Dagblaðið Vísir - DV - 21.06.1988, Page 34

34
ÞRIÐJUDAGUR 21. JÚNÍ 1988.
Lífsstfll___________________
í sjálfboðavmnu
við náttúruvemd
- Samtök sjálfboðaliða í vinnuferð í Krýsuvík
DV
4
Salbjörg tinir rusl á svæðinu. Sérstaklega eru sígarettustubbar hvimleiðir.
Goshverinn í baksýn.
„Verkefni okkar í Krýsuvík aö
þessu sinni var aö bæta við og lag-
færa gönguleiðir á svæðinu," sögðu
Salbjörg Oskarsdóttir og Eygló Gísla-
dóttir. „í þessari ferð löguðum við
göngustíga, fúavörðum trébrýr, sett-
um niður stiklur í leirflög og tíndum
rusl. Það er alveg ótrúlega mikið
rusl sem fólk skilur eftir sig.“
Þessi samtök sjálíboðaliða voru
stofnuð vorið 1986. Upphafið að
stofnun þeirra má rekja til ársins
1983. Þá komu hingað til lands á veg-
um Náttúruvemdarráðs nokkrir
Bretar úr hliðstæðum breskum sam-
tökum og unnu hér. Bretarnir komu
aftur sumrin 1984 og 1985 og þá unnu
með þeim nokkrir Islendingar. Þessi
hópur byrjaði á því að vinna að gerð
gönguleiða í Krýsuvík sem tilheyrir
Reykjanesfólkvangi.
Sjálfboðaliðasamtökin starfa óháö
öllum stofnunum og velja sín verk-
efni sjálf. í dag eru milli 50 og 60
fastir félagar í samtökunum en alitaf
fylgja þeim í vinnuferðum einhverjir
vinir eða kunningjar.
„Viö forum í 4-5 vinnuferðir á ári.
Feröirnar eru ýmist lengri eða
skemmri. Ferðin í Krýsuvík var til
dæmis dagsferð. Þá fórum við úr
bænum klukkan 9 að morgni og kom-
um heim klukkan 7 að kveldi. 22.
júní fórum við svo í 7 daga ferð í
Þórsmörk í samvinnu viö FI og í júlí
verður löng vinnuhelgi í Dimmu-
borgum," sögðu Salbjörg og Eygló.
Þegar farið er í lengri ferðir er ekki
nauðsynlegt fyrir hvern og einn aö
vera allan tímann. Sumir nota
kannski bara helgina.
Allir geta gerst þátttakendur
Að sögn Eyglóar og Salbjargar er
fólk úr öllum starfsgreinum í sam-
tökunum. „Flestir vinna einhverja
kyrrsetuvinnu og finnst hreyfingin
undir beru lofti gera sér gott. Reynd-
ar eru félagar í samtökunum fólk
með áhuga á náttúruvernd sem viil
með eigin hendi leggja eitthvað af
mörkum, náttúrunni til verndar,"
bætti Salbjörg við. Allir geta gerst
félagar og er árgjaldi mjög í hóf stillt.
Samtökin auglýsa feröirnar í ferða-
dálkum dagblaðanna og getur allt
áhugafólk skráð sig í þær án þess að
vera félagar í samtökunum.
Félagar um allt land
Stærsti kjarninn í samtökunum er
af höfuðborgarsvæðinu. Félagar
koma víðar að og nokkuð stór hópur
er í Mývatnssveit.
„Þegar við förum í Dimmuborgir í
júií sjá félagar þar um allan undir-
búning. Verkefnin eru undirbúin
fyrirfram og síðan er einn verkstjóri
eöa fleiri á svæðinu. Undirbúningi
er þannig háttað að verkstjórar at-
huga hvaö þarf að gera, hvaða verk-
færi þarf að útvega og hvaða efni
þarf að vera tiltækt, hvort sem það
Tíðarandi
er timbur, grjót eða eitthvað annað,“
hélt Eygló áfram og bætti við: „Verk-
stjórar fara fyrst á staðina og skoöa
hvaða verkefni eru brýnust."
Fjármagnað með styrkjum
Samtökin afla fiár með styrkjum
frá ýmsum samtökum. Ferðamála-
ráð og Þjóðhátíðarsjóður eru meðal
annars þeir aðilar sem styrkt hafa
samtökin. „Ef við erum að vinna inn-
an þjóðgarða eða fólkvanga sjá
stjórnir þeirra um fé til kaupa á efni.
Krýsuvík er til dæmis fólkvangur í
umsjón sveitarfélaganna í kring og
sjá þau um að fiármagna öll efnis-
kaup. Uppihald greiðum við sjálf en
höfum fengið góða fyrirgreiðslu hjá
mörgum aðilum í sambandi viö ferð-
ir,“ sagði Saibjörg.
Til verndar mönnum
og náttúru
Aðalmarkmiðið með lagningu stíga
og að stika leiðir er að vernda við-
kvæma náttúru landsins. „En við
erum ekki eingöngu að vernda nátt-
úruna heldur líka mennina sem vilja
njóta hennar. Það sem við höfum
gert í Krýsuvík er að gera göngubrýr
og stíga og stika gönguleiðir. Það var
gert vegna þess að brennisteins-
hrúðrið á svæðinu er viðkvæmt fyrir
ágangi manna og var illa farið. Einn-
ig er hitt að hverasvæði eins og þar
geta reynst hættuleg ókunnugum.
Með þessu má segja að við verndum
bæöi menn og náttúru. Við viljum
vinna að því að gera útivistarsvæði
þannig úr garði að fólk geti farið um
án þess að skemma nokkuð," sagði
Salbjörg og Eygló bætti við: „í Þórs-
mörk lögðum við í fyrra stíg upp á
Valahnjúk, fyrst og fremst til að
vernda viðkvæman gróöurinn sem
verður að þola ágang fiölda manns
yfir sumarið og síðast en ekki síst til
að gera fólki kleift að komast á auð-
veldan hátt upp á Valahnjúk til að
njóta stórkostlegs útsýnis.“
Ekki bara vinna
„Fólk hefur haft á orði við okkur
hvernig i ósköpunum við getum lagt
á okkur að eyða sumarfríinu í vinnu
vítt og breitt um landið og fá ekkert
fyrir það,“ sagði Eygló og hló við.
„Þetta ér svo miklu meira en ein-
göngu vinna. Við ferðumst um landið
og lærum um það. Við sjáum alla
fegurstu staðína á landinu og tilfinn-
ingin við að vinna að verndun þeirra
er stórkostleg."
Salbjörg var Eygló alveg sammála.
„Svo gerum við okkur alltaf eitthvað
til skemmtunar í ferðunum. Við for-
um í gönguferðir og höldum kvöld-
vökur og ýmislegt fleira. Um daginn,
þegar við fórum í Krýsuvík, gengum
við upp á Amarfell. Við skoðuöum
fuglalífið og sáum á stuttum tíma
minnst átta tegundir af fuglum. Svo
enduðum viö daginn í Bláa lóninu.
Yflr veturinn höldum við rabb-
fundi. Þá eru sýndar myndir frá ferð-
um liðins sumars. Þá eru einnig lögð
á ráðin um verkefni næsta sumars.“
Næsta ferð samtakanna verður
eins og áður sagði 22. júní í Þórs-
mörk. Allt áhugafólk ætti því að
fylgjast meö tilkynningum og skella
sér með þessu áhugasama fólki ef það
vill virkilega leggja eitthvað á sig
náttúrunni til verndar.
-JJ
Úllu verður að halda vel við. Hér er verið að fúaverja og lagfæra göngu-
brýrnar á svæðinu.
Hér er verið að bera grjót í handbörum. Grjótið er ætlað til tröppugerðar i hringgönguleiðinni um hverasvæðið í Krýsuvik.
DV-myndir KAE