Dagur - Tíminn Akureyri - 15.02.1997, Blaðsíða 4

16- Laugardagur 15. febrúar 1997
IDagur-'ŒKttrám
MENNING O G LISTIR
Af sjónum í tréskurðinn
Hvað gera menn, sem
alla sína œvi hafa unn-
ið erfiðisvinnu, þegar
aldurinn fœrist yfir og
þrekið minnkar? Svör-
in eru sjálfsagt jafn-
mörg og mennirnir
sem um rœðir. Einn er
sá maður sem Dagur-
Tíminn hitti á dögun-
um sem ekki hefur far-
ið troðnar slóðir. Hann
heitir Ragnar Her-
mannsson frá Flatey á
Skjálfanda.
Ragnar býr á heimili sonar síns og
tengdadóttur á Húsavík og hefur
lítið herbergi á neðri hæðinni fyrir
tréskurðinn. „Ég var sjötugur þegar ég
byrjaði í útskurðinum," segir Ragnar,
sem hefur aldeilis ekki setið auðum
höndum síðan. Eitt námskeið í tréskurði
sótti hann á Húsavík undir leiðsögn Þór-
halls Jónatanssonar. Hann fann þá strax
að þarna var eitthvað við hans hæfi, gef-
andi og skapandi í senn. Því næst lá leið-
in suður á land
Ragnar Hermannsson frá Flatey á Skjálfanda.
til frekara náms í tréskurði hjá Skurð-
listarskóla Hannesar Flosasonar í Kópa-
vogi. Áhuginn fyrir skurðlistinni bara
jókst og í dag eru „pappírarnir" orðnir
fjórir sem Ragnar á og sýna fram á að
fjórum námskeiðum er lokið frá skóla
Hannesar Flosasonar. Einu sinni á þess-
um árum hefur hann tekið þátt í sölu-
sýningu ásamt fleira handverksfólki á
Húsavík. En eins og hann sjálfur segir
þá gerir hann þetta ánægjunnar vegna
fyrst og fremst.
Gamall trillukarl í Flatey
Þegar Flatey á Skjálfanda var í byggð
stundaði Ragnar sjóinn og fiskverkun
eins og aðrir vinnufærir menn í Flatey á
þeim tíma. Trilluna á hann enn en
sjaldnar er farið á sjóinn en áður var.
Trillan heitir Ör ÞH 313 og hefur reynst
eigandanum vel. Ragnar og fjölskylda
hans var í hópi síðustu Ffateyinganna
sem fluttu í land árið 1967. Húsinu
þeirra sem þá var yfirgefið er haldið við
og notað sem sumarhús.
Fleiri próf
Veðrið má vera ansi
vont til að Ragnar fái
sér ekki göngutúr
„niður fyrir bakk-
ann“ til að hitta og
spjalla við karlana í
skúrunum og hina
Myndir: GKJ
gömlu sjóarana sem líka þurfa að
fylgjast með sjósókninni og aflabrögð-
um. Og eina og eina ferð má þá fara á
bflnum, en bflinn keypti hann sér eftir
að hafa drifið sig í bflprófið tæpfega sjö-
tugur. „Maður þarf að endurnýja öku-
leyfið örar en ungu mennirnir þegar
svona seint er farið af stað. Ég fékk leyf-
ið til fimm ára í upphafi en verð núna að
endurnýja á tveggja ára fresti."
Spurningunni sem sett var fram í
upphafi hefur verið svarað hvað varðar
Ragnar Hermannsson. Sá sem finnur sér
tómstundir við hæfi þegar aldurinn fær-
ist yfir og lætur heldur ekki smámuni
eins og nám og próf aftra sér, þarf engu
að kvíða meðan heilsa og áhugi helst.
„Maður getur alltaf á sig blómum bætt.“
GKJ
Torfbærinn leikur í
höndunum á Ragnari eins
og annað myndefni.
„Lífið er saltfiskur." Ragnar er hættur að
salta fisk en hefur engu gleymt um útlit þess
útflatta.
Hvalaskoðun á Skjálfandaflóa verður æ vinsælli meðal erlendra ferðamanna sérstaklega.
Ragnar er kannski hættur að heimsækja hvalina á flóanum en að móta þá í tré það kann
hann.
Fyrsta myndin sem Ragnar skar út var þessi
glæsilega seglskúta.