Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.1992, Blaðsíða 30

42
MÁNUDAGUR 30. NÓVEMBER 1992.
Afmæli
Ásta Vigdís Bjamadóttir
Ásta Vigdís Bjamadóttir, matráðs-
kona við Völvuborg, til heimilis að
Torfufelli 31, Reykjavík, er sextug í
dag.
Starfsferill
Ásta fæddist að Gautshamri í
Kaldrananeshreppi á Ströndum og
ólst þar upp og á Drangsnesi. Hún
var húsmóðir að Drangsnesi, mat-
ráðskona í Klúkuskóla í Bjamar-
firði og húsmóðir á Framnesi í
Bjamarfirði. Ásta flutti til Reykja-
víkur 1978 og hefur þar lengst af
starfað á dagheimilinu Völvuborg í
Breiðholti.
Fjölskylda
Ásta giftist 7.4.1953 Ingimar Elías-
syni, f. 12.3.1928, íþróttakennara og
fyrrv. skólastjóra Klúkuskóla. Hann
er sonur Elíasar Bjamasonar,
verkamanns í Drangsnesi, sem lést
10.8.1987, og Jakobínu Halldórsdótt-
ur húsfreyju sem nú dvelur að
Skjaldamk á Akureyri.
Böm Ástu og Ingimars em Bjami
Jónas, f. 31.12.1952, skrifstofumaður
í Innri-Njarðvík, kvæntur Söm
Harðardóttur, f. 12.9.1952, kennara,
og eiga þau tvö böm; Þorbjörg Eyr-
ún, f. 20.12.1953, starfsstúlka í
Reykjavík, gift Áma Ingasyni, f.
15.12.1953, afgreiöslumanni, og eiga
þau eitt barn auk þess sem Eyrún á
tvö böm með Helga Nielsen; Elías
Jakob, f. 22.6.1956, sjómaður á
Hvammstanga, kvæntur Jóhönnu
Harðardóttur, f. 4.11.1953, hjúkrun-
arfræðingi, og eiga þau þrjú börn
auk þess sem Elías á bam með Sjöfn
Magnúsdóttur; Ástmar, f. 25.6.1959,
verkamaður í Reykjavík; Ingi VífUl,
f. 27.9.1962, sjómaður á Drangsnesi,
en hann á böm með Brynju Brynj-
arsdóttur.
Foreldrar Ástu vom Bjami
Bjamason, f. 23.4.1889, d. 29.8.1952,
b. og verkamaður að Gautshamri
og Drangsnesi, og Anna Áskelsdótt-
ir, f. 6.3.1896, d. 20.10.1980, hús-
freyja.
Ætt
Bjami var bróðir Sigurbjargar,
ömmu Hreins Halldórssonar, frjáls-
íþróttamanns og fyrrv. Evrópu-
meistara í kúluvarpi. Bjarni var
sonur Bjama, b. á Bólstað, Bjama-
sonar, b. á Klúku, Sigfússonar, b. í
Skarði, Guðmundssonar. Móðir
Bjarna á Klúku var Agata Jónsdótt-
ir. Móðir Bjama í Bólstað var María
Bjarnadóttir, b. í Ósi, Bjamasonar.
Móðir Bjarna í Gautshamri var
Björg, hálfsystir Guðjóns, foður
Magnúsar, foður Þórólfs flugmanns
og Lofts, augnlæknis á Akureyri,
foður Margrétar Jóhönnu læknis og
Magnúsar Steins óperusöngvara.
Björg var dóttir Sigurðar, b. í Skelja-
vík, bróður Guðrúnar, langömmu
Sigríðar, móður Magnúsar Frið-
geirssonar, forstjóra Iceland Seafo-
od Corporation. Sigurður var sonur
Guðmundar, b. á Þiðriksvöllum,
Jónssonar, og Ingibjargar Sigurðar-
dóttur, systur Sigurðar, afa Stefáns
frá Hvítadal og langafa Jakobs
Thorarensen skálds. Móðir Bjargar
var Sigríður Sigurðardóttir.
Anna var dóttir Áskels, b. á Bassa-
stöðutn, Pálssonar, b. áKleifum,
Jónssonar. Móðir Áskels var Ing-
veldur Sigurðardóttir, systir Ólínu,
langömmu Jónu Valgerðar Kristj-
ánsdóttur alþingiskonu.
Móðir Önnu var Guðríður Jóns-
dóttir, b. á Svanshóli, Amgrímsson-
ar, b. á Krossnesi, Jónssonar. Móðir
Jóns á Svanshóh var Elísabet, dóttir
Jónasar Jónssonar í Litlu-Ávík, eins
hirðmanna Jörundar hundadaga-
konungs. Móðir Elísabetar var Ingi-
björg blinda Guðmundsdóttir,
prests í Ámesi, Bjamasonar. Móðir
Guðríðar var Guðríður, systir Jór-
unnar, ömmu Bjama, langafa Sig-
ríðar Ellu Magnúsdóttur söngkonu,
Bjama P. Magnússonar, sveitar-
stjóra í Reykhólahreppi, og Gunnars
Þórðarsonar tónskálds. Önnur syst-
ir Guðríðar var Soffía, langamma
Ingimars Elíassonar, eiginmanns
Ástu, en bróðir Guðríðar var Guð-
mundur, afi Símonar Jóhanns Ág-
ústssonar prófessors og Sveinsínu,
móður Skúla Alexanderssonar al-
þingismanns. Guðríður var dóttir
Páls, b. í Kaldbak í Nessveit, ættfóð-
ur Pálsættarinnar yngri, Jónssonar,
b. í Stóra-Ávík, bróður Sigurðar, b.
í Homi, langafa Sigurðar, b. á Læk,
afa rithöfundanna Jakobínu og
Fríðu Sigurðar-dætra. Jón var son-
ur Páls, b. í Reykjarfirði og Hlöðu-
Ásta Vigdis Bjarnadóttir.
vík, ættföður Pálsættarinnar eldri,
Bjömssonar, b. ogjámsmiðs á
Þórustöðum í Önundarfirði, Sveins-
sonar, hálfbróður Brynjólfs bisk-
ups.
Móðir Guðríðar var Sigríður, syst-
ir Jóns, b. á Saurhóli, afa Stefáns frá
Hvítadal. Sigríöur var dóttir Magn-
úsar Jónssonar, b. í Hafnarhólmi,
og Ingibjargar Jónsdóttur Glóa,
galdramanns í Goðdal, ættföður
Glóaættarinnar.
John Earl Kort Hill
John Earl Kort Hill lögreglufuUtrúi,
Bjarmalandi 18, Sandgerði, er fimm-
tugurídag.
Starfsferill
John fæddist i Reykjavík en ólst
upp í Sandgerði. Hann lauk gagn-
fræðaprófi og stundaði síðan al-
menna verkamannavinnu hjá Út-
gerðarstöð Guðmundar Jónssonar í
Sandgerði. Hann hóf síðan vörubíla-
akstur hjá fyrirtækinu 1965 og
stundaði akstur næstu tvö árin.
John hóf störf hjá lögreglunni í
Sandgerði í ársbyrjun 1967 og var
fyrsti lögreglumaðurinn sem var
fastráðinn í Sandgerði allt árið.
Hann var skipaður rannsóknarlög-
reglumaður í Keflavík og Gull-
bringusýslu í ársbyijun 1973 og
skipaður lögreglufulltrúi og yfir-
maður rannsóknarlögreglunnar við
samaembættil978.
John var einn af stofnendum Fé-
lags íslenskra rannsóknarlögreglu-
manna og hefur setið í stjórn eða
varastjóm þess frá upphafi. Hann
fékk ársleyfi frá lögreglustörfum
árið 1986 og vann þann tíma sem
verkstjóri Rækjuverksmiðju Sig-
urðar Guðmundssonar í Garði.
Fjölskylda
John kvæntist 1.10.1966 Þóranni
Kristínu Guðmundsdóttur, f. 8.5.
1947, myndmenntakennara við
Grannskóla Sandgerðis. Hún er
dóttir Guðmundar í. Ágústssonar,
útgerðarmanns í Vogum, frá Hala-
koti á Vatnsleysuströnd, og Guðríð-
ar Þórðardóttur frá Stóra-Vatns-
leysu á Vatnsleysuströnd.
Böm Johns og Þórunnar Kristínar
era Guðný Hafdís Hill, f. 15.2.1966,
búsett í Sandgerði og er sonur henn-
ar Ásgrímur Þórhallsson, f. 14.6.
1984 en sambýlismaður hennar er
Jakob Jónasson; Sigrún Erla Hill,
f. 13.8.1967, búsett í Keflavík, og er
sonur hennar ívar Aron Hinriks-
son, f. 25.6.1986; Laufey Svala Hill,
f. 4.12.1979, í foreldrahúsum.
Sonur Johns frá því fyrir hjóna-
band er Jónsveinn Joensen, f. 20.1.
1960, yfirvélstjóri á flutningaskipinu
Blikur, kvæntur Mary Joensen og
eiga þau þijú böm, Hildi, sex ára,
Vilborgu, íjögurra ára, og þriggja
John Earl Kort Hlll.
mánaða son.
Foreldrar Johns: John Paul Hfil,
f. 12.1.1921, nú látinn, frá Chincin-
ati, Ohio, Bandaríkjunum, og Lauf-
ey Svala Kortsdóttir, f. 20.1.1920,
fyrrv. verslunarmaður í Sandgerði.
Foreldrar Laufeyjar voru Kort Elís-
son, frá Fit undir Eyjaíjöllum, b. að
Melabergi í Miðneshreppi, og
Guðný Gísladóttir frá Hlaðgerðar-
koti í Mosfellssveit.
John verður að heiman á afmælis-
daginn.
Til hamingju með
afmaelið 30. nóvember
80 ára
Felix Þorsteinsson,
Lindarbraut ll, Seltjamamesi.
Friðfinnur Hjartarson,
Brekkugötu 23, Akureyri.
Valgerður Björnsdóttir,
Klapparstig 7, Akureyri.
70ára
Svanhtidur Smebjaruardóttir,
Hrafnistu viö Kleppsveg.
60 ára
Ingibjörg Jónsdóttir,
Engjavegi 20, ísafirðl
Unnur Lovísa Friðriksdóttir,
Túngötu 1, Ólafsfiröi.
Sóley Árnadóttir,
Nýlendugötu 22, Reykjavík.
50ára
Pálmi A. Sigurðsson,
Holtsbúö 22, Garðabæ.
Hreiðar Þ. Skarphéðinsson,
Engihjafia 9, Kópavogi.
lngibjörg Marteinsdóttir,
Vesturbrún33, Reykjavík.
Ingibjörg tekur á móti gestum á
veitingastaðnumBarrokk, Lauga-
vegi 73, á mifii kl. 19 og 22 á afmæl-
isdaginn.
Friðrik Steingrímsson,
Birkihlíð, Hálshreppi.
Sigurveig S. Róbertsdóttir,
Kolbeinsgötu 24a, Vopnafirði.
Margrét G. Einarsdóttir,
Grettisgötu86, Reykjavík.
Erla Valsdóttir,
Digranesheiði 26, Kópavogi,
Gunnar Albert Arnórsson,
Fagraholti 7, ísafiröi.
Þorlákur Karlsson,
Háteigi 16b, Keflavík.
Meiming
Þroskinn og lífsins sanna sæla
Höfundur þeirrar bókar sem hér er tfi
umfiöllunar telur góða ritgerð hafa þrjú
megineinkenni: a) skýra og skfimerkfiega
röksemdafærslu, b) fiölbreytt dæmi tfi útlist-
unar og c) ódræpan áhuga eða eldmóð höf-
undarins er hvarvetna skín í gegnum verk
hans.
Sé ritgerðasafn Krisfiáns Krisfiánssonar
heimspekidoktors skoðað í ljósi þessara
mælikvarða þá er hún tvímælalaust góð bók.
Ritgerðimar era aö sjálfsögðu misjafnar en
allar eiga þær meira og minna sameiginlegt
aö uppfylla þær kröfur sem höfundurinn tel-
ur sjálfur að góð ritgerð þurfi að standast.
Er sérstök ástæða tfi að nefna að ritgerðim-
ar era á mjög góðu máli og er það í fullu
samræmi við það sjónarmið höfundar, „að
skipuleg hugsun uni ekki óvönduðu málfari
né raglborinni framsetningu".
Bókin „Þroskakostir" hefur að geyma rit-
gerðir sem er skipt í fióra flokka með tfiliti
til efnis. í fyrsta flokknum era þrjár ritgerð-
ir er fialla um afstæði og algfidi. í öðrum
flokknum era sömuleiðis þijár ritgerðir og
snúast þær um æðstu stefnumið mannlífsins
og manneðlið og mikflvægustu hfiðar þess.
í þriðja flokknum era einnig þijár ritgerðir
og snerta þær afiar spumingar um frelsi vfij-
ans og ábyrgð manna á gjörðum sínum. Loks
hefur fiórði flokkurinn að geyma sex ritgerð-
ir undir yfirskriftínni „Mál og menntun" þar
sem lögð er áhersla á gfidi tungunnar fyrir
viðgang mannlegrar hugsunar og ýmsar þro-
skaleiðir í skólastarfi.
Bókmenntir
Gunnlaugur A. Jónsson
Þaö er ekki síst síðastnefndi flokkurinn
sem mér þótti áhugaverður. Þar skín alls
staðar í gegn eldmóður dr. Krisfiáns og rök-
semdafærsla hans er skýr og skflmerkileg.
Hér þarf enginn að velkjast í vafa um afstöðu
höfundar. Hann heldur uppi vömum fyrir
hefðbundnu staðreyndanámi, telur það vera
frumforsendu þess að nemendur komist,
þegar fram fiða stundir, í skfining um sann-
indi lífsins og fræðanna. Sérstaklega hvöss
er ritgerðin „Líður þeim best sem fitið veit
eða sér?“ Þar ræðst hann gegn ýmsum birt-
ingarmyndum heimskunnar og heldur því
fram að válegasta birtingarmynd hennar nú
um stundir sé önnur en fyrr: Skapgerðar-
heimskan eða flathyggjan hefur tekið við af
fáfræði og heimafifingshættí. „Þar af leiðir
að kennarar þurfa að hervæðast nýjum
hugsunarhætti, munda ný vopn.“
Höfundi er mjög tamt að lfifia vegferð
mannsins við fiafigöngu. „Tilgangur lífsins
er sem fyllstur þroski eðliskosta þess, þeirra
möguleika sem búa í hveijum einstaklingi.
Því marki nær hann með því aö klífa tindinn
á eigin fialfi." Þeir heimspekingar sem höf-
undur fer oftast í smiðju hjá era Aristóteles,
John Stuart Mill og Sigurður Nordal. Alfir
eiga þeir sameiginlega þá hugsjón sem Stefán
G. Stefánsson orðaði svo: Líf er þroski...
Framförin er lífsins sanna sæla
Höfundur þessa ritgeröasafns er ungur að
árum en ritgerðimar bera það með sér að
hann hefur þegar tekið út nfikinn þroska. Á
stöku stað finnst mér þó votta fyrir hroka í
málflutningi hans (t.d. í greininni „Að
skemmta skrattanum“). Skýringuna er lík-
lega að finna í „Boðorð til að bijóta“, þar sem
Krisfián andmælir þvi að ritgerð skuli vera
hófstíllt í framsetningu. Þvert á móti heldur
Dr. Kristján Krlstjánsson, höfundur greln-
anna I Þroskakostlr.
hann því fram að ritsmíðar eigi að einkenn-
ast „af festu, djörfung og helst ósennileik við
fyrstu sýn“. Kannski era það ekki síst þessi
einenni bókar hans sem gera hana jafn læsi-
lega og raun ber vitni.
Kristján Kristjánsson
Þroskakostir
Rltgerðir um siðferði og menntun
Rannsóknarstofnun i siðfrœði
Reykjavfk 1992 (266 bls.)