Dagblaðið Vísir - DV - 22.02.1990, Qupperneq 12

12
FIMMTUDAGUR 22. FEBRÚAR 1990.
Spumingin
Ertu félagi í bókaklúbbi?
Helgi Jónsson nemi: Nei, og hef aldr-
ei verið.
Inga Sigurvinsdóttir verkakona: Nei.
Björn Marius Jónasson nemi:
Nei.
Starri Hreiðarsson nemi: Nei.
Guðmundur Andrésson, starfsm.
Pósts og sima: Nei, það er ég ekki.
Mig hefur oft langað til þess en aldr-
ei orðið neitt úr framkvæmd.
Sigríður Guðjohnsen jassballett-
kennari: Nei. Eg var félagi en hætti
þegar ég þurfti að skera niður.
Lesendur______________ ~___________pv
Þeii’ sem lancliö erfa:
Þeir sem komast af
Sigurður Björnsson skrifar: þaö innan allra sljórnmálaflokk- ingin verði ekki svo ójöfn þóít t.d. þurfa ekki á neinum að halda fyrr
Hver er tilgangur þess að halda anna) að vera afkomendur fráfar- á Alþingi og viðar sé látið líta svo en næst er kosiö, aö fjórum árum
hér uppi sérstöku þjóðfélagi? Er andi þingmanna, ráðherra eða út að mikill ágreiningur sé á milli liðnum!
hann sá að geta gertörfáum ættum embættismanna ríkisins. flokkanna. Nú er hins vegar svo komið hér
og fjölskyldum kleift að hafa það Það kemur berlega fram núna, Ágreiningur er lítill þegar allt að menn eru farnir að sjá í gegnum
notalegt og láta almenning í þegar að kreppir, hvernig þessi kemur til alls. AUt snýst um að þennan allsherjarblekkingavef og
landinu vinna fyrir sköttum og þjóð er aö skiptast í tvo megin- halda saman og að halda jafnvægi. fólkiö sem er orðið upplýstara en
skyldum á meðan þeir sem erfa hópa.þásemkomastafoghinasem Umþaðsnýstpólitíkiníþessulandi áður var veit að hér er ekki til sct-
landið og afraksturinn frílista sig ekki komast af. Þeir sem ráða og þar kemur til kasta þeirra sem unnar boðið. Það sem mun gerast
hérlendis og erlendís? hugga sig við það að þeir sem kom- ekki komast af. Þá verður að fá hér eins og i öðrum ríkjum sem
Það er staðreynd að á Alþingi og ast af launalega muni styðja sig til með einhverju móti til að hafa stjórnaö hefur veriö með tilskípun-
í ráðherrastólum sitja menn og áframhaldandi valda í hverjum flokkadrætti sín í milh, svo að þeir um er að fólk grípur annaðhvort
konur sem hreinlega má segja að kosningunum á eftir öðrum - og skipi sér meö og móti málefhum, til múgæsingar og tekur völdin
erfi embættin, annaðhvort eftir for- þá er ekki endilega spurningin um og þingmenn geti, hver fyrir sig, sjálft eða þaö flýr til annarra landa
eldra sína beint eða þá að þar eru hvaða flokka þetta fólk kýs. Að tileinkað sér „sinn hóp“. Eftir og býr sér þar önnur heimkynni. í
a.m.k. náin ættartengsl að baki. kosningum loknum sameinast erf- kosningar skiptir þetta engu máli þessu hggur hættan hér þessa
Þessi hópur á það sameigínlegt (og ingjar embættanna um að Skipt- fyrir stjórnmálamennina því þeir stundina.
Skipulags-
leysi á Blá-
fjallasvæði
Margrét skrifar:
Mig langar til að benda á skipulags-
leysi á Bláfjallasvæðinu að því er t.d.
tekur til krakka sem troðast fram
fyrir aðra í biðröð eftir lyftunum.
Ég hef talað viö vörð á svæðinu.
Hann sagði að láta ætti vita ef svona
kæmi fyrir. En það er hægara sagt
en gert að fara út úr röðinni og leita
aðstoðar þegar maður er kannski
búinn að bíöa um hálftíma í röðinni.
Þama ætti fortakslaust að vera
vörður viðstaddur til að fýlgjast með
og hafa eftirht með þessum krökk-
um. Ég kem hér með þá uppástungu
að taka dagskortið af krökkunum á
meðan þau eru á svæðinu til að ein-
hver skikkan komist á biðröðina. En
ég vona að annars komi til einhver
viðunandi lausn sem leiðir til betra
skipulags á BláfiaUasvæðinu.
Rúmeníuaðstoð:
Prestur með flísatöng!
Anna Gunnarsdóttir hringdi:
Ég hef tekið eftir því að Sjónvarpið
er fariö að spyija börn um á hvern
veg það telji að best verði komið til
aðstoðar við börn í Rúmeníu. Þessu
er skotið inn eins og viðbótarefni hjá
Ríkissjónvarpinu að kvöldi til og
þykir sennilega vera menningarauki
að. - Ég get ekki séð að þetta sé til
neins annars en að skopast að erf-
iðleikum fólks þama fyrir austan og
eigi engan rétt á sér sem sjónvarps-
efni til að hlæja að í mesta lagi.
Ég get heldur ekki séð betur en
þulur eða fréttamaður birtist bros-
leitur á skjánum eftir að blessuð
börnin í sakleysi sínu em búin að tjá
sig um þaö sem þau era spurð um
af fávísum spyrh hins opinbera.
Þarna koma fram kímUeg svör bam-
anna eins og þeirra er von og vísa
þegar heimskulega er spurt.
Spurningin tU barnanna er eitt-
hvað á þessa leið; Hvað finnst þér að
við getum gert til að hjálpa bágstödd-
um börnum í Rúmeníu? Og börnin
með sitt hugmyndaflug og litla vitn-
eskju um hvað í húfi er svara að
bragði því sem þeim dettur í hug. -
Meðal svara frá börnunum kom t.d.
að við gætum sent þangað presta,
teiknaðar myndir fyrir bömin og svo
datt upp úr einum að flísatangir
gætu komið sér vel fyrir einhveria!
Skúli Magnússon hringdi:
Mér hefur verið að detta í hug
hvort landsmenn myndu ekki vilja
safna í sjóð vegna skatta ráðherra.
Þetta mætti framkvæma t.d. með
þeim hætti að komið væri fyrir við
Alþingishúsið einhvers konar söfn-
unarbauk þar sem vegfarendur létu
detta eina álkrónu í baukinn þegar
þeir ættu leið framhjá.
Mér finnst þetta vera sanngjamt,
einmitt núna þegar illa árar hjá öll-
um almenningi - að koma til móts
við ráöherrana en þó á þann veg að
allir geti tekið þátt í aðstoðinni, án
þess kannski að það komi sérstak-
lega illa við fólk.
Skynsamlegast væri svo að ráð-
herrar og þingmenn fylgdu almenn-
um ellilífeyrisþegum í launum og líf-
eyrisgreiðslum. Þetta eru hvort eð
Nú er þetta kannski ekkert vit-
lausara en það þegar sfiórnvöldum
dettur í hug að senda tveggja ára
gamalt og frostþurrkað dilkakjöt til
þessa pólitískt illa stadda lands. En
því taka stjórnvöld ekki börnin á
orðinu og senda héðan presta með
flísatangir? - Er það eitthvað vit-
lausara en að senda 600 tonn af kjöti?
er ekki annað en uppgjafa hró, sem
ekki eiga að setjast í bankastjórastöð-
ur eða sendiherrastóla þegar þeir era
ekki til neins nýtir á þingi. Ég treysti
þvi hins vegar að landsmenn séu fús-
ir til að koma til móts við ráðherrana
og um leið þingmenn með þessum
hætti.
Ég veit að ekki stendur á ráðherr-
um að þiggja þessa aðstoð, úr því
þeir vilja þiggja annars konar aðstoð,
m.a. með því að komast hjá að greiða
skatt af bifreiðum sem þeir hafa
ótakmörkuö afnot af fyrir sig og sína
og segjast ekki geta greint á milli
ráðherrastarfs og einkanota þegar
þeir hafa bíl á annaö borð. - Ég vona
bara að allir landsmenn leggist á eitt
um aðstoðina, einkum til ráöher-
ranna.
„Mörsögur á miðjum vetri“
Egill Egilsson hringdi:
Hér áður tíðkaðist að halda til
haga ýmiss konar innlendri speki,
málsháttum og húsgöngum sem
fólk tók sér í munn miklu oftar en
nú. Það er viðburður að heyra eða
sjá á prenti t.d. gamla .málshætti
eða orötök sem fólk notaði mikið
alveg fram á síðasta áratug. Nú er
hka óðum að hverfa af sjónarsvið-
inu það gamla fólk sem kunni mest-
an part hinn gamla fróðleik og það
em fáir sem hafa tekið ástfóstri við
hann.
Einu sinni sem oftar heyrði ég
visu eða þulu þar sem mánaða-
nöfnin komu fyrir, þ.e.a.s. hin
gömlu mánaðanöfn, þorri, góa
o.s.frv. Þama fengu mánuðirnir
eða mánaðaheitin til foma sérstaka
skilgreiningu og man ég eftir ein-
um mánuði sérstaklega sem fékk
þessa skilgreiningu: „Mörsögur á
miðjum vetri, markar spor í
gljúfrasetri“. Þannig fengu allir
mánuðimir (tólf að ég held) sína
sérstöku lýsingu.
Nú langar mig til að biðja ykkur
hjá DV að gera mér og vonandi
mörgum öðram þann greiða að Ijá
rúm þeim aðila sem kannast við
þessa þulu eða húsgang og leyfa
birtingu á honum ef og þegar ein-
hver kynni að hafa samband við
ykkur.
Lesendasíðan mun gera eins og um
er beðið í þessu tilviki þótt að öðru
jöfnu sé síðan ekki ætiuð bundnu
máh. Þeir sem kynnu að vilja svara
þessu geta því hringt til lesendasíð-
unnar eða sent henni upplýsingar
um hvar megi finna þessa um-
beðnu þulu.
Aðstoð við ráðherra:
Söfnum í sjóð