Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.1991, Blaðsíða 16

28
MIÐVIKUDAGUR 20. MARQ J991.
Spumingin
Lesendur
Hvað finnst þér um að
Davíð hætti í borgarstjórn?
Sigurður Hólmar gæslum.: Mér
frnnst nú aðallega slæmt að hann sé
orðinn formaður Sjálfstæðisflokks-
ins, því þá fær flokkurinn of mikið
fyigi.
Kjartan Jóhannsson nemi: Hann a
að vera áfram í borgarstjórn, hann
er sjálfsagt betri borgarstjóri en
þingmaöur.
Gunnlaugur Ingimarsson starfsm.
Nóatúns: Mér líst ekki vel á það, það
er óþarfi.
María Pétursdóttir húsmóðir: Mér
líst vel á það, það eru örugglega
margir hæfari en hann.
Guðmundur Magnússon þjónn: Það
er í góðu lagi að leyfa öðrum að
spreyta sig.
Skjöldur Eiríksson ellilífeyrisþ.: Ég
er ánægður með það. Ég hef aldrei
dáðst að honum fyrir að hlaða undir
sig byggingum sem fara 100% fram
úr kostnaðaráætlun.
Umferðin og slysin
Guðni Ágústsson alþm. skrifar:
Sá skaði sem íslendingar verða fyr-
ir í umferðinni árlega er stór. Mann-
tjónið verður ekki metið í peninga-
legar stærðir, það er aftur hægt að
gera með eignatjónið og örkumlin.
Hvaða leiðir sjá landsmenn til þess
að draga úr slysahættunni?
Að mínu mati er þetta mikilvæg-
ast: Að ná hraðanum niður, koma í
veg fyrir ölvunarakstur. Að auka
fræðslu og áróður um umferöina
gagnvart ungu fólki á aldrinum 15
til 20 ára. Að ráðast í lagfæringar á
vegum sem greinilega valda hættu
fram yfir aðra staði. Að skoða hvort
banna beri að flytja til landsins
ákveðnar tegundir bifreiða sem
standast ekki aksturslag landans né
aðstæður landsins, svo sem veðráttu
eða vegakerfi.
Skoðum þessar hugmyndir nánar.
Fyrst hraðann og ölvunaraksturinn.
Þar skilja menn sennilega best
þyngri peningasektir og sviptingu
ökuleyfis. í báðum tilfellum er um
að ræöa nokkuð sem menn temja
sér. Því þurfa brotin að leiða af sér
refsingu sem hræðir. Stighækkandi
fjársektir og sviptingu leyfis skilja
flestir. Hvað bílprófsmálið og fræðsl-
una varðar eru ýmsar leiðir til, svo
sem ítarlegra ökunám sem ekki síst
snýr meira að þjálfun í akstri við
breytilegar aðstæður. Fara einnig í
skólana, þar eru þeir sem senn fá
ökuréttindindi eða hafa fengið þau,
flytja þar markvissa fræðslu og sýna
í myndum og máh afleiðingar slysa
og hvað beri að varast.
Mér er tjáð af ýmsum þeim sem
bera varanleg örkuml að þeir vildu
gjarnan taka þátt í slíkri áróðurs-
herferð og koma á fundi með ungu
fólki til að vitna. Sjón og heym eru
sterk skynfæri og að ná athygli ungl-
ingsins með lifandi dæmum gæti
dregið úr þeirri tísku sem hraðakst-
ur virðist vera hjá ungu fólki. Um-
ferðarskólinn hefur reynst vel gagn-
vart yngstu börnunum og slíkt starf
þurfti einnig gagnvart fólkinu frá
15-20 ára.
Hvað vegina varðar eru dæmi um
slysastaði skýr eins og sést glöggt á
meðfylgjandi mynd af veginum frá
Hveragerði til Reykjavíkur. Þar ber
að ráðast í endurbætur. Það er furðu-
legt hversu lengi við horfum á þessa
slysastaði án þess að gera nokkuð.
Tökum dæmi af leiðinni Selfoss-
Reykjavík þar sem 25 manns hafa
látist á 18 árum og álíka hópur beðið
varanlegt tjón á heilsu sinni. Slysin
verða á tiltölulega fáum stöðum.
Fjármagnið, sem færi í að endurbæta
þessa staði, skilar sér strax, meira
að segja lántaka er mjög hagkvæmur
kostur.
Þegar maður horfir á bifreiðaeign
landsmanna er ljóst að hingað eru
fluttir inn bílar sem nágrannalönd
banna. Við stuðlum að innflutningi
á lélegum bílategundum. Menn
greiða minna í tolli og í kílóagjaldi í
tryggingum. Við hvetjum þannig til
innflutnings á bifreiðum sem stand-
ast hvorki umferð okkar né veður-
far. Með góðu eða illu verðum við
að vakna því að akstur er dauðans
alvara. Fómirnar eru stærri en svo
að þögn eða aðgerðarleysi megi ríkja.
Brýnar aðgerðir, sem draga úr slysa-
hættu, verður að ráðast í strax.
Slysatíðnin á Suðurlandsvegi 1973-1991
jl* • r's Hveragerði
..•i'r'k* +++ ++ t
HelUShem KögunLö,,
T •
Hafravatn
: jf..
••
Lækjarbotnar SandskeU^
Hveradala-
brekka
Selfoss
VEGAMÓT ÞRENGSLAV. 1977(1) \4 I Skýringar
1984 (1) 1986 (2) 5"-^, w > f * Dauðaslys ,'-gg |
1987 (2)
DVJRJ 1989 (1)
„Hér sést glöggt að slysin verða á afmörkuðum stöðum."
Aðeins hlé hjá þeirri „óvinsælustu“?
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Á fjögurra ára fresti kýs þjóðin sér
fulltrúa á Alþingi. Kjörtímbilið sem
brátt er á enda mnnið er um margt
sérstætt, t.d. fyrir þær sakir að ríkis-
stjómin er sú þriðja er starfað hefur
á tímabilinu. Einnig er verðbólgan
loksins komin á viðráðanlegt stig.
Þannig er ljóst að stefna ynrvalda
hefur í mörgu skilað árangri.
Um hæstvirta stjómarandstöðu má
segja að fátt bitastætt heyrist úr
þeirri átt. Fellur enda flestur mál-
flutningur hennar dauður niður í
ræðupúltum. Slík er málefnaþumðin
á bænum þeim gagnvart þessum
annars „óvinsælustu valdhöfum sem
sögur fara af‘!
Þess vegna mun styrrinn hjá at-
kvæðasmölunum að þessu sinni ekki
standa um það hvað gera eigi eftir
atkvæðatalninguna í vor hkt og
endranær, heldur um það hvemig
unnt verður að vemda og bæta það
sem þegar hefur áunnist, t.d. i pen-
ingamálunum. - Og slíkur talsmáti
er nýr í íslenskum stjórnmálum.
Hugum að þessari staðreynd.
Ég er líka þeirrar skoðunar að ef
væntanleg sijórn víkur langt af nú-
verandi braut muni það leiða til þess
að verðbólgan brosi senn sínu breið-
asta og jafnframt andstyggilegasta
brosi framan í þjóðina. Og Islending-
ar vita hvað það táknar.
Þetta segi ég, í fyrsta lagi vegna
þess að áður þekktar vestrænar
stjórnvaldsleiðir eru nú fullreyndar.
Þær skiluöu ekki árangri. í öðru lagi
vegna þess að mörg áhugaverð frum-
vörp sem þessi stjórnvöld hafa lagt
fram og komið í gegnum þingdeildir
eru í raun afar völt í sessi. Þurfa ein-
faldlega lengri tíma til að sanna sig
í kerfmu. Af þeirri ástæðu fullyrði
ég líka að það væri þjóðfélaginu fyrir
bestu að ríkisstjórn Steingríms Her-
mannssor.ar fengi áframhaldandi
umboð frá fólkinu til að sinna þessu
á næsta kjörtímabili. - Vöndum því
valið í aprfi.
Orkufyrirtæki á líka að selja

Björn Sigurðsson skrifar: landsfundi Sjálfstæðisflokksins lauk
Nokkuð hefur verið rætt um sölu þar sem ályktað var um sölu á rás 2
ríkisfyrirtæka og þá einkum eftir að ríkisútvarpsins. Auðvitað hlýtur að
Hvers á íslensk orka að gjalda að vera eyrnamerkt rikisrekstri um alla fram-
tíð?
koma að þvi að eitthvað af bákni rík-
isútvarpsins verður selt eða lagt nið-
ur. Slíkt er það bákn nú og óarðbært
að ekki er verjandi að halda því öllu
gangandi á fóðrum skattborgaranna.
Nú hefur líka kolnið til tals að selja
orkufyrirtæki og þá er helst litið til
Landsvirkjunar, Rafmagnsveitu
Reykjavíkur og Hitaveitu Reykjavík-
ur. Þaö hljóta flestir að vera sam-
mála um að nú sé tími til kominn að
afnema einokun ríkis og sveitarfé-
laga á öllum orkuiðnaði. Þótt þessi
fyrirtæki verði eftir sem áður einok-
unarfyrirtæki (þar sem aðrir keppa
varla um sölu rafmagns eða á heitu
vatni) getur ekki veriö um vandamál
að ræða hér frekar en t.d. í rekstri
trygginga eða bensínsölu. Þar er um
einokun á verðskrá að ræða, öll fyr-
irtækin styðja hvert annað og ríkiö
kemur þar ekki nærri. Orkufyrir-
tæki eru ekkert öðruvísi en önnur
fyrirtæki og því á að losa þau undan
ríkisrekstri með því að selja þau
einkaaðilum sem stofnuðu hlutafé-
lög um reksturinn.
DV
Álverogkjörfyigi
áSuðumesjum
Sandgerðingur skrifar:
Steingrímur Herraannsson
gagnrýnir nú verk og fram-
kvæmd Jóns Sigurðssonar iðnað-
arráðherra i álmálinu. - Iðnaðar-
ráðherra hefur þó lagt hart að sér
til að ná viðunandi samníngum
og góð frammistaða hans i álvers-
málinu er það kunn þjóðinni að
varla þarf á sérstakri þjóðarsátt
að halda til að geta afgreitt ein-
falda tillögu hans á Alþingi.
Ég skil ekki ummæli forsætis-
ráðherra öðruvísi en svo að hon-
um sé sama um kjörfylgi flokks
síns hér á Suöurnesjum. Álmálið
er svo hagsmunatengt öllum al-
menningi hér um slóðír að eng-
inn stjórnmálamaður eða flokkur
setur fót fyrir framgang þess án
þess að tapa verulega fylgi eða
þurrkast hreinlega út.
Vanmerkingá
vörusendingum
Verslunarstjóri á landsbyggðinni
hringdi:
Ég er einn af mörgum í verslun-
arrekstri úti á landsbyggðinni,
sem á við það vandamál að etja
að taka við sendingum frá heild-
sölum af höfuðborgarsvæðínu og
þurfa að finna út hvaðan þær
koma. Oft er það þannig að víö
fáum nokkrar sendingar saman i
bíl eins og eðlilegt er, án þess þó
aö þær beri með sér hvaðan þær
eru. Að öðru leyti rétt merktar.
Þaö getur verið óþægilegt að
þurfa að opna hvern einasta
pakka strax til aö ná í eina sér-
staka vörutegund. Þess í stað
væri eðlilegt að hver sendandi
einkenndi sendingu sína með
firmamerki eða verslunarheiti,
svo aö ekki þurfi að velkjast í
vafa um hvaðan hver kassi er. -
Til athugunar fyrir heildsala!
Nýaldarruglið
erplága
Sigurlaug Jónsdóttir skrifar:
Mér finnst áberandi hve við ís-
lendingar erum móttækilegir fyr-
ir öllum „hreyfingiun“ og ný-
bylgjum. Þær berast hingað með
ýmsum furðufuglum og út-
breiðslustjórum sértrúarsafnaða.
Einangraðar þjóðir grípa oft
svona flugur. Hjátrú er líka oft
viðloðandi eyjarskeggja og það á
viö um okkur eins og aðrar ey-
þjóöir.
Verst er hvað svona fár er leiði-
gjarnt Síðast var það nýaldarfár-
ið sem var orðið að eins konar
plágu sem greipum sig og teygði
anga sína inn á allar útvarps-
stöövar, dagblöö og aöra fjöl-
miðla. Nú finnst mér þó að úr
þessu sé að draga aftur og þá
verður aö líta á þetta eins og
hverja aðra öldu sem ríður yfir
og hjaðnar þegar búið er að yfir-
keyra fólk með glamrinu.
Framtíðar-
flugfargjöld?
Aðalsteinn skrifar:
Það geta margir veriö sammála
um þá staðreynd aö há flugfar-
gjöld héðan til útlanda eru orðin
eins konar átthagafjötrar. Venju-
legt fólk, sera vill eða þarf nauð-
synlega að fara úr landi, á x erf-
iðleikum með að reiða fram far-
gjöldin og margir fara þá leið að
„semja“ sérstaklega um greiðslur
viö viökomandi ferðaskrifstofu
eöa flugfélag. - Þetta er auðvitað
ótækur viðskiptamáti.
Nú eru auglýst fargjöld til
tveggja borga, London og Kaup-
mannahafnar, fyrir kr. 14,700 og
15.700. Þetta eru fargjöld sem allir
ættu að geta sætt sig viö og verð-
ur aö telja mjög sanngjöm. - En
hvers vegna eru þetta ekki gjöld-
in sem gilda á markaðinum? Eða
verða þetta framtíðarflugfargjöld
hér?