Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.1984, Side 42

Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.1984, Side 42
42 DV. LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 1984. ru#s$o* johann else like it Jóhann Kristinn Pétursson veröur jarðsunginn í dag, laugardag. Jóhann verður lengi í minnum haföur hér á landi sökum þess að hann var hæsti íslendingur sem spurnir fara af og hér á landi var hann raunar yfirleitt kallaður Jóhann risi. Flest ár ævi sinnar dvaldist Jóhann erlendis og sýndi í fjölleikahúsum enda voru ekki mörg önnur störf sniðin fyrir svo stóran mann. Jóhann var 234 sentí- metrar á hæð þegar hann var hæstur. Hann fluttist heim til íslands fyrir nokkrum árum og dvaldist að mestu ó sjúkrahúsum síðan, enda var hann orðinn rúmlega sjötugur, fæddur þann 9. febrúaráriö 1913. Helgarblaöið minnist Jóhanns meö því að birta hér nokkrar myndir frá ævi hans og ferli og einnig birtist hér þýtt viötal viö hann sem birtist í bandaríska blaðinu The Tampa Tribune í júlí árið 1977. Viðtal þetta tók Panky Glamsch og það fylgir sögunni að Jóhann hafi sjálfur verið býsna ánægöur með þaö. Annars reyndust fjölmiölar honum ekki alltaf vel. Viðtalið fer hér á eftir óstytt. Þegar Jóhann Pétursson fæddist á íslandi fyrir 64 árum vó hann rúm f jögur kíló og var meðaistór. Er hann haföi náð 25 ára aldri var hann tæp 200 kíló og 230 sentímetrar á hæð. Nú er hann sestur í helgan stein og býr í Riverview. Á ferli sínum í fjöl- leikahúsum hefur hann gengiö undir mörgum nöfnum: Stærsti maður heims, Víkingarisinn, Olafur, Stóri jólasveinninn og Santa Claus. „Þeir kalla mig a/drei risa" „Krakkarnir hér í nágrenninu, þeir kalla mig bara Mr. Jóhann. Þeir eru mér mjög góöir, þeir kalla mig aldrei risa,” sagöi Pétursson með syngjandi Norðurlandahreim sínum.” Nú er hann svolítið farinn að bogna í baki og þarf iðulega að reiða sig á tvo göngustafi, en engu að síður gnæfir hann yfir alla í kringum sig. Silfur- grátt hár hans og mikið skegg gefa honum yfirbragðs góðlegs, en tröll- aukins, afa. Pétursson býr einn í steinsteyptu húsi sem er í engu frábrugðið öðrum húsum í nágrenninu. Utan dyra er húsið að mestu hulið eikartrjám — inni fyrir hefur hann ekki gert aðrar til- hliðranir en að koma fyrir sér- smíðuðum stól og rúmi sem er 250 sentímetrar á lengd. „Eg lét ekki einu sinni hækka huröina og því er ég sýkntog heilagt aö reka mig upp undir,” sagði hann. Kímni hans kemur berlega í ljós þegar rætt er við hann. Oft gerir hann gys aö sjálfumsér. „Gullna hliðið var of lágt" „Einu sinni var ég á sýningu og þá spurði kona nokkur mig hvað ég væri gamall,” rifjaði hann upp. „Þegar ég sagði henni það hrópaöi hún upp yfir sig: Ertu 55 ára? Og enn á lífi? Eg sagöi þá við hana: Sjáðu til, ég fór á fund Lykla-Péturs fyrir nokkru síöan og hann sagöi viö mig: Jóhann, þú getur ekki komiö hér inn fyrir — Gullna hliðiö er of lágt. Og þess vegna erégennálífi.” Á löngum ferli sínum í skemmtana- bransanum átti Pétursson því ekki aö venjast að fólk mótmælti því sem hann sagði. Þegar fólk borgaði sig inn til þess að sjá hann hlýddi það einnig á ræðustúf og í honum reyndi Pétursson að svara algengustu spumingunum sem fyrir hann voru lagðar. Það kom fyrir aö fólk kom aftur og aftur til aö sjáhannogheyra. „Gerði tvær konur mjög hamingjusamar " Einu sinni voru tvær konur lengi að sniglast í kringum hann og loks safnaöi önnur þeirra nægum kjarki til að leggja fyrir hann spurningu. Hún vildi fá að vita hvort hann væri kvæntur og ef svo væri, hvort hann ætti böm. Pétursson, sem er piparsveinn, svaraði hiklaust: ,,Já, ég hef veriö kvæntur fimm konum og á fjórtán böm.” Hann sagði nú um þetta atvik: ,,Konan hljóp út úrsýningartjaldinuog hrópaöi þessar fréttir til vinkonu sinnar. Ég geröi tvær konur mjög ham- ingjusamar þennan dag,” og hann kinkaði kolli með ánægjubros á vörum. En lífiö hefur ekki alltaf verið dans á rósum fyrir Jóhann Pétursson. Hann var sá þriðji af níu systkinum og fæddist á Akureyri, öðmm stærsta bæ Islands. „Faðir minn var sjómaður og viö áttum líka dálítiö býli,” sagði hann. „Móðir mín vann á býlinu og sá um fjölskylduna eftir að faðir minn lést. Þaö var vitaskuld erfitt fyrir hana, en viö elstu krakkarnir vorum farin aö vaxa upp og saman gekk okkur ágæt- Jóhann heima á Akureyri ásamt þremur systkinum sinum. Fyrir aftan hann eru frá vinstri Vigiundur, séra Trausti og Anna. Ekkert systkina Jóhanns náði meiru en meðaihæð. Jóhann K. Pétursson um það leyti sem hann hélt út til Danmerkur árið 1935. íþessum sýningarbás sýndi Jóhann i Bandarikjunum. lega. Faðir minn dó þegar ég var tólf ára. Móðir mín lést svo árið 1934. Þau og systkini mín voru öll af venjulegri stærö. Eg var engu hærri en flest böm þangað til ég var tólf ára. Þegar ég var þrettán eöa fjórtán ára fór ég að stækka og á aldrinum fimmtán til sautján ára óx ég enn hraöar. Jafnframt vann ég hörðum höndum. Þau höfðu gert úr mér sjómann og ég vann líka heima á bænum. „Þeir hefðu getað stöðvað vöxtinn" Það var talað við lækni en hann vissi ekki hvað var að. Árið 1935 fór læknir- inn minn með mig á læknaþing í Kaup- mannahöfn og læknamir þar sögöu honum að hann hefði átt aö gera eitthvað til að stöðva vöxtinn í þessum vesalings dreng. Þeir hefðu getaö það.” Um þetta leyti ráðlögðu læknar Péturssyni að hætta sjómennsku vegna fótameina. Einhvem veginn varð hann aö vinna fyrir sér og hann hélt því aftur til Danmerkur í atvinnu- leit. Þar kynntist hann skemmtana- bransanum í fyrsta sinn og þau kynni vom ekki skemmtileg. I tvö ár hafði Pétursson „umboösmann” sem sýndi hann opinberlega og rakaði saman fé en lét íslendinginn aðeins hafa smáaura. „Hann sýndi mig eins og apakött,” sagði Pétursson. „Á milli lokaði hann mig inni í húsi og vildi ekki aö ég færi út á götu. Að lokum fór ég til Frakk- lands og vann þar með sirkus, en þar varég þófrjáls.” Pétursson vildi ólmur snúa aftur til íslands, en þar var enga vinnu aö fá svo hann starfaði í nokkur ár hjá sirkusum i Evrópu undir nafninu „Olafur”. Stóri jólasveinninn gerði lukku I London árið 1938 hitti hann talsvert af fjölleikahúsfólki. Þar á meðal voru menn frá Ringling Brothers og Bamum & Baily Circus í Banda-

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.