Dagur - 28.12.1999, Blaðsíða 6

6 -ÞRIDJVDAGUR 28. D E S F. M B E R 1999
ÞJÓÐMÁL

Útgáfufélag: dagsprent
Útgáfustjóri: eyjólfur sveinsson
Ritstjóri: elias snæland jónsson
Aðstoðarritstjóri: birgir guðmundsson
Framkvæmdastjóri: marteinn jónasson
Skrifstofur: strandgötu si, akureyri,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
Símar: 460 6ioo og 800 7080
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjald m. vsk.: 1.900 kr. a mAnuði
Lausasöluverð: 150 kr. og 200 kr. helgarblað
Grænt númer: 800 7080
Netföng auglýsingadeildar: greta@dagur.is-augl@dagur.is-gestur@ff.is
Simar auglýsingadeildar: CREYKJAVÍK)563-1615 Amundi Amundason
[REYKJAVÍK)563 -1642 Gestur Páll Reyniss.
CAKUREYR 1)460-6192 Karen Grétarsdóttir.
Simbréf auglýsingadeildar: 460 6161
Simbréf ritstjórnar: 460 6171CAKUREYRI) 551 6270 creykjavík)
Ovænt brotthvarf
í fyrsta lagi
Skyndilegt brotthvarf Finns Ingólfssonar, iðnaðar- og við-
skiptaráðherra, úr ríkisstjórninni, kemur mjög á óvart. Finnur
hefur verið helsti brimbijótur Framsóknarflokksins í þeim afar
umdeildu málum sem ríkisstjórnin hefur beitt sér fyrir að und-
anförnu - það er einkavæðingu þjóðbankanna, virkjunarfram-
kvæmdum í Fljótsdal og stóriðjuáformum í Reyðarfirði. Nú yf-
irgefur hann skyndilega bardagavöllinn einungis hálffimmtug-
ur að aldri og leitar hælis á pólitíska elliheimilinu við Arnarhól.
1 öðru lagi
Þjóðin hefur skipast í tvær andstæðar fylkingar í afstöðunni til
Finns Ingólfssonar og verka hans sem ráðherra viðskipta- og
iðnaðarmála. Sumum finnst að í virkjunarmálunum hafi hann
sundrað þjóðinni langt umfram það sem nauðsynlegt var. Engu
að síður hljóta flestir að viðurkenna að sem ráðherra hefur
hann komið mörgu því í verk sem forverar hans gátu aðeins tal-
að um. Það á einkum við um uppstokkun sjóða- og bankakerf-
isins og samninga um nýja stóriðju. Þótt gætt hafi vægast sagt
lítillar hrifningar í forystugreinum Dags á sumum verka Finns
Ingólfssonar sem ráðherra, er sanngjarnt við þessi tímamót að
viðurkenna atorku hans og dugnað við að ná sínum málum
fram.
1 þriöja lagi
Þrátt fyrir umrót síðustu ára virðist sumt í íslenskum stjórn-
málum aldrei breytast. Þar á meðal er ráðstöfun æðstu emb-
ætta ríkisins til pólitískra gæðinga. Þegar Finnur Ingólfsson
ákveður sjálfur að gerast Seðlabankastjóri fetar hann í fórspor
margra annarra stjórnmálamanna. Nægir þar að nefna ráð-
herrana fyrrverandi Tómas Arnason, Birgi Isleif Gunnarsson
og Steingrím Hermannsson. Allir fengu þeir sérlega vel launað
starf Seðlabankastjóra sem flokkslega umbun fyrir forystuhlut-
verk í stjórnmálum. Það er í fyllsta máta óeðlilegt nú við lok
tuttugustu aldarinnar að æðstu störfum í bankakerfinu skuli
enn ráðstafað sem pólitísku góssi ríkjandi stjórnarflokka.
Elias Snæland Jónsson
Lávarðadeildin
Aldrei fór það svo að lausi
Seðlabankastjórastóllinn yrði
ekki fylltur af einhverjum sem
hafði til þess nauðsynlega
reynslu. Sjálfur viðsldptaráð-
herra ætlar að setjast í stólinn
og gerast í leiðinni yngsti lá-
varðardeildarmeðlimurinn
rétt hálf fimmtugur. Til þessa
hefur þótt við hæfi að ráða í
stöðu seðlabankastjóra nokk-
uð eldri stjórnmálamenn - en
Framsóknarflokkurinn fer ekki
troðnar slóðir og setur í starfið
eina af sínum skærustu stjörn-
um - já sjálfan krónprins
flokksins - Finn Ing-
ólfsson. Garra þykir
þetta satt að segja
nokkuð djarft útspil því
hætta er á að ímynd
bankans raskist nokkuð
við þetta. Til þessa hef-
ur lávarðadeild Seðla-
bankans verið talin at-
hvarí fyrir þá sem enga
framtíð áttu fyrir sér
lengur í sfnum flokki -
en með þessu er verið að gera
lávarðadeildina að valkosti við
það að eiga glæsta framtíð í
sínum eigin flokki. Finnur
hefur nú einmitt kosið lá-
varðadeildina fram yfir for-
mennsku og frama í flokknum,
sem segir náttúrulega sfna
sögu um flokkinn.
Staða Framsókn-
arflokksins
Og kannski er staða Fram-
sóknarflokksins það sem
stendur upp úr í þessu útspili
öllu saman. Það er engum
blöðum um það að fletta að
Finnur Ingólfsson hefur verið
krónprinsinn í flokknum.
Hann sigraði Siv Friðleifsdótt-
ur með þokkalega sannfær-
andi hætti í varaformannsslag
fyrir nokkrum misserum, og
hefur síðan verið talinn sjálf-
V
kjörinn sem arftaki Halldórs.
En því konungsríki varpar
hann frá sér og velur sér ann-
að ríki að stjórna. Spurningin
sem brennur á vörum alþýð-
unnar er auðvitað sú, hvort
það sé f raun Seðalbankinn
sem er svona spennandi eða
hvort það sé Framsóknarflokk-
urinn sem sé svona óspenn-
andi? Hvað veldur |rví að ung-
ur maður á fljúgandi frama-
braut velur að skipta með
þessum hætti um lífshlaup?
Fiimiir lávarður
Garra sýnist að ástæð-
urnar hafi meðal ann-
ars birst í fyrrnefndu
varaformannskjöri.
Vissulega sigraði Finn-
ur þar með góðum
meirihluta en þó ekki
meiri meirihluta cn
svo að Siv mótfram-
bjóðandi hans stóð
keik eftir. Þetta þýddi
m.ö.o. að staðfest var
að Finnur er mjög umdeildur í
flokknum ekki síður en utan
hans og hann á erfitt með að
ná um sig þeim rússneska
konsingablæ, sem nær allir
síðari tíma foringjar framsókn-
ar hafa haft. Því virðist sem
konungsríki framsóknar hafi
e.t.v. ekki verið eins eftirsókn-
arvert og það virtist í fyrstu -
vissulega stóð það Finni til
boða, en einungis sem úlfa-
gryfja þar sem óánægju og
gagnrýnisraddirnar myndu
aldrei þagna. Þá eru rólegheit
Iávarðadeildarinnar auðvitað
margfalt þægilegri og auðveld-
ari við að eiga. Seðlabankinn
er því kjörið konungsríki fyrir
menn, sem búnir eru að fá
meira en sinn skammt af átök-
um og illdeilum. Menn eins og
Finn lávarð. GARItl
Hvaðgladdi þig mest
umjólin?
Tómas Ingi Olridi
alþingismaður
„Það gladdi
mig mest að
fá alla fjöl-
skylduna, og
þar með
barnabörnin
öll í heim-
sókn. Það
var ekki ljóst
að það
mundi gerast enda eru börnin
dreifð út um allan heim. Ein fjöl-
skyldan er í Flórída, önnur í
Gautaborg og sú þriðja hefur
verið langdvölum í Englandi. Nú
komu allir til landsins.11
Ásgeir Þór Jónsson
framkvæmdastjóri Fjórðungs-
sambands Vestfiiúinga
„Að fólkinu í
kringum
mann leið
vel og jólin
færðu manni
þann frið
sem maður
vonaðist til
og þarfnaðist
og gerði
mann sáttari við lífið. Hálft í
hvoru kveið maður jólunum og
því horfir maður nú sáttari til
framtíðar.“
Jón Albert Sigurbjömsson
formaðurLandssambands hesta-
mannafélaga
„Ég eiginlega
veit það ekki,
kannski gott
veður og það
skyldu ekki
verða nein
slys á fólki.
Auðvitað er
það gleðilegt
að geta hitt
sína fjölskyldu en tíminn var
óvenju stuttur, eins og ein helgi.
Finnur
Ingólfsson.
JÓHANNES
( SIGURJÓNS-
SON
skrifar
IHIBH
Það eru margar ástæður til að
gleðjast þessa dagana. Sól fer nú
hækkandi á lofti á nýjan leik,
Jesús er endurfæddur enn og aft-
ur og síðast en ekki síst, Finnur
er á leiðinni í Seðlabankann.
Vandræðagangurinn í Fram-
sóknarflokknum síðustu mánuði
hefur sem sé hvílt eins og mara á
landsmönnum sem sáu fram á
dapurlega áramótafagnaði hjá
hnípinni þjóð í vanda vegna
þessa. Páll vildi sitja áfram og
stefndi í að það þyrfti að bera
hann út sitjandi sem fastast í
ráðherrastólnum. Valgerður beið
ólm í dyragættinni og stefndi á
stólinn Páls og Finnur var orð-
inn óvinsælasti ráðherra sögunn-
ar, sem hann reyndar túlkaði
sjálfur sem gæðastimpil, enda
þjóðin illa upplýst og vitlaus,
samanber afstöðu hennar í um-
hverfismálum. Hér voru góð ráð
dýr til að bjarga ríkisstjórninni
og áramótagleðinni.
Öiyggi sventlar
stj óriíkerfisins
Stóra Ilraiin
En þegar neyðin er stærst er
pólitíski hjálpartækjabankinn
næstur. Það var nefnilega laus
staða bankastjóra í
Seðlabankanum.
Og kom ekki á
óvart. Ríkisstjórnir
á öllum tímum hafa
sem sé þann hátt-
inn á að hafa alltaf
á lausu eina til tvær
bankastjórastöður
til þess að bjarga
sér út úr krísum.
Lausar banka-
stjórastöður eru ör-
yggisventill stjórn-
kerfisins, ásamt og
með sendiherra-
stöðum.
Þannig að þegar kemur upp
ágreiningur um ráðherrastóla í
ríkisstjórnum, ellegar ráðherrar
éýt

skuldað) annað hvort að mati
forsætisráðherra, eigin flokks-
manna eða þjóðarinnar, þá er
þeim umsvifalaust skutlað í
lausa bankastjóra-
stóla.
Þetta er sama
kerfið og gildir í
fangelsismálum
landsins, það þarf
alltaf að vera laust
pláss á Litla
Hrauni fyrir pöru-
pilta, sem ekki eru
lengur taldir æski-
legir á götunni.
Verðug ráðning
Og Finnur er því
ekki fyrsti stjórn-
málamaðurinn
sem sendur er í pólitíska útlegð í
einhvern bankann til að leysa
vanda á ríkisstjórnarheimili. En
eins og
um inu
rjúka upp til handa og fóta, reka
upp ramakvein og spyrja hvers-
vegna bankamenn séu ekki ráðn-
ir bankastjórar í stað afdankaðra
pólitíkusa. Hvers vegna fagleg
sjónarmið fái nú ekki að ráða
einu sinni í ráðningu banka-
stjóra.
Á móti má spyrja. Vilja þessir
sömu menn hafa Finn áfram í
ríkisstjórninni? Eru þeir ekki
búnir að þusa um það árum sam-
an að veita þurfi Finni verðuga
ráðningu fyrir allt hans brölt f
pólitíkinni? Og er ekki Finnur
nú búinn að fá þessa ráðningu?
Nei, menn eiga að fagna þess-
um tíðindum og gleðjast. Því nú
er ekkert sem kemur í veg fyrir
að áramótagleði þjóðarinnar
verði fölskvalaus. Vandamálin í
Framsóknarflokknun eru leyst
og Finnur búinn að fá ráðningu.
íinmiJniid ncÍJu no ,cnunudriöd 'i
p Jafibbi'tÖ!/) i/Iprl íiBfiiIdiiJíinio lil
Börnin mín tvö eru úti á landi og
þau komu bæði heim. Það var
mjög ánægjulegt.“
Sigurður Helgason
uppýsingafuUtnii Umfeiðarráðs
,/Etli mér
komi kanns-
ki ekki fyrst
upp í hug-
ann jólagjaf-
irnar frá
börnunum.
Svo var auð-
vitað gleði-
legt að helg-
in leið án stóróhappa."
Jóhannes Gunnarsson
fomiaðurNeytendasamtakanna
„Það sem
gleður mig
mest um
þessi jól sem
önnur er að
maður er
mikið með
Ijölskyldu
sinni, ekki
bara litlu
kjarnafjölskyldunni, heldur fleir-
um. Svo voru þessir dagar miklir
slökunardagar eins og oftast
áður. Auðvitað eru þetta jól í
stysta Iagi, og þetta hefðu mátt
vera fleiri dagar, en það, er ekki á
Jfi.oVrið.ifU 1 VvaAuv. fli.il jjo Rfió-iá
fiilúia íiíú ugead 'JA ,rnyia TumaTtj
1