Dagblaðið Vísir - DV - 27.02.1989, Síða 15

MÁNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1989.
15
Lesendur
Enn um lífeyrissjóði
Ólafur hringdi:
Varðandi umræðuna um lífeyris-
sjóðina þykir mér skylt að benda á
að sá ágæti og aldni fyrrum þingmað-
ur, Björn á Löngumýri, hafði oft tek-
ið þetta mál upp og rætt það á svipuð-
um nótum og nú er veriö aö gera.
Það er því undarlegra sem þetta er
mikið í umræðunni hjá hinu al-
menna launafólki að þingmenn okk-
ar skuh ekki taka við sér og fylgja
málinu eftir á Alþingi. Fyrr eða síðar
munu þeir þó neyðast til þess að taka
upp málið, svo mikið og brýnt hags-
munamál sem þetta er fyrir hina al-
mennu lífeyrissjóðsgreiðendur.
Ég vil skora á forsvarsmenn laun-
þegasamtaka að taka þetta mál til
skoðunar sem alira fyrst og nota það
sem einn þátt í væntmlegum viðræð-
um um kjarasamninga. Ég get ekki
séð annað en það sé sanngjöm krafa
fólks að lífeyrisgreiðslur þess séu
lagðar inn í hið almenna bankakerfi
á nafn hvers og eins rétt eins og ger-
ist með skyldusparnað ungs fólks þar
sem það fær út sinn hluta við 26 ára
aldur með vöxtum og tilheyrandi
verðbótum.
Augu fólks hafa verið að opnast fyrir
því að þessar lífeyrissjóðsgreiðslur,
sem það innir af hendi mánaðarlega
allan sinn starfsaldur, eru meira og
minnna ónýtt fé í þágu þess sjálfs,
nema í þeim tilfellum að það taki lán
til húsakaupa sem margt fólk gerir
aldrei. - Og enn eru margir sem aldr-
ei geta nýtt sér þessar greiðslur sínar
og jafnvel heldur ekki aíkomendur
þeirra en myndu gera ef þetta væri
bundið nafni hvers og eins inni í
bankakerfmu.
Radial
stimpildælur
= HEÐINN =
VÉLAVERSLUN SÍMI 624260 g
SÉRFRÆÐIÞJÓNUSTA - LAGER <
Sjallinn bauð
skaðabæfur
Kristin Þórisdóttir hringdi:
Vegna bréfs mins sem birtist á
lesendasiðu DV hinn 22. þ.m.
undir fyrirsögninni „Gæjar og
glanspíur á Akureyri: Ekki svip-
ur hjá sjón“ vil ég koma því hér
með á framfæri að frá þeim tima
sem leið frá þvi bréf mitt var
skrifaö og þar til það birtist
bauðst Sjallinn á Akureyri til að
bæta skaðann með þvi að bjóða
ölíum hópnum út að boröa og sjá
sýninguna aftur.
Vil ég hins vegar þakka Sjallan-
um fyrir rausnarlegt boð.
Þakkir fyrir
gatnahreinsun
íhúi í Möðrufelli hringdi:
Mig Iangar til að koma á fram-
færi þakklæti til þeirra starfs-
manna sem starfa í hverfismið-
stöð gatnamálastjóra hér í Breið-
holti 3. Ég og fleiri voru komnir
í mikil vandræði vegna snjó-
þyngsla og ófærðar sem af snjón-
um stafar.
Ég hringdi morgun einn nú fyr-
ir stuttu og bað um aðstoð til að
ryöja snjó frá nokkrum bifreiðum
sem höfðu lokast inni á bifreiða-
stæði. Ég ræddi við mann að
nafni Guðmund.
Er ég kom heim-um kvöldið að
afloknum vinnudegi hafði allt
verið rutt og vel frá öllu gengið
þannig að til fyrirmyndar var.
Ég vil taka fram að ekkert þekkj-
um við til þessara manna sem
þessi verk framkvæma en liðleg-
heitin eru frábær og mér finnst
sjálfsagt að geta þessa vegna þess
að þjónustan við okkur þarna
upp frá, t.d. við götuna Mööru-
fell, er eins og best verður á kosið.
* mannslífa á
landi okkar
Ingvar Agnarsson skrifar:
A hvaða aldri er best fyrir barn
að vera deytt? Er enginn sem
hugleiðir málið út frá því sjónar-
miði? Er víst að barnið sjáift hafi
betra af að vera deytt á fyrri hluta
fósturskeiðs en síðar - jafnvel
einhverntíma eftir fæðingu ef því
eru ætluð þau örlög hvort eð er?
Sú mikla óheillaþróun varð í
íslensku þjóðM að fóstureyðing-
ar af félagslegum ástæðum voru
lögleyfðar árið 1975. Og afleiðing-
amar létu ekki á sér standa þvi
mörg hundruð fóstrum er eytt
árlega síðan þessi lög öðluðust
k gildi.
Þykjast menn (læknar, mæður,
feður og aðrir) bara geta eytt
, þessu M hugsunarlaust ef þeim
* býður svo við að horfa? - Eru
engin takmörk fyrir sljóleika
manna vegna eyðingar manns-
lifa?