Dagblaðið Vísir - DV - 27.02.1989, Síða 4

4
MÁNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1989.
Fréttir
Kristinn Sigtryggsson framkvæmdastjóri um stöðvun Amarflugsþotunnar:
Þetta er furðuleg uppá-
koma í okkar augum
„Þaö var aldrei um kyrrsetningu
vélarinnar aö ræða. Það var ekki
búiö aö gera leigusamning fyrir vél-
ina þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir
okkar til aö ganga frá þeim málum.
Það var nægur grundvöllur til aö
leysa máliö áöur en vélin átti að fara
í loftiö en allt kom fyrir ekki. Ég skil
ekki hvað lögreglan var aö vasast úti
á Keflavíkurflugvelli. Þeir hafa
sennilega haldið að við ætluðum aö
stela vélinni. Þetta er furöuleg uppá-
koma í okkar augum," sagöi Kristinn
Sigtryggsson, framkvæmdastjóri
Arnarflugs, við DV.
Önnur þota Amarflugs átti aö fara
í loftið klukkan átta á laugardags-
morgun en komst hvergi. Lögregla
kom meöal annars á staöinn. Af
hálfu eigandans, ríkisins, var nefnd
sú skýring aö vegna skuldar Arnar-
flugs viö Eurocontrol, sem innheimt-
ir yfirflugsgjöld í Evrópu, gæti þotan
veriö kyrrsett erlendis og skuld Arn-
arflugs þá fallið á ríkið.
Uröu farþegar að hafast við í flug-
stöövarbyggingunni og seinna á hót-
eli meðan beðið var eftir annarri
Arnarflugsþotu sem kom frá París
aö ná í farþegana. Hvaö gerðist?
Afhent samningsdrög
„Á einum fundi Flugleiðamanna
og ríkisins, þar sem viö vorum meö
af og til, fékk ég afhent drög að leigu-
samningi sem við fórum yfir. Þaö
vora engar athugasemdir gerðar við
samningsdrögin og viö vorum til-
búnir aö skrifa undir. Auk samnings-
draganna fékk ég afhentar tilkynn-
ingar til loftferðaeftirlitsins og trygg-
ingaraðila um aö viö værum teknir
viö vélinni. Allt virtist klárt.
Ekkert gerist
Á föstudag hafði ekkert gerst og
við orðnir langeygir eftir frágangi
samningsins. Undir lok föstudagsins
fæ ég þau skilaboð frá Þórhalh Ara-
syni í fjármálaráðuneytinu að ekki
sé hægt að ganga frá samningnum
að svo stöddu. Var vísað til skuldar
okkar við Eurocontrol.
Þetta kom mér mjög á óvart. Svona
er ekki hægt að fara aö. Við vorum
búnir að bíða frá miðvikudegi til að
ganga frá leigusamningnum og það
varð eitthvað að gerast í málinu. Við
höfðum reiknað meö að vera með
þotuna í stanslausu flugi alla helg-
ina. Benti ég á að hættan á kyrrsetn-
ingu heföi staðið yfir frá því ég tók
við félaginu. Það var ekkert nýtt að
viö værum á eftir með þessar greiðsl-
ur. Auk þess höföum viö greitt 80
þúsund dollara af skuldinni á
fimmtudag og þar sem skrifstofur
Eurocontrol eru lokaðar um helgar
var ólíklegt að gripið yrði til stöðv-
unaraðgerða. Ég gat ekki tekið það
alvarlega að flug yrði stöðvaö um
helgi. Það var engin praktísk rök-
semd fyrir slíku.“
Tryggingar
Þá settust forráðamenn og aðal-
hluthafar Amarflugs niður og fóru
yfir stöðuna. Var ákveðið að sett yrði
trygging til að tryggja ríkissjóö fyrir
þessum kröfum. Haföi Kristinn sam-
band við Þórhall Arason um nótt en
hann treysti sér ekki til að afgreiða
málið eða gera rúmrusk hjá ráð-
herra.
„Við vildum ekki gefast upp. Ég fór
heim til Ólafs Ragnars Grímssonar
klukkan sex á laugardagsmorguninn
með tilboð um að settar yrðu trygg-
ingar og bað hann um að leysa mál-
ið. Þá var það sett í embættismanna-
farveg þar sem niðurstaðan var að
við útveguðum bankatryggingu - og
það á laugardagsmorgni. Við héldum
áfram að vinna í máhnu og trúðum
ekki öðru en að aht yrði í lagi þar
sem búið var að setja allar þær trygg-
ingar sem þurfti. En máliö var ekki
leyst þó grundvöllur væri til þess.
Véhn fór hvergi. Hlutu farþegar okk-
ar ómæld óþægindi af.
Hvað gerist?
- Hvað tekur nú við?
„Það er um tvær leiðir að velja. í
fyrsta lagi að gengið verði frá trygg-
ingum og vélin leigð í skemmri eða
lengri tíma. í öðru lagi er ekki mikið
að gera á þessum tíma og því gætum
við leyst okkar mál með einni vél og
losnað við aö bera kostnað af að
leigja eina vél fyrst það er svona erf-
itt að fá hana leigða.“
-hlh
Ólafur Ragnar Grímsson fiármálaráðherra:
Arnarllugsþotan umdeilda sem ríkið hefur nú eignast.
Ekki rétt að almenningur borgi
„Menn verða að gera sér grein fyr-
ir því að það er íslenska þjóðin sem
á þessa vél og ef Arnarflug ætlar að
fá afnot af henni verður að koma
með fullgildan leigusamning, trygg-
ingar og veð. Amarflug er stórskuld-
ugt úti í heimi og ríkið hefur þegar
séð um að greiða hluta af skuldum
þess. Þjóðin fer ekki að greiða á
þriðja tug milljóna fyrir Arnarflug
vegna einnar flugferðar. Mér finnst
ekki rétt að almenningur í landinu
haldi áfram að borga fyrir Amar-
flug,“ sagði Ólafur Ragnar Grímsson
fjármálaráðherra við DV, en ráðu-
neytið fer meö þetta mál fyrir hönd
ríkisins.
„Það hefur verið Ijóst undanfarna
daga að leggja yrði fram leigusamn-
ing og fuhgildar tryggingar þar sem
lánardrottnar Arnarflugs gætu
stöðvað vélina. Annars þyrfti ís-
lenska ríkið að greiða stórar fjár-
hæðir th að fá sína eigin vél. Ég lét
lögfræðing kanna hvaða möguleikar
væra á að Arnarflugsvél yrði stöðv-
uð erlendis. Niðurstaðan varð sú að
lánardrottnar Amarflugs gætu
stöðvað véhna og krafist þess að fá
allar skuldir sínar greiddar. Þess
vegna hefði ég haldið að Arnarflugs-
mönnum yrði ljóst að þeir yrðu að
leggja fram bankatryggingu og veð.
Þess vegna hefðu þeir átt að hafa
meiri fyrirhyggju í málinu en reyna
ekki aö útvega bankatryggingu að
nóttu til eins og þeir heföu aldrei
komið nálægt viðskiptum.“
- En þeir buðu tryggingar á laugar-
dagsmorgun?
„Þaö var barið upp á með persónu-
lega víxla og tryggingar einstakhnga
á laugardagsmorgun. Það var ekki
ráðrúm th að kanna þessar trygging-
ar þá. Þú leigir ekki 4-5 hundruð
mhljón króna tæki án fuhgildra veða
og trygginga. Mér er kunnugt um að
Amarflugsmenn leituðu eftir
ábyrgðum í tveimur bönkum á laug-
ardag en fengu ekki.“
- Hvað gerist næst?
„Þjóðin á vélina og leigir ekki nema
fyrmefnd skhyrði séu í lagi. Strax á
miðvikudagskvöld fengum við
kauptilboð upp á 8 mihjónir dollara
í vélina þannig að aht getur gerst.
Svo hefur mér einnig skihst á Amar-
flugsmönnum að þeir þurfi ekki á
vélinni að halda næsta hálfa mánuð-
inn.“ -hlh
í dag mælir Dagfari
Tvöfaldur sigur
Þjóðin hefur fylgst með B-keppn-
inni í handbolta af miklum áhuga
og ahir lofa frammistöðu íslenska
hðsins í hástert eins og fyllsta
ástæða er th. Gleymdar era ófar-
irnar í Seoul og handboltastrák-
amir komnir í dýrhngatölu á nýjan
leik. Þeir hafa líka malað hvert hð-
ið á fætur öðru og íslendingar
þyrptust hundruöum saman til
Parísar th aö fylgjast með úrslita-
leiknum í gær og hvetja sína menn.
En það er ekki nóg með að strák-
amir okkar hafi unnið kærkomna
sigra á liðum annarra þjóða heldur
hefur í þessari keppni tekist að
vinna hvem sigurinn á fætur öðr-
um á hinni ihræmdu IHF-mafíu
sem hefur haft sig mjög í frammi í
þessari keppni. Mafía þessi mun
samanstanda af stjóm alþjóða-
handknattleikssambandsins og
hafa íþróttafréttamenn okkar verið
iðnir við að senda heim ófagrar
lýsingar á framkomu þessara mafí-
ósa. Það fer um mann kaldur hroh-
ur við að lesa lýsingamar á fram-
komu mafíósanna sem einskis svíf-
ast í tilraunum sínum við að bola
íslendingum frá verðlaunasæti og
tryggja framgang vestur-þýska
hðsins.
Mafósamir í IHF era sagðir múta
jafnt dómuram sem leikmönnum
og yfirleitt beita öhum brögðum th
að klekkja á okkar mönnum nema
hvað enginn hefur verið drepinn
enn sem komiö er. Mafíósar þessir
era sagðir klæðast alþjóðlegum
einkennisbúningi mafíunnar, þaö
er að segja dökkum fötum og einn-
ig sjást þeir oft með vökva í glasi
og þarf þá ekki frekar vitnanna við
hvað varðar innrætið. En íslend-
ingar hafa mætt mafíunni af hörku
og einbeitni og nægir þar að nefna
þegar Jón Hjaltalín barði knýttum
hnefa í borð eftirhtsdómara, sem
vora greinilega á mála hjá maf-
íunni, og hótaði að fara heim með
hð sitt ef mafíustælar í dómgæslu
yrðu ekki aflagðir. Þetta högg for-
mannsins í dómaraborðið hefur
eflaust haft sitt að segja en hitt fer
auðvitað ekki milh mála að það er
frammistaða íslenska liðsins sem
hefur fyrst og fremst verið sem
hnefahögg í andlit mafíunnar. Einn
af forsprökkum IHF-mafíunnar er
hinn hlræmdi Svu, Kurt Wadmark,
sem reynir að fela sitt rétta eðh
með skjahi í garð íslendinga en við
eigum ekki í vandræðum með að
greina úlfínn bak við sauðargær-
una. Það þýðir lítið fyrir Kurt
þennan að setja upp sakleysislegan
svip og þykjast koma af fjöllum
þegar hann er minntur á óvinsæld-
ir hans á íslandi. Viö látum ekki
blekkjast af fleðulátum mafíósa
hvar sem þá er að finna. Enda hef-
ur allt ráðabragg mafíunnar um
að tryggja Vestur-Þjóðverjum sæti
í A-keppni rannið út í sandinn með
eftirminnilegum hætti og IHF-
mafían hylur andht sitt dökkum
sólgleraugum og ráfar um í ráðale-
ysi með vökva í glasi.
Svo undarlega vill hins vegar til
aö Jón Hjaltalín formaður mun víst
hvað eftir annað hafa lýst því yfir
að við þyrftum að koma okkar
manni að hjá IFH-mafíunni. Það
var þá félagsskapurinn eða hitt þó
heldur. Við höfum sýnt og sannaö
aö við erum fullfærir um að sigra
mafíuna á heiðarlegan hátt og því
hreinn óþarfi aö ganga í lið meö
henni. Því verður vart trúað að Jón
Hjaltahn eða nokkur annar íslend-
ingur hafi geð í sér til að ganga í
mafíuhópinn og spranga um á
fundum og mótum í dökkum fötum
meö vökva í glasi, útdehandi mút-
um og hótunum á víxl á báða bóga.
Við skulum halda áfram að storka
mafíunni með því að leika betri
handbolta en aðrar þjóðir og kveða
þar með mafíósana í kútinn. Það
hefur hins vegar ekki komið nægi-
lega skýrt fram hvers vegna IHF-
mafían er á mála hjá Þjóðveijum,
en þar hljóta peningar að spha inn
í.
Svo er það komið á daginn aö
Bogdan er enn betri þjálfari en við
héldum eftir ófararnir í Seoul og
eins víst að hann haldi bara áfram
með landshðið. Ekkert hefur
heyrst frá þeim austur-þýska sem
til stóð að ráða sem þjálfara. Má
fastlega reikna með að IHF-mafían
hafi læst í hann klónum og th hans
muni ekki spyijast framar. En með
Bogdan og Jón Hjaltalín í farar-
broddi er strákunum okkar borgið
í stríðinu við mafíuna hlræmdu.
Th hamingju með tvöfaldan sigur.
Dagfari.