Dagur - 04.12.1997, Blaðsíða 15

Tfc^ur
FIMMTUDAGUR 4.DESEMBER 1997 - 31
JÓLALÍFIÐ í LANDINU
María Ágústs-
dóttir er staif-
andi presturí
Háteigskirkju,
þarsem hún leys-
irséra Tómas
Sveinsson of, en
hann erínáms-
leyfiíeittár.
MiMð að gera
á aðventu
Það ersvo áberandi
sártað vera einn ájjöl-
skylduhátíðinni
María var áður prestur í Dóm-
kirkjunni, þar sem hún var í
fj'ögur ár. „Það er mikið að gera
hjá prestum á aðventunni,“ seg-
ir María. „Sem betur fer hefur
það færst í vöxt að aðventan er
orðin mjög hátíðleg og mikið
um að yefa í jdr.kjustarfinu á
þeim tíma. Fyrsti sunnudagur í
aðventu er víða orðin að stórhá-
tíð“.
Það er mikið um að skólar og
leikskólar komi í heimsókn í
kirkjurnar á aðventu og svo eru
það giftingar og skírnir, sem
færast mjög í vöxt á þessum
tíma. Fólk gerir Iíka ráð fyrir því
að meira sér lagt í messur, falleg
tónlist og skreytingar og allt
kallar þetta á undirbúning
prestanna.
Margii einir og sorgmæddir
„En svo er það Ifka annað sem
ekki er eins skemmtilegt og það
er að fólk leitar til okkar prest-
anna með fjárhagsvandræði sín í
kringum hátfðarnar, því þó fólk
sé illa statt fjárhagslega, þá vili
það gjarnan halda gleðileg jól og
til þess þarf fé. Svo er það oft
áberandi á þessum tíma að þeir
sem eru einir eða hafa misst
einhvern á árinu, leita til okkar
eftir stuðningi. Það er svo áber-
andi sárt á fjölskylduhátíðinni
að vera einn,“ segir María með
hluttekningu í röddinni.
Prestar vinsælir um
liálíðamar
Við erum út um hvippinn og
hvappinn á aðventunni, það er
mikið um að prestar séu fengnir
til allskonar félagasamtaka að
halda erindi og þá fáum við gott
tækifæri til að boða fagnaðarer-
indið til fólks sem að öllu jöfnu
kemur ekki í kirkju," segir Mar-
ía. „Um jólin eru svo þessar
venjubundnu messur, kl. 6 á að-
fangadagskvöld og aftur um
miðnætti. Við erum svo heppnar
hér að vera tvær og getum því
skipt þessu með okkur. A jóla-
dag eru messur líka og Helga
Soffía, sem er með mér verður
með barnamessu, sunnnudaga-
skóla kl. 11 á jóladag og ég held
að það sé nánast einsdæmi hér,“
bætir hún við.
María verður í eitt ár í Há-
teigskirkju, en hvað tekur svo
við? „Eg hef ekki miklar áhyggj-
ur af framtíðini" segir hún, „ég
hef alltaf verið leidd þangað
sem mín var þörf hingað til og
ég á von á því að svo verði
áfram". vs
Gjöftn kom stöðugt á óvart
í Háskólabíó er nú sýnd kvik-
myndin „The Game“ eða Leik-
urinn með Michael Douglas og
Sean Penn í aðalhlutverki.
Þetta er dæmigerð vinsælda-
mynd og afbragðs góð afþreying.
Ég skemmti mér vel og féll kylli-
flöt fyrir fléttu leiksins sem kom
stöðugt á óvart eins og einn bíó-
gesturinn fyrir aftan mig sagði
einmitt stundarhátt í miðri
mynd.
Douglas leikur þreyttan
hrokagikk, leiðan á öllum bján-
unum í kringum sig, með öðrum
orðum algjöran skíthæl. Hann á
nóg af peningum og býr einn en
hafði átt konu sem hraktist frá
honum vegna kaldlyndis hans.
Hún elskar hann samt enn og
þegar líða tekur á myndina, og
Douglas fer að sýna manneskju-
legar hliðar sínar, skilur maður
hvers vegna. Sá sem kemur
Douglas í nýtt hlutverk er bróð-
irinn sem Sean Penn leikur og
saknaði ég þess helst að hlut-
verkið væri ekki stærra.
Þeir bræður hittast á afmæli
Douglas og afmælisgjöfin er
boðskort á einhvers konar
skemmtunarþjónustu. Douglas
sem þarf að stýra banka og vera
stór karl telur sig engan tíma
hafa í svona vitleysu. Þegar
hann situr einn yfir viskíglasi
hringir hann og er þannig lentur
í leiknum. Nú byijar afmælis-
gjöfin að gefa af sér en hér má
ekkert segja, leikurinn verður að
fá að vera leikur.
Ég hitti vin minn í hléi sem
lét í ljós þá skoðun að honum
fýndist myndin full hæg, ég var
ekki sammála og þegar ég hitti
hann á leiðinni út eftir mynd út-
skýrði ég að rólegheitin í byrjun
hefðu verið nauðsynleg enda út-
koman frábærlega góð persónu-
sköpun hjá Douglas. Hann játti
því án þess að vera sannfærandi.
Douglas tekst að vera ótrúlega
sannfærandi leiður og fúll (er
það reyndar oftast) en til þess
þarf áhorfandinn að hafa fengið
nokkurt tóm til að kynnast hola
hljóðinu sem eins og alltaf i
skáldskap er sárasta hljóðið.
The Game er góð mynd og
þegar maður gengur út er mað-
ur sæll með vini sína og vanda-
menn sem halda sig við að gefa
hefðbundnar afmælisgjafir.
SMÁTT OG STÓRT
RíMr ogfátækir
Tölvur eru magnaðir hlutir og í raun ein stór-
kostlegasta uppfinning mannsins, sérstaklega
þegar tölvubyltingin verður gengin f gegn og við
skiljum til fullnustu hvað tölvan hefur fært okk-
ur. Mogginn sagði frá því í vikunni að skortur
væri á tölvunarfræðingum og það hefur lengi
verið vitað. Það er því full ástæða til þess að skora á allt unga
fólkið, sem er að fara að velja sér braut í lífinu, að nýta sér sókn-
arfærin sem þarna skapast þ\'í að möguleikarnir eru nánast óend-
anlegir fyrir duglegt og hugmyndaríkt fólk. Tölvan gefur gríðar-
legá sérkunnáttu
eins og staðan er
í dag, gefur for-
skot fram yfir
aðra, til dæmis á
vinnumarkaði, en
á sama tíma ótt-
ast margir að bil-
ið milli „ríkra“ og
„fátækra" aukist á
tölvuöld, ekki í
peningum talið
heldur sérþekk-
ingu og tölvu-
kunnáttu. Það er
spurning...
Hvilir sig á íslandi
Og svo berast fréttir af okkar ást-
kæru Björk Guðmundsdóttur sem
hefur fengið nýrnakast og kemst
ekki til útlanda tii að kynna sína
frábæru plötu Homogenic. Björk
ku vera á batavegi og er það gott.
Bestu kveðjur til Bjarkar og von-
andi að hún hressist nógu vel á
íslandi um jólin til að geta notið
sín almennilega f útlandinu á
nýju ári.
Eistinn Kjálkarýr
Hvalaást Islendinga er alltaf söm við sig og frekar að aukast ef
eitthvað er. Búrhvalurinn, sem rak á land í Steingrímsfirði á dög-
unum, hefur nú verið nefndur „Kjálkarýr" manna á milli og kem-
ur svo sem engum á óvart sem fylgst hefur með fréttum. Aukin-
heldur hefur komið í Ijós að ekki vantar bara kjálkann á blessað-
an skapninginn heldur vantar líka annað eistað. Það mætti því
þróa nafnið svolítið og ættfæra þennan eistleysingja sem Eistann
Kjálkarý þó að enginn viti svo sem nákvæmlega úr hvaða Iand-
helgi þessi eymingi kemur eða hvar hann hefur komið við á sinni
lífsleið.
Leiksvæði fyrir Keiko
Það er hins vegar mun betur vitað um kvikmyndastjörnuna
Keiko, frægasta bval allra tíma fyrir utan Móbý Dick. Bandaríkja-
menn hafa verið að vandræðast með Keiko greyið í mörg ár og
ekkert vitað hvað þeir eiga við hann gera. Vilja henda honurn í
hafið við Island en vita sem er að umhverfis- og dýraverndunar-
samtök myndu strax minna á siðferðislega skyldu ef honum væri
bara sturtað í sjóinn og látinn bjarga sér sjálfur. Núna er nýjasta
hugmyndin að girða af leik- og þjálfunarsvæði fyrir Keiko í Eski-
firði þar sem honum yrði „kennt“ að bjarga sér sjálfur áður en
honum yrði sleppt lausum. Hugmynd sem kannski er ekki svo
galin en auðvitað hlýtur maður að velta fyrir sér hvort Keiko hafi
ekki verið hnepptur í ævilangt fangelsi í upphafi eða er kannski
einhver von? Það \itum við náttúrulega ekki fyrirfram...
Guðriín Helga
Sigurðardóttir