Dagur - 03.02.1999, Blaðsíða 9

8- MIÐVIKUDAGUR 3. FEBRÚAR 1999
MIÐVIKUDAGUR 3. FEBRÚAR 1999 - 9
FRÉTTASKÝRING

Tfjyptr
FRÉTTIR
Samkomulag í sjóumáli
„Verði slys hér á svæðinu eða bráðatilfelli höfum við skyldum að gegna sem almennir borgarar og munum koma á staðinn með bílinn og tækin og okkar þekkingu, en sem almennir borgarar í ólaunaðri þegnskylduvinnu, “ Þannig lýsir Grétar
Helgi Geirsson ástandinu þessa dagana. Horfur eru á að úr þessu ástandi rætist á næstu dögum.
Bráðabirgðasamkomu-
lag í burðarliðnum til
að aflétta óvissu iim
sjukraflutninga á
Anstfjörðum.
Margt bendir til að deila milli
Heilbrigðisstofnunar Austurlands
og sjúkraflutningamanna sé að
Ieysast, til bráðabirgða í það
minnsta. Deilan hefur valdið því
að sjúkraflutningar á stórum
hluta Austljarða hafa verið í al-
geru uppnámi. I hnotskurn felst
deilan annars vegar í samræm-
ingu kjara sjúkraflutningamanna
vegna þess að þeir gera nú allir
samninga við Heilbrigðisstofnun
Austurlands og hins vegar er deilt
um að Landssamband slökkvi-
liðsmanna geti samið fyrir þá.
Sjúkraflutningamenn á Fá-
skrúðsfirði og Stöðvarfirði eru
hættir störfum, en segjast myndu
flytja slasað fólk í neyð sem
óbreyttir borgarar. Bráðabirgða-
samkomulag um kjaramál gæti
verið í sjónmáli en himin og haf
skilur á mílli sjónarmiða varðandi
hinn hluta deilunnar sem er
samningsumboð Iandssambands
slökkviliðsmanna fyrir sjúkra-
flutningamenn.
Bráðabirgðasamkomulag
Á fundi stjórnar Heilbrigðisstofn-
unar Austurlands með sjúkra-
flutningamönnum sl. mánudag
þokaðist í samkomulagsátt um
lausn á þessum vanda á öllu fé-
lagssvæði Heilbrigðisstofnunar-
innar. Forsenda þess að sam-
ningar takist til lengri tíma er þó
að samið sé beint milli sjúkra-
flutningamannanna og Heilbrigð-
isstofnunar Austurlands án milli-
göngu stéttarfélaga. Það er hins
vegar ósk sjúkraflutningamanna
að viðurkennt sé að Landssam-
band slökkviliðsmanna sé þeirra
stéttarfélag. Katrín Asgrímsdóttir,
stjórnarformaður Heilbrigðis-
stofnunarinnar, segir að nú sé
búið að skrifa undir samning við
sjúkraflutningamenn á Fáskrúðs-
firði.
„Þetta eru samningar beint okk-
ar á milli, en samþykkt var að tjá
sig ekki um innihald samningsins,
en það bíður okkar stjómarmanna
þessa viku að fara og kynna inni-
hald þessa samnings fyrir ýmsum
öðrum sjúkaflutningamönnum á
Austurlandi sem eru í sömu stöðu
og hafa engan samning, þ.e. á
Djúpavogi, Breiðdalsvík, Reyðar-
firði og Eskifirði. Eg vona að í
vikulokin verði búið að semja um
þessi mál og við sjáum fyrir end-
ann á þessari krísu,“ segir Katrín
Ásgrímsdóttir. Sjúkraflutninga-
menn í áðurnefndum fjórum
byggðarlögum hafa sagt upp störf-
um frá og með 14. febrúar nk.
hafi samíngar ekki tekist.
Flókið mál
Viðar Helgason, framkvæmda-
stjóri Heilbrigðisstofnunar Aust-
urlands, segir að sjúkraflutn-
ingamenn á Fáskrúðsfirði hafi
farið fram á auknar greiðslur við
það að flytjast yfir til Heilbrigðis-
stofnunar Austurlands. „Við höf-
um þá trú að við leysum þessa
deilu ekki gegnum fjölmiðla held-
ur með viðræðum, og þær hafa
verið í gangi. Málið er erfiðara
vegna mismunandi stöðu eftir
byggðarlögum. Sjúkraflutninga-
menn á Egilsstöðum, Neskaup-
stað og Seyðisfirði eru að störfum
hjá viðkomandi sjúkrahúsum en
við munum leitast við að tryggja
að sjúkraflutningamenn hafi
sambærileg kjör fyrir sambæri-
Iega vinnu,“ segir Viðar.
Gefa eftir
Grétar Helgi Geirsson, einn
sjúkraflutningamannanna, segir
Heilbrigðistofnun Austurlands
halda sig fast við það að semja
ekki við þeirra stéttarfélag,
Landssamband slökkviliðs-
manna, og þeir vilji ekki ræða um
annað, það sé „prinsipmál“.
„Við höfum ákveðið að gefa það
atriði eftir ef það gæti Iiðkað fyrir
bráðabirgðasamningi til sex mán-
aða við fjármálaráðuneytið, hvort
sem samið yrði beint við okkur
eða gegnum SFR. Engin svör
hafa borist frá ráðuneytinu en
stjórn Heilbrigðisstofnunar Iýst
betur á þetta. Þau vilja bjóða okk-
ur aftur og aftur svipaðan samn-
ing og bakvaktarmenn á Egils-
stöðum hafa, eða einn klukku-
tíma á sólarhring, en það er mjög
lélegt. Þeir eru ekki á bakvakt
nema hálfa nóttina þar sem fastir
starfsmenn sinna þessu starfi þar
á daginn en við erum á bakvakt
alla nóttina. Við viljum fá tvo
tíma fyrir nóttina. Við erum að
standa í þessu fyrir alla sjúkra-
flutningamenn á Iandinu og þeir
fylgjast mjög vel með okkar máli.
Eg veit að gerist ekkert í okkar
máli munu félagar okkar hér í
kring segja upp störfum á næstu
dögum. Við viljum ekki að litið sé
á okkur hér úti á landi sem 2.
flokks þjóðfélagsþegna," segir
Grétar Helgi Geirsson.
Sl. sunnudag lýstu svo sjúkra-
flutningamenn á Reyðarfirði,
Breiðdalsvík, Djúpavogi og Nes-
kaupstað yfir samstöðu með Fá-
skrúðsfirðingunum og sögðust
tilbúnir að fylgja hugsanlegum
bráðabirgðasamningi þeirra þar
til Landssamband slökkviliðs-
manna hefði samið fyrir þeirra
hönd. Náist ekki samningar
hyggjast áðurnefndir sjúkraflutn-
ingamenn segja upp störfum og
sýna þannig samstöðu með Fá-
skrúðsfirðingunum.
Enginn fluttur með sjukrabíl
Á meðan ekki hefur fengist end-
anleg niðurstaða í þessa bráða-
birgðasamninga breytist núver-
andi ástand ekki, ástand sem
Grétar Helgi sjúkraflutningamað-
ur hjá Heilbrigðisstofnun Austur-
lands á Fáskrúðsfirði lýsir svona:
„Það hefur enginn verið fluttur
með sjúkrabfl héðan síðan við
hættum heldur hefur fólk notað
einkabíla. Verði slys hér á svæð-
inu eða bráðatilfelli höfum við
skyldum að gegna sem almennir
borgarar og munum koma á stað-
inn með bílinn og tækin og okkar
þekkingu, en sem almennir borg-
arar í ólaunaðri þegnskyldu-
vinnu."
Fyrir liggur að sveitarfélög sem
hlut eiga að máli Iíta á þetta
ástand sem óviðunandi. Á fundi
hreppsnefndar Búðarhrepps (Fá-
skrúðsfirði) 19. janúar sl. er lýst
yfir þungum áhyggjum af stöðu
mála í sjúkraflutningum. Hrepps-
nefnd krafðist þess að þessum
málum yrði þegar komið í lag og
það hættuástand sem skapaðist
yrði þegar Ieyst. Á fundi hrepps-
nefndar Stöðvarhrepps 22. janú-
ar sl. er bókað að það sé skýlaus
krafa hreppsnefndar að þessum
málum verði þegar komið í Iag og
því hættu- og óvissuástandi sem
skapast hefur verði eytt. Hrepps-
nefndin telur skeytingaleysi ráða-
manna um jafn brýnt öryggisat-
riði Iandsmanna með öllu óþol-
andi.
Stéttarfélagsmál óleyst
En jafnvel þótt þeim vandræðum
sem nú ríkja í sjúkraflutningum á
Austfjörðum verði afstýrt með
bráðabirgðasamkomulagi er aðal
ágreiningsefnið um stéttarfélags-
aðild og samningsrétt óleyst. Sá
hluti deilunnar hefur verið lang-
vinnur og samofinn öðrum þátt-
um hennar allt frá því að sjúkra-
flutningamenn á Fáskrúðsfirði og
Stöðvarfirði sögðu upp stöfum 4.
október í fyrra. Upphaf deilunn-
ar má rekja til þess að í ársbyrjun
1998 var gerður samningur milli
Rauða kross Islands og heilbrigð-
isráðuneytisins um tilhögun
sjúkraflutninga um allt land sem
felur í sér að Rauði krossinn
heldur utan um tækjakostinn en
heilbrigðisráðuneytið tryggir
launagreiðslur en sjúkraflutn-
ingamenn verði starfsmenn
heilsugæslustöðva.
Sjúkraflutningamenn á Fá-
skrúðsfirði segja að reynt hafi
verið allt síðasta ár að koma full-
trúum ríkisins að samningaborð-
inu að tilhlutan Landssambands
slökkviliðsmanna (LSS), en án ár-
angurs. LSS vill fara með samn-
ingsrétt sjúkraflutningamanna og
hafa sjúkraflutningamenn á Fá-
skrúðsfirði veitt þeim það umboð
en Heilbrigðisstofnun Austurlands
vill að þeir verði félagsmenn
Starfsmannafélags ríkisstofnana
(SFR). Forsvarsmenn SFR hafa þó
ekki sóst eftir því að fara með
samningsréttinn fyrir sjúkraflutn-
ingamenn og telja reyndar að það
sé eðilegra að hann sé hjá Lands-
sambandi slökkviliðsmanna.
Flausttirsgangur
Sjúkraflutningamenn á Fáskrúðs-
firði segja í uppsagnarbréfi sínu að
auk þess að LSS hafi ekki fengið
samningsréttinn viðurkenndan,
hafi ekki verið búið að leysa hver
eigi að greiða fyrir menntun
sjúkraflutningamanna. Því hafi
mælirinn verið fullur. I Iok bréfs
þeirra er þakkað fyrir frábært sam-
starf við heilsugæsluna og Rauða
krossdeildina á Fáskrúðsfirði, en
síðan segir: „Þess vegna tekur okk-
ur það sárt að þurfa að fara þessa
leið en það sem við höfum byggt
upp hér á Fáskrúðsfirði síðan
1976 hefur verið eyðilagt með
flaustursgangi nokkurra manna í
Reykjavík og undirritun á slæmum
samningi, sem tekur ekki mið af
þörfum okkar hér á landsbyggð-
inni.“
Stéttarfélög samemuð
Landssamband slökkviliðsmanna
(LSS) og Landssamband sjúkra-
flutningamanna verða væntanlega
sameinuð á næstu vikum í eitt fé-
lag og við það munu sjúkraflutn-
ingamenn vfðs vegar um Iandið
ganga í nýja félagið, ýmist með
fullri aðild eða aukaaðild, en þeir
hafa verið í ýmsum félögum en
störf þeirra eru mjög mismunandi
bindandi, eða frá 5 sjúkraflutning-
um á ári allt upp í 160 flutninga.
Guðmundur Vignir Oskarsson,
formaður Landssambands slökkvi-
liðsmanna, segir það eðlilegt að
þeir fari með samningsumboð fyr-
ir alla sjúkraflutningamenn í land-
inu. Þeir séu með samninga við
Reykjavíkurborg og Launanefnd
sveitarfélaga og þeir sem fái laun
gegnum þá samninga sinni um
80% allra sjúkraflutninga í land-
inu. Samningarnir tryggja að
slökkviliðsmenn í aðalstarfi eru
jafnframt löggiltir sjúkraflutninga-
menn. Guðmundur segir að það
hafi ekki verið ágreiningur við
heilbrigðisráðuneytið né Rauða
krossinn um að þannig væri mál-
um best skipað.
Prentun símaskrárinnar er stærsta prentverk á íslandi, og það hefur nú verið kært til Eftirlitsstofnunar EFTA að
verkið var ekki boðið út.
70 milljóna prent-
verk án úfboðs
Prentun símaskrár-
iimar ekki boðin út
og málið kært til
Eftirlitsstofnimar
EFTA.
Isafoldarprentsmiðja hefur kært
Landssímann fyrir að fara ekki
eftir útboðsreglum á Evrópska
efnahagssvæðinu er varðar
prentun símaskrárinnar 1999.
Samið var við prentsmiðjuna
Odda eins og undanfarin ár án
útboðs. Kristþór Gunnarsson,
prentsmiðjustjóri í Isafold, segir
að stærð verkefnisins sé langt
umfram þau mörk í útboðum
sem ríkið setur sjálft, sem er 3
Kristþór Gunnarsson, prentsmiðju-
stjóri Isafoldar, telur sjálfsagt að
kannað sé hvort ekki fáist lægri
tilboð.
milljónir króna, en hjá EES eru
það 50 milljónir króna. Það sé
auk þess sanngirnismál að prent-
un símaskrárinnar fari í útboð,
enda gefi auga leið að eðlilegt sé
að leita eftir hagstæðasta tilboði í
stærsta prentverk á Islandi.
Vinnsla símaskrárinnar, prentun
og pappír gætu numið um 70
milljónum króna, þar af pappír
um 17 milljónir króna.
Fyrir prentun símaskrárinnar
1998 ræddu forsvarsmenn Isa-
foldarprentsmiðju við Landssím-
ann og var þá tjáð að næsta
prentun færi í útboð. Prentun
símaskrárinnar veldur því líka að
Oddi verður mun samkeppnis-
hæfari f allri annarri prentun en
aðrar prentsmiðjur hafa goldið
þess að sama skapi. — GG
Sveitarfélög ræða
um sanierningu
Vaugaveltur í gangi
uiii að sameina frekar
Raufarhöfn, Þórs-
höfn, Svalbarðshrepp,
Skeggjastaðahrepp og
Vopnafjörð í eitt sveit-
arfélag yfir kjördæma-
mörk.
Fulltrúar 14 sveitarfélaga af 17 í
Þingeyjarsýslum hittast í Mý-
vatnssveit næsta laugardag og
sunnudag til fyrstu viðræðna um
mögulega sameiningu sveitarfé-
laganna. Fundur er haldinn á
vegum Héraðsnefndar Þingey-
inga en að frumkvæði sveitar-
stjórnar Skútustaðahrepps. Á
fundinum verður kannað hverjir
vilja fara út í sameiningarviðræð-
ur af fullri alvöru. FuIItrúar Sval-
barðsstrandarhrepps, Grýtu-
bakkahrepps og Hálsahrepps
með um 900 íbúa munu ekki
taka þátt í fundinum, enda telja
forsvarsmenn þeirra að þeir eigi
mun meiri samleið með sveitar-
félögum við EyjaQörð auk þess
sem þau eiga aðild að Héraðs-
nefnd Eyjafjarðar. Stjórnsýslu-
lega eiga þingeysku sveitarfélög-
in heldur ekki samleið með öðr-
um þingeyskum sveitarfélögum
þrí þau heyra undir sýslumann-
inn á Akureyri.
Fulltrúar nokkurra sveitarfé-
laga í Suður-Þingeyjarsýslu hafa
lýst efasemdum um að með sam-
einingu allra þessara sveitarfé-
laga væri verið að stíga of stórt
skref og of Iangt væri í byggðina
austast. Þær hugleiðingar eru
nokkuð sérkennilegar þar sem
það hlýtur að vera ákvörðun
þeirra sem austast búa, þ.e.
Þórshafnarhrepps, hvort of langt
er að fara til samstarfs við sveit-
arfélög í Suður-Þingeyjarsýslu.
Vegna stærðar þess svæðis sem
um ræðir hafa verið uppi vanga-
veltur um það að hagkvæmara
væri fyrir sveitarfélögin á norð-
austurhorninu að sameinast í
eitt. Um er að ræða Raufarhöfn,
Þórshöfn og Svalbarðshrepp í
Norðurlandskjördæmi eystra og
Skeggjastaðahrepp og Vopna-
tjörð í Austurlandskjördæmi, en
alls búa í þessum sveitarfélögum
um 1.990 manns, þar af um 850
á Vopnafirði. Sveitarfélögin tvö í
Austurlandskjördæminu sækja
mun meiri þjónustu til Þingey-
inga og Akureyringa en til Aust-
íjarða og því rökrétt að þau sam-
einist frekar þessum sveitarfélög-
um heldur en t.d. sveitarfélögum
á Fljótsdalshéraði. — GG