Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.1982, Page 22

22
DV. LAUGARDAGUR13. NOVEMBER1982.
Stórst/örnuliðið „Eariy sunrise ". Aftari röð f.v.: Magnús Ingólfsson, Birgir Ágústsson, Sigurður Jakobsson, Guðmundur Svavarsson, Kristján Grant, EyjóffurÁgústsson, Hllmar Gíslason,
Kari Steingrimsson, Baldvin Úlafsson og HjörturFjeldsted Fremri röð f.v.: Herbert Ölafsson, Skúti Agústsson, Vilhelm Agústsson, Savar Jónatansson, Jóhann Jakobsson og Þór Þorvaldsson.
Mark i uppsiglingu, enda stenst
engin vörn slíka takta.
Því miður var knötturinn farinn Þarna var Villi sentimetrum ofselnn / boltann og Eyjólfur bróðir hans
fram hjá Þór Þorvaldssyni snýrvöm ísókn.
(,,Lodda"! skömmu áður en
myndin var tekin.
„Maður fær svakalega góða útrás.
/ þessu, " seglr Hilmar Gíslason,
og bmtir vlð, „en djöfull getur
maður stundum verið þreyttur
morguninn eftir."
Það er oft hart barist um yfirráða-
róttinn yfir boltanum.
„EkhI mmða nehm99
- Á æf ingu með stórstjörnuliðinu „EARLY SUNRISE”
„Flott, Marri, spilaðu bara
sjálfur, sjálfur bara, svona já,
þeir geta ekkert þessir andskotar,
svona já, og skjóta svo rétt eins og
þú gerðir í gamla daga — óóóóóó
— hvernig gastu klúörað þessu
færi.Marri?”
Það er Vilhelm Ágústsson sem
er að hvetja vin sinn, Hilmar
Gíslason bæjarverkstjóra, í innan-
hússknattspymu. Við erum komin
á æfingu hjá stórstjörnuliðinu
,,Early sunrise”, sem saman
stendur af fótboltastjömum allt
frá rúmlega tvítugu tÚ fimmtugs.
Flestir eiga það sameiginlegt að
hafa einhvem tíma gert garðinn
frægan með Akureyrarliðunum,
þótt ekki sé það einhlítt. Aðalver-
tíð félagsskaparins er yfir sumar-
ið, en þá etja þeir kappi við mörg
fræg lið, jafnvel við harðsnúin er-
lend lið sem slæðast til Akureyrar
með skemmtiferðaskipum. Yfír
vetrartímann reyna strákamir að
komast í alla þá tíma í íþróttahús-
unum sem þeir mögulega geta.
Það var hart barist á æfingunni
og mörg gullkornin féllu í hita og
þunga dagsins. Gefðu boltann,
drengur, gefðu boltann, geeefðu
boltannnnn.” „Blessaður haltu
kjafti.” „Djöfuil er að sjá þetta.”
„Ertu alveg að gefast upp, helvít-
is auminginn þinn.” „Þú heföir
náð að skalla ef þú værir ekki
búinn að missa háriö.” Svona var
tónninn í skeytunum sem gengu
þvers og kruss um salinn.
Þetta er alveg ómissandi, við
æsum hver annan upp með þess-
um öskmm,” sagði Vilhelm, eða
Villi eins og hann er almennt kall-
aður. Villa liði vegnaði ekki rétt
vel á æfingunni. „Það er hræðilegt
helvíti að tapa þessum leik á
svona vitleysu,” sagði Villi eftir
einn leikinn, en hann fann eðlilega
skýringuáhrakförunum: „Helvít-
ið hann Kalli kom ekki í grænu
sokkunum.”
Nú var klukkan langt gengin í
eitt eftir miðnætti og ég bjó mig til
brottfarar. „Nú spilum við, strák-
ar, nú spilum við með þá, en ekki
meiða neinn,” var það síðasta
sem égheyrði.
-GS/Akureyri