Alþýðublaðið - 06.04.1967, Blaðsíða 16

SKAIDIÐ OG ASTIN
{Leikrit í einum þætti skrifað af
þyltingarsinnuðu skáldi). Sviðið
er hrörlegt þakherbergi einhvers
siaðar í vesturbænum.
HÚN: Leggstu hjá mér, eiskan.
SKÁLDIÐ: Ó, þú fagurlimaða
meija, þú veizt ekki hve mikils
Ffrði fegurð þín er Ijóðum mín-
um. Fegurð þín gæti orðið mér
efni í stórkostlegustu ástarljóð,
rsem samtíðin mun nokkru sinni
eignast.
HÚN: Láttu ekki svona, pillaðu
þig úr fötunum.
SKÁLDIÐ: Hið Ijósgullna !hár þitt
geislar frá sér sindrandi stjörn-
um sem endurspeglast í sál minni.
Ljúf angan þín er mild einsog
•lýútsprungið blóm að vormorgni.
HÚN: Renndu niður rennilásnum.
SKÁLDIÐ: Ó, hve brjóst þín eru
tmaðsleg. Von mín var geimd í
ísskáp en nú veit ég að þú hef
tir opnað aftur fyrir von mína
BVO hún meigi rætast og óskir
mínar verði uppfilltar.
ÍKÚN: Bíddu meðan ég fer úr
^okkumim.
SKÁLDIÐ: Ó, ég finn hvernig
stjömurnar leika um mig og veita
mér svölun frjórra hugsana um
þig, um ástina og eilífðina.
HÚN: Losaður um brjóstahaldar-
ann.
SKÁLDIÐ: Ó, nú kemur andinn
ifir mig. (Skáldið irkirO
þú ert einsog vorblóm á haustdegi
sem angar einsog fransbrauð
með kæfu
þú ert einsog brennandi sól
sem kveikir lífsneistann í
hjörtum okkar
brennimerkir ást okkar
svo vér meigum öðlast fillingu
ástarinnar
ó, þú lífsins fullkomnun
sem græðir mig sært dírið
meigi vegur okkar
liggja saman um eilífð
og milt frjóregnið
filla vit okkar níu lífi,
HÚN: Æ, þeigiðu og farðu úr
buxunum.
SKÁLDIÐ: Segirðu stórskáldinu
að þeigja?
HÚN: Farðu úr buxunum, sagði
ég.
SKÁLDIÐ: Ó, hamingja okkar
hefur öðlast nítt líf.
ik'%'<%'%'%'%'%'%'%'%'%'%-%'%-'%u%'%u%u%u%'%u%'%-%u%«%u%u%u%u%/%u%/%/%
Prenfvillupúkinn
Á heimili prentvillupúkans var mikið um dýrðir
á prentlistarhátíðinni,
feitur sat hann og bústinn á bitanum uppi,
bjálfinn, og iðaði í skinni,
leit yfir margháttuð afrek sjötíu ára
í íslenzkum blöðum og skræðum.
Þó var hans löngum að litlu sem engu getið
á ljómandi skálaræðum,
En þótt mér sé ef til vill efst og ríkust í huga
hans eilífa hneigð til syndar,
þá finnst mér þó lofsamleg ástundun hans og iðnl
og öðrum til fyrirmyndar.
Og eins ber að minnast á afmæli svartlistarmanna
(sem Eilíf Náðin blessi):
Prentvillupúkinn er enn í fullu fjöri
og fastastur allra í sessi.
HÚN: Jæja, ég er tilbúin.
SKÁLDIÐ: Nakinn leita ég í
faðm þinn og hverf inn i eilífð
ina þar sem hin andlega ósnortna
ást okkar mun ríkja um eilífð.
TJALDIÐ.
Umsögn gagnrýnenda:
„Leikritið Skáldið og ástin er
tvímælalaust eitt stórbrctnasta
leikverk síðari ára. Ilöfundur
þess lýsir manneskjunum í dag
með svo undraverðum næmleik
og skilningi á mannlegum örlög
um og tilfinningu gagnvart per
sónunum, að annað eins Iiefur
ekki sézt í langa tíð. Ég segi nú
bara eins og danskur gagnrýn
andi tók til orða: Oss er I dag
leikskáld fætt“.
Arfurinn? - Það var bara brandari.
i
Til sölu er notaður stofuskáp
ur. "''ntugur fyrir föt. tau,
bækui, skrifborð o. fl.
Auglýsing í Mogga.
Ég skil ekki af hverju Al«
þingi þurfti að vera a5 flýja
fyrir Flintstone. Hvers vegna
gat það ekki farið í sjón-
varpið og komið bara i stað-
inn fyrir hann?
Þeir eru heppnir þingmenn-
irnir að við táningarnir höfð
um ekki kosningarétt, fyrst
þeir ætla að taka af okkur
Lög unga fólksins á þriðju
daginn.

Ég hef ógeð á kjaftasögum.
Ef ég heyri kjaftasögu iosa
ég mig við hana aftur eins
fljótt og ég get....