Dagur - 13.12.1997, Blaðsíða 9

Dagur - 13.12.1997, Blaðsíða 9
LAUGARDAGUR 13. DESEMBER 19 9 7 - 25 „Nei, það er af og frá. Ýmsar kenningar eru uppi um Jtað hvað olli hvarfi síldarinnar. A þessum árum mokveiddu Norðmenn og síðar líka Rússar uppvaxandi síld sem gengur norður með strönd Noregs inn á firði og flóa fyrstu fjögur ár sín. Þarna var mjög Blaðamaður sekkur i síld. Kristján Ingólfsson blaðamaður Timans var um borð, fór út i kösina, sökk lengra og lengra, þar til komlð var með gilsinn og blaðamaðurinn híföur upp áður en hann fór upp fyrir haus i silfur hafsins. rún ekki norður fyrir Langanes, rótuðu upp síldinni, - og voru komnir í toppsæti listans þegar vertíðinni lauk. Draumux rætist Þrátt fyrir fjölbreytt störf til sjós og lands átti Þorsteinn þó alltaf einn draum sem ekki hafði ræst, að Iæra verk- og handmenntir! En þegar Þorsteinn hafði lokið skipstjóraferli, þingmennsku, stjórnarformennsku í Síldarverk- smiðjum ríksins og látið af störfum sem fiskimálastjóri, Iét hann til skarar skríða. „Mig langaði í smfðadeildina fyrir 45 árum þegar ég var við kennaranám. Það varð nú ekki af því, ég fór í Stýrimannaskólann í staðinn. Svo leyfði ég mér að láta drauminn rætast, 66 ára gamall. Þegar ég lít yfír þessi fimm ár frá því að ég lét af starfí, þá eru þau þrátt fyrir þennan sjúkdómsferil, tvímælalaust skemmtilegustu ár ævinnar. Eg gat leyft mér að fara að leika mér. Fyrst tók ég að mér að gerast dagafi Iitlu dótturdóttur minnar, og síðan fór ég um haustið í skólann. Það var gríðar- lega gaman að vinna með ung- mennunum. Það æxlaðist nú svo til að okkar ágæti lektor í smíða- deildinni, Ingólfur Ingólfsson, féll frá. Eg dagaði uppi í deild- inni og tók við og sinnti störfum hans í heilan vetur,“ segir Þor- steinn. Ekki áhugasamur fyrir þing- mennsku Þorsteinn viðurkennir að hann hafði aldrei haft mikla ánægju af þingstörfum. Hann var af og til á Alþingi sem varaþingmaður, og í fullu starfí eftir að Bjarni Benediktsson féll frá. Þorsteinn segir að hann hafi kynnst Ólafi Thors á sínum tíma, og síðar Bjarna Benediktssyni, sem lagt hafi hart að sér að taka þátt í pólitíkinni. Hann segir að þing- störfin hafí opnað augu sín fyrir ýmsu og viðhorf sín til starfa Al- þingis hafi gjörbreyst. Ahugamál Þorsteins í dag eru smíðar úr trjáviði og málmi og þær stundar hann af kappi. Hann hefur alla tíð fengist við að smíða, meðal annars fallegar innréttingar í hús þeirra Vilborg- ar Vilmundardóttur að Sunnu- vegi 9 í Reykjavík. Húsgögn, til dæmis forláta skápur úr gegn- heilli eik, stórkostlegir hlutir úr málmi og viði, renndir og út- skornir af mikilli list, prýða heimili þeirra hjóna. Þorsteinn vinnur vel að upp- byggingu eigin heilsu. Hann fer út í flestum veðrum og gengur, þau hjónin fara í heimsins besta nuddpott í Breiðholtslauginni, og stunda líkamsæfingar í jóga- stöðinni Heilsubót. Hjartamein verða læknuð í dag, en þeir sem þau hafa fengið verða að gæta að hollustu og hreyfingu. Ella er hætta á áð sæki.ksama Jiorfið. þegar fregn barst um skipið að kokkurinn væri horfinn og lík- lega í sjóinn. Það var leitað um allt skip án árangurs. Þegar ég skoðaði koju kokksins, fannst mér einhvern veginn óeðlilega hátt í kojunni. Kokksi var hins vegar ekki undir sænginni. Af rælni fletti ég dýnunni við. Og viti menn, þar lá þessi grann- vaxni maður, blindfullur, og svaf úr sér vímuna. Við vorum auð- vitað búnir að missa tíma við þessa uppákomu. En ég átti eftir að fyrirgefa kokknum. Allur flot- inn var kominn út á miðin. En við hins vegar lendum á leiðinni á vaðandi síldartorfum, og kjaft- fyllum bátinn. Við héldum inn á Vopnafjörð til löndunar og vor- um komnir í síldveiði þegar þeir fyrstu komu þarna uppeftir, - allt týnda kokknum að þakka!“ Þorsteinn segir skemmtilega sögu af Jóni Kjartanssyni sýslu- manni og alþingismanni á Siglu- fírði sem óbeint tengist áfengi. Hann kom einhverju sinni að máli við Þorstein á bryggjunni á Siglufirði og sagði að hann væri að koma á sig óorði! Þorsteinn segist hafa hváð. Jú, skýringin var sú, að bátur- inn Jón Kjartansson, sem Þor- steinn stýrði var manna á meðal kallaður „Jón sífulli", vegna þess hversu fljótir menn voru að fylla hann. Þá þekktist ekki nema einn Jón Kjartansson á Siglu- fírði, og hann var kallaður „Son- ur Siglufjarðar". Nú stóð hann þarna, sjálfur Jón Kjartansson, framsóknarþingmaður og rak baksíðu Tímans upp að nefinu á Þorsteini Gíslasyni skipstjóra. Þarna stóð feitletrað: „A sama sólarhring kom Jón Kjartansson tvisvar sinnum fullur til Siglu- fjarðar." Þorsteinn segir að þetta hafí verið fyrstu kynni hans af alnafna bátsins, upphaf að mik- illi vináttu við Jón Kjartansson alþingismann, sýslumann og templara í ofanálag! Þorsteinn Gíslason segir að honum og bræðrum hans hafi verið innprentuð reglusemi í hvívetna á æskuheimilinu í Garði. Þorsteinn gekk í stúkuna á staðnum, Siðsemd. Síðar tók hann við starfí Unu miðils, sem landsfræg var sem Völva Suður- nesja, stórmerk kona, og varð stjórnandi stúkunnar, sem starf- aði af miklum krafti. Aflamennskan keppnisíþrótt ,fi síldarárunum var afla- mennskan eins konar keppnis- fag, ekkert ósvipað og spennan við handboltann. A hvetju mánudagskvöidi hlustaði öll þjóðin á lestur aflaskýrslunnar Jón sífulli var þessi litli Jón Kjartansson SU oft kallaöur, enda kom hann „fullur“ tvisvar á sama sólarhringnum að sögn dagblaðanna. Sonur Siglufjarðar, framsóknarþingmað- urinn, og nafni bátsins, sagði / gríni að þetta kæmi óorði á sig, templarann. Draumar benda á físk Sjómenn eru sagðir hjátrúarfull- ir. Þeir eiga það líka til að ráða í drauma sína. Þorsteinn segir að þetta hafí hent hjá sér. I eitt skiptið var flotinn á siglingu vestur fyrir, frést hafði af síld í Húnaflóa. Þorsteinn réð draum sinn á þann veg að hann ætti að snúa við. Það var gert, og viti menn, eftir tveggja til þriggja tíma stím voru þeir komnir í bullandi síld. Þegar þetta var, blés ekki byrlega fyrir Guðrúnu Þorkelsdóttur frá Eskifirði, báti Þorstseins og félaga. Hann var í 82. sæti á síldarskránni sem les- in var vikulega í útvarpinu. Eftir þennan draum fóru þeir á Guð- frá Fiskifélaginu, byijað á afla- hæsta skipi og síðan lesið niður á við, spennan var víða mikil. Afkoman byggðist mikið á síld- inni meðan síidarævintýrið varði, líklega meira en þorskur- inn í dag, og skapaði miklu meiri vinnu. Margir byggðu af- komu sína á síldinni, meðal annars ungt fólk sem var í námi.“ - En var ekki talsverð keppni milli ykkar bræðra um konungs- tignina? „Ég get ekkert neitað því. Þetta var þegjandi keppni á sín- um tíma. Við ræddum þetta aldrei, bræðurnir. En það var svo skrítið að eftir að ég hafði einu sinni náð toppnum, þá ein- hvern veginn minnkaði metnað- urinn.“ Þegar síldin hvarf 1967 var veiðunum beint að Norðursjáv- arsíldinni, landað í Þýskalandi og Danmörku. Þorsteinn tók þá upp á því að setja síldina í kassa og flytja hana ísaða til erlendra hafna. Þessi aðferð bókstaflega bjargaði nótaflotanum, að veiða Þorsteinn Gíslason, skipstjóri og kennari. Sennilega hafa fáir menn aflað annað eins og Þorsteinn um ævina. Hér er hann við Reykjavíkurhöfn á aöventunni. mynd: bg. í Norðursjó á sumrum og fram undir áramót, allt fram að því að loðnuævintýrið fór á fullt skrið. - Síldin hvarf. Var það græðgi íslenskra sjómanna sem olli því? mikið gengið á stofninn," segir Þorsteinn. Hann segist auk þess telja að stór hluti hrygningar- stofnsins hafí drepist, eitthvað hafi gerst í náttúrunni, meðvirk- andi með rányrkju frænda vorra Norðmanna og Rússanna. „Við tókum töluvert, Islend- ingar, en það var alltaf innan marka. En ofveiði og eitthvert ætisleysi í Norska hafínu var ástæðan. Arið 1969 var geysi- mikið af síld í Norðurhöfum, en hún stóð alltaf djúpt og til henn- ar náðist ekki,“ sagði Þorsteinn. Leikfélag Akureyrar jólafrumsýning Á ferð með frú Daisy eftir Alfred Uhry Daisy: Sigurveig Jónsdóttir Hokc: Þráinn Karlsson Boolic: Aðalsteinn Bcrgdal Þýðing: Elísabet Snorradóttir Lýsing: Ingvar Bjömsson Leikmynd og búningar: Hlín Gunnarsdóttir Leikstjóm: Ásdís Skúladóttir Hjörtum mannanna svipar sam- an í Atlanta og á Akureyri. Nú er tígullinn tromp. Á iauftrompið okkar, Hart í bak, náðum við 90% sætanýtingu á 25 sýningar. Látum tígulinn trompa laufið. Frumsýning á Renniverk- stæðinu á annan í jólum, 26. des. kl. 20.30. Fá sæti laus. 2. sýning 27. des. kl. 20.30. 3. sýning 28. des. kl. 20.30. 4. sýning 30. des. kl. 20.30. í tilefni afhendingar Nóbelsverðlauna í bókmenntum: Kona einsömul eftir Dario Fo í samvinnu við Café Karólínu Þýðing Olga Guðrún Ámadóttir Lcikstjóm: Ásdís Thoroddsen Lciklestur: Guðbjörg Thoroddsen Flutt í Deiglunni fóstudaginn 12. des. kl. 21. Njótið með okkur þessa verks Nóbelsverðlauna- hafans og leikhúsmannsins Darios Fo. Aðgöngumiðar við innganginn. Verð: 800 krónur. Söngvaseiður frumsýning í Samkomu- húsinu 6. raars Aðalhlutverk: Þóra Einarsdóttir Markúsar- guðspjall einleikur Aðalsteins Bergdal frumsýning á Renniverk- stæðinu um páska Gjafakort í leikhúsið. Jólagjöf sem gleður. Kortasala í miðasölu leikfélagsins, í Blómabúð Akureyrar, Bókvali og á Café Karólínu. Sími: 462 1400 Gleðileg jól! Munið Leikhúsgjuggið HUGFÉLAG ÍSIANDS sími S70-3600

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/251

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.