Dagur - Tíminn - 21.09.1996, Síða 8

20 - Laugardagur 21. september 1996 |Dagur-®tmfatn
Fyrir tveimur áratugum
lagði sextán ára ungl-
ingur frá Húsavík upp í
ferð sem hann óraði ekki fyrir
að yrði eins löng og viðburða-
rfk og raun varð á.
Á æskuárum Arnórs Guðjón-
sen kom strax í ljós að þar var
mikið knattspyrnuefni á ferð.
Hann stoppaði stutt við í fyrstu
deildinni á íslandi þar sem
hann spilaði í hálft tímabil með
Víkingi í Reykjavík. Þá fékk
hann tilboð frá atvinnumanna-
félaginu Lokeren í Belgíu. Upp
frá því hefur hann verið í
fremstu röð íslenskra atvinnu-
manna í knattspyrnu. Seinustu
þrjú ár hefur Arnór leikið fyrir
„íslendingaliðið" Örebro í Sví-
þjóð og farið þar fremstur í
flokki. Við hlið hans leika ís-
lendingarnir Sigurður Jónsson
og Hlynur Birgisson. Blaðamað-
ur átti þess kost fyrir skömmu
að fylgjast með leik Arnórs og
félaga í Örebro gegn Oddevold í
sænsku úrvalsdeildinni. Þrátt
fyrir að vera orðinn 36 ára
gamall gaf Arnór ekkert eftir og
skoraði eina mark leiksins með
þrumuskoti af 30 metra færi.
Á áhorfendapöllunum mátti
ljóst merkja að sænskir knatt-
spyrnuunnendur bera mikla
Mynd: BG
Einn ástsælasti
íþróttamaður
íslands stendur
nú á tíma-
mótum. í viðtali
við Dag-Tímann
kemur í Ijós að
Arnór Guð-
jónsen er nú á
leiðinni heim
eftir tuttugu ár í
eldlínu atvinnu-
mennskunnar í
knattspyrnu.
gangi. En hvað var það ná-
kvæmlega sem gerðist?
„Fyrir mig sem knattspyrnu-
mann var það mjög kærkomið
að fá Bordeaux inn í dæmið. Ég
vildi fá að spreyta mig í sterkari
deild. Á þessum tíma leit ég
þannig á að annað hvort yrði ég
að fara eða gera langtíma-
samning við Anderlecht og vera
þar það sem eftir lifði af mínum
ferli. Ég lét því reyna á að fara
og það urðu smá læti út af því.
Skömmu eftir að ég kom til
Bordeaux varð klúbburinn
gjaldþrota og gat því ekki borg-
að Anderlecht umsamda upp-
hæð fyrir mig. í kjölfarið var fé-
lagið dæmt niður í aðra deild og
annar klúbbur stofnaður upp
úr leifunum af þeim gamla. Sá
klúbbur yfírtók svo leikmanna-
samninga hins fyrri og þetta
endaði í einni stórri flækju.
Mér líkaði hins vegar mjög
vel dvölin í Frakklandi og þegar
við vorum búnir að vinna okkur
upp úr deildinni höfðaði And-
erlecht mál á hendur Bordeaux
og vildi fá mig til baka eins og
hverja aðra vöru sem ekki hef-
ur verið greitt fyrir. Ég hafði
hins vegar engan áhuga á að
fara, enda taldi ég mig ekki
vera skuldbundinn þeim lengur.
Þetta mál varð allt að einu alls-
Á leiðinm heim eftir
tuttuguárá toppnum
virðingu fyrir Arnóri, enda var
hann valinn knattspyrnumaður
Svíþjóðar á seinasta ári, af þar-
lendu dagblaði. Eftir leikinn og
tilhlýðilega ritun eiginhandar-
áritana settist blaðamaður nið-
ur með Arnóri yfir síðbúnum
kvöldmat á hóteli skammt frá
leikstað og spurði hvort sá orð-
rómur væri réttur að hann væri
á leiðinni heim?
„Eins og staðan er í dag þá
er ég á leiðinni heim. Nú eru
bara tveir mánuðir eftir af
tímabilinu og það þarf eitthvað
mikið að breytast hér ef ég á að
vera áfram. Þetta er líka mikið
undir konunni minni komið.
Hún er lærður sjúkraþjálfi og
þarf að fara að komast í vinnu.
Hún hefur ekkert fengið að
gera síðan við komum hingað
til Svíþjóðar fyrir þremur ár-
um.“
- Hvað ætlarðu svo að taka
þér fyrir hendur eftir að heim
er komið?
„Ég á nú von á að verða við-
loðandi knattspyrnuna í fram-
tíðinni. Fótbolti hefur verið mitt
starf í tuttugu ár og verður það
líklega áfram. Ég hef verið í
þjálfaraskóla hérna í nokkurn
tíma og stefni á að gera þjálfun
að mínu framtíðarstarfi. Ég á
þó von á að spila allavega eitt
tímabil í deildinni heima áður
en ég fer að þjálfa."
Frá því að Arnór fór utan á
sínum tíma hafa myndast þó
nokkur tengsl milli hans og
knattspyrnufélagsins Vals í
Reykjavík. Til að mynda hefur
hann tíðum æft með Hh'ðar-
endaliðinu í sumarfríum. Auk
þess spilaði sonur hans Eiður
Smári Guðjónsen með þeim
rauðklæddu áður en hann fet-
aði í fótspor föður síns og hélt
utan í hinn harða heim at-
vinnumennskunnar í knatt-
spyrnu, í leit að frægð og
frama. Aðspurður segir Arnór
því alls ekki ólíklegt að hann
spili með Val á næstu leiktíð.
Tuttugu ára bið sparkunnenda
á íslandi eftir að fá að sjá þenn-
an fremsta knattspyrnumann
landsins þeysast eftir boltanum
á íslenskri grund gæti því verið
á enda. En er tuttugu ára ferill
knattspjrnumanns í fremstu
röð ekki óvenjulega langur?
Læknar spáðu
stuttum ferli
„Það er náttúrlega mjög mis-
jafnt hvað menn endast í þessu.
Ég lenti til dæmis í miklum
meiðslum árið 1983. Þá sögðu
læknar mér að ferill minn yrði
eflaust stuttur. Síðan þá hef ég
lent í átta uppskurðum þannig
að það er aldrei að vita hvenær
þetta er á enda.“
- Snúum okkur þá að upp-
hafi œvintýrisins. Var atvinnu-
mennska í knattspyrnu þinn
œskudraumur?
»Ég var mjög ungur þegar
draumurinn vaknaði og ég
stefndi leynt og ljóst að þessu í
mörg ár. Þegar ég var að taka
mín fyrstu skref á knattspyrnu-
veUinum var Ásgeir Sigurvins-
son fyrirmyndin, enda eini ís-
lenski atvinnumaðurinn í fót-
bolta. Sextán ára gamall flutti
ég svo frá Húsavík tU Reykja-
víkur og spilaði hálft tímabil
með Víkingi. Þá fékk ég tæki-
færi til að fara til Lokeren í
Belgíu. Það var ekki um annað
að ræða en að skella sér út. Á
þeim tíma vissi ég í raun ekkert
hvað ég var að fara út í, en þar
var ég næstu fimm árin. Svo
færði ég mig yfir til Anderlecht í
Brussel og spilaði með þeim í
sjö ár.“
„Keyptur“ og „seldur“
Eftir tólf ára veru í Belgíu var
Arnór kominn undir þrítugt og
vildi breyta til. Þá tók hann þá
afdrifaríku ákvörðun að gera
íjögurra ára samning við Bor-
deaux í Frakklandi og lenti þar
í málaferlum sem enn eru í
...þegar við vorum
búnir að vinna okkur
upp úr deildinni höfð-
aði Anderlecht mál á
hendur Bordeaux og
vildi fá mig til baka
eins og hverja aðra
vöru sem ekki hefur
verið greitt fyrir.
herjar rugli og dómstóll FIFA
dæmdi mig aftur til Anderlecht
án þess svo mikið sem að ræða
við mig um það. Ég var hins
vegar harðákveðinn í fara ekki
tU baka og því var ekki um ann-
að að ræða fyrir mig en að fara
bara heim. Síðan höfðaði ég
mál á hendur hinu nýja hlutafé-
lagi Bordeaux um að fá greitt
það sem eftir var af samningi
mínum og vann það dómsmál.
Bordeaux sætti sig hins vegar
ekki við það og áfrýjaði og þar
tapaði ég málinu. Nú er málið
hins vegar á þriðja og seinasta
dómstiginu og vonandi verður
dæmt í því á næsta ári.“
- Hvaða áhrif hafði allt þetta
mál á þinnferil?
„Þetta hafði náttúrlega mjög
slæm áhrif á ferilinn. Ég var
kominn í mjög góð mál í Frakk-
landi, en lendi svo allt í einu í
því að verða bara að fara heim.
Þetta var mjög slæmt íjárhags-
legt áfall, en hafði þó miklu
verri áhrif knattspyrnulega séð.
Á þessum tíma kostuðu knatt-
spyrnumenn háar fjárhæðir og
öll félög voru búin að ráðstafa
sér fyrir komandi tímabil. Ég
hélt því að minn ferill væri bú-
inn, enda fá félög að leita að
svo gömlum leikmanni.
Arnór hefur verið í eldlínu atvinnumennskunnar í tvo áratugi. Mynd: BG