Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.1983, Qupperneq 15

DV. LAUGARDAGUR18. JUNl 1983.
15
„Eg var innritaöur af sakleysis-
legri dóttur minni að mér for-
spurðum fyrir nærri sjö árum. Hún
sagði að ég rétt réði því hvort ég
mætti eöa ekki. Þetta er nú yfirleitt
öfugt. Foreldramir beina börnunum
ínám.
Eg var í Myndlistaskólanum í
Reykjavík í fjóra vetur. A laugar-
dögum var ég svo í framhaldshópi.
Þar fékk ég endanlegt spark út í
framhaldið. Ég sendi verk mín í
Myndlista- og handíðaskólann og var
metinn inn á þriðja ár.
Eg var aðalbókari Verslunar-
bankans áður en ég stofnaði eigið
fyrirtæki. Núna rek ég tölvufyrir-
tæki. Síöustu tvö ár hefur verið fullur
skóli. Eg losaði mig þá frá vinnu með
því að leigja einum stærsta við-
skiptavini minum kerfið frá því átta
á morgnana til tvö þrjú á daginn. Svo
hef ég unnið á kvöldin og um helgar
til að halda fy rirtækinu gangandi.
Ég hef auðvitað verið mikill
áhugamaður um myndlist frá blautu
barnsbeini. Eg sá bara enga leiö til
að fara út í myndlist á sínum tíma.
Maður gifti sig og reyndi að halda
nefinu upp úr vatninu. Mér finnst
fólk gera of lítið af þvi að stokka upp
hjá sér. Eg var búinn að vera í banka ■
í nitján ár þegar ég hætti.
I framtíðinni býst ég við að verða
áfram með fyrirtækið og stunda
myndlist. Eg ætla að reyna að breyta
hlutfallinu milli vinnu og myndlistar.
Mig langar til að auka hlut myndlist-
arinnar. Fyrst þarf að koma sér upp
vinnustofu. Það tekur líklega næsta
hálfa árið. Siðan er spurning hvernig
fólki líkar það sem ég geri.
Eg vil frekar að fólki líki það sem
ég geri heldur en að ég lagi mig að
því.”
Lára
Gnnnarsdóttlr:
K.vrj-
adií
arkl-
tektiir
„Eg man lítið hvað ég hugsaði
þegar ég var í menntaskóla. Það er
orðið svo langt síðan. Einhverju
sinni var það ákveðið með ein-
hverjum hætti að ég færi í
arkitektúr.
Eg fór út til Englands í arkitektúr í
einn vetur og hafði gaman af því
námi og það gekk eins og í sögu.
Þegar ég kom heim var ég bundin í
báöa skó. Þá kom ástin í spilið.
Ég ætlaöi að vera heima næstu tvö
árin. En ég komst að raun um það aö
í arkitektúr væri maöur háður öllum
öörum en sjálfum sér og ákvað að
halda áfram í myndlist.
Allir héldu að ég væri að fóma mér
mikið með því að fara í myndlist en
ég hef verið sátt við það.
Eg var dálitiö í myndlist í gagn-
fræðaskóla en ég gerði eiginlega
ekkert af viti í menntaskóla nema að
taka stúdentspróf.
Mótífin í myndunum koma frá
Englandi. Þar upplifði ég sælu-
stundir og eins andstyggilegan tíma.
Tíminn í Englandi er svo sterkur og
góður að ég hugsa oft til hans.
Ég er að hugsa um að fara til
Þýskalands eftir eitt eða tvö ár.
Eg er að vinna á arkitektastofu í
sumar og ætla að vera í því eins lengi
og ég endist og neyðist til.”
Elín Edda Árnadóttir:
Ólétt itr ballet í grafík
„Þegar ég varð ólétt að fyrsta
baminu ákvað ég að fara út í mynd-
list. Fram að þeim tíma hafði ég tjáð
mig í dansi. Draumurinn var að
verða ballerína og ég starfaði mikið
viðleikhús.
Eg var í ballett frá níu ára aldri til
tuttugu og þriggja ára. Samt blund-
aöi alltaf í mér áhugi á myndlist. Eg
sótti mikið myndlistarsýningar og
var góð i teikningu sem krakki.
Þegar ég varð ófrísk varð ég að
hætta í ballett. Eg settist niður eitt
kvöld og athugaði hvort ég gæti
teiknað. Eg tók fram blýant, vaxliti
og blað. Otkoman kom mér mjög á
óvart. Eg ákvað að fara á námskeið í
myndlist í Asmundarsal. Þaðvar’77.
Það gekk vel og ég tók inntökupróf í
Myndlistarskólann vorið eftir, ófrisk
að öðru barninu, og náði því.
Ég var þá strax ákveðin í að fara
út í grafík. Það sem hafði mest áhrif
á mig var sýning í Norræna húsinu
sem ég sá. Eg varð mjög hrifin af
þeim aðferðum sem notaðar voru.
Eg taldi þetta líka heppilegan miðil
tilaðnátil fólks.
Þaö þarf að hafa aga og aðlögun til
að ná tökum á mismunandi að-
ferðum og stjórna þeim til að ná því
út sem þú vilt. Samt sem áður er það
galli við grafíkina hvaö það eru
margir milliliðir þar til mynd er
lokið. I málverki gengur þú beint að
efninu. Mér finnst galli að hafa ekki
gengið í gegnum það að mála. Ekki
vegna þess að það er í tísku heldur til
að prófa bein og einf öld vinnubrögð.
Þess vegna hef ég í gegnum grafík-
ina haft mikinn áhuga á teikningu
þar sem hægt er að losa alveg um.
Fara frá vinnubrögðum sem tiðkast í
sáldþrykki sem ég hef lagt mesta
áherslu á í vetur. Þess vegna hef ég
lagt mikla áherslu á teikningu.
Þetta er það sem ég finn mig best í
í dag. Ég stefni að því að vinna við
myndlist í gríð og erg.
Eg stefni að því að fara út eftir tvö
ár og tel nauðsynlegt fyrir þroska
listamanns að dvelja á erlendri
grund.”
Kristbergur Ó. Pétursson:
9 9 A ðalatriðið
er að vera
vakandV9
,,Eg hef verið áhugasamur um
myndlist frá bamæsku. Ég velti því
lengi fyrir mér hvaöa deild ég ætti að
velja en ákvað að taka þetta nám,
grafíkina, vegna þess að inn í þaö
spilaði mjög margbreytileg, tækni-
leg atriði sem mig langaði til að læra
með fullri virðingu fyrir öðrum
deildum skólans.
Flest öll mótífin eru frá Hafnar-
firði. Það er sjávarsíöan og unnið úr
myndefninu á huglægan hátt. Eg er
tuttuguog einsárs.
Eg hef raunverulega aldrei haft
áhuga á öðm en myndlist. Draumur-
inn er að lif a á myndlistinni en það er
náttúrlega fjarlægur draumur.
Markmiðið er að geta einbeitt sér að
myndiistinni án þess að hafa fjár-
hagslegar áhygg jur.
Eg var að hugsa um að fara til út-
landa í framhaldsnám en er hættur
við í bili. Allar nánari pælingar um
það verða að bíða betri tíma. Eg er á
þeirri skoðun að það sé ekki endilega
nauðsynlegt að fara utan í skóla. Það
er nóg að ferðast. Aðalatriðið er að
vera vakandi fyrir öllu sem er að
gerast, öllum hreyfingum.
Verkin verða aldrei skýrð full-
komnlega, hvorki munnlega né skrif-
lega. Hver og einn verður að komast
í tengsl við þau á sinn persónulega
hátt.”