Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.1991, Síða 15

FIMMTUDAGUR 16. MAÍ1991.
15
Sjálfstæðisflokkurinn hélt ekki
prófkjör fyrir síðustu borgarstjórn-
arkosningar. Nokkrar manneskjur
voru látnar hífa og slaka mönnum
á framboðslista flokksins. Þetta var
gert þrátt fyrir að borgarstjóra-
skipti væru hugsanlega framund-
an. Þessi hugsanlegu borgarstjóra-
skipti eru nú raunveruleg.
Þegar þetta er skrifað hef ég ekki
hugmynd um hver verður valinn
næsti borgarstjóri. Ég veit ekki
einu sinni við hvað er best að miöa.
Hverjum treysta sjáifstæðismenn
best til að taka við af Davíð Odds-
syni? Það eru liðin heil sex ár síðan
sjálfstæðismenn voru spurðir um
hvernig borgarstjórnarflokkur
þeirra ætti að vera.
Fengjust sömu svör í dag? Var ef
til vill hætt við að hafa prófkjör
KjaUarinn
Glúmur Jón Björnsson
efnafræðinemi í HÍ
Það eru liðin heil sex ár síðan sjálfstæð-
ismenn voru spurðir um hvernig borg-
arstjórnarflokkur þeirra ætti að vera.
Fengjust sömu svör í dag?
fyrir einu og hálfu ári af því að
menn kærðu sig ekki um svör? Það
er ekki nýtt af nálinni að hlé sé
gert á lýðræðinu ef menn eru ekki
vissir um að lýðurinn láti að stjóm.
En slíku er auðvitað ekki til að
dreifa í þessu tilviki. - Því trúum
við ekki.
En af hveiju var þá ekki haldið
prófkjör um árið? Af hverju var
verið að gera borgarstjórnar-
flokknum erfiðara fyrir við val á
eftirmanni Davíðs? Af hveiju
máttu reykvískir sjálfstæðismenn
ekki hjálpa til og gefa flokknum
vísbendingu? Líklega voru þetta
mannleg mistök sem koma aðeins
fyrir þegar verst stendur á!
Tollmúra og girðingar
Einhver var að segja mér af
hveiju við mættum ekki flytja inn
landbúnaðarvörur. Hann sagði að
íslenska framleiðslan væri svo góð
og holl að annað eins þekktist ekki.
Erlend framleiðsla væri hins vegar
rýr að gæðum, menguð, full af
gerviefnum og þar fram eftir skít-
ugum götunum. Þetta voru orð í
tíma töluð, fannst mér.
Þaö rann upp fyrir mér Ijós og
rökréttar ályktanir létu ekki á sér
standa. Það blasti við mér máls-
grein: Ef íslendingar ættu þess
nokkurn kost að kaupa lélegar,
mengaðar og gerviefnaríkar land-
búnaðarafurðir þá myndu þeir
gera það. Hvaða íslendingur liti við
hollum náttúruafurðum íslensks
landbúnaðar ef hvolft væri úr suð-
rænum ruslatunnum í frystikistur
stórmarkaðanna? Nei, þetta er
borðliggjandi og nú skil ég þetta. -
íslendingar eru sorpætur í eðli
Nú veit ég, amma
Við getum ekki leyft okkur að hagnast á flónsku evrópskra meðbræðra!
sínu. Því þarf tollmúra jafnt sem
girðingar kringum Gufuneshaug-
ana.
Einnig benti maöurinn mér á að
evrópskar landbúnaðarvörur væru
niðurgreiddar eins og þær ís-
lensku. Ekki segja mér að þið skilj-
ið þetta ekki. Við getum ekki leyft
okkur að hagnast á flónsku evróp-
skra meðbræðra!
Tel enntíu ráðherra
Nú ætlar ríkisstjómin að setja lög
gegn hringamyndunum. Þetta
skilja allir. SÍS sprakk enda á því
aö reyna að ná til allra framleiðslu-
og þjónustugreina. Þaö er alveg
ljómandi fínt hjá Alþýðu- og Sjálf-
stæðisflokki að byrgja þennan
brunn. Það verður að koma í veg
fyrir að menn tapi fé á því að reyna
að mynda hringi!
Þessi sama ríkisstjórn leitar log-
andi ljósi að einhverju til að skera
af útgjöld. Fyrir nokkrum árum
sagði sá sem fyrir henni fer að nóg
væri að hafa fimm ráðherra í ríkis-
stjórn íslands. Ég er búinn að telja
ráðherrana í ríkisstjórn hans aftur
og aftur og alltaf fæ ég tíu. Ef ekki
var hægt að skera ráðherrahjörð-
ina niður um helming og draga
þannig úr útgjöldum er eitthvað að.
Lélegt er eftirsótt
Læknafélagið var að vara lækna
við aö sækja um vinnu af því að
einungis væri um að ræða hálft
starf á fullu kaupi. Já, stéttarfélög-
in bregðast ekki skyldu sinni. Það
er og hefur alltaf verið heilög
skylda þeirra að bregða fæti fyrir
þá félagsmenn sína sem eiga kost
á bijtri launum fyrir minni vinnu.
Og svo er félagið einnig aö hugsa
um viðskiptavini læknanna. Það
er ekki hægt aö bjóða upp á ófag-
lega og lélega þjónustu. íslendingar
eru jú alveg æstir í lélega þjónustu
eins og lélegar landbúnaöarafurð-
ir. Og nú skil ég af hverju amma
hefur farið hvað eftir annað á ótil-
greinda stofnun austan heiðar.
Glúmur Jón Björnsson
Þyrlur eru bestu björgunartækin:
Ég á mér draum
Það er daumur minn og hefur
lengi verið að við íslendingar get-
um hver og einn lagt eitthvað af
mörkum til aö við getum keypt
aðra þyrlu fyrir Landhelgisgæsl-
una. Éigi hef ég aðgang að sjón-
varpsstöð, Lions- eða Kiwanis-
hreyfíngum sem oft hafa lyft grett-
istaki þegar góð málefni hafa verið
til umræðu í þjóðfélaginu og þjóðin
hefur sameinast um gegnum fjöl-
miðla og safnað alveg ótrúlegum
upphæðum og hefur reynst málefn-
inu, sem safnað var fyrir, geysileg
lyftistöng.
Það er draumur minn að þegar
tíu ár eru liðin frá því að hið
hörmulega slys varð á Jökulfjörð-
um og til að geta heiðrað minningu
félaga okkar, sem fórust með TF-
RÁN, gætum við íslendingar átt vel
útbúnar björgunarþyrlu(r) og væri
alltaf önnur þeirra til taks þegar á
þarf að halda.
Sammála um
mikilvægi þyrlunnar
Lærðir sem leikir hafa skrifað
greinar í dagblöð um málefni Land-
helgisgæslunnar. Flestar þessara
greina hafa verið um þyrlumálefn-
in og hafa flestir verið sammála um
mikilvægi þyrlunnar til björgunar-
starfa og þýðingu hennar fyrir veg-
farendur til sjávar og sveita. Sjó-
mannastéttin hefur verið ötul að
skrifa greinar um nauðsyn þess og
KjáUarinn
Stefán S. Svavarsson
sjúkraliði
hve mikil öryggistilfinning það sé
að vita af þeirri þjónustu sem
Landhelgisgæslan veitir. Þyrlan er
þeirra „sjúkrabíll" sá ég og las
grein sem sjómaður skrifaði í dag-
blað fyrir nokkru og fjallar sú grein
um nauðsyn þess að þyrlan sé allt-
af til taks og helst ef þyrlan gæti
verið staðsett úri á landsbyggðinni
og er ég þessum sjómanni hjartan-
lega sammála. Það getur verið
meiri erfiðleikum háð fyrir lands-
byggðarmanninn að komast undir
læknishendur en t.d. Reykvíkinga
þegar vetrarveðrin láta tU sín taka
og hver sekúnda og mínúta getur
skipt sköpum þegar slys eða veik-
indi steðja aö.
Ekki hafa margar fálkaorður
prýtt brjóst flugáhafna eða flug-
virkja Gæslunnar og hafa þeir þó
örugglega unnið fyrir þeim mörg-
um sem hafa verið slegnar gegnum
árin. En svo mikið er víst að þess-
um mönnum veröum viö lands-
menn að tryggja þau nýjustu og
bestu björgunartæki sem völ er á
á hverjum tíma.
Tvær myndu henta betur
Árin hafa Uðið eitt af öðru í tím-
anna rás. Keypt var ný þyrla af
franskri gerð og hefur hún staðiö
sig vel að sögn flugvirkja Gæslunn-
ar. Nú er svo komið að kominn er
timi á þá frönsku, þyrlan eldist eins
og viö hin, og annaðhvort þurfum
við að fá aðra nýja og hafa tvær
af sömu tegund eða fá nýja og mun
öflugri þyrlu en Flugæslan hefur
yfir að ráða í dag. Ekki ætla ég að
leggja dóm á það hvaö hentar Flug-
gæslunni betur, það verða sérfræð-
ingarnir að sjá um, en þó læðist sá
grunur að mér aö tvær af sömu
tegund myndu henta vel. Vel búin
þyrla kostar nokkur hundruð
milljónir en miðað við misgjörðir í
peningamálum stjórnmálamanna
með opinbert fé eru þyrlukaup sem
dropi í hafið. Þess vegna hvet ég
alla þá sem vilja ljá máli mínu
stuöning að láta í sér heyra með
því t.d. aö skrifa í íjölmiðla.
Þeir sem hafa þurft á aðstoð þyrl-
unnar að halda og þeir sem sjúkir
hafa verið sóttir og hafa fengið
bata, skipta örygglega hundruðum.
Þetta fólk ber hlýhug til Landhelg-
isgæslunnar og starfsmanna henn-
ar - á því er ekki vafi.
Að lokum vil ég senda mínum
gömlu félögum Landhelgisgæsl-
unnar mínar bestu kveðjur héðan
frá Akureyri og megi sá sem öllum
geröum okkar ræður halda vernd-
arhendi yfir ykkur í hinu erfiða
starfi ykkar.
Stefán S. Svavarsson
„Ekki ætla ég aö leggja dóm á það hvort
hentar Fluggæslunni betur, það verða
sérfræðingarnir að sjá um, en þó læð-
ist sá grunur að mér að tvær þyrlur
af sömu tegund myndu henta vel.“