Dagur - 26.01.1999, Blaðsíða 2

2 - ÞRIÐJUDAGUR 26. JANÚAR 1999
ro^tr
. FRÉTTIR
Vilja fá altaristöflu
hja Þj ódminj asafni
Óformlegt samkomulag
hafði verið gert við Völvu
Gísladóttur, þver-
flautuleihara og mynd-
listarmann í Svarfaðar-
dal, um að húu tæki að
sér málim altaristöflu, en
mörg sóknarböm vildu
gamla altaristöflu.
Unnið er að endurbyggingu Valla-
kirkju í Svarfaðardal, en kirkjan brann
fyrir nokkrum árum og hefur síðan
verið unnið að endurreisn hennar en
stefnt er að því að endurvígja hana á
kristnitökuárinu 2000. Aðeins eru um
90 manns í Vallasókn. Búið er að mála
kirkjuna að utan og glerja.
Áhugi hafði vaknað á því að fá Svarf-
dæling til þess að mála nýja altaris-
töflu í stað þeirrar sem varð eldinum
að bráð en það var 18. aldar tafla eftir
danskan málara og sýndi síðustu
kvöldmáltíðina. Unnt reyndist að gera
við altari og predikunarstól sem voru
frá svipuðum tíma. Óformlegt sam-
komulag hafði verið gert við Völvu
Gísladóttur, þverflautuleikara og
myndlistarmann í Svarfaðardal, um að
hún tæki verkið að sér. Það samkomu-
lag gekk hins vegar til baka þar sem
stór hópur sóknarbarna vildi að reynt
yrði að fá gamla altaristöflu í kirkjuna.
Skoðuð var altaristafla úr gömlu
Minjasafnskirkjunni á Akureyri, en
það reyndist ekki fýsilegur kostur. Þór
Magnússon, þjóðminjavörður, segir að
falast hafi verið eftir altaristöflu í
Vallakirkju að láni en slík tafla sé ekki
á Iausu hjá safninu. Hins vegar séu til
góðar myndir af altaristöflu þeirri sem
brann í Vallakirkju og eðlilegra væri að
máluð væri ný altaristafla eftir þeirri
mynd.
Elínborg Gunnarsdóttir á Læk, for-
maður sóknarnefndar, segir að mikið
sé til af altaristöflum í landinu sem
margar hverjar eru málaðar af Arn-
grími málara, en Þjóðminjasafnið sé
mjög fastheldið á það sem þangað er
einu sinni komið í vörslu. Fundur er í
sóknarnefnd í kvöld og þar verður
væntanlega frekari stefna mörkuð í
altaristöflumálinu. GG
FRÉTTA VIÐTALIÐ
Bréfaskriftir Jóns Bald-
vlns Hannibalssonar til
stuðnings Jakobi Frí-
manni Magnússyniþykja
nokkuð sérstæðar, ekki
síst meðal aimarra fram-
bjóðenda í Alþýðuflokks-
hólfi SamfylMngarinnar.
Þó svo að menn séu al
mennt ekki tilbúnir til að
tjá sig opinbcrlega um cfa-
semdir sínar er fullyrt í
pottinum að ýmsir séu nokkuð heitir út af málinu.
Þannig heyrast raddir úr röðmn krata sem segja að úr
því að Jón hafi ákveðið að hætta í pólitík þá eigi hann
líka að hætta.... nema náttúrulcga hann sé að íliuga
að snúa aftur?!....
En úr röðmn utanríkisþjónustunnar heyrast líka efa-
seindarraddir um þessa framgöngu sendiherrans í
Wasliington. Þykir mönnum það hcldm ótrúverðugt
að vísað sé til að Jón Baidvin hafi einhvem sérstakan
rétt til persónulegra stjómmálaskoðana, sem séu
óháðar embætti hans og hann geti á þeim forsendum
stutt frambjóðanda í prófkjöri með bréfaskriftimi tii
alþýðuflokksmaima. Er í því sambandi vitnað til þess
að allir diplómatar hafi stjómmálaskoðanir, en séu
hins vegar svo diplómatískir aö berjast ekki fyrir
þeim á torguin..
í hcita pottinum er nú
fuilyrt að iíkumar hafi
minnkað verulega á að
Katrín Fjelstcd verði á
uppstilltum lista Sjálf-
stæðismanna fyrir kosn-
ingarnar í vor. Sæti Frið-
riks Sophussonar, sem
Katrín vennir nú um
stundir, er sagt ætlað öðr-
um frambjóðanda, ncfni-
lega Vilhjálmi Viihjálms-
syni, borgarfulltrúa og formanni Sambands íslenskra
sveitarfélaga. Kvennahlutfallið á listanuin héldist
þannig óbreytt með þær einar í ömggum sætmn, Lára
Katrín Fjelsted.
Jón Baldvin.
Grænt er gott - en
orðin ein eru ekki nóg
Jón Birgir
Jónsson
ráðiineytisstjóri í samgöngu-
ráðuneytinu
Samgönguráóiineytið og ráð-
gjafarfyritækiðDeloitte &
Touch efna til ráðstefnu um
græn reikningsskil samgöngu-
fyrirtækja á miðvikudag.
- Hvað felst í grænuttt reikntngsskilum?
„Það er ákaflega hugljúft og fallegt þegar
fyrirtæki móta sér græna stefnu, en við vilj-
um ganga svolítið lengra og koma tölum
inn í dæmið. Á ráðstefnunni verður Qallað
um fyrirtæki í flutningum og samgöngum.
Þetta byggist á því að þau skoði öll sín að-
kaup, t.d. á bensíni, díselolíu eða rafmagni
og hvers konar öðrum spilliefnum, t.d. raf-
hlöðum og málningu, ellegar pappír og
öðru því um líku, og fylgist síðan með því á
notkunarferlinum og að lokum hvað hvað
verður um þetta allt saman.
Ég efast um að allir geri sér grein fyrir að
eitt kíló af díselolíu verður að þrem kílóum
af svokölluðum gróðurhúsalofttegundum
sem fara út í andrúmsloftið. Blöskri t.d.
einhvetjum hvað gamli bfllinn hans dælir
miklu af þessum gróðurhúsalofttegundum
út í loftið, þá gæti hann gripið til þess ráðs
að kaupa sér nýjan og betri bfl og spar-
neytnari. Fyrirtækið skilar þá sömu afköst-
um en með mildu minni mengun. Aðrir
geta kannski náð árangri með hvarfakút
eða öðrum ráðstöfunum. Varðandi spilli-
efnin þá gera menn grein fyrir því hvort
þeir henda til dæmis málningarafgöngum
eða notuðum batteríum í ruslið, sem veld-
ur mengun, eða hvort þeir láta eyða þessu
á réttan hátt.“
- Þannig að í Ijós getur koniið að það setn
var dýrt í upphafi verði á endanum ódýr-
ast?
„Já, yfirleitt spara menn á þessu - t.d. að
kaupa sparneytinn bíl fyrir gamlan og
eyðslufrekan. Við erum því sérstaklega að
huga að flutningabílum, að menn dragi
sem mest úr útblæstri gróðurhúsaloftteg-
unda án þess að draga saman sjálfa flutn-
ingana. Helst gera meira og skemma
minna og geta sýnt það svart á hvítu.“
- Beinast græn reikningsskil þá aðal-
lega að htlum?
„Okkar markmið er að sjá til þess að
flutningar fari vel fram. En að sjálfsögðu
gildir þetta um öll fyrirtæki. Síðar verður
farið í það að skoða viðhald veganna og
þessháttar. Þar erum við með nokkurra ára
áætlun í huga.“
- Hvernig á áhugasamur vöruhílaeig-
andi að snúa sér í þessu máli? Fær hann
e.t.v. tilhúið reiknilútan að styðjast við?
„Það er ekki til staðar, en á ráðstefnunni
verður m.a. farið yfir hvernig þessi reikni-
líkön eru. Fyrir einfalt vörubílafyrirtæki er
tiltölulega einfalt að stilla dæminu upp, því
þá snýst það fyrst og fremst um notkun á
díselolíu. í framleiðslufyrirtæki væri þetta
aftur á móti flóknara.“
- Óttast menn ekkert að þetta þýði enn
meira ketfis- og skýrslufargan?
„Það eru engar reglur komnar um þetta,
þó þær gætu komið seinna. Menn taka
þetta á sig af eigin hvötum, oft til að kaupa
fyrirtæki sínu græna ímynd. I sumum ná-
grannalöndum okkar hefur ríkið skuld-
bundið sig til að Iáta „grænar vörur“ að
jafnaði ganga fyrir við innkaup. Þá dugar
ekki að framleiðandinn/seljandinn segi vör-
ur sínar umhverfisvænar, heldur þarf það
að vera vottað af til þess bærum aðilum,
þannig að fyrirtæki geti sýnt nákvæmlega
fram á hvað það hefur að bjóða.“
- Er áhugi fyrir þessu á Fróni?
„Já, mjög svo. Þetta hefur vakið feikna
áhuga hér eins og alls staðar." -HEI