Dagur - 21.03.1998, Blaðsíða 10

10-LAUGARDAGUR 21. MARS 1998
Aðalfundur
Aðalfundur Akureyrardeildar RKÍ verður haldinn í húsnæði deildar-
innar mánudaginn 30. mars 1998 kl. 20.30.
Dagskrá:
Venjuleg aðalfundarstörf.
Önnur mál.
Stjórnin.
RKÍ Akureyrardeild.
G>
Framreiðslumann eða mann
vanan þjónustustörfum
vantar til starfa í Lindinni
Æskilegur aldur 20 - 30 ára.
Upplýsingar milli kl. 9 og 10, ekki í síma.
Höldur ehf.
Tryggvabraut 12 Akureyri
Félagsmenn
í Verkalýðsfélögunum á Húsavík og S-Þing.
Munið sameiginlega félagsfundinn um skipulagsmál sem haldinn
verður í fundarsal félaganna að Garðarsbraut 26, Húsavík, nk.
mánudag 23. mars kl. 20.00.
Á fundinn mæta forystumenn ASÍ.
Félagsmenn fjölmennið.
Verkalýðsfélag Húsavíkur -
Verslunarmannafélag Húsavíkur
Byggingamannafélagið Árvakur -
Sveinafélag járniðnaðarmanna.
HJÁSKÓLIMIM
A AKUREYRI
Laus er til umsóknar staða forstöðumanns
rekstrardeildar Háskólans á Akureyri.
Forstöðumaður deildar hefur yfirumsjón með starfsemi deildar s.s.
kennslu, stjórnun og rannsóknum.
Deildarfundur rekstrardeildar kýs forstöðumann úr hópi umsækj-
enda og skal hann fullnægja hæfniskröfum sem gerðar eru til fast-
ráðinna kennara við háskólann, sbr. 5. gr. reglugerðar nr. 380/1994
fyrir Háskólann á Akureyri. Að fengnu samþykki háskólanefndar
ræður rektor þann sem kjör hlýtur til þriggja ára.
Ráðið er í starfið frá 1. ágúst 1998.
Laun eru samkvæmt kjarasamningi Félags háskólakennara á
Akureyri.
Umsækjendur skulu láta fylgja umsókn sinni rækilega skýrslu um
vísindastörf sín, ritsmíðar og rannsóknir, svo og námsferil og störf.
Með umsóknunum skulu send eintök af vísindalegum ritum og rit-
gerðum umsækjenda, prentuðum og óprentuðum.
Upplýsingar um starfið gefur rektor háskólans í síma 463 0900.
Umsóknir skulu hafa borist Háskólanum á Akureyri fyrir 10. apríl
1998.
Rektor.
ÞJÓÐMÁL
Óábyrg stj óm-
arstefna
JÓN HRÓI
FINNSSON
nemi i stjórn-
sýslufræði við
Aarhus Universitet
í Danmörku skrifar
Á undanförnum misserum hefur
mönnum á hægri væng stjórmál-
anna verið tíðrætt um miklvægi
þess að lækka skattana á þegna
þjóðfélagsins. Þeir hreykja sér af
þeirri staðreynd að ríkissjóður sé
nú rekinn með afgangi og \dð
fáum í viku hverri matreiddar
fallegar tölur í Ijölmiðlum til að
minna okkur á þetta afrek þeirra.
Það er hinsvegar alls ekki sjálf-
gefið að fari þetta tvennt saman,
hallalaus rekstur og lægri skatt-
ar, þá hljóti allt að vera í himna-
Iagi og reksturinn til fyrirmynd-
ar.
Auðvitað er óæskilegt að reka
ríkissjóð með tapi ár eftir ár og
þegar það hefur verið gert eru
skuldirnar að sjálfsögðu miklar.
Og rétt er að það er hlutverk
okkar, núlifandi kynslóða, að
greiða þessar skuldir niður svo
að komandi kynslóðir þurfi ekki
að borga fyrir þá eyðslu sem átt
hefur sér stað á undanförnum
áratugum.
Sparnaður i skólastofnunum er enginn sparnaður.
Hagkvæmur spamaður?
Að lækka skattana jafnhliða því
að minnka skuldirnar þýðir að
ríkissjóður þarf samtímis að
mæta tvenns konar niðurskurði.
Annarsvegar er um að ræða nið-
urskurð í fjárútlátum, og hins
vegar minnkuðum tekjumögu-
leikum. Vissulega tekst ríkis-
stjórninni að skera nógu mikið
niður í fjárútlátum til að geta
komið fram með áðurnefndar
glimmertölur um þjóðarhaginn,
en hvað hefur þetta í för með sér
fyrir hinn almenna borgara?
Hvemig borgað fyrir?
Annarsvegar geta ríkisstofnan-
irnar tekið upp notendagreiðslur,
eins og því miður tíðkast í heil-
brigðiskerfinu, og hinsvegar er
hægt að skera ennfrekar niður
þá þjónustu sem boðið er upp á.
Það er sama hvor þessara leiða
er farin, það erum við skattgreið-
endur sem borgum brúsann, á
einn eða annan veg. Enn sem
komið er eru heilbrigðiskerfið og
menntakerfið tveir af stærstu út-
gjaldaliðum ríkissjóðs, og þessir
þættir eru því augljós skotmörk
þegar ráðamenn vilja spara.
Hinsvegar er umdeilanlegt hver-
su hagkvæmt er að draga saman
seglin á þessum sviðum. Ef spara
á í skólakerfinu kemur það niður
Vísbending
Lestu blaðið og taktuþdtt í leiknum!
I^O oooo
Þú greiðir ekkert umfram venjulegt símtal
á menntun þeirra sem eiga að sjá
um rekstur þjóðfélagsins í fram-
tíðinni, og það þýðir aðeins eitt.
Á sama tíma og vandi dagsins í
dag er leystur, skapast vandamál
framtíðarinnar. Þar með er hið
göfuga markmið að engu orðið
í uniræðiumi um
bættau þjóðarhag er
allt of miMð einblínt
á hvar hægt væri að
skera niður og oft vill
gleymast að niður-
skurður er ekki endi-
lega eina lausnin.
Það mætti líka annað
slagið skoða mögu-
leikana á auknum
tekjum. Að ætla sér
að fóma hluta af
skólakerfinu í hvert
skipti sem harðnar í
ári er ekki góð stefna.
og næsta kynslóð borgar brúsann
eftir sem áður.
Þegar ríkisstjórnin ákveður að
spara í heilbrigðiskerfinu eru
það sjúklingarnir sem greiða það
sem áður var innheimt með
sköttum. Það fólk sem á erfiðast
fyrir situr þá með þann kostnað
sem áður var greiddur af öllum
skattgreiðendum. Gamla fólkið,
öryrkjarnir, ofnæmissjúklingarn-
ir og barnaljölskyldurnar fá þar
með í raun stórlega aukna skatt-
byrði í formi notendagjalds.
Á misskilnrngi byggt
Margir halda því fram að þessi
gjöld séu ekki nema sjálfsögð þar
sem þetta sé einmitt fólkið sem
notar þjónustuna, en slíkar at-
hugasemdir byggja á grundvall-
armisskilningi á tilgangi skatt-
kerfisins. Tilgangurinn er nefni-
lega sá að þeir sem hafa tekjur
borgi fyrir þá þjónustu sem ríkið
býður uppá hvetju sinni. Allir
eru einhverntíma á skólaaldri,
verða einhverntíma veikir og all-
flestir verða gamlir, þannig að
gera má ráð fyrir að allir njóti
einhverntíma góðs af þessu sam-
skotakerfi. Hugmyndin er sem
sagt sú að við borgum meðan við
getum og notum svo þjónustuna
þegar við þurfum á henni að
halda.
Rétt forgangsröðun
Enginn vafi er á að það er
óheppilegt að safna skuldum, en
það er ekki síður óheppilegt að
fara sér of hratt í að leysa vanda
alheimsins. Það að greiða niður
skuldirnar og lækka skattana
samtímis er of stór biti fyrir rík-
issjóð að kyngja. Það væri miklu
nær að halda skatthlutfallinu
óbreyttu, að minnsta kosti þar til
skuldastaðan er orðin þolanleg.
Þá fyrst er vit í að tala um lækk-
un skatta. I umræðunni um
bættan þjóðarhag er allt of mikið
einblínt á hvar hægt væri að
skera niður og oft vill gleymast
að niðurskurður er ekki endilega
eina lausnin. Það mætti líka
annað slagið skoða möguleikana
á auknum tekjum. Að ætla sér að
fórna hluta af skólakerfinu í
hvert skipti sem harðnar í ári er
ekki góð stefna. Framtíðartekjur
þjóðarinnar liggja einmitt í
kennslustofum dagsins í dag, og
þær má ekki skaða til að gæta
hagsmuna þeirra fáu prósenta
þjóðarinnar sem í raun hafa hag
af skattalækkunum.