Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.1981, Blaðsíða 4

4
DAGBLAÐIÐ & VlSIR. MIÐVIKUDAGUR 23. DESEMBER 1981.
Áfimmta hundrað sjómenn og
áhafnir fhigvéla úti um jófin
Hverjir verða að heiman um jólin
starfs síns vegna? Jú, líklega lendir,
það á sjómönnum okkar og áhöfnum
flugvéla. DV gerði smákönnun á því
hve margir í þessum störfum verða að
sjá áf jólunum með fjölskyldunni
þessi jól og reiknaðist okkur til að
það yrðu rúmlega fjögur hundruð
manns.
Hjá Arnarflugi fengum við þær
upplýsingar að um jólin yrðu níu
starfsmenn félagsins við störf erlend-
is og allir í Líbýu.
Hjá Eimskip eru það 192 sjómenn
sem verða að heiman á alls fjórtán
skipum. Þau skip eru annað hvort á
siglingu á milli landa eða í erlendum
höfnum jóladagana. Síðasta skip
Eimskipafélagsins kemur til landsins
á aðfangadagsmorgun og er það
Dettifoss.
Starfsmenn Flugleiða i útlöndum
verða 54. Þar af eru átta manns í New
York, átta í Luxemborg, fimmtán í
Nígeríu, átján manns eru í svoköll-
uðu Indlandsflugi og eru þeir stað-
settir þannig: þrír i Brússel, þrír í
Frankfurt, þrír í Bahrain, þrír i Hong
Kong og sex í Bombey. Þá eru auk
þess fimm staddir áTripólí í Líbýu.
Þrjú af niu skipum Sambandsins
verða á siglingu um jólin en það eru
Dísarfell, Helgafell og Mælifell.
Starfsmenn áþessum skipum eru45.
Hjá Hafskip verða fjögur skip
fjarverandi yfir jólahátíðina. Langá
verður í Fredrikstad í Noregi á að-
fangadag. Laxá verður á leið til Bel- /
fast..°elá leggur af stað til íslands frá
Antwerpen þann 23., en Skaftá verð-
ur i Hamborg alla jóladagana. Á of-
antöldum skipum eru 52 menn.
-ELA/-JSS
Nýjung hjá Bankamannaskólanum:
Fyrstu bankaf ræðingamir útskrifast
Fyrstu bankafræðingarnir hér
á landi verða útskrifaðir í næsta
mánuði. Hafa þeir þá að baki
tveggja ára nám, sem tekið hefur
verið á fjórum önnum.
Að sögn Þorsteins Magnússon-
ar skólastjóra Bankamannaskól-
ans eru kenndar á þessari náms-
braut fræðilegar kennslugreinar,
sem snerta bankarekstur. Má þar
nefna bankalögfræði, tölvu-
fræði, bankarekstur og banka-
bókhald. Samtals eru kenndar
áttagreinar.
Aðspurður um tilurð þessa
náms, sagði Þorsteinn að bank-
arnir hefðu lengi viljað koma hér
upp framhaldsnámi. Hefði verið
talið rétt að hafa það i þessu
formi, þannig að nemendur
fengju einhverja viðurkenningu
og tækju lokapróf.
Þá voru 35 nýliðar útskrifaðir
úr Bankamannaskólanum sl.
föstudag. Er þar um að ræða
fólk, sem er á fyrsta starfsári í
banka, og hefur gengið í gegnum
svokallað nýliðanám. Eru 50—80
manns útskrifaðir árlega á þeirri
braut.
Loks eru starfrækt á vegum
Bankamannaskólans þjálfunar-
námskeið fyrir bankamenn.
-JSS
DV-mynd GS Akureyri.
Breiðafjarðareyjar:
Flestsund lögð
„Sjóinn hefur lagt innan Hval-
láturs og Svefneyja. Aðallega um-
lykur ís þó Svefneyjar. Þangað
hefur ekki verið skipgengt i
nokkra daga,” sagði Hafsteinn
Guðmundsson í Flatey.
Mikinn ís hefur lagt við Breiða-
fjarðareyjar undanfarna daga.
Má heita að flest sund milli úteyja
séu þegar lögð. Talið er að ísinn
nái þó ekki inn til lands.
„Sjórinn hefur verið ákaflega
kaldur hérna undanfarna daga.
Hann komst niður í 1 gráðu fyrir
viku síðan. Það má líkja þessari
tíð við undanfara frostavetursins
mikla árið 1918,” sagði Haf-
steinn.
-SER
dóttir, Benedikt Helgason og Hildi-
gunnur Þráinsdóttir.
Forsala aðgöngumiða er hafin á 2.
hæðinni i Amaróhúsinu. Á Þorláks-
dag verður bangsapabbi á ferðinni í
Hafnarstræti, ásamt kerlu sinni og
króga, til að minna Akureyringa á
heimsókn dýranna í leikhúsið. Dýrin
í Hálsaskógi er þýtt af Huldu Valtýs-
dóttur, að ljóðunum undanskildum,
sem Kristján frá Djúpalæk þýddi.
Viku af desember hófust æfingar á
Þrem systrum eftir Rússann Anton
Tjekhov. Kári Halldór leikstýrir, en
Jenný Guðmundsdóttir gerir leik-
mynd og búninga. Stefnt er að frum-
sýningu í endaðan febrúar.
GS/Akureyri
Mikki refur og öll hin dýrin i Hálsaskógi á fjölunum hjá Leikfélagi Akureyrar.
Víst bíða börnin á Akureyri eftir
jólunum með eftirvæntingu, en þau
bíða einnig spennt eftir að sjá Lilla
klifurmús, Mikka ref og öll hin dýrin
í Hálsaskógi, sem stíga á fjalirnar
hjá Leikfélagi Akureyrar milli jóla og
nýárs í fyrsta sinn mánudaginn 28.
desember.
Þórunn Sigurðardóttir hefur
stjórnað uppfærslunni á þessu vin-
sæla barnaleikriti Thorbjörns Egner.
Guðrún Auðunsdóttir hefur hannað
búninga og leikmynd og David
Wolters á heiðurinn af lýsingunni.
Hákon Leifsson æfði söngvana og
Ingimar Eydal sér um undirleikinn.
Það er Guðbjörg Thoroddsen, sem
bregður sér í gervi Lilla klifurmúsar,
en Gestur Jónasson fer með hlutverk
Mikka refs. Mörg önnur dýr koma
við sögu og mennskir menn blandast
í leikinn. Með hlutverk þeirra fara
Andrés Sigurvinsson, Þórey Aðal-
steinsdóttir, Theódór Júlíusson,
Sunna Borg, Bergljót Friðgeirsdóttir,
Jónsteinn Aðalsteinsson, Marinó
Þorsteinsson, Guðlaug Hermanns-
X-
Dýrín í Hálsaskógi
heimsækja Akureyri
— Leikfélag Akureyrar frumsýnir eitt vinsælasta barnaleikrit Thorbjörns
Egner 28. desember
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Bókmenntir á höggstokknum
Bókmenntir margvíslegar hafa rétt
einu sinni enn fengiö fyrir feröina
enda hefur komiö mikið út af bókum
að undanförnu. Sumar þeirra stansa
varla lengur við á aimennum markaöi
en þrjá mánuði eða svo, og er þar um
að kenna kolvitlausu sölukerfi, sem
búið er að klúðra endanlega þannig,
að bókaþjóðin fræga fær ekki lengur
aðgang að nýjustu verkum nema með
tilfæringum,sem heyra nánast undir
bókhald.
En fleira herjar á bækur en út-
gefendur og bóksalar, sem vilja
helst ekkert af bókum vita nema rétt
þann tfma sem þeir eru að afhenda
þær yfir búðarborðið. Til sögunnar
koma svonefndir gagnrýnendur, sem
hafa það helst að atvinnu sinni að
snúast gegn bókum, sumir hverjir
þannig, að það heyrir orðið undir
misendi að senda frá sér ritverk.
Halldór Laxness segir í viðtali í
Tímanum í gær. spurður um hvort
hann hafi áhyggjur af íslenskri skáld-
sögu: „Nei, það held ég varla. En ég
hef dálitlar áhyggjur af íslenskum
höfundum.” Það má vera orð að
sönnu að ástæða sé til að hafa
áhyggjur af islenskum höfundum, og
hvernig þeir skrifa, en þess er að gæta
að um þá hefur verið smíðaður frum-
skógur gerður af illgirni, pólitiskum
rosta og nokkurri sálarmeyru. Og þar
sem þessi frumskógur hverfist ekki i
höggstokka, þar er hann svo dimmur
og sólarlaus að menn vita ekki nema
þeir séu staddir á annarri plánetu.
Þeir gagnrýnendur, sem þetta á eink-
um við eru menn á borð við Ólaf
Jónsson, Véstein Ólason og Árna
Bergmann.
Ungir höfundar koma í dagsljósið
hver á fætur öðrum með frumsmiðar
sínar mismunandi merkilegar. Og
boði þeir ekki eitthvað af fagnaðar-
erindum vinstri manna, þá eru þeir
leiddir út. Skrifi aftur á móti upp-
steytsmaöur sem aldrei gat orðið
Ijóðskáld um kvennafar i Pólunum,
þá er þar komiö „skáldverk,” sem
öðru tekur fram og verður lengi i
minnum haft fyrir snilli einbera.
Einn gagnrýnandinn hafði fyrir sið
hér á árum áður að hringja i höfunda
á siðkvöldum, eða jafnvel um miðjar
nætur, til að hóta þeim bókmennta-
legum aftökum. Hann er enn i fullu
starfi þessi maður, að þvi er virðist,
og heldur að hann sé blóðugur upp
að öxlum við aftökurnar. Samt er
ekki ástæða til að hafa áhyggjur af fs-
lenskum höfundum út af þessu. Bók-
menntir eru bara þessi venjulegu
heiftarmál, sem verður að fjalla um
af sömu trúmennskunni og pólitik-
ina, því annars gætu nýir höfundar
kannski haldið að þeir ættu að skrífa
prósa frá sjálfum sér og um hugðar-
efni, sem spretta úr mannlifinu al-
mennt.
Það væri kannski ástæða til að
óska þess að almenningur tæki upp
einskonar varnarbaráttu til bjargar
bókmenntunum, áður en þær verða
alfarið brenglaðar af þvi mati, sem
menn á borð viö Ólaf, Véstein og
Árna leggja á þær. Þetta er auðvelt
að gera með þvi að setja yfirleitt alls
staðar inn jákvæð atriði fyrir þau
neikvæðu i greinum þeirra um bæk-
ur. Það er kannski til of mikils mælst
að halda að þetta takist. En meðan
þeir skrifa um bækur og nokkrir
fuglar á Helgarpóstinum að auki, er
ekki þess að vænta að hér birti til á
hinum almenna vettvangi bókmennt-
anna. Þá munu þeir Ólafur og Vé-
steinn stunda bókmenntakennslu við
Háskólann. Sú kennsla hlýtur að vera
meira en litið forvitnileg.
Enn ein vertiðin er liðin við niðinn
frá afsiðunarpennum þeim sem
kenna sig við gagnrýni. Enn hafa heil
forlög ekki fengið sanngjarnan dóm
um yngri höfunda sina, sem út hafa
komið i ár, á sama tíma og hetjur
Póllandsstefnunnar hafa verið lofað-
ar. Ef blöð halda að þau eigi að búa
þannig að bókmenntunum i framtíó-
inni má hafa „dálitlar áhyggjur af ís-
lenskum höfundum”. Svarthöfði