Dagur - 18.09.1999, Side 5

LAUGARDAGUR 18. SEPTEMBER 1999 - 21
Jaroarber, skeldýr og
nælon í gólfteppum
Nú rígsa sjálfsagt ein-
hverjir um götur bæjar-
ins eftir að hafa komist í
hóp útvalinna gesta í eft-
irpartíum tónleika
Robbie Williams í gær-
kvöld, þótt óvfst sé að
hann hafi tekið
partíglöðum íslendingum
vel, ef marka má útreið-
ina sem fólk fékk á
Keflavíkurflugvelli við
komu goðsins til lands-
ins. Robbie er aldeilis
ekki sá fýrsti í röð popp-
aðra íslandsvina, en
heimsóknir þeirra hafa
einatt getið af sér kræsi-
legar sögur um hegðan
og sérviskulegar kröfur...
Margar sögur eru til um sérvisku-
legar og undarlegar kröfur Is-
landsvina í poppara- og tónlistar-
mannastétt, og ekki síður um
hegðan þeirra fyrir og eftir tón-
leika, enda glamúrheimur músík-
stjama framandi flestum Islend-
ingum. Vaninn er að slíkar stjöm-
ur sendi á undan sér svokölluð
„ródeó“, eins konar óskalista um
hvemig aðstæður eigi að vera á
hljómleikastað - og getur verið
allt frá óskum um roast-beef
brauðsneiðar og heitt te á sviðið,
til krafha um vískíflöskur, kókaín
eða nuddara í hléi. Aðrir em sér-
viskulegri og eru sumir óskalistar
afar undarlegir. A einum þeirra
var það t.a.m. tekið skilmerkilega
fram að söngvarinn vildi engin
jarðarber nálægt sér, annar kvaðst
fá útbrot væru skeldýr í sama her-
bergi, Bob Dylan mun hafa farið
fram á eigi aðrar flöskur en þær
sem hefðu langa hálsa, Leicther
nokkur Donowan sem hélt tón-
leika hér í Þjóðleikhúskjallaran-
um, sendi óskalista upp á 10 síð-
ur á undan sér með undarlegheit-
um á borð við að ekki mætti vera
nælon í gólfteppunum og frægt
var þegar hljómsveit nokkur
heimtaði hrúgur af M& M inn á
hótelherbergi sín - með öllu
nema bláu töflunum...
Við slógum á þráðinn til nokk-
urra manna sem hafa verið að
vasast í innflutningi á poppurum
og tónlistarmönnum og veiddum
upp úr þeim nokkrar gamansög-
ur.
Koníak í kók
Áður en Ringó Starr kom til
landsins til að spila í Atlavík var
Jónas R. Jónsson fenginn til að
sjá um að bítillinn hefði það gott
meðan á dvöl hans hér stæði.
Jónas er mikill mat- og víngæð-
ingur en hann var á þessum tíma
upptökustjóri í Viljóðveri í Hafriar-
firði, og munu heilu sessjónimar
þar hafa farið í að ræða fram og
aftur hvaða Mntegundir ætti að
panta fyrir goðið, ekki síst hvaða
eðalkoníakstegundir færu best í
nokkra vitneskju
um að hafa borgað
kókaín ofan í gaml-
an bítil...
Aö skella edalkoníaki saman við lágkúrulegan kókdrykk voru ekki poppstjörnulegustu tiktúrur
Ringós í heimsókninni til íslands á síðasta áratug. Bítillinn reyndist ekki geta hugsað sér að eyða allri
helginni, og hvað þá að koma fram, öðruvísi en að fá eilítið hvítt neftóbak.
Óskalistinn frá The Dubliners var nú
fremur hefðbundinn: 7 kassa afbjór
takk.
Hinn írskættaði Boy George mætti I
eftirpartí til Jakobs Frímanns og Röggu
Gísla eftir tónleika hér á landi. Kapp-
anum virtist lítast ágætlega á Jakob og
spurði hvort hann hefði eitthvað írskt í
sér. Nei, svaraði Jakob undrandi á svip.
„Well, would you like some, “ [mynd-
irðu vilja fá smáj segir Boy þá ismeygi-
lega. Jakob hafnaði góðu boði.
maga bítilsins. Eftir miklar vanga-
veltur voru nokkrar fi'nustu teg-
undirnar pantaðar auk þess sem
Jónas sérpantaði óskaplega fi'nan
Breiðafjarðarhumar fyrir Ringó.
Þegar goðið mætti á svæðið var
humarinn grillaður eftir kúnstar-
innar reglum og borinn fyrir
kappann sem hnussaði og sagði:
„I don’t eat anything that crawls.“
[Eg borða ekkert sem skríður].
Vonsviknir báru menn humarinn
á brott, en að máltíð Iokinni átti
að sjálfsögðu að bera manninum
koníak að dre\'pa á. Eftir \'anga-
velturnar miklu úr stúdíóinu
Viltu írskt væni?
Fyrir nokkrum
árum bættist Boy
George í hóp Is-
landsvina þegar
hann mætti til
landsins til að halda
hér tónleika. Heim-
ildir blaðsins herma
að í hófi, að loknum
tónleikum, sem
haldið var á klúbbi í
miðborginni, stakk
Boy upp á því að
hópurinn færi eitt-
hvert prívat. Ragga
Gísla og Jakob Frí-
mann Magnússon
voru þá nýflutt í
villu í vesturbænum
með stúdíói í kjall-
aranum og ákváðu
hjónakornin að slá
upp partýi þar með Boy, hljóm-
sveitinni og öðrum íylgifiskum.
Boy mætti svo á staðinn ásamt
fyrirsætu nokkurri, breskum förð-
unarmeistara og fáeinum fleirum.
Boy kom sér makindalega fyrir í
sófa með unga stúlku í kjöltunni
sem gerðist afar gælin við stjörn-
una. Húsráðendur höfðu opnað
stúdíóið til að upphelja eina alls-
herjar gleðinnar „djammsessjón"
með hljómsveitinni og söngvaran-
um en þegar Ieið og beið án þess
að bólaði á hljómsveitinni tók
Jakob að ókyrrast og spurði Cult-
ure-CIub söngvarann hvort sveit-
in væri ekkert á leiðinni. Boy
kveðst þá hafa viljað hafa þetta
bara „næs og prívat“, horfir þvf
næst stíft í augu Jakobs og segir
svo stundarhátt: „Jakob, hefurðu
eitthvað írskt í þér?“ Nei, svaraði
Jakob. „Myndirðu vilja fá smá,“
spyr Boy þá með ísmeygilegu
brosi. Það mun hafa tekið Jakob
nokkra stund að átta sig á hvað
stjaman var að fara þar til honum
var bent á að Boy George er
einmitt írskur að uppruna...
(Þess má geta að Jakob hafnaði
þessu góða boði og fljótlega leyst-
ist nóttin upp í „makróbíótíska"
matarveislu eftir að íyrirsætan
ljóstraði því upp að hún væri
„makróbíótískur" kokkur og stóð
stórsljaman alsæl yfir pottum og
matardiskum fram á morgun...)
Slikk og kampavínsveislu
Hrafn Gunnlaugsson kom árum
saman að innflutningi á tónlistar-
mönnum og einhveiju sinni
hugðist hann flytja inn Bob
Marley and the Wailers en það
mál fór í hnút þegar svokallað
„ródeó“ barst frá hljómsveitinni,
þar sem farið var fram á 2 kíló af
hassi en tollayfirvöld munu hafa
verið treg til að leyfa það svo ekk-
ert varð af þeim tónleikum. „I
staðinn fékk ég hljómsveitina
Smokey sem var þá geysivinsæl.
Það kom líka „ródeó“ frá þeim,
miklu flóknara, um allskonar
skyndifæði, slikkerí og kampa-
vínsveislu eftir tónleikana."
Hrafn segir marga óslcalistana
hafa innihaldið ýmis konar und-
arleg skilyrði. Þannig gerði einn
Mick Hucknall í hljómsveitinni Simply
Red þótti nokkuð gírugur til kvenna þá
daga sem hann dvaldi hér í kringum
tónleikana í Höllinni ‘86 og þegar hóp-
urinn hafði ásamtýmsu boðsliði setið
að drykkju víðsvegar um bæinn hafði
leikurinn borist niður á Hótel Borg. Eft-
ir nokkurt sumbl varAgli Ólafssyni
fengið það hlutverk að slíta samkom-
unni enda þótti Hucknall orðinn full
fjölþreifmn. Egill sleit veislunni, en svo
ósáttur var Hucknall við að slíta sig frá
kvennafansinum að hann gafStuð-
manninum hreinlega einn á kjammann.
hafði verið ákveðið að panta þijár
tegundir, VSOP, Hennessy og
Camus. Þegar stjaman var beðin
um að velja á milli bandaði Ringó
mönnum frá sér og sagði: ,/Ei,
mér er alveg sama, láttu mig bara
fá þrefaldan koníak í kók og
klaka.“
Hvíta neftóbakið
Að skella eðalkoníaki saman við
lágkúrulegan kókdrykk voru nú
ekki poppstjömulegustu tiktúrur
Ringós í þessari ferð. Það kom á
daginn að þótt manninum væri
nokk sama hvaða áfengistegundir
hann drykki, þá var hann háður
ýmsum öðrum örvandi efnum.
Þannig gat bítillinn ekki hugsað
sér að eyða allri helginni, og hvað
þá að koma fram, öðmvísi en að
fá eilítið hvítt neftóbak. Hjálpar-
kokkar hér urðu því að gjöra svo
vel að redda því og upphugsa eitt-
hvert skynsamlegt nafn yfir kóka-
ínið í bókhaldinu sem myndi
standast endurskoðun íþrótta- og
ungmennafélagsins ÚIA. Ovíst er
að ÚIA hafi enn þann dag í dag
af þeim djassistum sem Hrafn
flutti inn mönnum það ljóst að
hann vildi ekki hafa nein skeldýr
nálægt sér. „Ef hann myndi þiggja
einhvers staðar kvöldverð hjá for-
seta eða borgarstjóra þá yrði að
láta vita fyrirfram að það mættu
hvergi vera skeldýr - ekki einu
sinni í matnum sem hinir borð-
uðu því hann myndi fá útbrot."
Það er ekki fyrr byijað að viðra
þá hugmynd að fá hingað erlend-
ar stórstjörnur en þær fá viður-
nefnið íslandsvinir. Stjörnunar
sjálfar og starfslið þeirra eru sér
hins vegar ekki alltaf fyllilega
meðvitaðar um mikilvægi sitt í
voru míní-þjóðfélagi eins og kom
rækilega í ljós þegar Hrafn fór
árið 1986 inní Laugardalshöll til
að kanna hvemig gengi að koma
græjum fyrir. Þar hitti hann fyrir
rótara einnar hljómsveitarinnar
og eftirfarandi samtal átti sér
stað:
RÓTARI: - Stjómar þú hérna?
HRAFN: - Kannski ekki sd sem
stjómar en ég her úhyrgð á því að
þið eruð héma.
RÓTARI: - Hvar erum við eigin-
lega? Erum við í Evrópu
HRAFN: - Nei, nei, við erum í
Ástrah'u.
RÓTARI: - Já, já, ég hélt það.
Þetta er svo skrýtinn staður.
^^leikfélacT
REYKJAVÍKUR
BORGARLEIKHÚSIÐ
Stóra svið kl. 14:00
Pétur Pan
sun. 19/9
sun. 26/9
sun. 3/10
Stóra svið kl. 20:00
Litla hryllingsbúðin
eftir Howard Ashman
tónlist eftir Alan Menken
lau 18/9, uppselt
fös 24/9, örfá sæti laus
fim 30/9, laus sæti
lau 2/10, kl. 14:00
Sex í sveit
102. sýn. fös 17/9
103. sýn. sun 26/9
104. sýn. .lau 2/10 kl. 19:00
Vorið vaknar
eftir Frank Wedekind
í leikstjórn Kristínar
Jóhannesardóttur
lau. 25/9, frumsýning
SALA ÁRSKORTA
STENDUR YFIR
Miðasalan er opin
virka daga frá kl. 12-18,
frá kl. 13 laugardaga
og sunnudaga
og fram að sýningu
sýningardaga
Símapantanir virka daga
frá kh 10
Greiðslukortaþjónusta
Sími 568 8000 Fax 568 0383