Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.1983, Blaðsíða 4

4

DV. MIÐVIKUDAGUR 9. NOVEMBER1983.
VIÐTAUÐ:
„Stærsta breytingin að fara
úr fræðunum í hégómann ”
— segir Hjalti Jón Sveinsson, íslenskuf ræðingur
og útvarpsauglýsingasmiður
Hestamennska og útvarps-
auglýsingar eiga fátt sameiginlegt.
Hvort tveggja á sér þó formælanda,
þar sem HjaltiJón Sveinsson er.
Hjalti hefur verið ritstjóri hesta-
mannatímaritsins Eiðfaxa um
nokkurt skeið og nýlega tók hann aö
sér yfirumsjón meö gerð auglýsinga
fyrir Rás 2 hjá kvikmyndagerðinni
Sýn og auglýsingastofu Gísla B.
Björnssonar. Hann var spuröur
hvort þetta væru ekki töluverð
umskipti.
„Mestu umskiptin eru fólgin í því
að ég var í kennslu í sex ár, en hef
verið að færa mig upp á skaftiö hjá
Sýn, þar sem ég hef tekið þátt í gerö
sjónvarpsauglýsinga. Stærsta
breytingin er að fara úr fræðunum í
hégómann,” sagði Hjalti Jón í
samtali við DV.
Hjalti er islenskufræðingur að
mennt og útvarpsvinna er honum
engin ný bóla. Hann gerir sér og
vonir um að bæði menntunin og fyrri
reynsla af þáttagerð fyrir útvarp
muni nýtast honum í þessu starfi.
„Eg er meira á heimavelli hér en í
gerð sjónvarpsauglýsinga,” sagði
hann.
Hjalti sagði að starf hans væri
m.a. fólgiö í því að gera texta fyrir
auglýsingarnar, ákveða leikhljóð og
tónlist, auk þess sem hann lendir f
leikstjóm og öðru sem við kemur
auglýsingagerðinni.
Samhliöa auglýsingagerðinni
situr Hjalti enn í ritstjórastóli
Eiöfaxa og hann var spurður hvemig
þetta tvennt færi saman.
„Það fer ágætlega saman. Eiðfaxi
er í sama húsi og Sýn, en ritstjórnin
þar er skorpuvinna og ég er með gott
starfsliö. Menn sem eru að byggja
þurfa aðvinnamikið.”
Hestamennska er aðaláhugamál
Hjalta og hann hefur ekki í hyggju að
leggja það á hilluna, ekki um sinn aö
minnsta kosti. Hestadelluna fékk
hann í menntaskóla og það var kona
hans, Ingibjörg Tómasdóttir, sem
smitaöi hann.
— Hvað áttu marga hesta?
„Bara þrjá, rétt fyrir mig og
frúna.”
— Telst það lítil hestaeign?
„Þaö þykir svona í meðallagi.”
Hestamennska er tímafrekt
sport, en hún gefur kannski ýmislegt
í staöinn.
„Hún heldur við líkamlegu og |
andlegu formi og þaö er dýrmætt,” i
sagöiHjalti.
önnur áhugamál hans, eins og
Vísnavinir, hafa hins vegar fengið að
kennaáþví.
„Eg hef lagt öll önnur áhugamál á
hilluna,” sagði Hjalti Jón Sveinsson.
-GB.
„Ég heflagt öll önnur áhugamál en hestamennskuna á hilluna, "segir Hjalti Jón Sveinsson.
Slökkviliösmenn á Kef lavíkurflugvelli
fá viðurkenningu:
Björguðu gíf ur-
legum verðmætum
— er þeir lögðu sig í hættu við að
slökkva eld í herflugvél
Aðmírállinn á Keflavikurflugvelli,
Ronald E. Narmi, veitti í gær sextán
slökkviliðsmönnum á Keflavíkurflug-
velli viðurkenningu fyrir vasklega
framgöngu við slökkvistarf 1. október
síðastliðinn er eldur varð laus í her-
flugvél í einu flugskýla Keflavíkurflug-
vallar.
I viðurkenningarskjali segir aö
slökkviliðsmennirnir hafi lagt sig í
meiri hættu en ætlast var til af þeim og
þannig bjargað gífurlegum
verömætum.
Slökkviliðsmönnunum tókst á
minna en hálftíma að ráða niðurlögum
elds sem kveiktur hafði verið í gamalli
herflutningaflugvél. Talið er að þeim
hafi með því tekist að bjarga flug-
skýlinu og öðrum verðmætum flug-
vélum sem í því voru. -KMU.
NOG TIL AF
SLEPPIBÚNAÐI
— á að vera kominn f öll f iskiskip
fyrirl.mars
Nóg er til af sleppibúnaði fyrir
gúmmíbjörgunarbáta hjá þeim tveim
framleiðendum sem hafa þá á
boðstólum. Því mun Siglingamála-
sto&iun ekki veita frekari undanþágur
frá að taka slíkan búnað um borö þeg-
ar bátar þurfa næst að endurnýja haf-
færisskírteini sín. Mun f jöldi báta gera
það á næstu vikum.
Vélsmiðjan Þór hf. í Vestmanna-
eyjum framleiðir Sigmundsgálgann
svonefnda. Hann hefur verið til á lager
hjá fyrirtækinu í tvö ár. Stærri gerð
kostar 44 þúsund, minni gerð er að
koma á markað og sleppibúnaður fyrir
smábáta kostar 7 þúsund.
Vélsmiðja Ola Olsen í Njarövíkum
getur útvegað sleppibúnað með viku
fyrirvara eða skemmri. Stærri
búnaðurinn kostar 60 þúsund, sá
minni 49 þúsund og tæpar 10 þúsund
krónur fyrir smábáta.
öll íslensk fiskiskip eiga að vera
komin með sleppibúnað fyrir 1. mars
í dag mœlir Dagfari
í dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
HROLLVEKJA FRAMSOKNAR
Þau tíðindi spurðust nýverið að
framsóknarkonur hefðu komið
saman til þinghalds norður í landi.
Þetta þótti nokkrum tíðindum sæta
og þá einkum af tvennu. t fyrsta lagi
hafði enginn haft hugmynd um aði
konur í Framsóknarflokki væru svo
margar að þær gætu fyllt fundarsal.
t öðru lagi sú krafa sem samþykkt
var á þinginu þess efnis að ef fram-
sóknarkonur yrðu ekki kosnar til
trúnaðarstarfa til jafns við fram-l
sóknarkarla þá mundu þær bjóða
fram sér við næstu kosnlngar.
Foringl þessa kvennahóps var
kallaður til viðtals i sjónvarpi og
fréttamaður spuröi í sakleysi sínu
hvort í Framsókn væru nógu margar
konur til að jöfnuður næðist við karla
þegar kosið væri í ráð og nefndir.
Foringinn taldi svo vera og sýnir það
best að sífellt halda konur áfram að
koma á óvart. Ekki nema ef nefndir í
Framsókn séu annaðhvort fáar eða
þunnskipaðar nema hvort tveggja
sé. En krafan var sem sagt sú að
konum skyldi lyft með valdboði upp í
valdastólana.
Nú skal það ósagt látið hvort þær
konur sem vilja fá aukin völd í
flokknum séu nokkrir eftirbátar
þeirra karla er þar sitja við niður-
greidda kjötkatlana. En lítið væri í
þær spunnið ef þær væru ekki jafnok-
ar þeirra á flestum sviðum svo ekki
sé fastar að orði kveðið. Og fyrst það
er komið í ljós að fleiri konur en
Gerður Steinþórsdóttir eru í Fram-
sókn verður ekki h já því komist fyrir
Steingrim að taka tilllt til þessara
nýju upplýsinga. En þetta leiðir hug-
ann að þeirri útflöttu jafnaðarstefnu
sem tröilríður þjóðfélaginu um þess-
ar mundir. Hún byggist á því að
skipta landsmönnum upp í ótal smá-
fylkingar sem slást jafnt innbyrðis
sem út á við. En það hefur mörgum
orðið hált á því að elta ólar við þenn-
an algjöra jöfnuð.
Vestur i Ameríku varð einum
ráðherra það á að hæla sér af jafn-
réttlsstefnu sinni. Þvi tU sönnunar
gat hann um hvernig hann hefði farið
að við að velja fuUtrúa í ákveðna
nefnd. Ráðherrann kvaðst hafa
skipað svertingja, gyðing, konu,
kryppUng og svo einn hvítan. Þar
með átti öUu réttlæti að vera fuU-
nægt. Það kom hins vegar i ljós að
þessi breinskUni átti ekki upp á paU-
borðið þar vestra og ráðherrann
hrökklaðist frá völdum þótt þar
kæmi að vísu fleira tU.
Nú er það svo að hér er fátt
gyðinga og enn færri svertlngjar.
Engu að síður er af nógu að taka þvi
taka þarf tUlit tU margs og margra
þegar haldið er áfram að skipta upp
mannfólkinu i fylkingar. TU þessa
hefur Framsókn tU dæmis þurft að
taka tUlit tU SÍS, bænda, þjónustu-
aðUa, yngra fólks og eldra fólks,
sjómanna á Húsavík og Patreksfirði,
nokkurra verkamanna og skoðana
Eystelns Jónssonar, þegar stefnan
hefur verið mótuð og vaUð í valda-
stöður. Og nú bætast aUt i einu konur
í slaginn. Ekki dugar iengur að vitna
tU þess að Rannveig hafi setið á þingl
fyrir flokkinn hér i eina tíð. Hennar
starf man enginn nema elstu menn í
flokknum og yngra fólkið man ekki
eftir nelnni Rannveigu nema þá
Rannveigu og krumma og getur
ómögulega sett hana í samband við
Framsóknarflokkinn, hvað sem
segja má um krumma.
Fram tU þessa hefur lítið spurst út
um erjur innan Framsóknar. Tekist
hefur að þagga niður í Ölafi
Jóhannessyni að mestu og menn
undu glaðir vlð sinn Blazerforingja
og StS. En þá sprettur allt í einu upp
hópur kvenna sem heimtar völd
vegna kynferðis síns. Er það furða
þótt það fari hroUur um Steingrím
við þessi tíðindi þegar enn einn hags-
munahópurinn bætist vlð aUa þá.er
fyrir voru?
Dagfari.