Dagblaðið Vísir - DV - 28.07.1984, Blaðsíða 39

DV. LAUGARDAGUR 28. JULI1984.

Nick Lowe er mikill spaugari og
léttlyndur, að minnsta kosti á yfir-
borðinu. Fræg eru viðbrögð hans við
plötu David Bowies, Low, en með
nafngiftinni taidi Nick að sér vegið
og svaraði í sömu mynt á næstu piötu
sinni, Bowi, sem var fjögurra laga
plata, árið-1977. Þetta er auðvitað
ágætur húmor og fleiri dæmi mætti
nefna um gamansemina: á plötunni
frá því í fyrra, Abominable Show-
man, voru til dæmis þessi lög: Time
Wounds All Heels, Tíminn særir alla
hæla (!) en jafnan er sagt: Time
Heels All Wounds eða Timinn læknar
öil sár, — og lagið með langa nafn-
inu: (For Every Woman Who Ever
Made A Fool Of A Man There’s A
Woman Who Made A) Man Of A Fool.
Nick Lowe hefur ekki verið sérlega
áberandi síðustu árin og sjálfur seg-
ist hann helst vilja gleyma síðustu
plötum sínum. Hins vegar eru gagn-
rýnendm- lukkulegir meö nýjustu
skífuna, Nick Lowe And His Cowboy
Outfit, og Nick Lowe sagði á dögun-
umí viðtali:
„Þetta er þaö besta sem ég hef
gert um árabil. Ég var orðinn leiður,
drakk of stíft til þess að losna undan
leiðanum; iðjuleysi, ómennska og
draugfullur, þú skilur? Þegar ég var
með þessar plötur í smíðum var ég
einlægt að hiaupast á brott og sagði:
,í!igum við ekki að láta þetta gott
heitaídag..”
En Nick Lowe komst aftur niður á
jörðina, lagði búsið til hliðar og
ákvað að taka sig á. Undanfarið hef-
ur hann veriö á ferðinni meö Bob
Dylan á hljómleikaferð um Evrópu-
lönd og lagið hans, Half A Boy And
Half A Man, hefur fengiö góðar við-
tökur eins og breiðskífan sem áður
var minnst á, Nick Lowe And His
Cowboy Outfit.
His Cowboy Outfit er að sjálfsögðu
vísun á hljómsveitina hans en i aðra
röndina vísun á kántrítónlist og sjálf-
ur litur hann á tónlist sína sem
kántrírokk. En þó hljómsveitin beri
nú nýtt nafn eru liösmennirnir þeir
sömu og síðustu árin. Áður kallaði
hann fyrirtækið Nick Lowe And His
Noise To Go (hann gerir það ekki
endasleppt með gamansemina) en
þaö nafn var siðan notað á fyrstu
breiðskífu hljómborðsleikarans og
söngvarans Paul Carrack, Paul
Carrack And the Noise To Go, — og
þar með var auðvitað asnalegt að
nota það áfram. Paul þessi Carrack
er í hljómsveit Nick Lowe, var áður í
Ace og um tíma í Squeeze, en aðrir í
hljómsveitinni, Kúrekaklæðunum,
eru: Martin Belmont á gítar og
Bobby Irwin á trommur. Sjálfur
plokkar Lowe bassann og fer það vel
úrhendi.
Upp á síðkastið hefur Lowe einnig
verið að stjórna upptökum á annarri
plötu Carracks, en fyrsta plata hans
frá árinu 1982, Suburban Voodoo,
þótti gefa góð fyrirheit. Nick samdi
eitt lag sérstaklega fyrir Carrack á
þessa nýju plötu, LAFS (Love At
First Sight), og áður en hljóðblöndun
hafði farið fram barst það til eyrna
Elvis Costellos sem taldi það frá-
bært.
Höfundurinn var ekki á sama máli
en sagði þetta góða upptöku með frá-
bærum söngvara, lagið væri hins
vegar ekkert sérstakt. Elvis lét sig
ekki og sagði: „Þú ættir að nota
þetta sjálfur.” Og til þess að gera
langa sögu stutta varð úr að Costello
bauöst til að stjórna upptöku á laginu
fyrir höfundinn. Þar með höfðu þeir
haft sætaskipti því eins og flestir vita
stjórnaði Nick Lowe upptökum á öll-
um fyrstu plötum Costellos. En Lowe
heldur fast við sinn keip: „Þetta er
samt ekki uppáhaldslagið mitt á
plötunni.”
Mörg járn í eldinum
Ef undan eru skildir hljómieikarn-
ir með Dylan stendur fyrir dyrum
hljómleikaferð hjá Nick Lowe um
Bandaríkin þar sem aðdáendur hans
bíða með útbreiddan faðminn. Þá
ætlar Nick Lowe og kúrekamir hans
að hita upp fyrir hljómleika Costellos
í haust. En Lowe hefur fleira á sinni
könnu: hljómsveitin Creation hefur
falast eftir upptökustjórn hjá honum
á smáskífu, en sú hljómsveit var
talsvert fræg fyrir fimmtán árum
eöa svo með lögunum: Making Time
og Painter Man; því síðara sló Bony
M sér upp á. „Fólk leitar gjarnan til
mín ef það vill að hljómurinn verði
dálítið groddalegur. Ég hef að sumu
leyti sérhæft mig í þess háttar
hljómi,” segir Lowe. „Að hljóörita
plötur er annars grátt leiöindaverk.
Það er gaman að hlusta á plötur full-
gerðar en í raun og veru er það ein-
staklega leiöinlegt að vinna við hljóð-
ritunina.”
Eiginkona Nick Lowes, Carlene
Carter, stjúpdóttir Johnny Cash, er
einnegin á kafi í tónlist og sinnir um
þessar mundir sköpunargáfunni með
Kiki Dee og Gary Holton. Saman eru
þau að vinna að söngleik. Löngum
hefur komið til tals að Nick Lowe
stjómi upptöku á plötu fyrir stjúp-
tengdapabbann en af því hefur enn
ekki oröið. „Við höfum verið að
spjalia um þetta í þrjú ár og ég hefði
stórgaman af því að taka upp plötu
með Jónka trölli og Fabulous
Thunderbirds,” segir Nick Lowe.
Árið 1963 stofnaði Lowe sína fyrstu
hljómsveit, þá fimmtán ára, Sound 4
Plus 1, ásamt Brinsley Schwarts, en
þeir voru þá bekkjarfélagar í Wood-
bridgeskóianum. Faðir Lowe var í
flughernum og strákurinn ólst bæði
upp í Bretlandi og Miðausturlöndum.
Fljótlega eftir stofnun hljómsveitar-
innar hvarf Lowe frá námi eins og
það heitir á fínu máli með þeim orð-
um að hann hygöist leggjast í ferða-
lög. Þar með fór hljómsveitin afvelta
en Brinsley stofnaði aöra sveit,
Tree’s A Crowd, sem síðar varð
Kippington Lodge eftir samninga við
EMI. Eftir fyrstu smáskífuna kom
ferðalangurinn heim og fékk strax
inni í hljómsveitinni. Fjórar urðu
smáskífumar og smáar vinsældimar
og til þess að forða frá andlegri ger-
eyðingu breyttu þeir um nafn:
Brinsley Schwartz skyldi sveitin
heita. Þetta var í september 1969. Og
hvort sem það var nafnbreytingin
eða eitthvað annaö þá fór alténd að
lifna yfir strákunum og Brinsley
Schwartz komst vel á legg, hljóörit-
aði meira en sextíu söngva og bróð-
urparturinn var saminn af Lowe.
Hann söng og lék á bassa en aðrir í
hljómsveitinni voru: Brinsley
Schwartz, Billy Rankin, Bob
Andrews og árið 1970 gekk Ian
Gomm til liðs við þá.
Síðasta plata Brinsley Schwarts,
New Favourites, kom út árið 1974 og
upptökustjóri var Dave Edmunds.
Eftir útkomu plötunnar gengu þeir í
HMH IHMM

39
Helgarpopp hlífir nýliöum
við umf jöllun að þessu sinni
en flennir upp nærmynd af
einum meistara rokksins,
Nick Lowe. Hann er af
gamla skólanum og farinn
að grána í vöngum og ef til
vill hafa sumir aldrei heyrt
hans getið. Yfir í smáa letr-
ið!
fóstbræðralag, Lowe og Edmunds,
og settu Rockpile á laggirnar. Áður
hafði Lowe þó sungiö inn á smáskífu
lag sitt Cmel To Be Kind, sem varð
afarvinsælt.
Góður upptakari
Snemma bar á hæfileikum Nick
Lowes til þess aö sinna upptöku-
stjóm og samhliða lagasmíð stjórn-
aöi hann upptökum hjá fjölmörgum,
fyrst Graham Parker og The
Rumours, og síðar varð hann innan-
búðarmaður hjá Stiffútgáfunni við
upptökustjóm árið 1976. Skömmu
áður hafði hann gefið út plötur undir
dulnefnum, The Tartan Horde og
The Disco Brothers. En hjá Stiff
stjórnaði hann upptökum meðal
annars hjá The Damned, Wrecless
Eric, Dr. Feelgood og fleirum. Þess
á milli sinnti hann Rockpile en auk
Dave Edmunds voru í hljómsveitinni
Terry Williams og Billy Bremner.
Edmunds og Lowe unnu aukinheldur
aö sólóplötum sem nánast vom skil-
getin afkvæmi Rockpile en þó ekki
fyrr en eftir að Lowe hafði yfirgefið
Stiff. Það gerðist í árslok 1977 og
nýja fyrirtækið var Radar Records.
Og fyrsta smáskífan frá Radar gerði
það gott, topp tíu lagið I Love The
Sound of Braking Glass.
Fyrsta sólóplatan kom út í febrúar
1978, Jesus Of Cool meö Cruel to Be
Kind innanborðs. Fínlegra nafn á
plötuna var valið á Bandaríkjamark-
að, Pure Pop For Now People. Þetta
ár stjómaöi Lowe líka upptökum hjá
Costello, Mickey Jupp og fyrstu plötu
Chrissie Hynde, vann með Dave
Edmunds að sólóplötu hans og full-
gerði aðra sólóplötu sína, Labour of
Lust, útgefin í júli 1979. Langt hlé
varð síðan á sólóplötugerð og það var
ekki fyrr en árið 1982 sem þriðja
platan kom út, Nick the Knife, og
árið eftir The Abominable Showman.
Síðasta sólóplatan er svo alveg ný af
nálinni, Nick Lowe And His Cowboy
Outfit.
Af Rockpiie er það að segja að
hljómsveitin gaf aðeins út eina breið-
skífu, Seconds of Pleasure, og dó
drottni sínum í hljómleikaferð um
Bandaríkin í byrjun árs 1981. Fóst-
bræðumir lentu upp á kant hvor við
annan, leiðir skildui reiði og bitur-
leika og hefur ekki gróið um heilt
síðan. Lowe sendi Edmunds til
dæmis kveðju á einni plötu sinni,
Stick It Where The Sun Don’t Shine.
Hér hefur verið stiklaö á stóm í
viðburðaríkum ferli Nick Lowe, tón-
skálds og upptökustjóra sem hefur
sett mikinn svip á rokktónlist síöustu
fimmtán ára. Megi sem flestir njóta
tónlistar hans.
-Gsal