli, því oft er þetta spurning
um mínútur,“ segir Elínborg að
lokum.
NÝJAR ÍSLENSKAR ÞJÓÐSÖGUR
„Dansaðu þá“
Saga sú sem hér er höfð eftir,
gerðist íyrir um það bil þrjátíu
árum, en þetta var á þeim tíma
þegar Hermann Gunnarsson,
títtnefndur Hemmi Gunn, var
nemandi í Verslunarskóla ís-
lands. Þá, rétt einsog nú, fannst
Hemma afar gaman að standa
fyrir ýmiskonar gríni og gamni,
og stóð hann fyrir ýmsum uppá-
komum í því sambandi.
Svo var það einhverju sinni
sem haldið var heljarmikið
skólaball í Versló, eða nemenda-
mót einsog þessar samkomur
heita á þeim bænum. Þangað
var Hemmi mættur að vanda og
vildi ekki láta sitt eftir liggja í
gríninu. Hann tók sig því til og
gekk að ungri stúlku sem sat
þarna við borð og spurði hana
hvort hún vildi dansa. Sú varð í
fyrstu nokkuð hissa, enda hafði
hún aldrei heyrt um sérstaka
kunnáttu Hemma eða áhuga
hans á dansmennt, þó seinna
tækist honum reyndar að toppa
alla sprengitenóra landsins með
laginu Hvað er betra en að
dansa.
En vinkonan ákvað að láta
slag standa. Og hún gekk með
Hemma út á dansgólfið, en
þangað leiddust þau hönd í
hönd og þegar út á gólfið kom
sleppti okkar maður handtakinu
og sagði svo hina fleygu setn-
ingu, sem margir hafa síðan í
minni sér:
„Jæja allt í lagi, dansaðu þá-“
Umsjón: Sigurður Bogi
Sævarsson.
SMÁTT OG STÓRT
UMSJON
Guðrún Helga
Sigurðardóttir
„Mér þykir þú hvass“...
Háttvirtur símamálaráðherra, Halldór Blöndal,
svaraði fyrir hækkun á gjaldskrá Pósts og síma í
síðustu viku og sló þar í gegn eins og hans er
von og vísa. Ráðherrann sneri vörn í sókn og tókst sérlega vel
upp þegar hann ásakaði fjöl-
Símamálaráðherrarm: „Þú vilt ekki
svara“...
Þegar vel er gert er vel gert.
miðlamann: „Þú ert svo ungur,
þú manst þetta ekki...“, „Vertu
nú ekki að snúa út úr...“, „Mér
þykir þú hvass“, „Það kom nú
fram hjá mér áður í Morgun-
blaðinu, ég geri ráð fyrir að þú
hafir séð það, áhugamaður um
þessi mál...“ og svo sneri ráð-
herrann spurningaleiknum við,
í stað þess að svara spurningum
sagði hann ásakandi: „Þú vilt
ekki svara þessum spurning-
um“! Hver var að spyrja hvern?
Þegar erfitt er að svara fyrir
pólitískar gjörðir sínar verður
maður vfst að grípa til annarra
ráða. Þannig er lífið.
Hverjum skal
hrósað?
I Hafnarfirði hefur verið stofn-
að nýtt listafélag með það
markmið að gera listir sýnilegri
í bæjarlífinu og er það óneitan-
lega löngu tímabært. Sigurður
Einarsson arkitekt er einn af
forvígismönnum þessa nýja fé-
lags. I síðasta tölublaði af
Fjarðarpóstinum skrifar hann
grein og kvartar hann undan
því að hönnun sé illa sinnt af
bæjaryfirvöldum. Hann nefnir
þó tvö dæmi um vel heppnaða
hönnun, hönnun og byggingu
tónlistarskóla og safnaðarheimilis við Hafnarfjarðarkirkju og svo
endurbyggingu húss Verslunar Einars Þorgilssonar. Sigurður
vann sjálfur það hönnunarverkefni. Sumir myndu kannski
kynoka sér við að hrósa sjálfum sér opinberlega en þegar vel er
gert er vel gert og ekkert fjas um annað.
Jólahvað?
Jólagjafavertíðin er byrjuð, svo
sem sjá má í auglýsingum og
verslunum. Sú var tíðin að
börnin biðu með tilhlökkun í
augunum eftir jólasveinunum í
Rammagerðinni. Þegar þeir
skrítnu karlar og konur voru
komnir í gluggann í Hafnar-
strætinu, og áður Suðurlands-
brautina, þá voru jólin í nánd
og ekki fyrr. Nú er tíðin önnur.
Kaupmenn keppast um heimil-
ispeningana fyrir jólin því að
allir vilja stækka kökuna og fá
sem stærstan hlut af henni.
Kringlan og Holtagarðar vilja
helst gleypa allt og alla og skilja ekkert eftir fyrir smælingjana.
Þess vegna ryðjast menn áfram í auglýsingatímum sjónvarpsins
og jafnvel má sjá ómerkilegar auglýsingar herrafataverslana fram-
leiddar í útlöndum þar sem textinn er áberandi útlenskulegur. Er
þetta boðlegt? Nei, segja sumir. Nú hefur Rammagerðin ekki
lengur forystuna. Nú er það lögmál frumskógarins sem gildir.
Héðan í fráog
hingað tU
Og í Tokin er vitnað í Friðrik
Sophusson fjármálaráðherra
sem hitti naglann á höfuðið og
sagði svo ógleymanlega út yfir
söfnuð eldri borgara fyrir utan
Alþingishúsið fyrir nokkrum
vikum:
„Héðan ífrá og liingað til“...
Og hvað skyldi það nú þýða?
Jólin: lögmál frumskógarins gildir.
„Héðan i frá“... „og hingað til“.