Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.1982, Síða 19

1
DV. LAUGARDAGUR13. NOVEMBER1982.
# Yfirstjórn
bæjarins bákn
— En hvemig fannst þér aö koma á
ný inn í bæjarstjóm eftir f jarveru í eitt
kjörtímabil?
„Þaö uröu mér nokkur vonbrigði, ég
skal viöurkenna þaö. Þetta var eins og
aö koma inn í framandi heim, þar sem
störf bæjarstjómarinnar era orðin
mun kerfisbundnari en var. Persónu-
tengslin viö bæjarbúa era orðin miklu
minni. Það era þá helst þeir viðtalstím-
ar bæjarfulltrúanna, sem enginn kem-
ur á. Ég fer ekki dult meö það, aö
stjómkerfi bæjarfélagsins er orðið of
mikiö bákn miðað viö stærð bæjarins.
Þaö hefur þanist út á fáum áram. Þaö
er sjálfsagt aö fylgjast meö tímanum,
en að mínu mati fer allt of mikið af
skattpeningum bæjarbúa til að við-
halda skrifstofubákni, sem engum er
tilgagns.”
1974 var Jón kosinn á Alþingi og hann
náöi endurkjöri 1978. En það þing varð
styttra en ætlað var og Jón var ekki
kjörinn í framboð fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn í vetrarkosningunum 1979.
Hann fór þá í sjálfstætt framboð, en
náöi ekki kosningu. Þetta var „heitt”
mál í Sjálfstæðisflokknum á sínum
tíma, sem Jón vildi ekki ræða um nú.
Tal okkar barst því að verkefnum hans
síðan.
• Upptekinnvið
að gera ekki neitt
„Atvikin hafa hagað því þannig, að
ég er búinn að læra þá kúnst að vera
upptekinn við að gera ekki neitt frá
morgni til kvölds,” segir Jón og hlær
við. Þeir sem þekkja kappann vita þó
betur, því Jón er þekktur fyrir annað
en aðgeröaleysi og hálfvelgju. Eg lét
mér þetta svar því ekki duga.
„Nú, ég auglýsti nýtt fyrirtæki,
Sólnes hf., sem býður viðskiptavinum
sínum ýmiss konar aðstoð á fjármála-
sviðinu. Að vísu hafa viðskiptavinirnir
ekki staðiö í biðröðum, en ég held, að
þeir s jái ekki eftir því, sem til mín hafa
leitað. Blessaður vertu, ég finnalltaf
upp á einhverju til að snúast í. 1 bríarii
sótti ég um löggildingu sem uppboðs-
haldari á Akureyri. Hvað getur ekki
gömlum manni dottið í hug. Eg setti
Listmunahúsið á fót í félagi við Ola vin
minn Jóhannsson og viö héldum eitt
málverkauppboö. En þetta gekk ekki
hjá okkur. Ef til vill hafa þetta bara
verið byrjunarerfiðleikar hjá okkur og
við ekki lagt nógu mikla rækt við fyrir-
tækið.
En uppboðsleyfiö er geymt en ekki
gleymt. Nú ætlum við Bárður Halldórs-
son að halda bókauppboö i sameiningu.
Það heföi nú einhvem tíma þótt saga
til næsta bæjar, að við Bárður ætluöum
að vinna saman, því oft höfum við sent
hvor öðrum tóninn. ”
— Nýlega varst þú kjörinn formaður
félags aldaðra?
,^Já, það varð úr. Ég kom á fundi
með undirbúningsnefndinrii, sem lagði
aö mér að taka að mér formennsku í
félaginu. Eg var til með það, ef ég gæti'
orðið að gagni. Eg benti mönnum þó á,
að ég væri á kafi í pólitík, sem hugsan-
lega gæti orðið til þess að skaða félag-
ið. Þessum aðvöranarorðum minum
var ekki sinnt. Þar með gat ég ekki
skorast undan. En ég hef ekkert annað
fram að leggja en góðan vilja.”
• ímörghorn
að líta
— Enhvaðætliðþiðaðgera?
„Við erum með mikil áform í hugan-
um og þó ekki nema lítill hluti þeirra
verði að veruleika þá höfum viö gert
gagn — og ég er bjartsýnn. En það
stríðir gegn lífsviðhorfi mínu að koma
öllum vandamálum yfir á það opin-
bera.”
— Viltu nefna mér dæmi um ykkar
baráttumál?
„Það er af nógu að taka. Það hættu-
legasta við ellina er að einangrast og
það lenda margir í þeim pytti. Þetta
fólk saknar lifandi samstarfs við þjóð-
félagið, ekki síst ef starfsorka er fyrir
hendi. Þess vegna höfum viö áhuga á
að finna atvinnu fyrir aldraða, þó ekki
væri nema hlutastörf.
Skattamál get ég líka nefnt. Aldraðir
fá sinn ellistyrk, en ef þeir hafa ein-
hverjar tekjur, þá skerðist ellistyrkur-
inn. Þetta er til háborinnar skammar.
Ellistyrkurinn er ekki annaö en vá-
trygging, sem þessi kynslóð er búin að
vinna fyrir og vel þaö.
Þá höfum við miklar áætlanir í huga
varðandi húsnæðismál. Það hefur
komið til tals að byggja íbúðir Jyrir
aldraöa, bæði á félagslegum grund-
velli, og eins fyrir þá, sem eiga hús-
næöifyrir,en vilja minnka við sig. Um
leið losnar húsnæði fyrir yngra fólk.
Þetta yrði því þjóðhagslega hagkvæm
framkvæmd.
Þjóöfélagiö stendur undir miklum
kostnaði við aðbúnað fyrir aldraöa,
sem er gott og blessaö, svo langt sem
það nær. En það er til fólk, sem vill
hafa foreldra sína heima meðan hægt
er. Þaö er ekki nema sanngjarnt, að
þetta fólk fái skattaívilnun fyrir vikið.
Eg vil halda fjölskyldunum saman.
Gamla fólkið hefur tíma fyrir börnin.
Eg segi fyrir mitt leyti; ég er miklu
betri afi en faðir. Ég hafði engan tíma
til að sinna mínum börnum. Nú hef ég
stundir fyrir barnabömin.”
• Lífsgleði
Jón kom inn á ýmsa fleiri þætti í mál-
efnum aldraðra, sem of langt mál er að
rekja hér. En þó Jón sé orðinn 72ja ára
gamall, þá er hann hreystin uppmáluö
og hann er ungur í anda. Ég spurði
hann, hvaða galdur væri á bak við að
halda sér í svo góðu f ormi?
,,Sem betur fer hefur almættið gefiö
mér mikil lífsgæði,” segir Jón, og við
gefum honum orðið áfram. „Eg stunda
golf og ég f er í sund á hverjum morgni,
þegar ég kem því viö. Það er svolítiö
merkilegt meö sundið. Eg lærði ekki aö
synda fyrr en um 1970, eða fyrir um 12
árum. Það var Sigmundur heitinn
Björnsson, sem kenndi mér sundtökin
og dáist ég enn að þolinmæði Sigmund-
ar. Blessuö sé minning hans.
En það er annaö, sem vegur ekki
síður þungt. Mér tókst sem sé að hætta
að reykja fyrir 25 árum og áfengis-
neyslu hætti ég fyrir 12 árum. Þar los-
aöi ég líkamann undan miklu álagi, en
ég er ekki fanatískur. Mitt heimili hef-
ur aldrei verið brennivínslaust síðan
éghætti.”
— Hvernigfórstþúaðþvíaðhætta?
„Eg fór ekki í neina meðferð, ef þú
meinar það. Ég sá að þetta gat ekki
gengið og talaði hressilega utan í sjálf-
an mig. Það dugði. Lífið hefur verið
miklu skemmtilegra síöan. ”
— Aðlokum.Jón, ætlar þú í framboð
til Alþingis?
„Heyrðu, góði minn, nú er viötalið
orðið nógu langt,” sagði Jón G. Sólnes
og hló dátt. Þar með var viðtalinu lok-
ið.
GS/Akureyri
19
I
m hér mr með Jakobi Frímannssyni.
Hér er Jón ihrókasamræðum við Albert Guðmundsson.