Dagur - Tíminn Reykjavík - 10.05.1997, Blaðsíða 15

ílag«r-®urrám1
/>).
Laugardagur 10. maí $997 -^2-7 <
ittiiLÍÉtiluJki Jáii 1. á.l 4 j 1 kt.LiiÆ iAi.ii.Aii i latt i ía i iÍÁáii i IU i & Lil. i . .4 i (i
WT ' 1 f ’ TW" r fT L p o p p k, . ii.. , k A 1 ká. r» Li. W 1 1 Á i k 1 . . 1 f ?* ’ ’ » 14 . á 4 A rn v * 14 n wr f
Endurkoma
✓
Aundanförnum árum hef-
ur gengið yfir mikil end-
urkomu bylgja, ef svo má
að orði komast. Hljómsveitir
sem eitt sinn hafa dáið drottni
sínum, hafa hver á fætur ann-
arri risið upp að nýju í meira og
minna upprunalegri mynd. Upp
á síðkastið hefur minna borið á
þessu, en þó er það enn að ger-
ast. Eitt nýjasta hljómsveitar-
dæmið er hin breska Super-
tramp með söngvarann Richard
Davies í broddi fylkingar, sem
upprunalega var stofnuð í
London um 1969. Hún er nú að
vakna til lífsins að nýju og er
smáskífulagið, Yon won’t loose,
tekið að heyrast í útvarpsstöðv-
um. Ný plata kemur svo í kjöl-
far lagsins í byrjun júm og mun
bera nafnið Some things never
change. Má segja að það sé
nokkuð táknrænt (á íslensku
„sumt er alltaf eins“) því ef
marka má áðurnefnt lag, þá er
stíllinn nákvæmlega sá sami.
Léttleikandi popp þar sem skær
rödd Davies og rafmagnspíanó-
ið margfræga eru áberandi.
Verður þessi nýja plata Sup-
ertramp sú tíunda í röðinni, en
hinar nýju voru allar mjög far-
sælar. Munu þær samanlagt
hafa selst í um 40-50 milljónum
eintaka á heimsvísu, takk fyrir.
Það mun reyndar ekki hafa ver-
ið ætlunin að Supertramp kæmi
saman aftur, en Davies mun
hafa tekið þá ákvörðun eftir að
áform um plötu á eigin nafni
breyttust. Og eins og fyrr sagði.
Nýju lögin eru svo svipuð því
sem var áður með Supertramp,
að söngvarinn ákvað frekar að
setja hana á stofn aftur. Svo er
bara að sjá og heyra hvernig til
tekst.
Palli sigurvegari
það fara í taugarnar á sér að
auki, að Palli tali svo mikið um
það að hann hafi náð SÍNU tak-
marki að koma SÉR á framfæri,
en láti sér í léttu rúmi liggja að
útkoman hafi ekkiverið betri.
Jú, jú, vissulega má segja að
„dengsinn“ sé nokkuð hátt uppi
eftir alla athyglina sem hann
fékk með öllu sem svo henni
fylgdi og tali lítt um að hann
hafi verið þarna sem fulltrúi ís-
lands fyrst og fremst en ekki á
eigin vegum. En elskurnar mín-
ar sem eruð ónægð með. Þetta
var einmitt það besta sem gat
gerst. Stærsta afrekið var nefni-
lega að koma okkur út úr þess-
ari blessuðu keppni, sem að
vísu sýndi í ár smá batamerki
með símainnhringingum hjá
nokkrum landanna, en er að
flestu öðru leyti orðið útþvælt
fyrirbæri. Nú getur sjónvarpið
fyrir það fyrsta farið að eyða
peningum sínum í eitthvað
þarfara næstu tvö árin a.m.k. til
dæmis að styrkja unga og efni-
lega tónlistarmenn með
einhverjum hætti og á sama
hátt getum við landsmenn farið
að eyða okkar dýrmæta tíma í
annað og innihaldsmeira en
gláp á þessi ósköp. Síðast en
ekki síst mun þátttaka Palla, ef
framhaldið hjá honum gengur
að óskum, þrátt fyrir allt skila
sér margfalt sem góð landkynn-
ing. Vera hans í Dublin og um-
gjörðin á sviðinu, nægði til þess.
Ef það svo gerist, sem lífsnauð-
syxdegt væri, að söngvakeppnin
þróaðist alfarið í þá átt að fólk-
ið í löndunum fengi að kjósa, þá
ætti að koma vel til greina að
vera með aftur. Tíminn mun
leiða í ljós hvort svo verður, en
á meðan fögnum við bara „frí-
inu“ og hyllum PALLA SIGUR-
VEGARA.
keppninni fyrir viku. Þessi
ágæta hljómsveit með söng-
konuna Katrinu Leskanich
fremsta í flokki, á rúmlega
áratugsferil að baki í „brans-
anum“ og náði um skeið tölu-
verðum vinsældum. Frægust
er hún eins og margir vita fyr-
ir lagið Walking on sunshine,
sem er að finna á plötunni,
Katrina And The Waves frá
1986. Sú plata er fínasta
rokkplata og sama er að segja
um aðrar sem á eftir komu,
Break of heart, Waves og Pet
the tiger. Á sigurlagið í keppn-
inni h'tið sameiginlegt með því
sem er að finna á þessum
plötum, þannig að það gefur
ekki rétta mynd af hljómsveit-
inni. Síðustu árin hefur lítið
farið fyrir Katrinu og félögum
og ekki mikið gengið, þannig
að keppnin á að nýtast þeim
til að ná sér aftur á strik. Sjá-
um við nú til með það.
„Evróvisíon-hittið", Katrina
Leskanich, söngkona Katrina
and The Waves hefur brallað ým-
islegt í fortíðinni.
Jæja, góðir hálsar. Þannig
fór nú það og þið vitið
hvað. Palli fór til Dublin,
heillaði þar alla upp úr skónum
fyrir keppni. Gerði alla stjarfa
með sínum „létta sviðsleik" og
lúnkna lagi. Aðrir keppendur
og blaða- og sjónvarpsmenn
ausa hann lofi og plötuútgef-
endur, a.m.k. fjórir gera honum
tUboð. Nú þegar svo þessi orð
birtast er dáðadrengurinn flog-
inn af landi brott til „tónleika-
halds“ í Þýskalandi til að byrja
með og síðan til Frakklands og
kannski Bretlands í kjölfarið.
Allt gengur sem sagt strák í
hag, þrátt fyrir að hafa fyrir ÍS-
LANDS hönd lent í sjötta neðsta
sæti í keppninni. Palli sigraði,
en ísland tapaði OG ER ÚR
LEIK NÆSTU TVÖ ÁRIN AÐ
MINNSTA KOSTI!!
Ýmsir eru þeir til sem
óhressir eru með þessa mót-
sagnakenndu staðreynd og láta
Páll Óskar. Stóð fyrir sínu í Dublin og rúmlega það.
• Lítið sem ekki neitt hefur
heyrst af högum John Fogerty
í meira en tíu ár. Þessi fyrrum
leiðtogi, söngvari og annar
gítarleikari stórsveitarinnar
Creedence Clearwater Revi-
val, sem án efa er einhver
merkilegasti tónlistarmaður
Bandaríkjanna á seinni tím-
um, er nú hins vegar að koma
með nýja plötu, Blue moon
swamp, sem sér dagsins ljós
nú þann 20. maí. Platan hefur
lengi verið í smíðum hjá kapp-
anum, en ýmislegt hefur orðið
til að tefja hana. Meðal ann-
ars missti John bróður
sinn,Tom, sem einnig var gít-
arleikari með Creedence, fyrir
fáeinum árum og tók það sinn
toll. En nú er bið margra á
enda og verður spennandi að
heyra útkomuna, en á
plötunni munu m.a. vera áhrif
frá rokkabilly.
• Sunnlenska rokksveitin
Saktmóðigur, sem starfað hef-
ur um nokkurra ára bil og
m.a. sent frá sér
geislaplötuna, Ég á mér h'f,
árið 1995, er nú að senda frá
sér aðra plötu er kallast því
einkennilega nafhi, Byggir
heimsveldi á sníkjum. Þann
29. þessa mánaðar heldur
sveitin svo tónleika í Tunglinu
í Reykjavík ásamt allavega
einni annarri sveit, Örkuml.
Útgáfa nýju plötunnar mun
vera bundin við gamla góða
breiðskífuformið, engin
„geislavirkni“ á ferð.
• Eins og allir sáu og heyrðu
var það fulltrúi breska heims-
veldisins, Katrina & The Wa-
ves, sem sigruðu í Evróvisíon-
Sigurður Ægisson á sigurlagið í söngvakeppni Kvenfélags Sauðárkróks
1997.
„Þú og ég“
sigraði
Söngvakeppni Kvenfélags
Sauðárkróks var enn einn
ganginn haldin fyrir rúmri
viku, á fóstudagskvöldinu 2.
maí, og var að vanda mikið um
dýrðir. Sá reyndi sveiflukóngur,
Geirmundur Valtýsson, hefur
oftar en ekki verið þátttakandi
og jafnan sigrað, en var ekki
með að þessu sinni. „Til að aðr-
ir fengju sjéns" var haft eftir
gárungnum. Það er svo
skemmst frá því að segja að
dáðadrengur nokkur ættaður
frá Siglufirði, kom sá og sigraði
með laginu, Þú og ég. Er þetta
enginn annar en presturinn,
fræðimaðurinn, fuglaskoðarinn,
rithöfundin-inn, skákáhuga-
maðurinn og tónskáldið (ásamt
ýmsu fleiru) Sigurður Ægisson,
sem hér um ræðir, en hann hef-
ur í gegnum tíðina alltaf annað
slagið laumað lögum í keppni
sem þessa. Eins og höfundurinn
sjálfur, er „Þú og ég“ býsna ljúft
lag og hafa landsmenn væntan-
lega orðið þess varir að undan-
förnu á öldum ljósvakans í
flutningi Eyjólfs Kristjánssonar
og Guðrúnar Gunnarsdóttur,
sem að sjálfsögðu fluttu lagið
líka á úrslitakvöldinu. Fyrir þá
sem svo e.t.v. ekki vita, þá er
Sigurður þjónandi prestur á
Grenjaðarstað og á a.m.k. tvo
bræður sem hafa hka látið að
sér kveða á tónlistarsviðinu,
Gyifa og Lýð.