Dagur - Tíminn Reykjavík - 03.04.1997, Qupperneq 10

22 - Fimmtudagur 3. apríl 1997
lOagur-Œhmrat
RADDIR FOLKSINS
Frd lesendum...
Heimilisfimgið er: Dagnr-Tíminn, Strandgötu 31, pósthólf 58, 602 Akureyri
Heilbrigðisumræða undir rós
Umræða sú er fram fór í
Ríkissjónvarpinu sunnu-
daginn 16. mars um heil-
brigðismál var vægast sagt af-
skaplega einlit, enda heilbrigð-
isráðerra með íimm aðstoðar-
menn í ráðuneytinu, er tóku að
sjálfsögðu aðeins upp sparnað-
arhanskana er nú eru notaðir.
Ilópur lækna var mættur, hluti
af landsbyggðinni og hluti úr
Reykjavík, einnig tveir hjúkrun-
arfræðingar að virtist. Engan
sérstakan fulltrúa neytenda,
sjúklinga, var að sjá í þætti
þessum, utan verkalýðsleiðtog-
ann af Austijörðum, heimspek-
inginn úr Reykjavík, og fulltrúa
Iláskólans á Akureyri.
Stjórnmálamenn köstuðu
síðan prósentusjónarmiðum og
milljónatölum fram og til baka í
umræðunni, þannig að fáir
færðust nær kjarna málsins fyr-
ir vikið. Hin vasklega
framganga Húsavíkurlæknisins
í pallborði var svo sannarlega
til þess að hrópa húrra fyrir, því
hann reyndi að draga þær stað-
reyndir fram að ef gæði þjón-
ustunnar eigi að vera áfram, þá
verður sparnaði að linna. Hann
kom einnig inn á hina nauðsyn-
legu skoðun mála í víðu sam-
hengi, sem er uppbygging
heilsugæslu almennt í landinu.
Samtökin Lífsvog hafa einkum
og sér í lagi talið skort Reykvík-
inga á heimilislæknum og notk-
un grunnheiisugæslu almennt á
höfuðborgarsvæðinu eitt af
vandamálum heilbrigðisþjón-
ustu, er ekki hefur tekist að
leysa.
Það kann nefnilega að muna
okkur skattborgara nokkrum
krónum hvort leitað er til sér-
fræðings eða heimilislæknis
með heilsuvandamál. Sérfræð-
ingurinn leysir að sjálfsögðu
vandamál sjúklingsins, en það
kostar meira, af því hann er
sérfræðingur. Ef sjúklingur er
ekki með heimilislækni kemur
enginn til með að halda utan
um hans heildarsjúkrasögu,
þannig að sá hinn sami gæti
þurft að leita til margra lækna
til þess að fá heildaryflrlit sinn-
ar leitunar í heilbrigðiskerfið.
Ef sjúklingur hefur heimilis-
lækni ber sérfræðingi að senda
heimilislækni afrit af hverri
þeirri aðgerð er hann fram-
kvæmir á sjúklingnum. Aðgang-
ur að upplýsingum sem slíkum
á einum stað getur verið mjög
mikilvægur í neyðartilvikum.
Heimilislæknirinn gegnir því
lykilhlutverki heilbrigðisþjón-
ustunnar, og með öllu óskiljan-
legt að hluti Reykvíkinga sé án
þeirrar þjónustu. Landsbyggðin
situr allsendis ekki við sama
borð hvað varðar aðgang að
sérfræðingum, líkt og fólk á
höfuðborgarsvæðinu, einfald-
lega vegna þess að sérfræðing-
ar starfa í litlum mæli úti á
landi, í hinum einstöku sér-
fræðigreinum. Eftir því sem
einn yfirlæknir sagði í þætti
þessum kemst sá hinn sami
ekki út á land nema með sitt
eigið aðstoðarfólk, að virðist.
Það mætti kannski nota þyrlur,
líkt og fyrrverandi ráðherra
nefndi, til þess að flytja sér-
fræðingahópinn út á land í stað
þess að flytja alla landsbyggð-
ina í hina sérhæfðu Reykjavík.
F.h. Lífsvogar,
Guðrún M. Óskarsdóttir
Ásdís Frímannsdóttir.
Tímabær reiðhaUarsýníng
H E S T A R
t við Baldvin Ara.
ð jjessu sinnu lx-ims»kja
HP5T.\M(VT Halilvia Ara
.(luðlawgjwwi * Akurcyri
mn rekur. ásnmt hróður
\ri fódur. inikla luwuwni-
|>,>ir hafa tuí nýioklð wó að
i histhú* fvTlr 45 hesta
hauuhúsi «8 reiðakenun*
utn það hil að komast und-
k írssnr hyggingar hnfa
í lUiðurlwUÍ þar sem yngri
húsivbytóðín er á Akureyri.
ð em uríán mórg nr 9io*»
ín Ari skipaM s#r t Gokk
ttu kiutpa londatns. H»m>
• vnríö stórU-kur i>aAí i
ngakeppmtm og i sýningum
dugripa Par rfa* hát» uófn
«« Gafad frá Sauðárkráki
var hiMt dírmda kynhóu-
sið á síðasta nrí. Prúður frá
•a-Asl. Ilrafntlnna frá 0*Wk,
, frá pverá ■■V. flelrl o« fldrí
tarfsemln heíur snrtám sam-
erið nð f*m úi kvíarnar því
i<r okkl oingöngu umtlA ad
ningu og þJÁIfun heldur er
asahi st»r hluti surfsom-
»r o« »mi eru rasktunarniálin
tin fi fulla r«*rð. I’t’lr feðgar
t jftrftitta Eíri-Hnuðalak; í
•gáidal þ«r seut þefr
> „íaur stóðmorar. 1 stótnnu
«ar 1. verðlauna hryssuttum
Kannskl fáum vW afl sjá kapp-
itnn á vt»r*jfnlnfftil>nl þar. f>á tr
Ijósvakl, frirljós foll á 5. vottir
tttwian Kjarval. f þjálfun. 1‘csst
hestur var sýndur Ira vetra i
fvrra ojt ftír vol af *tað «»
mi þrwsknst v«l og mlkd viíUttr á
hotumt. Han« sigrnði nyverio a
vetraríeikum í Ityjaflrftl. klóðtr
i.jósvaka er Kvik;. frá Urú.t «tm
cr untlan Kvtk.ii frti GrðnrgiU og
Orrt. frá U6skuldMti»ðum *m
vnr f báðar irttir af Sauðárkröks-
hrttssum. W <* móálédtur f.tll
Hegri fr.i Ghrslbw í Skaganrðt
undnn tVeigl ftá Hugumyri op
og Kolfinnu 3783 frá
vn hún er móðlr **ðí»K*ú»s Sol-
va frá l>la-sih.it swn Cunnnr Arn-
arsott sýndl á síttum limn. hetta
or mjðg ofiúk gur fnli olns og
hann á kyn tíi flfsi frá Ettglmyn.
utuhtn Ptílstjörnu frá Nosi i Aðal-
dal tig Safir frá Viövik er f þjáll-
un hjá tlaW'ln- OW cr tnlkil
klárhoslstýpa. Máðlr hans vaklí
á sfnum tinta nsikla athygli á
lattdsmóttnu á Vlndhelmamehtm
1990 en tmn f«r þá f 1. vcrðlaun.
Mjög góö tölthrysst, Undan Saftr
Irá Vlðvfk oru nú nð ktmm ftam
á sjómtrsvlði hiipur ttí brátVfnl-
legitm irjppmn. S.tfir e.r som
ktmnugi or nlbróðlr Vlðars fra
V'tftvfk uttdan Hrafnl frá Holhe
HESTA-

Ma^ar efniOjoaiJM £&
S SSS S ’JSSS - £ *S-“LÍ=*
ncfndt natnvtn u.
“iaffrsdólttirinn Nntfð fró Oa'U .
Svarfnðardal. Móðir hrimivr er
Franitíð frá f»*B. I'ossi hrjssa
hoíur b*ði tniktnn fótnburð og
, snian upp « *>" .....
,-ii Haldvin Ari liefur nstunt Slg-
urbirni Bárðarsynl vrlð hvttð
drígsiur Á þolm markaðl. Hann
or* hjartsýim á s*iht Jinngað on
skyldufyrlrtækí og upphygging-
ln f fullum gangi. Kn það k<»m
fratn nð fyrir þá *etu sUka nt-
vfnnu etunda þi *ó .ihjekvít'tui-
logt að kmna sór upp nðstSou lil
imiiþjnifun.ir. Helðskonunan sft
Hestamót, Kára Arnórs-
sonar í Degi-Tímanum er
einn af þessum föstu
punktum í tilverunni þar sem
hægt er að hrista af sér gráma
hversdagsins og gleyma sér í
hugleiðingum um íslenska hest-
inn. Þetta framtak Kára og
Dags-Tímans er vert að lofa og
er því hér með komið á fram-
færi.
Reyndar er ástæðan fyrir
þessu greinarkorni sú að mér
þótti umfjöllun Kára um sýn-
ingu Féiags tamningamanna
sem haldin var helgina 21.-23.
mars s.l. ekki sanngjörn.
í byrjun umfjöllunar sinnar
hefur Kári á orði að sýningin
hafi að þessu sinni verið óvenju
snemma og að sum hrossanna
hafi ekki náð því útliti sem best
hæfir til sýninga. Hvað tíma-
setninguna áhrærir er það að
segja að margir sækjast eftir
því að halda sýningar í reiðhöll-
inni og flestir á sama tíma. Því
er verið að reyna að teygja á
því eins og kostur er til að
koma sem flestum sýningum
að, því áhugi hestamanna á
sýningahaldi í höllinni er mikill.
Þess vegna er mikilvægt að
blaðamenn og gangrýnendur
þessara sýninga séu ekki að
hafa á orði með neikvæðum
hætti atriði eins og hárafar
hrossanna í mars, sem enginn
getur orðið við,
nema kannski
Guð almáttugur.
Það er ekki meira
en hálfur mánuð-
ur liðinn frá
hestasýningu á
Reykj avíkurtj örn
þar sem hrossin
voru öll kafloðin
og þótti engum
nein goðgá. Von-
andi verður slíkt
tjarnarmót árviss
viðburður og von-
andi verða vetra-
sýningar í reið-
höllinni sem flest-
ar í framtíðinni.
Þá vona ég líka að
íslenski hesturinn
verði áfram í sín-
um vetrarhárum
því það hæfir
honum svo sannarlega vel á
þessum árstíma.
Annað sem ég vil mæla á
móti í umfjöllun Kára um sýn-
inguna, er sú ábending hans til
FT að í stað þess að vera með
sjálfstæða sýningu eigi þeir
frekar að koma fram með atriði
á sýningum hjá öðrum s.s.
Fáksmönnum og norðan- og
sunnanmönnum. Sýningar í
reiðhöllinni eru alltaf að þróast
og því eiga áhugasamir gagn-
rýnendur eins og Kári ekki að
vera með tilburði til að njörva
framsækið skapandi starf niður
í eitthvað óumbreytanlegt sem
þó á sér ekki lengri sögu en ör-
fá ár. Sýning eins og sú sem Fé-
lag tamningamanna stóð fyrir
er ekki bara sýning á tamningu.
Hún er líka mikilvæg auglýsing
fyrir unga knapa sem báru
þessa sýningu uppi. Á annað
þúsund manns sótti sýninguna
um helgina og á ég svo sannar-
lega von á því að hinir ungu og
efnilegu knapar sem þarna
sýndu, komi til með að fá tilboð
frá þeim sem sóttu sýninguna
með það í huga að velja sér
góðan tamningamann.
Að lokum vil ég þakka Félagi
tamningamanna fyrir vandaða
og snurðulausa sýningu um leið
og ég bið þá velkomna í húsið
aftur, hvort sem það verður í
haust eða næsta vetur.
Kær kveðja,
Óskar Bergsson, formaður
rekstrarstjórnar
Reiðhallarinnar.
Tvíþýða
Hér víkingar berjast med bliknandi móð
og brosin á andlit þeir þvinga.
Nú lifir hér andfúl og úrkynjuð þjóð
svo ástsjúk að hún er að springa,
hún nöldrar um kaupmútt og kreppu hvern
■ dag
og kirkju sem andskotinn stjórnar.
Hér góðœristuggan mun tryggja þeim hag
sem tútna er múgurinn fórnar.
Hér leika sér auðmenn með úttroðinn sjóð,
þeir öreigum daglega farga.
Og svo er hér önnur og enn verri þjóð
sem aldrei mun takast að bjarga,
því hún hefur bölvanlegt baráttuþrek
sem byggir á þörfum hins ríka
og reyndar er samviskan svört eins og blek
og siðblindan hún er þar líka.
Já. lijðu í allsnægtum íslenska þjóð
og áfram ífor máttu sulla.
Og lijðu með þrœlslund sem þér finnsl svo
góð
og þingmenn sem Ijúga þig fulla.
Pvi víst er að seint verður samviskan hvít
og siðblindan aldrei mun víkja.
Já, aum er sú trunta sem treður í skíl
og tugguna verður að sníkja.
Kristján Hreinsson.
Höfundur er skáld í Skerjafirði.
9
Óþolandi þegar aðal laginu í uppáhaldssjón-
varpsþættinum manns er breytt! Meinhornið
fagnar því að Krókódílaskór séu aftur komnir á
dagskrá en vili heyra titillagið aftur.
Eldamennska er áþján konunnar. Hver nennir
að skipuleggja hvað á að vera í kvöldmatinn?
Hafragrautur og ýsa á minn disk. Á hverjum
degi!
Veðráttan er algjörlega óþolandi, frost sunnan-
lands og allt eins að búast megi við hreti á
næstu vikum - og það þó að sumardagurinn
fyrsti sé að nálgast.
Háspenna-Lífs-
hætta
Þá er handknattleikslið KA
komið í úrslitarimmuna í
íslandsmótinu í þriðja sinn.
Ritari S$S var staddur á
Stór-Reykjavíkursvæðinu
um páskana og brá sér í
Strandgötuna í Hafnarfirði
á leik KA og Ilauka sl.
laugardag ásamt börnum
og barnabörnum. Allir vita
jú hvernig leiknum lyktaði,
en það var sannkölluð há-
spenna- lífshætta í Hauka-
húsinu þennan laugardag.
Ritari var mættur í húsið
klukkutíma fyrir leik og
það verður að segja eins og
er að hann hefur sjaldan
eða aldrei orðið vitni að
öðrum eins hávaða og var
framleiddur í hátalarakerfi
hússins fyrir leikinn, nema
ef vera skyldi í KA-heimii-
inu á Akureyri. Það er eng-
in lygi að gólf hússins
hreinlega titraði. Þessi há-
vaði var örugglega langt
yfir þeim mörkum, sem tal-
in eru eðlileg og var því um
hávaðamengun að ræða
sem gerir engum gott.
Ótrúlegur háfaði
sem þjónar engum
tilgangi
Það eru því tilmæli ritara
að þeir sem stjórna þess-
um tækjum í íþróttahúsum
bæði norðan og sunnan
heiða stilli nú tækjum sín-
um í hóf á handboltaleikj-
um í framtíðinni. Það er
staðreynd að þó nokkur
hópur fólks, sérstaklega
þeir eldri, veigra sér við að
mæta á leikina vegna þessa
ótrúlega hávaða, sem að
mínu viti þjónar engum til-
gangi og breytir engu um
úrslit leikja en er mörgum
til ama. En þá í allt annað.
Spúandi stóriðju-
ver
Það er alltaf gaman að
koma suður. En í þessari
páskaferð datt ritara í hug
að þegar og ef aliar hug-
myndir um stóriðju verða
að veruleika á suðurhorn-
inu þá hallar enn á búsetu
á landsbyggðinni. Spurn-
ingin er auðvitað sú hvern-
ig þeir ferðamenn sem til
landsins koma taka mörg-
um spúandi stóriðjuverum.
Þeir eru jú fiestir komnir
hingað til lands til að njóta
kyrrðarinnar og losna und-
an stressinu og mengun-
inni í stórborgum erlendis.
Það er þó bót í máli að við
íslendingar eigum stórt
land og náttúruperlurnar,
sem þeir ætla að skoða,
eru flestar á landsbyggð-
inni. Þeir sem stjórna
ferðamálum á íslandi ættu
því að hugleiða hvort ekki
á að beina ferðamönnum í
ríkara mæli beint út á land
og gleyma suðvesturhorn-
inu með spúandi stóriðju-
verum.
Umsjón: Svavar Ottesen.