Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.1987, Qupperneq 16

16
FÖSTUDAGUR 13. NÓVEMBER 1987.
Spumingin
Hvað finnst þér um Syk-
urmolana (hljómsveit-
ina)?
Guðmundur Sigurðsson: Mér fmnst
.svona allt í lagi með þá. Þeir hafa
komið sér vel áfram. Ég hef samt
ekki hlustað mikið á þá.
Soffia Helga Valsdóttir: Ég hlusta lít-
ið á útvarpið þannig að ég veit lítið
um þá.
Viktoría Ottósdóttir: Þeir eru ekki
nógu góðir.
Guðmundur Sigtryggsson: Ég þekki
þá bara ekkert, þannig að ég hefi
ekki myndað mér neina skoðun.
Anna Dagbjört Hermannsdóttir: Mér
finnst þeir alveg glataðir.
Guðbjörg Rúna Guðmundsdóttir:
Þeir eru bara ágætir, held ég. Söng-
konan er góð.
Lesendur
„í Bandarikjunum kemst enginn upp með að selja innflutta vöru, allra síst
matvæli, án þess að strangt gæðaeftirlit sé viðhaft," segir bréfritari. - ís-
lenskur fiskur gæðaprófaöur á rannsóknarstofu vestra.
Fjölgun fisksöluleyfa til Bandaríkjanna:
Lofsvert fram-
tak viðskipta-
ráðherra
Árni Sigurðsson skrifar:
Mér finnst vera lofsvert framtak
hjá núverandi viðskiptaráðherra að
gefa út leyfi til útflutnings á fiski til
Bandaríkjanna, til viðbótar þeim
sem höfðu það fyrir.
Það er engan veginn réttlátt að
gagnrýna ráðherra fyrir þessa leyfis-
veitingu þótt þeir S.H.-menn og
sjávarafurðadeildarmenn SÍS láti sig
hafa það að segja að þetta komi þeim
undarlega fyrir sjónir.
Þetta átti að vera búið að gera fyrir
löngu, og þaö er ástæðulaust að leita
álits framleiðenda á þeirri ákvörðun.
Þótt núverandi sölufyrirtæki okkar
í Bandaríkjunum hafi náð góðum
árangri má það ekki verða til þess
að engir aðrir geti fengið sams konar
aðstöðu þar.
Þeir hjá S.H. tala um að sá góði
árangur, sem náðst hefur þar vestra,
sé því að þakka, næstum eingöngu,
að standa vörð um gæði framleiðsl-
unnar. Þetta geti fáir og smáir aðilar
tæpast tryggt kaupendum með sama
hætti og stór heildarsamtök.
Ég þekki vel til markaðsmöguleika
í Bandaríkjunum og sannleikurinn
er sá að þar kemst einfaldlega enginn
upp með að selja vöru, allra síst
matvæli, án þess að strangt gæðaeft-
irlit sé viðhaft, bæði af hálfu seljenda
og síðan aftur er varan kemur í hend-
ur kaupenda þar.
Framkyæmdastjóri sjávarafurða-
deildar SÍS er sömu skoðunar og þeir
hjá S.H. að því er varðar gæðaeftirlit-
ið. En hann bætir því við að mikill
fjöldi seljenda á viðkvæmum mark-
aði, eins og hann telur Bandaríkja-
markað vera, geti skapað glundroða.
Þetta er hreinasta bábilja og er al-
veg dæmigerð fyrir aðila sem stunda
viðskipti í skjóli einokunar eða
verndar hins opinbera að hluta til
eða öllu leyti.
Þeir aðilar, sem nú fengu úthlutað
leyfum til fisksölu fyrir vestan, eru
auðvitað ánægðir og er það að von-
um.
Það er hins vegar ástæða til að líta
ekki fram hjá hugsanlegu mati ráð-
herra á stöðunni. Það getur einmitt
verið að hann sjái mun lengra fram
í tímann en Sumir aðrir þótt þeir
þykist þekkja vel til. Ráðherra hefur
einnig dvaÚð í Bandaríkjunum og
starfað þar og þekkir vel til, vegna
mikifla samskipta á fjármálasviðinu,
sem oft fara fram, einmitt í Banda-
ríkjunum.
Það skyldi þó aldrei vera að við-
skiptaráðherra sé að búa í haginn
fyrir hugsanlegar viðræður um frí-
verslunarsamning við Bandaríkin.
En hann hefur einmitt borið á góma
hjá sumum ráðherrum, t.d. utanrík-
isráðherra.
Bandaríkjamenn eru ekki ýkja
hrifnir af einokun eða takmörkunum
á sviði viðskipta. Þeir munu áreiðan-
lega vilja stuðla að dreifingu í inn-
flutningi matvæla til sín og þá er
hyggilegt að geta bent á fleiri en einn
eða tvo aðfla, ef til þess kæmi að
samningaviðræður um fríverslun
færu af stað milli ríkjanna.
„Bjór, áfengur eða óáfengur, er aðeins neysluvara sem fólk á að geta
haft aðgang að, hér sem annars staðar," segir f bréfinu.
Húsnæðisframvarp félagsmálaráðherra:
Miklar
betmmbætur
Jónína Sveinsdóttir skrifar:
Lagafrumvarp það, sem Jóhanna
Sigurðardóttir félagsmálaráðherra
flytur um breytingar á húsnæðis-
málakerfinu, hefur orðið tilefni
nokkurra umræðna. í þeim umræð-
um hafa vakið nokkra athygli
gagnrýnisraddir sumra stjómar-
þingmanna.
Meginbreytingin í frumvarpinu
virðist vera sú að koma í veg fyrir
að þeir sem eiga margar íbúðir fái
lán, enn á ný. Sagt er að þess finnist
dæmi að lán hafi verið veitt þeim sem
eiga allt að 6 eða jafnvel 8 íbúðir!
Flestmn ætti að vera ljóst að slík til-
högun er með öflu óhæf. í annan stað
er 1 nýja frumvarpinu lögð áhersla á
aukna fyrirgreiðslu tfl handa hinum
efnaminni.
Nú mætti ætla að flestir gætu fall-
ist á þessi sjónarmið. En þá kemur
fram að tveir stjómarþingmenn and-
mæla framvarpinu. Annar segir þó
í viðtali við Alþýðublaðið, hinn 22.
okt. sl., að hann hafi ekki séð frum-
varpið (?). Sú frásögn virðist harla
kynieg, því í Mbl. segir sama dag (22.
okt.), að þingflokkur sjálfstæðis-
manna hafi „á fundi í fyrradag
samþykkt frumvarpið með ákveðn-
mn fyrirvörum"!
Fróðir menn á alþingi telja að and-
staða fyrmefndra þingmanna kunni
að stafa af því að fariö hafi fyrir
bijóstið á þeim að Jóhönnu hafi á
stjómarandstöðuárunum reynst
snjöll við að koma málum fram í
þinginu þótt við ofurefli hafi verið
að etja. Hún mun enda almennt talin
dugmikil og starfhæf vel. Þau um-
mæfl leyfieg mér að viðhafa þótt ég
sé ekki flokkssystir hennar.
Varla getm- andstaðan gegn hús-
næðisfrumvarpinu stafað af því að
það er kona sem flytur málið. Stimd-
mn getur þingmönnum dottið í hug
að kjósa konur tfl trúnaðarstarfa í
þinginu þvert gegn flokkssamþykkt-
um. Benda má á að konur úr
Norðurlandskjördæmi eystra (þær
Kolbrún Jónsdóttir og Valgerður
Sverrisdóttir) hafa fengið eitt og eitt
atkvæði við forsetakjör og segir ný-
lega í blaðagrein í DV að svo virðist
sem einhver þingmaður vflji koma
sér í mjúkinn hjá konum.
Þótt ég sé ekki krati vfl ég skora á
þingmenn að veita mnræddu frum-
varpi brautargengi. Þar er um að
ræða betrambætur á núverandi
kerfi.
Huglækningar
Svar til Þórn
Erlent mál er ekki tfl fyrirstöðu.
Hugurinn beinist að líkama og sál.
Auðvitað er tfl óheiðarlegt fólk sem
þykist kunna að lækna. En sem
betur fer gildir það ekki mn alla.
Þeir era margir sem hafa fengið
lækningu.
Hulda skrifar:
í tflefni af lesendabréfi, sem birt-
ist í DV hinn 29. okt. sl., vfl ég taka
fram eftirfarandi: Mér er nokkuð
kunnugt um huglækningar og veit
að huglæknir getur fundið sjúk-
dóm í fólki og læknað hann þótt
hann þekki ekki sjúklinginn.
Bjórfrumvarpið:
Haldlrtil andstaða
- gagnslítil rök
Rögnvaldur skrifar:
Umræða um bjór er nú tekin fyrir
eina ferðina enn á alþingi. Tveir fyrr-
verandi ráðherrar, báðir úr Sjálf-
stæðisflokki, hafa lýst andstöðu við
framvarpið og gerðist það strax við
fyrstu umræðu.
Menn bjuggust við að miklar um-
ræður á þingi fylgdu í kjölfarið en
svo varð þó ekki. Umræðum um bjór-
inn var frestað.
Flutningsmenn framvarpsins eiga
heiður skilið fyrir að gera tilraun,
og kannski þá síðustu, til að greiða
götu þessarar eftirsóttu og langþráðu
neysluvöra að borðum landsmanna.
Auövitað er bjór, áfengur eða óáfeng-
ur, ekkert annað en ein þeirra
neysluvara sem fólk á að geta haft
óheftan aðgang að, hér sem annars
staðar.
En það er með eindæmum hvemig
andstæðingar bjórfrumvarpsins á
alþingi flytja mál sitt. Dæmi og til-
vitnanir era svo langsóttar að það
'vekur furðu manns hvað heflbrigðir
og greindir einstaklingar geta látið
frá sér fara.
Annar fyrrverandi ráðherranna,
sem nú er á móti bjómum, sagði að
við íslendingar værum haldnir þeirri
sjálfsblekkingu að við væram ekki
að drekka áfengi þegar við drykkjum
bjór. - Sami aðili vitnaði allt aftur tfl
Gullfoss-áranna og sagði að danskir
verkamenn hefðu verið það síðasta
sem híft var upp úr lestum skipsins
í Danmörku, við lok affermingar!
Hinn fyrrrverandi ráðherra Sjálf-
stæðisflokksins sagði að sér blöskr-
aði þegar fyrsti flutningsmaður, sem
einnig er sjálfstæðismaður, flutti rök
sín með frumvarpinu.
Yfirleitt má segja aö þau rök, sem
haldið hefur verið á lofti gegn fram-
leiðslu og sölu áfengs öls hér, séu
gagnslítil og andstaðan haldlaus með
öllu.
Langflestir þeirra þingmanna, sem
hafa nú uppi andstöðu gegn bjór-
framvarpinu, drekka sjálfir bjór, -
en bara ekki hér á landi heldur er-
lendis. Flestir þeirra eru staðnir að
því að notfæra sér að áfengur bjór
er til sölu í fríhöfninni í Keflavík,
annaðhvort með því að kaupa hann
við komu tfl landsins eða hefja ferð-
ina með því að kaupa hann á bamum
þar syðra.
Þetta er þvflíkur hráskinnsleikur
að engu tali tekur. Hvemig geta and-
stæðingar bjórframvarpsins, þeir er
sannanlega neyta áfengs öls yfirleitt,
staöið fyrir framan alþjóð og sagt:
Við viljum ekki áfengan bjór hér, -
en nota hann svo sjálfir er þeir dvelja
erlendis?
Þetta er hræsni og hana eiga flutn-
ingsmenn bjórframvarpsins að
afhjúpa í málflutningi sínum. - Era
hirúr áköfu andstæðingar bjórfram-
varpsins kannski að vemda ein-
hveija aðila hér í þjóðfélaginu? Eiga
umboðsmenn annars áfengis, t.d.
sterkari drykkjanna, einhver ítök í
þess konar málflutningi? Það liggur
beinast við að spyrja þannig.