Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.1992, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 16. MAÍ 1992.
Mímir Reynisson sem átti hugmyndina að Louis-forritinu:
Kynntist ástinni
sinni í tölvuleik
Indriði Björnsson
tölvufr. við
Louise-forritið
Sólveig Indriðad.
húsfr. Búrfelli
Indriði Indriðason
ættfr. og rith. Rvk
Kristín Friðlaugsd.
húsfr. Ytra-Fjalli
HSigurlaug Jósefsd. |
húsfr. Hafralæk |~
Unnur Steingrímsd. I
lífefnafræðingur Rvkl
Steingr. Benediktss.
garðyrkjufr. Rvk I
Steinunn Jóhannesd.
húsfr. Stórási
f
Jóhannes Jósefss.
sjóm. úr Bárðard.
r
Benedikt Kristjánss.
b. Stórási Fljótsh.
r
Kristján Buch
b. Fossseli Aðald.
Jóhanna Eggertsd.
húsfr. Rvk
I
Mímir Reynisson
Eggert Guðnason
sjóm. Akranesi
Unnur Jónsdóttir
húsfr. Akranesi
Úrfrændgarði Mímis Reynissonar
ReynirHugason
verkfr. Rvk
Lilja Zophoníasd.
matráðsk. Kóp.

Olína Jóhannsd.
húsfr. Loðmundarf
Zophonías Stefánssl
frá Mýnesi
Edgar Holger Cahill
listráðunautur
Bandaríkjaforseta Vígdís Bjarnad.
og stofnandi húsfr. Hraunholti 1
Art í New York
Guðlaug Bjarnad. |
Hugi Hraunfjörð
skáld, pípul.m.
Jóhanna K Yngvad.
myndlistakona
Yngvi Hraunfjörð
verkam. Rvk
1-
Pétur Hraunfjörð
leikari steinlistam.
Hulda Hraunfjörð
rith. og málari
1-
Jr
Pétur Hraunfjörð
skipst. Stykkish-
3"
Jón Jóhannesson
b. Berserkjaeyri
Sigurást Kristjánsd.
húsfr. Stykkish.
Steinar Sigurjónss. |
rithöfundur
Sigurjón Kristjánss
skipst. Akranesi
H
Kristján Kristjánss.
Bílduda!
JóhannaJónasd.
húsfr. Gunnarsst
Kristján Athanasíuss
b. Gunnarsst.
h
Aðalheiður Lárusd.
húsfr. Rvk
h
Þórlaug M. Njarðvík
húsfreyja Rvk
Lárus Stefánsson
b. Vaðli
I___^tefár^thanasíussj^
r
KGK
Haukur L. Hauksson, DV, Amsterdam:
„Við kynntumst fyrst í gegnum
tölvu, í leik sem kallast MUD. Kynni
okkar urðu síðan æ nánari og við
áttum í miklum og tíðum samskipt-
um yfir tölvunetið. Eftir að við höfð-
um hist í fyrsta skipti vorum við
hvorugt í nokkrum vafa. Ég fiutti
utan og það má segja, eins og ég hef
sagt ykkur áður, að ástin dró mig til
Hollands," sagði Mímir Reynisson
tölvusnillingur þegar DV hitti hann
ásamt unnustu sinni, foreldrum og
tengdafoður í Amsterdam í vikunni.
Mímir hefur verið töluvert í frétt-
um hér heima og erlendis síðastliðn-
ar vikur. Hann átti hugmyndina að
tölvuförritinu Louis sem talið er að
geti valdið byltingu í tölvuheiminum
og skilað eiganda þess, fyrirtækinu
Softis, milljörðum króna.
Forrit, sem eru í notkun, verða allt-
af einfaldari og einfaldári en um leið
verður æ flóknara að forrita viðmót-
ið gagnvart notandanum. Með Louis
einfaldast þessi forritun til muna.
Mímir segir sjálfur svo frá að hann
hafi verið að vinna að bókhaldsfor-
ritinu MET sem hann og faðir hans,
Reynir Hugason, höfðu búið til og
stofnað fyrirtæki um, fyrirtækið Ari-
es. Mímir vildi gera bókhaldsforritið
hraðvirkara og þægilegra í notkun.
Það hafi því verið af hægindaástæð-
um sem hann datt niður á lausnina
sem leiddi til tilurðar Louis; hann
vildi að hægt væri að breyta notenda-
umhverfinu, því sem tölvunotandinn
sér, óháð forritinu sjálfu.
Seldu sinn hlut í Softís
Mímir vann í hálft annað ár að
Louis-forritinu, sem varð til í nokkr-
um þrepum, áður en það komst al-
mennilega á koppinn.
„í febrúar á síðasta ári sáum við
fljótt hvert stefndi. í mai kynntum
við hugmyndimar að Louis meðal
annars fyrir Jóhanni Malmquist pró-
fessor. Hann varð strax hrifinn af
hugmyndinni og greip hana á lofti.
Jóhann skrifaði okkur feðgunum
fljótlega bréf þar sem hann lýsti
áhuga á að stofna fyrirtæki um hug-
myndina. Þá varð Softís til,“ segir
Mímir.
Reynir segir að þégar frá leið hafi
komið upp ágreiningur milh Reynis
og Mímis annars vegar og annarra
hluthafa í Softís hins vegar um
stefnu og markmið vegna Louis.
„Það endaði með því að heppilegast
þótti að hver færi sína leið. Svo þeir
keyptu okkur út úr Softís fyrir dá-
góða fjárupphæð. Það er um ár síðan
þaö gerðist,“ segir Reynir.
Þeir feðgar vilja ekki tjá sig frekar
um kaupverð þeirra hluta í Softís en
segjast vera mjög sáttir við hvernig
þeir fóru út úr viðskiptunum fjár-
hagslega. Þeir tjá sig lítið um gróða-
vonina en segja Softís-menn vera
með mjög góða vöru sem eigi eftir
að gefa vel í aöra hönd.
Til Hollands
Mímir flutti til Amsterdam í Hol-
landi fyrir um þremur mánuðum.
Þar býr hann ásamt hollenskri unn-
ustu sinni, Jolöndu Tromp, í lltilli
íbúð skammt frá miðborg Amster-
dam. Blaðamaður DV hitti Mími og
Jolöndu, foreldra Mímis, Reyni
Hugason og Unni Steingrímsdóttur,
og foður Jolöndu, Jan Tromp, á mið-
vikudag.
Mímir stefndi blaöamanni að húsi
tengdafoðurins sem er í Bussum,
smábæ rétt utan við Amsterdam.
Fyrsti alvöru sumardagurinn í Hol-
landi í ár, með 23 gráða hita og
glampandi sól, var að kvöldi kominn.
Fólkið var samankomið í bakgarði
hússins þar sem matast var í skini
kvöldsólarinnar.
Lærði að lesa í hvelli
Mímir Reynisson varð tvítugur fyr-
ir réttri viku. Hann hefur verið í
náinni snertingu við tölvur meira og
minna síðastliðin 14 ár. Hann komst
fyrst í tæri við tölvur þegar Reynir
rak Tölvuskólann í Borgartúni.
Mímir kynntist þannig fljótt öllu er
tengdist tölvum.
Unnur, móðir hans, segir kosti
tölvunnar strax hafa sýnt sig:
„Hann lærði að lesa í hvelli. Hann
neyddist eiginlega til þess svo hann
gæti ,notað tölvumar. Hann hafði
verið latur að læra að lesa en varð
umsvifalaust læs eftir að hann
kynntist tölvunum,“ segir Unnur.
Reynir var töluvert í tölvuleikjum
þegar hann var yngri en var aldrei
almennilega sáttur við töluleiki eftir
annarra forritun.
„Mig langaði alltaf að forrita,
breyta leikjunum. Ég var aldrei góð-
ur leikjamaður og leikjafiktið endaði
því afitaf með því að ég breytti leikj-
unum. Ég hafði ekki þohnmæði til
að eiga við leikina eins og þeir komu
fyrir. Mér þótti alltaf áhugaverðara
að reyna að gera eitthvað sjálfur.
Hins vegar byijaði ég ekki að skrifa
neitt fyrir alvöru, forrita, fyrr en ég
fékk einkatölvu. Þá var ég 12 ára
gamall.“
Skólinn á hakanum
Mímir er greinilega á heimavelli
þegar hann er spurður hvað hann
hafi verið að sýsla með tölvurnar á
þeim tíma sem liðinn er síðan hann
fékk sína fyrstu tölvu. Skal ekki far-
ið út í þau fræði við þetta tækifæri
en hlutirnir gerðust hratt. 14 ára fór
hann í Tölvuskóla Stjórnunarfélags-
ins og fyrr en varöi var hann kominn
á fulla ferð í forritun.
HásetiáÚu
- Hafðirðu einhvern tíma fyrir
skólanámið með þennan gífurlega
áhuga á tölvum?
„Skóhnn átti það til að sitja á hak-
anum, sérstaklega þegar ég varð
eldri. Það fór svo á endanum að ég
varð að taka hlé frá námi við
Menntaskólann í Hamrahlíð þegar
Softís var stofnað.“
- Hefurðu ekki nein áhugamál sem
ekki tengjast tölvum?
„Það fer nú ekki mikið fyrir þeim.
Ég var aðeins í skátunum í gamla
daga og svo hef ég þótt liðtækur sem
háseti á skútu,“ segir Mímir, hlær
við og minnist sjóferða sinna með
foreldrum sínum á skútunni Úu, en
þau lentu meðal 'annars í hrakning-
um undan ströndum Skotlands fyrir
nokkrum árum.
Mímir segist hlusta töluvert á
klassíska tónhst meðan hann vinnur
en fyrir komi að rokk fái að hljóma,
það fer eftir skapinu hverju sinni.
Mímir hefur tvisvar farið í óperuna
í Amsterdam eftir að hann flutti og
vildi hafa farið oftar.
Ástin kviknar í tölvunni
Þó að Mímir hafi selt sinn hlut í
Softís hefur hann nóg að gera. Hann
er með aðstöðu heima og með hjálp
mótalds og háskólatölvunnar í há-
skólanum í Amsterdam kemst hann
í samband við háskólatölvuna hér
heima og um heim ahan. .
LAUGARDAGUR 16. MAÍ 1992.
En háskólatölvan í Amsterdam er
ekki að koma við sögu í lífi Mímis í
fyrsta skipti. Jolanda, unnusta hans,
vinnur sem aðstoðarkerfisstjóri við
tölvu sálfræðideildar háskólans.
Hún hefur imnið með tölvur meira
og minna síðasthðin 15 ár. Það var
einmitt tölvuáhugi Mímis og
Jolöndu, og vinna þeirra við tölvm-,
sem leiddi þau saman. Það fer ekki
fram hjá neinum sem hittir þau að
Amor hefur hitt þau bæði í hjarta-
stað, beint af tölvuskjánum.
„Við tókum bæði þátt í vinsælum
tölvuleik sem er á háskólanetinu,
leik sem kahast MUD eða leðja. í
þessum leik kynnist maður ahs kyns
fólki um ahan heim. Leikurinn geng-
ur í stuttu máh út á að svara spum-
ingum og leysa þrautir. Þetta er eins
konar textaævintýri eins og „Dunge-
ons & Dragons". Það eru margir inni
í spilinu í einu en mestur hluti
tímans fer reyndar í að tala saman
og skiptast á upplýsingum,“ segir
Mímir
- Skaut Jolanda aht í einu upp koll-
inum á skjánum?
' „Það má eiginlega segja það,“ segir
Mímir.
Náinkynni
Jolanda virðist vita um hvað við
Mímir erum að tala og skýtur inn í:
„Ég vildi læra að forrita og þessi
leikur var mjög auðveld leið tíl þess.
Sá sem vinnur leikinn getur nefni-
lega bætt við hann. Annars komumst
við í nánari kynni hvort við annað
þegar við fórum að skiptast á upplýs-
ingum og senda forrit og fleira á
mihi. Ég var að vinna að póstforriti
og fannst spennandi að gera tilraunir
með sendingar th íslands. Þá fórum
við fyrst að tala saman fyrir alvöru.
Fyrst spurði ég Mími hvemig tekist
hefði með sendinguna og svo fram-
vegis en síðar skiptumst við á ýmsum
hugmyndum mn tölvur og fleira.
Þetta var mjög skemmtilegt og þró-
aðist þannig að við fómm að spyrja
hvort annað um uppáhaldsbækur,
tónhst og ýmislegt fleira. Ég bjó tíl
hsta yfir uppáhaldsbækurnar mínar
og hann sínar og svo framvegis," seg-
ir Jolanda.
Samband Mímis og Jolöndu virðist
hafa kveikt einhvem neista og fyrr
en varði gerði útþráin vart við sig.
Mímir ákvað að fara th Hohands og
hitta Jolöndu. Það var í október í
fyrra. Þau fóm saman th Frakklands
og upp frá því hefur varla verið nein
spuming um samband þeirra.
Jolanda segir að tölvusamskiptin
einfaldi oft samskipti milh fólks og
hjálpi því að kynnast betur en ef það
hittist „í raunveruleikanum“. „Þá
era ekki aðrir þættir að trufla, þætt-
ir eins og útht, málrómur, hegðun
eða annaö. Maður sér einungis texta
á skjá. Engu að síður fannst mér ég
þekkja Mími mjög vel þegar ég hitti
hann fyrst. Það getur verið vegna
þess að samband okkar gmndvahað-
ist frá upphafi á áhuga okkar á per-
sónuleika hvors annars, ekki bara
sameiginlegum áhuga á tölvum. Það
skiptir meginmáh, ekki síst þegar við
erum hvort frá sínu landinu. Tölvan
var bara tengihður.“
Spennandi aö hittast
- En hvemig var að hitta mann sem
þú hafðir aldrei séð en þekktir samt
svona vel? Var hann öðmvisi en þú
hafðir átt von á?
„Nei. Það var náttúrlega alveg
óskaplega spennandi að hitta Mími í
fyrsta skipti en hann kom mér ekki
á óvart, ég þekkti hann orðið það
vel,“ segir Jolanda.
Mímir fór aftur heim til íslands en
ástin togaði í hann. Fyrir þremur
mánuðum ákvað hann að flytjast til
Hohands. Þar hefur hann búið síðan
og hefur ekki hug á að fara þaðan.
„Það skiptir í sjálfu sér engu máh
hvar á hnettinum maður stundar
vinnu sína, svo framarlga sem raf-
magnsinnstimga og sími er til stað-
ar,“ segir Mímir.
Systir ekki í tölvum
Mímir er sonur Reynis Hugasonar
verkfræðings og Unnar Steingríms-
dóttur, líffræðings og skrifstofu-
stjóra hjá Rannsóknastofnun sjávar-
útvegsins. Mímir fæddist í Svíþjóð
en eftir að fjölskyldan flutti heim bjó
hún í Mosfehsbæ í sjö ár. Þá fiuttu
Mímir Reynisson ásamt unnustu sinni, Jolöndu Tromp. Þau kynntust fyrst í gegnum tölvuleik sem þau tóku bæði þátt í. Fljótiega tókust með þeim náin
kynni, án þess þó að þau sæju hvort annað. Það var ekki fyrr en í október i fyrra sem þau hittust fyrir alvöru og þá var ekki að sökum að spyrja, ástin
kviknaði með látum. DV-myndir hlh
þau til Reykjavíkur, þar sem þau
Joianda Tronip, bjuggu í 3-4 ár, og síðan í Kópavoginn JanTromp:
Fer sínar þar sem þau bjuggu þar til fyrir skömmu, er þau fluttu aftur upp í Stórkostleg
eigin leiðir Mosfellsbæ. Mímir gekk í Æfinga- skóla Kennaraháskólans og síðan í Menntaskólann við Hamrahlíð. kynni
„Mér finnst Mtmir vera mjög Mímir á eina yngri systur, Gígju, „Mér finnst það alveg stórkost-
gremaur og Jviar en pao eitt sKyr- ir ekki hvemig hann hefur náð þessum árangri í tölvuvinnu. Mér finnst meira máli skipta að sem er 18 ára. Hún kemur ekkert nálægt tölvum - er á listabraut í fjöl- brautaskóla. legt að tvær manneskjur skuh geta kynnst jafhnáið og Mímir og Jolanda, án þess nokkum tíma að hittast. Ég er alltaf að velta
Mímir er ekki tækifærissinnað- ur, hann fer sínar eigin leiöir. Hann er nægilega hugrakkur til þess og nýtir þar með vel mikla Jolanda ólstupp meðtölvum þessu fýrir mér og finnst þetta allud' eins stórkostlegt. Ég hef unnið við fjarskipti hjá Philips í möre ár ol> liekki afskanlei'a vpI
sköpunargáfu sína. Gagnstætt Jolanda er tíu árum eldri en Mím- inn á tölvur svo ég ætti að vera
svo mörgum öðrum hefur hann ir. Hún fékk snemma sína fyrstu ýmsu vanur en þama hefur nú-
ekki misst hæfileikann til að tölvu en faðir hennar, Jan, hefur tíminn hreinlega brunað fram úr
spytja „af hverju?“ þó svörin verið tölvuráðgjafi og yfirmaður í mér,“ segir Jan Tromp, faðir Jo-
virðist í fyrstu augljós. Af hverju er himinninn blár? Þaö er að sjálfsögðu meira sem kemur til mörg ár hjá stórfyrirtækinu Phihps þar sem hann sérhæfði sig í fjarskipt- um. Hann er kominn á eftirlaun, löndu, unnustu Mímis. Hann segist hafa gefið Jolöndu módem við tölvuna þegar hún
en í grundvallaratriöum finnst mér þessir þættir vera afgerandi rúmlega sextugur, en vinnur að sjálf- stæðum verkefnum heima. Móðir var ung og það hafi verið gaman að sjá hve fljótt hún komst á skrið
varðandi velgengm Mímis,“ segir Jolöndu var ekki heima þegar blaða- í tölvumálum. Hins vegar hafi
Jolanda Tromp, hoRensk unn- maður kom í heimsókn. hann næstum því misst af lest-
usta Mímis. Reynir, faöir hans, bætir við að Jolanda nam sálarfræði við háskól- ann í Amsterdam og vegna þekking- inni síöustu áiln enda þróunin iiröð. Hms vegar væri afskaplega
andrúmsloftið, sem Mímir elst ar sinnar á tölvmn fékk hún vinnu skemmtilegt aö sjá hvemig tvær
upp í, hafi mótaö hann töluvert. „Maður var alltaf í þessu við háskólatölvuna. greindar manneskjur gætu tengst
„frumkvöðlaströgli“ og það skap- aðist fljótt umhverfi sem kallaði Betraaðhafapróf tölvutækninnar. -hlh
á nýjungasköpun. Við höfimt Mímir hefur engin svör á reiðum
hvorugur vaiið að fara hefð- bundnar leiðir og það reynir auð- höndum varðandi framtíðaráform. Haim er að hugleiða hvort hann eigi
vitað á mann,“ segir Reynir að klára stúdentspróf hér heima eða
Hugason. -hlh sækja um inngöngu í hollenskan háskóla. Hann á eftir að kynna sér
þá möguleika betur.
Mímir játar því að eins og staðan
sé í dag þurfi hann ekki að veifa nein-
um prófum þegar hann sækir um
vinnu, orðstír hans hafi farið vax-
andi eftir að Louis varð að veruleika
og því sé hann vel staddur með tilhti
til atvinnuumsókna.
„Það er hins vegar betra að hafa
eitthvert próf upp á vasann seinna
meir, þegar ég er orðinn eldri og
kannski ekki eins gjaldgengur í
tölvuheiminum og nú. Ég er nokkuð
viss um að það borgar sig að klára
stúdentsprófið heima. Þá gæti ég
hugsað mér að taka það utanskóla,
eða öhu heldur utanlands. Einn
kunningi minn hefur fengið leyfi til
þess og ef það gengur er það bara
hið besta mál.“
Reynir heldur áfram að vinna við
fyrirtæki þeirra feðga, Aries, hér
heima en þeir feðgar halda samvinn-
unni sinni þó áfram. „Við höfum allt-
af unnið saman og gerðum það líka
effir söluna á hlut okkar í Softís.“
Nýttstórverkefni
En Mímir fór einnig að vinna að
öðmm verkefnum og er enn að. Þar
á meðal hefur hann unnið fyrir ís-
landsbanka og svo segist hann vera
með ýmis önnur forrit í vinnslu,
meðal annars eitt leyniverkefni sem
valdið getur straumhvörfum eins og
forritið Louis, þó ekki á sambærileg-
an hátt. Þegar Mímir er spurður nán-
ar út í þá vinnu er hann sem lokuð
bók en kímir. -hlh