Dagblaðið Vísir - DV - 13.10.1987, Qupperneq 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 13. OKTÓBER 1987.
Spumingin
Ert þú hlynnt(ur) tveggja
flokka stjórnmálakerfi hér?
Bjarni Kristinsson: Ég veit ekki,
satt aö segja. Ég held þó aö betra sé
aö hafa flokkana fleiri en tvo.
Eysteinn Nikulásson: Já, miklu frek-
ar - tel að auöveldara verði að koma
ýmsum mikilvægum málum í fram-
kvæmd með tveimur flokkum.
Hanna Bjarnadóttir: Nei, ég er ekki
hiynnt því - finnst þó nógu margir
flokkar hér og vil alls ekki fleiri en
nú eru.
Steinn Gunnarsson: Alveg eins. Það
hlýtur að verða auðveldara og fljót-
virkara að ráða fram úr málunum
þannig.
Guðrún Guðmundsdóttir: Ég held
það, svona fljótt á litið.
Auður Stefánsdóttir: Nei. Tveir
flokkar yrðu allt of þröngir málefna-
lega séð. Mér finnst nauðsynlegt að
hafa fleiri en tvo flokka.
.iriiiij iifiis
í___________________________________
Nýja flugstöðin - og hin gamla. Bréfritari saknar andrúmsloftsins í þeirri síðarnefndu.
Nýja flugstöðin-og sú gamla
Samanburðurinn á flugstöðinni
nýju og þeirri gömlu er þeirri gömlu
í hag frá mínum bæjardyrum séð. -
Fyrir það fyrsta er aðkeyrslan. Til
þeirrar gömlu ók maöur um manna-
byggðir og fólk var á ferli. Manni
finnst notalegra að aka þar sem sést
til mannaferða. Aðkeyrsla að hinni
nýju er stundum ógnvekjandi.
Einnig fannst mér gamla bygging-
in vera mun hlýlegri á allan máta.
Það má mikið gera til endurbóta í
hinni nýju flugstöð til þess að hún
verði jafnvistleg og sú gamla var.
Far vel, gamla flugstöð, og hafðu
þökk fyrir allt og allt, eins og sagt
er á kveðjustundu.
Flugfarþegi skrifar:
Ég var einn þeirra sem voru mjög
fylgjandi byggingu nýrrar flugstöðv-
ar, ekki síst vegna þess að sú gamla
var talin vera of litil af þeim sem
gleggst áttu til að þekkja.
Hins vegar kom mér sem flugfar-
þega þetta sjaldan í hug þegar ég
átti þama leið um og maður var far-
inn að gjörþekkja allar aðstæður
þama og fann ekki fyrir þrengslum
þótt þröngt væri á þingi þegar far-
þegar í „transit" hópuöust inn
snemma morgims eða síðla dags og
bættust í hóp þeirra nýju.
Síðan var nýja flugstöðin opnuð
við hátíðlega athöfn. Og sjá, þetta
var allt harla gott. Eða svo var því
lýst við vígsluna. Annað átti þó eftir
að koma í ljós.
Nú kom að því að maður fór að
nota stöðina, ef svo má að orði kom-
ast. í fyrsta sinn, sem ég þurfti þess
og ók suður eftir frá Reykjavík og
kominn langleiðina, að ég hélt, hugs-
aði ég með mér: Hvað er að koma
yfir mig og hvar er ég eiginlega? -
Ég sá nefnilega enga flugstöð fyrr
en allt í einu að ég sé rísa eins og
dökkt hrúgald upp úr jörðinni.
Þetta var þá flugstöðin! hugsaði ég.
Hefði verið dimm þoka eða súld hefði
ég sennilega ekki komið auga á hana
fyrr en ég hefði keyrt fram hjá stör-
grýtinu í kringum hana.
Og nú set ég fram mína skoðun á
þessari nýju flugstöð sem ætlar að
veröa þungur baggi á okkur fiár-
hagslega í náinni framtíð. Hún er
vægast sagt ömurleg. Aðkeyrslan er
sú óþægilegasta sem þekkist. Og
stórgrýtið, sem tyllt hefur verið fyrir
framan bygginguna, gæti ég trúað
að yrði ekki til að auðvelda útgöngu
fólks ef einhvem tíma þyrfti að rýma
húsið í skyndingu, svo sem vegna
jarðskjálfta. Þá hugsun er ekki þægi-
legt að hugsa til enda. En hvers
vegna stórgrýti fyrir framan flug-
stöð?
Nú, þama hefur til skamms tíma
ekki verið hægt að njóta almenni-
legra veitinga og hefur það lítið
breyst frá því sem var í gamla staðn-
um. Þeir sem era að taka á móti
farþegum hafa hingað til alls engan
aðgang haft að einu né neinu, ekki
einu sinni vatni úr „brynningar-
bunu“ sem alþekkt er á flugvöllum
og víðar.
Aðalstöðvar Bifreiðaeftirlits ríkisins. „Eiga ekki eftirlitsmenn að lesa af
mælunum sjálfir?" spyr bréfritari.
Mannleg samskipti
Guðrún Hansdóttir hringdi:
Mér finnst til fyrirmyndar að hafa
nafn höfúnda undir greinum eins og
gert er í Dagblaðinu Vísi.
Stundum er verið að skrifa um hús-
dýr, hunda og ketti sem hafa verið
vinir mannsins um aldir. Hundar hafa
hér áður fyrr bjargað mörgum mann-
lífúnum og enn í dag em þeir til margs
þarfir.
Það er oft talað um hunda sem skilja
eftir sig óhreinindi. En ég spyr: hvað
gerir mannfólkið? Hvaö með öll
skemmdarverkin á símaklefúm og
öðrum opinberum verðmætum?
Gott fólk, hafið það í huga, að vits-
munaveran, maðurinn, ætti að líta sér
nær og ganga betur um almenning-
seigur en gert er í dag.
Hafið aðgát >' nærvera sálar og takið
tillit til þess sem er að gerast í þjóð-
félaginu sem er margbreytilegt og
margslungið.
Fáið ekki útrás í skemmdarverkum.
Strengjum þess heit að gæta þeirra
eigna sem era í eigu almennings.
Bestu kveðjur.
Einstök framkoma
bifreiðaeftiiiítsmanns
Sorphaugar Reykjavíkur
••
Omurieg umgengm
6939-0501 skrifar:
Ég get nú vart orða bundist en þann-
ig er að ég hef síðastliðin sex ár komið
með bifreiö 1 mælaaflestur hjá Bif-
reiðaeftirliti ríkisins.
Þegar ég kom þangað hinn 7. okt.
sl. fékk ég þá furðulegustu þjónustu
sem ég hef heyrt um.
Ég var beðinn að hlaupa út í bíl og
skrifa niður tölumar á mælinum. Sá
er um þetta bað virtist upptekinn í
samræðum um sumarbústaði við
kunningja.
Er ég kom inn aftur var ég beðinn
um að hlaupa aftur út og nú til að ná
í skráningarskírteinið. Þegar hér var
komið spurði ég manninn hvort hann
hefði ekki getað beðið um skírteinið
strax svo að ég þyrfti ekki að marg-
hlaupa út. Þá svarar hann: „Þú hefúr
gott af að hlaupa!“
En þar sem ég hef aldrei verið beð-
inn um skírteinið áður spurði ég
manninn hvort þetta væra nýjar regl-
ur. Ekki stóð á svarinu: „Vertu ekki
með þennan kj- • “ Síðan hendir hann
bókinni til mín með þeim orðum að
nú geti ég hlaupiö eins langt og mér
sýnist og feginn yrði hann þegar ég
kaemi mér burt af lóðinni!!
Ég spyr: Eiga ekki eftirlitsmennimir
að lesa af mælunum sjálfir og era
engin takmörk fyrir því hvemig menn
tala við viðskiptavinina?
Hringið í síma 27022
miUi kl. 13 og 15,
pAa clrrífírS
v?V^d 2)JKbJL ILlxJ
Starfsmaður í Gufúnesi hringdi:
Það var sl. nótt, þegar hann rauk
upp með hávaðaroiti, að allt fór úr
böndunum á sorphaugum borgarinn-
ar. Þar er líka, að mínu mati, um-
gengni með þeim ódæmum að til
skammar er fyrir borgina.
í sliku veðri sem þá var fýkur allt
sem fokið getur og í allar áttir og ekki
síst inn á umráðasvæði Áburðarverk-
smiðjunnar en þar er í raun hættu-
svæði þegar málið er skoðað betur.
Það mál er þó tilefni annars pistils.
Það hefúr sjaldan eða aldrei verið
eins illa staðið að umgengni og frá-
gangi þama og nú er. Þama koma
hross í stórum hópum og krafsa og
gramsa í því rush sem er á staðnum.
Nú, allir vita að þama er orðin ein
aðalbirgðastöð landbúnaðarvara, svo
uppörvandi sem þaö er nú fyrir þjóð-
félagið.
Þegar borgin var með frágang á
haugunum og umsjón alla var ástand-
iö mun betra. Nú er þetta komið í
hendur verktaka, sem virðist, því mið-
ur, ekki hafa full tök á málunum. Ég
skora á viökomandi yfirvöld að láta
fara fram athugun á umgengni allri
og frágang á sorphaugum borgarinn-
ar.