Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1989, Side 26

26
Knattspyma unglinga
MÁNUDÁGUR 23. OKTÓRRR 1989:
• Takið eftir hvað allt er hárnákvæint hjá þessum 7. flokks strákum. Drengurinn I ÍA-liðinu veit mæta vel hversu
langt hann má ganga - og þrátt fyrir að útlitið virðist ekki gott gerðist ekkert slys í þessu tilviki fremur en í öðrum
af svipuðu tagi í þessum aldursflokki. Nánar tiltekið er myndin frá úrslitaleik B-liða ÍA og Fjölnis í 7. flokki á
hnokkamóti Stjörnunnar í sumar sem leið og sigruðu ÍA-strákarnir, 3-0. Það er Ellert Björnsson, framherji Skaga-
liðsins, sem sækir hér að markverði Fjölnis en hann varð markakóngur B-liða meö 10 mörk. - Þegar sagt var
frá þessu móti á sínum tíma var Ellert sagður vera Sölvason sem er náttúrlega alrangt. Það hefur aldrei verið
nema einn Ellert Sölvason (Lolli) í islenskri knattspyrnu en sá Ellert lék með Val og landsliðinu fyrr á árum. Það er
þó margt líkt meö þeim nöfnum, til að mynda frábær boltameðferð og einstök lagni við að skora falleg mörk. - Það
er þvi ekki leiðum að líkjast. DV-mynd Hson
Er breytinga þörf á
æfingaformi í knattspymu
yngri flokka?
vel í stakk búin, frá náttúrunnar
hendi, til aö útfæra leikinn - og ætti
því í lengstu lög að reyna að varð-
veita þennan mikilvæga eiginleika.
Hvemig má það vera að þessi hæfni
skilar sér ekki betur upp í eldri
flokka en raun ber vitni? Nú er ekki
hægt að alhæfa neitt því það koma
fram af og til frábærir yngri leik-
menn sem vakið hafa mikla athygh.
En þegar á heildina er htið er hópur-
inn ekki nógu stór og bihð milli
þeirra bestu og næstbestu er of mik-
ið. Okkur verður einhvers staðar á í
messunni, en hvar?
Hvað tekur við í 4. flokki?
Skyldi slysið byrja í 4. flokki? Það er
hugsanlegt. Aha vega er ljóst að um
of mikla stökkbreytingu er að ræða
mihi þessara flokka. Krafa þjálfara
4. flokks virðist sú að nú séu dreng-
irnir að verða stórir menn og eigi því
að haga sér á allan hátt öðruvísi en
áður.
Tvímælalaust væri mun skyn-
samlegra að krakkarnir héldu áfram
á sömu braut og að undirstöður væru
betur tryggðar fyrir framtíðina. Þrátt
fyrir stærri leikvöh ætti ekkert að
vera því tii fyrirstöðu. En hvemig
er það best gert?
Þjálfarinn verður
að hlusta meir
Besti kosturinn virðist vera sá að
leyfa leikmönnum 4. flokks að æfa
og spha meira af innri þörf, líkt og í
5. og 6. flokki. En þá verða afskipti
sögðu. Verum samt minnug þess að
hraði og snerpa hvers og eins eru
meðfæddir eiginleikar en ekki eitt-
hvað sem hægt er að þjálfa upp nema
að ákveðnu marki. Því má svo við
bæta að ör hraðabreyting í leik er
mun skaéðara vopn en hraðinn einn
og sér.
Hraður leikur þýðir ekki heldur að
yfirferð einstaklinganna sé ofur-
mannleg heldur hitt að boltinn geng-
ur hratt mUh leikmanna (að keyra
upp spihð, eins og sagt er). TU þess
að ná því takmarki þarf m.a. tækni-
leg geta leikmanna að vera tU staðar,
þroskuð sköpunargáfa og sjálfs-
traust.
Þjálfarinn á línunni
Unghngur, sem fær að sþreyta sig á
tæknflegum atriðum og beitir við það
eigin frumkvæði að'vUd, á mikla
mögiUeika á að þroska sínar bestu
hhðar. Ríkt hugmyndaflug er jú einn
þeirra þátta sem gera knattspymuna
Umsjón:
Halldór Halldórsson
hvað mest heihandi. Leikmenn á
þessum aldri eiga því ekki að vera
of mikið með hugann við þjálfarann
á hnunni en sú virðist því miður oft
raunin. Slíkt truflar bara einbeiting-
una. Þess í stað eiga þeir að hlusta á
eigin hugsanir og framfylgja þeim
eftir bestu getu. Þjálfarinn á línunni
Treystum undirstöðurnar
Þau tUþrif, sem ber fyrir augu þegar
fylgst er með leikjum í 5. og 6. aldurs-
flokki, eru tvímælalaust með því
besta sem gerist í íslenskri knatt-
spymu og þá er átt viö tæknUegu
hliðina og hina' frjóu sköpunargáfu
sem einkennir hvað mest þennan
aldurshóp. Það telst einnig tU undan-
tekninga ef leikmaður í fyrmefndum
flokkum þarf að yfirgefa leikvöh
vegna meiðsla. Ástæða þess er að
sjálfsögðu sú að bömin telja hyggi-
legast að gefa boltann frekar en að
lenda í samstuði. Einnig er með ólík-
indum hvað þessir htlu hnokkar eru
fljótir að koma auga á veikleika í
vörn andstæðingsins - og þá er ekk-
ert þvi til fyrirstöðu að drippla í gegn
með tUþrifum.
Stundum hefur hvarflað að mér að
knattspyrnan sé eins og sniðin fyrir
þá yngstú - en það er að sjálfsögðu
rangt. Aftur á móti viröist sem böm
frá aldrinum 7-12 ára séu sérstaklega
Undanfarin ár hefur vakið at-
hygli hinn mikh knattspymuáhugi
foreldra bama sem skipa yngstu
flqkka FH. Þeir hafa fjölmetint á
leíki strákanna á nýhðnu sutnri,
eins og endranær, og hafa yflrlýs-
'ingar drengjanna þar ura' vqrið á.
qihn veg:; J>aö væri ekkí nærrieins,
gaman að spUa fótbolta ef mamma
eða pabbi væri ekki að horfa á og
hvetja okkur." Úrslitakeppnin í 5.
flökki, sem fram fór i Haftiarfirði í
ágúst sl., varþar engin undantekn-
ing. Mikih fjöldi FH-foreldra fylgd-
ist- með frá upphafl tU endá og
hvöttu þeir krakkana á hlýjan og
skemmtilegan hátt. Arangur hðs-
ins á nýhðnu keppnistímabih hefur
enda verið rneö núklum ágætum
því drengimir sigruðu í Faxaflóa-
mótinu og uröu síðan íslandsmeist-
arar - geri aðrir, betiir.
Ungar FH-maeóur 5. flokks drengja eru áhugasamar með afbrigóum - taldar fré vinstri: Hafrún Jútfusdóttir,
Guðrún Siguróardóttir, Elísa Steingrimsdóttlr, Guðrún Bjarnadóttir, Jóhanna Axelsdóttir, Elínborg Jóhanns-
dóttir og Valgeröur Jóhannsdóttir. - Úrslitakeppni íslandsmóts 5. flokks tór fram i Kapiakrika og er myndin
tekln þar taust eftir úrslitaleikinn, gegn ÍR, sem FH vann. DV-mynd Hson
þjálfara að vera með öðrum hætti en
nú tíðkast og þarf hann að fylgjast
betur með skoðunum sinna manna
og virða þær. Böm á þessum aldri
em uppfull af hugmyndum sem ekki
má fyrir nokkum mun bæla niöur.
Ekki er þó átt við að krakkamir taki
hreinlega öll völd - en að gott sam-
band sé tilstaðar milh þeirra og þjálf-
arans. Gagnkvæm virðíng er síðan
imdirstaða þess að veí takist til með
öll samskipti.
Þjálfari yngri flokka á ekki að vera
haröstjóri. Þess í stað á hann að vera
góður félagi og leiðbeinandi og um
fram allt á öh kennsla að vera opin
og eiga hinir ungu hðsmqnn að fá að
láta sínar skoðanir uppi og fullt tilht
á að taka tíl þeirra. Slik vinnubrögð
auka þroska hiima ufrgu leikmanna.
Nái þeir að opna sig í samskiptum,
sínum við þjálfarann eykst einnig
kjarkuriún - en án hans er lítil von
um framfarir.
Þegar við erum að dást að tilþrifum
knattspymumanna á þorð við Pele,
Maradonna og Basten, svoeinhyerjir
séu.nefndir, þá erum við í raun að;
að höföa tíl 5. og.6. iíokks léikmanna.
Tilþrifin em ekki ósvipuö þó þau
séu, af eðlilegum .orsökum, með
meiri hráða og. fullkomnun hjá
súþerstjörnunum.' . ... -
Besta veganestið
Æskilegasta veganestið fyrir yngri
leikmann er hæfileiki hans og geta
sem einstakhngs. Það hlýtur einnig
að vera best allra leikaðferða. Og
talandi um leikaðferðir þá ættu þjálf-
arar 4. flokks ekki að leggja jafn-
þunga áherslu á þann þátt og gert er
- það er hrein tímasóun - aðeins
gmndvallarleikaðferðar er þörf. -
Leggja ætti þess í stað meiri áherslu
á að örva sköpunargáfu og fmmleika
og að hinir ungu leikmenn fái að tak-
ast á við þá þætti án of mikilla af-
skipta þjálfara. Hjá leikmanni 4.
flokks er það tæknin og þar á meðal
móttaka og sendingar sem skipta
höfuðmáh. Það sem téeki við 13. ald-
ursflokki ætti að vera í beinu fram-
haldi en með meiri hraða að sjálf-
á einungis að vera drengjunum tákn
þess að þeir séu að gera hið rétta,
burtséð frá því hvemig leikurinn fer.
Óraunhæfar kröfur
Krafa þjálfara um að krakkarnir
breyti sér um of eftir hans geðþótta
er óraunhæf og getur skemmt út frá
sér. Til að mynda er rangt að inn-
leiða í þessum aldursflokki of mikinn
„kontakt" við andstæðinginn. Shkt
skilar engu upp á seinni tímann. Með
slíkum vinnubrögðum er þjálfarinn
beinhnis að stunda niðurrifsstarf.
Bestu hð heims reyna eftir föngum
að losna við snertingu við andstæð-
inginn. - Hvers vegna? - Vegna þess
að það er ekki talið gæfulegt. Aftur
á móti er 'snertingin við boltann því
mikilvægari.
Spyrja mætti hver sé ástæða þess
að svo margir unglingar hætti.knatt-
spyrnuiðkun í 3. flokki. Það skyldi
þó ekki vera vegna þess að búið er:
að afskráema þá hugmynd sém
drengirnir höfðu gert sér um góða
knattspyrnu?
Aukið frjálsræði
Ef við gerum smásamantekt á því
sem fjallað hefqr verið ufti hér; að "
framan þá er þaoH hnotskum þann-
ig: Þjálfarar eiga, í ríkara mæh, að
leyfa unghngunum að æfa upp sínar
bestu hhðar - og þeir eiga að fá að
njóta meira frjálsræðis í leik sínum
en hingað til. Þjálfarinn á einnig að
hlusta betm- á viðhorf bamanna -
og virka um lejð meira hvetjandi á
framkvæði þeirra og skoðanamynd-
un. - Mikilvægt er einnig að eyða
ekki of miklum tíma í einskisverða
hluti sem engu máh skipta upp á
framtíðina. í yngri flokkunum er þaö
hæfni einstakhngsins sem ávallt skal
sitja í fyrirrúmi.
Máltækið segir aö „lengi búi að
fyrstu gerð“ og em það orð að sönnu.
Þess vegna þarf að vanda vel tíl verka
þegar unghngaþjálfun er annars veg-
ar - því framtíð íslenskrar knatt-
spyrnu er undir því komin að vel
takist til.
Hson.