Dagblaðið Vísir - DV - 05.07.1986, Blaðsíða 12

56
DV. LAUGARDAGUR 5. JÚLl 1986.
Brátt var svo komið að hann hafði
aðeins beint samband við nánustu
samstarfsmenn en aðrir urðu að
koma boðum til hans fyrir milli-
göngu þeirra. Stundum virtist hann
eftirtektarsamur og vakandi en alltaf
var þó ljóst hve miklum erfiðleikum
kvíði olli honum. Hann var nú orð-
inn sannfærður um að stöðugt væri
njósnað um hann og því sótti hann
fáa fundi en ræddi þess í stað við
menn í bílum á fáförnum stöðum.
„Milljarðamæringurinn
sérvitri"
Óvenjuleg hegðun hans var nú
komin á almannavitorð og margir
voru farnir að kalla hann milljarða-
mæringinn sérvitra og öðrum slíkum
nöfnum. Um þessar mundir jókst
sýklahræðsla hans enn og var nú svo
komið að hann skipaði fólki að þvo
sér sérstaklega áður en það kom til
hans og stundum var því sagt að setj a
upp hvíta hanska þegar það tók á
skjölum sem honum voru ætluð.
Voru jafnvel dæmi um það að eitt
par af hönskum dygði ekki. Þegar
hann fékk dagblöð þá varð að koma
með þrjú og tók hann þá með papp-
írsþurrku það sem lá í miðjunni. Þá
óttaðist hann mjög af smitast af ryki
sem bærist inn um glugga og því lét
hann þétta glugga í húsum sem hann
var í og bílum með límbandi. Þá var
starfsfólki hans bannað að koma við
hann og að tala beint við hann. Það
mátti jafnvel ekki horfa beint á hann.
Mikið andlega sjúkur 45 ára
Þegar Hughes var orðinn hálf-
fimmtugur þjáðist hann af margvís-
legum andlegum veilum. Tilhneiging
hans til að einangra sig, sem hann
hafði reynt að sigrast á með því að
verða frægur, gerði aftur vart við sig
og nú varð einangrun hans nær full-
komin. Þá varð þráhyggja hans nú
meiri en áður og óvenjuleg hegðun-
I kvikmyndaverinu,
ármynstur urðu meira og meira
áberandi og kom það meðal annars
í ljós með vaxandi sýklahræðslu.
Samtímis jókst codeineneysla hans.
Hann varð nú nær ófær um að stunda
viðskipti og þvi varð hann að gefa
fulltrúum sínum umboð til margs af
því sem hann hafði sjálfur gert.
Leiddi þetta meðal annars til þess
að alvarleg fjárhagsvandræði gerðu
vart við sig snemma á sjötta áratugn-
um. Þá fluttist hann til Las Vegas
þar sem hann neitaði að ræða við
starfsmenn sína en kvöldunum eyddi
hann í spilasölunum.
Annað hjónaband
Fimmtíu og eins árs gamall og á
miklu erfiðleikaskeiði kvæntist hann
svo leikkonunni Jean Peters en
henni hafði hann kynnst skömmu
fyrir þotuslysið. Hann hafði því
þekkt hana í tíu ár og telja sumir
að hann hafi verið farinn að óttast
að hún segði með öllu skilið við hann
ef hann kvæntist henni ekki. Hughes
var hins vegar orðinn svo illa hald-
inn á þessum tíma að um raunveru-
legt hjónaband varð aldrei að ræða.
Þau hjónin bjuggu í sitt hvoru hús-
inu í Los Angeles og hittust aðeins
af og til. Ræddust þau mest við í síma.
Hjónaband þeirra stóð í 14 ár.
Fjórum mánuðum eftir brúðkaupið
endaði samstarf Hughes og Noah
Dietrich á svipaðan hátt og samstarf
Hughes og lögfræðings hans þrettán
árum áður. Þá flaug Hughes til Mon-
treal og sneri ekki aftur fyrr en eftir
hálft ár.
Á ný til Los Angeles
I nóvember 1957 sneri Hughes aftur
til Los Angeles. Lokaði hann sig nú
meira inni en fyrr og enn jókst lyfja-
neysla hans. Var hann nú haldinn
hreinlætisæði. Starfsfólk hans gerði
þó eins og hann lagði fyrir það og
þannig fékk hann lyf án þess að
nokkur vissi hverjum þau væru ætl-
uð. Andlegri heilsu tók nú að hnigna
meir og meir og þá daga sem hann
var ekki að gera áætlanir um fjármál
og rekstur var hann að leita nýrra
ráða til að verjast sýklum. Þráhyggj-
an var nú orðin svo mikil og hegðan-
in svo undarleg að ýmsir töldu sig
sjá fyrir algjört andlegt niðurbrot.
Skömmu fyrir 1960 fór Hughes svo
að loka sig inni með gamlar kvik-
myndir og eitt sinn bjó hann í
kvikmyndasalnum í fjóra mánuði.
Þá er afturför hans sögð hafa verið
mest. Þarna horfði hann á kvik-
myndir viðstöðulaust í nokkra daga
og nætur í einu en svaf svo i sólar-
hring. Svo hélt hann áfram að horfa
á myndir. Þarna borðaði hann aðal-
lega bijóstsykurstengur og hnetur
og drakk átappað vatn og mjólk.
Þetta leiddi til þess að hann horaðist
svo mikið að starfsfólk hans hélt að
hann myndi deyja. Gekk hann oft
um nær nakinn og þannig var hann
uns hann dó.
Ömurlegur endir duglegs
ungs manns
Margs konar áföll á tæpum hálfum
öðrum áratug höfðu aukið svo á
vanda þessa manns, sem á yngri
árum hafði verið talinn „undrabarn"
á fleiri en einu sviði, að hann var
nú orðinn eins og skugginn af sjálf-
um sér. Það sem eftir var ævinnar
hafðist hamj við nakinn, óhreinn og
illa haldinn í dimmum herbergjum
og hafði aðeins samband við þá sem
hann þurfti á að halda til að geta
haldið uppteknum hætti. Árið 1966,
er hann var sextugur, fluttist hann
svo endanlega frá Kaliforníu.
Næstu tíu árin var hann svo fluttur
frá einni borginni til annarrar. Hann
var nú mest í rúminu eða við það
og tók mikið af lyfjum. Þá stytti
hann sér stundir með því að horfa á
hverja kvikmyndina á fætur annarri
og stundum gaf hann sig á vald
draumum: Þá var hann ef til vill að
láta sig dreyma um betri tíma.
Þýð: ÁSG
Hughes rúmlega tvitugur.