Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.1982, Blaðsíða 16

16
DV. FIMMTUDAGUR 9. SEPTEMBER1982.
Spurningin
Leiðist þór að fara til tann-
iœknis?
Þóra Þórsdóttir, nemi: Nei, ekkert
frekar, enda fer ég ekki svo mjög oft.
Læt líka deyfa mig. Hrædd viö borinn?
Nei, alveg sama þótt ég sjái hann.
Einar Sveinbjarnarson, bóndi: Nei,
ekkert sérstaÚega, enda fer ég ákaf-
lega sjaldan til tannlæknis. En þeir eru
dýrustu menn sem ég veit um.
Helga Guðmundsdóttir, nemi: Nei, þaö
leiöist mér ekki. Fer heldur ekki oft,
svona einu sinni á ári, og læt alltaf
deyfa mig.
Guðfinna Gisladóttir, nemi: Jú, það
finnst mér nú svona frekar. Hrædd?
Nei, engin ástæöa til því ég læt alltaf
deyfa mig. Og þá er engin ástæða til aö
óttast borinn.
Jóhanna Gunnarsdóttir, matvælafræö-
ingur: Nei, það get ég ekki sagt. Er
líka svo heppin au oftast þarf mjög lítið
aö gera viö. Dýrir? Veit það ekki, sé
aUavega ekki eftir peningunum í þá.
Hjörtur Jónsson, sjómaður: Nei, nei.
Reyni að fara svona einu sinni á ári og
læt alltaf deyfa mig. Hræddur við bor-
inn? Nei, enginn ástæða til.
Lesendur Lesendur Lesendur
Þessir hollensku lírukassaspilarar voru meðal þeirra erlendu listamanna, sem skemmtu á Heimillssýningunnl.
Ótrúlegt ensatt!:
75 þúsund íslendingar
borguðu sig inn
á auglýsingasýningu
Guðfinna hringdi:
Einkennilegur þykir mér í meira lagi
sá hálfvitaháttur sjötíu og fimm þús-
unda Islendinga að láta ósvífna kaupa-
héöna gabba sig til að borga sig inn á
auglýsingasýningu sem þeir standa
fyrir. Hér er um aö ræða Heimiliö og
fjölskylduna. Hvergi í hinum sið-
menntaða heimi eru menn svo smekk-
lausir að fara á auglýsingasýningu
hvað þá borga stórfé fyrir.
Til að bæta gráu ofan á svart þykjast
þessir menn ekki vera aö þessu til aö
græða, heldur til að veita almenningi
„þjónustu”. Ofan á allt saman eyða
þeir gjaldeyri til að flytja inn tívolitcdá
Ég fór með bamaböm mín á sýning-
una. Og viti menn, bömunum þótti
þetta alit hið skemmtilegasta. Er ég
kom úr þessu tívolíi voru matarpening-
amir búnir og botn buddunnar svört
auðn. Engin leið var að halda aftur af
börnunum. Eins svívirðileg verðlagn-
ing þekkist vart hér á landi og köllum
við Islendingar ekki allt ömmu okkur í
þessum efnum.
Nakinn
öfuguggi
gengur
Ijósum
logum í
Breiðholti
Húsmóðir í Breiðholti, skrifar:
Hver er vöm einstaklingsins gegn
saurlifisseggjum og sjálfssýningum
slikramanna?
Ástæða þess að ég hringi er sú að þar
sem ég bý í Breiðholtinu er ákaflega
rólegt og gott hverfi. En æ ofan í æ höf-
um viö íbúamir orðið fyrir ýmiss kon-
ar áreitni öfugugga. Um nokkurt skeið
máttum við hjónin vart leggjast í
rekkju án þess aö þrusk heyröist fyrir
utan. Greinilegt var að einhver öfug-
uggi njósnaði um bóifarir okkar hjóna.
Við losnuðum við þetta í eitt skipti fyr-
ir öll með því að maðurinn minn hljóp á
eftir öfugugganum og lumbraði á hon-
um.
En við höfðum ekki fyrr losnað við
þessa óáran en annað álíka tók við.
Við hjónin sátum úti á svölum kvöld
eitt og drukkum írskt kaffi eftir vel-
heppnaöa máltíö. Það hefur lengi farið
í taugarnar á okkur að gluggatjöld
voru engin í íbúð í blokkinni á móti.
Sem við sitjum þama, sjáum við hvar
leöurjakkaklæddur náungi kemur inn í
íbúðina á móti. Allt í lagi. En við kom-
umst ekki hjá því að sjá að hann tók aö
afklæðast leðurfötum sínum. Sprang-
aði hann síöan um íbúðina nakinn.
Eg greip kíkinn og rannsakaði
manninn frá hvirfli til ilja og gaf
manninum mínum greinargóða lýs-
ingu á útliti hans. Hann ætlaði að síma
lýsinguna samstundis til lögreglunnar.
En hugsið ykkur! Okkur var sagt aö
lögreglan gæti ekkert gert gegn slíkum
sjálfssýningum nakinna manna. Ekki
mætti trufla friðhelgi einkalifs þeirra.
Maðurinn færðist allur í aukana, fór út
á svalir með söngbók í hönd og kyrjaði
hástöfum þjóöleg lög ljótri röddu.
Þótti okkur það verst við allt saman
aö heyra nakinn mann syngja þjóðlög
fullum hálsi. Þvílík vanvirðing!
Frásögn DV af leik Fram og ÍBÍ:
„Var aðalfréttin að
Fram væri of gott
lið til að falla?”
spyr Stefán Stefánsson
Stefán Stefánsson (8364-6810)
hringdi:
Ég get ekki orða bundist eftir að
hafa séð hvemig Dagblaðiö og Vísir
setur upp umsögn Kjartans L. Páls-
sonar af leik Fram og Isfiröinga,
sem háður var á Laugardalsvelli síö-
astliöinn laugardag.
Að mínu mati var aðalfréttin af
leiknum sú, að Isfirðingar gjörsigr-
uöu Framarana. Ég veit að ég mæli
fyrir munn allra nema þeirra, sem
ekkert fréttanef hafa, það er þeirra,
sem ekki geta orða bundist yfir sár-
indum með tap Fram, heldur setja
fyrirsögn á frétt um leikinn: „Fram
allt of gott lið til að falla í aðra
deild”. Er það virkilega aöal-fréttin í
sambandi við leikinn? Nei. Þama
kemur í ljós sú árátta að draga taum
sunnanliðanna og sumir íþrótta-
fréttamenn virðast hreinlega það lé-.
legir að þeir geta ekki þolað að
þeirra lið tapi fyrir einhverju lands-
byggðarliði.
Klp. svarar:
Það er erfitt að gera öllum til hæfis
í skrifum af íþróttaviöburðum.
Stefán „útvarpsmaöur” virðist vera
einn þeirra, sem heldur að alltaf sé
verið að ráðast á sig og sína ef lof-
söngurinn er ekki nógu mikill.
I umræddri grein er hvergi sagt að
Isafjarðarliðið hafi ekki átt sigurinn
skilið. Þar má finna setningar eins
og „tekið Framara í kennslustund á
Laugardalsvellinum á laugardag-
inn” og „fátt markvert skeði síðan í
fyrri hálfleik en í þeim síöari fór ísa-
fjarðarliðið heldur betur í gang og
áttu Framarar ekkert svar við stór-
leik þess og baráttu”.
Síðan er sagt frá öllum fjómm
mörkum IBI-Iiðsins, en greinin er
einnig viðtöl við þjálfara beggja liða
og segja þeir þar sitt álit.
Að sjálfsögðu má deila um hvort
fýrirsögnin „Fram allt of gott lið til
að falla i 2. deild” — og þar vitnað í
hluta af viðtalinu við þjálfara Fram
— hafi átt rétt á sér þama. Sjálfságt
hefði Stefán „útvarpsmaður” verið
ánægðastur með fyrirsögn eins og
„Isfirðingar tóku Framara í gegn”.
En áþekk fyrirsögn er á sömu siðu og
því ekki gott að nota hana.
I blaðamennsku er fyrirsögnin
mikilvægt atriöi til að fá fólk til að
lesa viðkomandi grein — en fastlega
býst ég við að Stefán og aðrir sem
áhuga höfðu, heföu lesið frásögnina
um leikinn í þetta sinn hvemig svo
sem fyrirsögnin var orðuð.
Niðurlag bréfs Stefáns er varla
svaravert — persónulega á ég ekkert
uppáhaldslið á Suðurlandi. Það er at-
vinna mín að skrifa um íþróttir en
ekki að skrif a með eöa móti íþróttum
eða félögum. Ef ég ætti aö halda með
einhverju liði i 1. deildinni gæti það
eins verið Isafjarðarliðiö eins og
hvert annað því sjálfur lék ég tvö
sumur sem unglingur knattspymu
með Herði á Isafirði.
Með kveðju til Stefáns og allra
annarra aðdáenda Isaf jarðarliðsins.
-klp-