Dagblaðið Vísir - DV - 18.11.1989, Side 22
22
LAUGARDAGUR 18. NÓVEMBER 1989.
Þingmenn í jöklaferð:
í hrakningum á
Vatnajökli
- vorum aldrei í neinni hættu, segir Kristín Einarsdóttir, þingkona Kvennalistans
Þingmennimir Hjörleifur Gutt-
ormsson og Kristín Einarsdóttir og
eiginmaöur Kristínar, Kristján Már
Sigurjónsson, lentu í miklum ævin-
týrum á Vatnajökli í sumar er þau
lögöu upp í gönguferð á jökulinn.
Sumir heföu kallað það hrakninga
en Kristín vill aUs ekki nefna það svo
þar sem þau vom aldrei í neinni
hættu. Kristín hefur um árabil frætt
sjómenn um ofkælingu og hvemig á
að veijast kulda og varð reynslunni
ríkari eftir ferðalagið. Hún féllst á
að segja helgarblaðinu frá þessari
viðburðaríku og skemmtilegu ferð
þeirra þremenninga.
„Hjörleifur og eiginkona hans og
við hjónin höfum verið kunningjar
lengi eða frá árinu 1972. Þegar við
Hjörleifur vorum fulltrúar á þingi
Sameinuðu þjóðanna fyrir nokkrum
árum vom makar okkar með og
kunningsskapurinn endumýjaðist.
Síðan höfum við farið á hveiju sumri
í fjallgöngur.
Á þessum árum höfum við fariö á
Brúarjökul, í Kverkámes, í Grá-
gæsadal, í Kálfafellsdal, á Öræfajök-
ul, í Esjufjöll, auk styttri gönguferða,
aðallega í A-Skaftafellssýslu. í stór-
kostlegri ferð á Öræfajökul lærðum
við hversu erfitt það er að ganga í
krapi á jökli. Maður sökk upp á miðja
kálfa og þá ákváðum við að ef haldið
yrði í aðra slíka ferð skyldum við
taka með okkur skíði eða annan út-
búnað til að ganga á snjónum.
Þriója til-
raunin heppnaðist
„Fleiri hafa verið með í þssum
ferðaklúbbi, meðal annarra Kristín
Lundberg frá Neskaupstað og Ali frá
Austur-Þýskalandi. í sumar vorum
við bara þrjú því ferðaáætlunin var
talin nokkuð ströng. Fyrst var ferð-
inni heitið inn í Innri-Veðurárdal en
hann er mjög afskekktur og er í fjöll-
unum sem halda að Breiöamerkur-
jökli að austan. Þetta var þriðja til-
raun okkar til að komast í þennan
fáfama dal. Veðrið hafði tvisvar
stoppað okkur. í þetta sinn voram
við heppin, fengum gott veður og
útsýnið var stórkostlegt. Þetta var
mánudaginn 24. júlí. Á þriðjudegin-
um lögðum við af stað inn í Hoffells-
dal en við höfðum leigt okkur jeppa
og ókum inn í dalinn. Þar er slóð sem
er ekki mjög auðfarin og liggur frá
Hoffelli. Okkur tókst náttúrlega að
festa okkur í ánni. Við tjölduðum
inni í dalnum og ætluðum að halda
áfram á jökul daginn eftir. Spáin
sagði að veður færi batnandi. Þennan
dag var engu að síður rok og rigning
- varla hundi út sigandi.
Veðurspáin
stóðst ekki
Á fimmtudeginum var enn rok,
rigning og þoka svo við gátum ekk-
ert gert annað en að sitja og bíða.
Veðurspáin sagði enn að veðrið færi
batnandi og við bjuggum okkur und-
ir að leggja af stað á fóstudagsmorgn-
inum. Þá um morguninn var stytt
upp en nokkur vindur. Ég var á báð-.
um áttum hvort við ættum að halda
til fjalla en þar sem veðurspáin var
Snjóhúsið sem þau Kristín, Kristján og Hjörleifur reistu á Vatnajökli og höfðust við í tvær nætur á meðan veðrið hamaðist utandyra. Á myndinni eru
þau Kristín og eiginmaður hennar, Kristján, en vel má sjá afhýsið sem Kristín ræðir um í greininni. Mynd: Hjörleifur Guttormsson
Stund milli stríða í snjóhúsinu. Þingmennirnir Hjörleifur og Kristín láta ekki deigan síga þótt á móti blási. buxum einum fata.
Mynd: Kristján Már Sigurjónsson Mynd: Kristin Einarsdóttir