Dagur - Tíminn Akureyri - 08.02.1997, Blaðsíða 1
V
viðbuin
vinningv
|Dagur-®tmtrm
Laugardagur 8. febrúar 1997 - 80. og 81. árgangur - 27. tölublað
SÆUNN SENDIR ÞEIM TONINN
Mynd: GS
œunn Axels-
dóttir, eigandi
Sœunnar
Axels ehf. og hins
nýstofnaða Brimness
ehf í Ólafsfirði, deil-
ir hart á kvótasukkið
sem hún segir að
hafi viðgengist frá
þvífyrsta. „ Við get-
um tekið Þormóð
ramma sem dœmi,
þeir eru að byggja
frystihús íMexíkó á
sama tíma og þeir
eru að loka hérna
heima. Eða Sam-
herji? Hvað halda
menn að Samherja-
menn séu að gera
núna með því að
fara út á hlutabréfa-
markaðinn?“
Sjá viðtal á bls. 20-21.
MENN VIKUNNAR
Kennidyar norðursins,
þeir Vilhelm, Skúli og
Birgir Ágústssynir, eru
menn vikunnar. „Fyrirtæki
ársins á Akureyril996“ er til-
efnið, en þar varð Höldur ehf.
fyrir valinu, fyrirtæki sem
bræðurnir þnr stofnuðu. Þnr
bílar fyrir þrjátíu árum eru
orðnir að þrjúhundruð bílum í
dag og bflaleigan þeirra sú
stærsta á landinu með útibú
víða um land. En þeir bræður
bisa við fleira en bfla. Rekstur
bensínstöðva, veitingastaða,
dekkjaverkstæðis, bílasala og
bifreiðaverkstæða er í þeirra
höndum auk þess sem fyrir-
tæki þeirra á 40% hlut í ís-
landsflugi og 50% í Blómaval
Akureyri. Og hjá Ágústsson-
um fá allir í fjölskyldunni að
vera með. Fjórði bróðirinn,
Baldur, heldur um stjómtaum-
ana í útibúi bflaleigunnar í
Reykjavíkur og sá fimmti,
Eyjólfur, sér um umboð fyrir
sölu nýrra bíla frá Heklu. Eins
og sjá má er þeim fátt óvið-
komandi og við hin, sem sitj-
um og dáumst að fram-
kvæmdagleðinni, komumst
ekki hjá því að hugsa: Hvað
kemur næst?
Sjá nánari umjjöllun á
bls. 6 ífréttablaði.
LEYNDAR-
MÁLMARK'
MANNSINS
Best geymda leyndarmálinu í
handboltanum mun upp-
ljóstrað verða í þessu helg-
arblaði: Spjaldskrá Sigmars Þrast-
ar Óskarssonar, markmanns ÍBV.
Ertu forvitin(n) um skotstfl ein-
stakra leikmanna í 1. deildinni og
hvar þeir eru líklegastir til að
skjóta á markið úr langskotum, af
línu, úr horni eða úr vítakasti? Ef
svarið er já, lestu þá viðtalið við
Sigmar.
Sjá bls. 19.
FRUMKVÖÐULL í
SKAUTADANSI
Hún var uppgötvuð á Tjöminni í Reykjavík, þar sem hún var að
rifja upp gömlu skautasporin sín. Síðan þá hefur Liisa Jóhansson
séð um þjálfun í listskautadansi hjá Skautafélagi Reykjavíkur. Ef
tekið er mið af slæmri æfingaaðstöðu og stuttum æfingatíma hafa fram-
farir hinna ungu íslensku skautadansara verið ótrúlega hraðar. Og Liisa
stefnir hátt fyrir hönd nemenda sinna. „Eigum við ekki að gefa þeim
svona 3 ár,“ svarar hún, þegar spurt er hvenær hægt sé að búast við
einhverjum þeirra á vetrarólympíuleikum. „Ef þeir geta æft allt árið.“
Sjá bls. 22.