Dagblaðið Vísir - DV - 31.01.1987, Blaðsíða 10

íkissjónvarpið hefur
nú tekið til sýningar
framhaldsþættina
vinsælu um leynilög-
reglumanninn og
kvennagullið Mike Hammer og
var fyrsti þátturinn sýndur í
gærkvöldi.
Mike Hammer er einkaspæjari
af gamla skólanum, sem herjar á
glæpamenn og annað hyski á
götum New York borgar. Hann
tekur aldrei að sér mál eingöngu
peninganna vegna en er rekinn
áfram af sterkri réttlætiskennd
og löngun til sjá sannleikann
sigra í hverju máli.
Hammer leysir málin með sín-
um eigin aðferðum, sem eru ekki
alltaf vel séðar af yfirvöldum.
Réttlætiskennd hans setur hann
oft upp á kant við lögin, sérstak-
lega þó saksóknarann sem
vinnur allt eftir bókinni. Ham-
mer á hins vegar marga góða
kunningja innan lögreglunnar
og einn besti vinur hans, Pat
Chambers, er yfirmaður í morð-
deild New York lögreglunnar.
Nánasti samstarfsmaður hans er
samt sem áður einkaritari hans,
hin fagra Velda.
ættirnir um einka-
spæjarann Mike
Hammer og ævintýri
hans hafa notið mik-
illa vinsælda þar sem
þeir hafa verið sýndir.
í þeim þáttum, sem sjónvarpið
hefur tekið til sýninga, glímir
Hammer við óvenju erfitt mál.
Aldraðir nágrannar hans, Bec-
kers- hjónin, er myrtir og að því
er virðist tengist morðið á ein-
hvern hátt fjárfestingarbanka
sem gömlu hjónin höfðu við-
skipti við. Ung og fögur frænka
Beckers-hjónanna, kölluð Claire,
flækist líka í málið. Eina nóttina
hringir hún frávita af skelfingu
í Hammer og biður hann að hitta
sig.
Þegar Hammer kemur á stað-
inn finnst engin Claire, en innan
stundar rekst hann á lík hennar,
eða hvað? Var þetta Claire eða
einhver önnur? En það er ekki
vert að rekja söguþráðinn frekar,
menn verða bara að fylgjast með.
Mike Hammer er
ímynd bandarísku
hetjunnar holdi
klædd. Hann er í
ákaflega góðu lík-
amlegu formi og sterkur sem
naut, ókrýndur meistari götu-
bardaganna.
Hann er sterka, þögla týpan
sem allt getur og allt veit og
mikið kvennagull. Hann verður
bókstaflega að berja frá sér glæ-
sikonurnar sem sækja að honum
í hverjum þætti. Og síðast en
ekki síst er hann góði gæinn sem
berst gegn ranglætinu hvar sem
það birtist.
Leikarinn, sem fer með hlut-
verk Mike Hammers, heitir
Stacy Keach. Hann er íslenskum
sjónvarpsáhorfendum að góðu
kunnur fyrir leik sinn í þáttunum
Dóttir málarans sem sýndir voru
á síðasta ári.
Keach hefur hlotið mjög góða
dóma fyrir túlkun sína á Mike
Hammer. Hann sló fyrst í gegn í
Bretlandi í þeim þáttum.
Persónan Mike Hammer
og leikarinn Stacy Ke-
ach þykja að ýmsu
leyti mjög líkir. Eins
og Hammer er Keach
mikill íþróttakappi og hann hef-
ur löngum þótt mikill kvenna-
maður.
Kannski er það ekkert undar-
legt heldur þó Hammer beri svip
af Keach, því Hammer er að ein-
hverju leyti sköpunarverk
Keach, ekki síður en höfundar-
ins. Keach hefur leikið í þessum
þáttum lengi og lagt sjálfan sig
í hlutverkið.
Kannanir hafa sýnt að þættir
þessir eru mun vinsælli meðal
karla en kvenna og sjálfur hefur
Keach sagt að fleiri karlmenn
og færri konur hafi séð þessa
sjónvarpsþætti en nokkra aðra í
sögunni.
Ferill Stacy Keach hefur gegn-
um tíðina verið nokkuð sérstæð-
ur. Um hann hefur verið sagt að
hann væri „besti bandaríski
Hamletinn" og einnig að hann
væri hinn nýi Brando.
Hann hefur leikið í fjölda
mynda og sópað að sér verðlaun-
um. En Keach hefur reyndar líka
leikið í algjörum ruslmyndum,
eins og til dæmis „The Butt-
erfly“, sem var frumraun smá-
stirnisins Piu Zadora. Keach
sagði einmitt um þá mynd að
hann hefði bara tekið hlutverk-
inu af því hann fékk að baða Piu.
Keach er fæddur árið
1941 og sonur leik-
arahjóna. „Um-
ræðuefnið á heimili
mínu var alltaf leik-
ur og leikarar. Og jafnvel þó
foreldrar mínir legðust gegn því
í fyrstu voru fyrstu hugsanir
mínar bær að gerast leikari,“
segir Keach.
„Foreldrar mínir vildu að ég
yrði hagfræðingur eða lögfræð-
ingur en mig dreymdi um að
ganga um sviðið í Shakespeare-
fötum, baðaður flóðljósum.
Þegar ég sá Laurence Olivier í
Hamlet í fyrsta sinn vissi ég að
ég varð að verða leikari.“
Engu síður innritaði Keach sig
í hagfræði við háskólann í Kali-
fomíu og stundaði þar nám í
fjögur ár en lék með farandleik-
húsum á sumrin. Þaðan lá leið-
inn í Yale leikhússþólann og
síðan til London í framhaldsnám
í leiklist.
Framan af ferli sínum lék Ke-
ach fyrst og fremst á sviði og
gekk mjög vel, en 1968 lá leiðin
í kvikmyndir.
Fimm fyrstu myndum
Keach er best að
gleyma en fyrir leik
sinn í þeirri sjöttu,
„Fat City“, vann hann
til verðlauna á Cannes 1971. í
þeirri mynd túlkar Keach á
meistaralegan hátt afdankaðan
hnefaleikara á hraðri leið í ræsið.
Síðan komu myndirnar hver á
fætur annarri, margar mjög góð-
ar, og framtíðin virtist brosa við
Keach. En um miðjan áttunda
áratuginn hvarf Keach af sjónar-
sviðinu. Hann eyddi fjórum árum
með söngkonunni Judy Collins í
að semja söngva, læra píanó- og
gítarleik og dreymdi um að verða
rokkstjama, eins og besti vinur
hans á þessum tíma, Alice Coo-
per. Hann hellti sér á kaf í
samskipti við Woodstock-kyn-
slóðina, blómafólkið og síðustu
leifamar af hippunum.
En hann hafði ekki gleymt
leiklistinni. „Ég gerði mér það