Alþýðublaðið - 24.05.1967, Blaðsíða 7

-segir Sigurður Guðmundsson skrifstofustjóri
„Vafalaust er það svo,
að mikilvægustu hags-
munamál unga fólksins,
sérstaklega í þessu landi
í idag, eru húsnæðismál-
in og menntamálin. Því
ánægjulegra er, að ýkju
laust má segja, að í báð-
um þessum málaflokkum
hafi orðið örar og mikl-
ar framfarir síðastliðin
fjögur ár. Og þær fram-
farir verða ekki færðar
öðrum til tekna en Al-
þýðuflokknum og forystu
liði hans.“
KOSNINGA
VIÐTÖL
Þannig komst Sigurður Guð-
mundsson skrifstofustjóri að orði
— en Ihann skipar sem kunnugt
er 5. sæti A-listans í Reykjavík
við komandi kosningar — er Al-
þýðublaðið ræddi við hann. Við
talið fer hér á eftir:
— Hver telur þú helztu áhuga-
og hagsmunamál unga fólksins í
landinu í daff?
— Áhugamál þess og hags-
Sigurður Guð'mundsson.
munamál eru að nokkru leyti sitt
hvað. Hagsmunamál þess, þau
sem brýnust eru, hygg ég að séu
húsnæðismálin og skólamálin. I
báðum þessum málaflokkum
hafa orðið miklar oíg mikilvægar
framfarir síðastliðin 4 lár og ber
það til, að Alþýðuflokkurinn hef
ur farið með mál þessi, mótað
stefnuna og stýrt starfinu. í hús-
næðismálum er nú svo komið, að
húsnæðislán hækka stórlega ár
frá ári og nema nú vafalaust a.
m.k. Ihelmingi byggingarkostnað-
■ar á meðalíbúð. Er það mikil
framför frá þvi sem var á tím-
um lánsfjárkreppu Framsóknar
og fhalds 1949 — 1956. Hámarks-
lán Húsnæðismálastofnunar rík-
isins til þeirra, sem hófu bygg-
ingarframkvæmdir á sL ári og
njóta hæstu lána frá stofnuninni,
eru 415 þús. kr. og verða a.m.k.
430 þús. kr. á yfirstandandi ári.
Þessi lan nema sennilega um
heimingi kostnaðarverðs meðal-
stórra íbúða en auk þeirra koma
ýmis önnur lán oft til, svo sem
lífeyrissjóðslán, byggingarsjóðs-'
lán ýmissa kaupstaða, föst lán
sparisjóða o.s.frv. Af þessu má
sjá, að mjög hefur rætzt úr í
húsnæðismálunum, þótt enn
megi beíur. Einkum þarf að ein-
beita sér að lækkun byggingar-
kostnaðar, þróun byggingariðnað
arins, framleiðslu og félaigslegu
eignarhaldi leiguíbúða, frekari
fjármögnun íbúðabygginga, lána
starfsemi til kaupa og endumýj-
unar á eldri íbúðum og sérstakri
lánastarfsemi til þeirra, sem enn
eiga hálfkaraðar íbúðir frá tím-
um lánsfjárkreppunnar miklu
1949—1956. Hverjum heilskyggn
um manni hlýtur að sýnast sem
þeim verði bezt trúað fyrir áfram
haldandi þróun þessara mála, er
bezt hafa unnið henni síðustu
árin. Það fer ekki milli mála.
í skóla- og menntamálum hafa
orðið stórstígar framfarir hin síð
ustu árin. Ný iðnfræðslulöggjöf
hefur komið til skjalanna sem
hlýtur að valda byltingu á sviði
iðnfræðslunnar í landinu; kom-
ið hefur verið á fót tækniskólum
í landinu, sem eiga eftir að þykja
einhver merkasti áfangi á leið ís-
lendinga til nýrra þjóðfélags-
hátta. Geysimikíu fé hefur verið
varið til .byggingar barna- og
gagnfræðaskóla, auk kennslunn-
ar sjálfrar. Fjölgað hefur verið
menntaskólum í landinu og bet-
ur búið að þeim, sem fyrir hendi
voru. Síðast en ekki sízt hefur
Háksóli íslands verið stórefldur
að byggingum og kennarastólum.
En þótt svo vel hafi nú til tek-
izt má enn betur. Einkum má
benda 'á nauðsyn þess, að öllum
höndum íslendinga sé stjórnað
af kunnáttu, færni og þekkinlgu.
Til þess að það verði þarf mikil
menntun að koma tU, ekki aðeinsi
fyrstu árin, heldur alla ævi. Gera
þarf mönnum eftirsóknarvert að
Frh. á 10. síðu.
ATHYGLISVERÐ HUGMYND
MJÖG er athyglisverð hug-
mynd sú, er Ingvar Ásmunds-
son menntaskólakennari setti
fram hér í blaðinu á sunnu-
daginn var. Þar leggur hann
til, að skólaárið verði lengt í
tíu mánuði úr sjö, en með
þeim hætti myndi nám ís-
lenzkra langskólamanna stytt-
ast að miklum mun. Jafnframt
gerir Ingvar að tillögu sinni,
að íslenzkum langskólamönn-
um verði greidd námslaun eins
og viða tíðkast.
Skólanám og önnur mennt-
un skiptir íslendinga miklu.
Þess vegná er okkur nauðsyn-
legt að íhuga breytingar og
framfarir í skipulagi þeirra
mála. Þar er áreiðanlega þörf
hagræðingar eins og á fleiri
sviðum þjóðfélagsins. Hug-
mynd Ingvars Ásmundssonar
er þvi harla tímabær.
Hagræðing námsins.
íslendingar Ijúka yfirleitt
langskólanámi eldri en tíðkast
með öðrum þjóðum. Þeir kom-
ast þess vegna seinna til
starfa en vera myndi, ef hug-
mynd Ingvars yrði að veru-
leika. Sú hagræðing námsins
er næsta álitleg.
Annað myndi vinnast með
þessari skipulagsbreytingu:
Skólanámið yrði mótaðra og
virðing fyrir því meiri. íslend-
ingum þarf að skiljast, að nám
sé vinna, sem skilar einstákl-
ingum og samfélagi dýrmætum
árangri, en ekki leiðinleg til-
ætlunarsemi við ungt fólk. Nú-
tíminn krefst i þessum efnum
annarrar skipulagningar en
fortiðin. Hagræðingin segir
víst aUs staðar til sín.
s
Blessunarleg fjárfesting.
Nú er hafin fræðileg rann-
sókn á íslenzkum skólamálum,
Kommúnistör orönir að
hreinu viðundri
Rætt vi9 Grétar Snæ Hjartarson
skrifstofustjóra
— Hvað viltu segja mér um
kosningarnar?
— Ég hef fulla ástæðu til að
vera bjartsýnn fyrir hönd Al-
þýðuflokksins. Alþýðuflokkur-
inn hefur aldrei rekið neina
yfirborðspólitík, en mér sýnist
hann hafa góða vígstöðu al-
mennt og vera líklegur til fylgis
aukningar meðal yngra íólks-
ins.
— Hver er þín skoðun um
lækkun kosningaaldurs?
— Mér finnst sú lækkun rétt-
mæt, tel að það mætti vel
lækka hann niður í nítján ár
a.m.k.
— Telurðu að það muni hafa
mikil átorif á stjórnmálaþróun-
ina að við höfum nú um sex
lista eða flokka að velja?
— Ekki sérlega mikil, svona
lagað er líka mest stundarfyrir-
bæri. Hins vegar get ég ekki
neitað því að mér finnst sú þró-
un málanna sem fram er komin
hjá kommúnistum vera ærið lær
dómsrík. Þeir hafa verið að
kljúfa Alþýðuflokkinn annað
slagið í hartnær fjörutíu ár og
alltaf látið svo sem þeir væru
öllu að bjarga. En nú standa
þeir þannig uppi að þeir hafa
enga línu og enga stefpu, og
allt það sem þeir gerðu að
mestum ágreiningsefnum við A1
þýðuflokkinn er fokið út í veð-
ur og vind, því hefur verið kast
að af lærifeðrum þeirra í Rúss-
landi. Og nú þegar höfuðpostuli
þeirra axlar sín skinn þá*standa
þeir uppi sem algert viðundur,
margklofnir, ekki út af stefnu-
Framhald á 15. síðu.
Gretar Snær Hjartarson.
og ber sannarlega að fagna
þeirri nýjung. Tillaga Ingvars
Ásmundssonar kemur vissu-
lega til athugunar i því sam-
bandi. Reikningsdæmi hans
mun ekki eins stórt og virðist
í fljótu bragði, en við hug-
mynd hans eru bundnar vonir
um markvissara og samfelld-
ara nám. Sá tími, sém þannig
sparast, er mikils virði.
Hitt mun þó aðálatriði, að
ýmis konar vandi kennara,
nemenda og foreldra kynni. að
leysast og skólarnir að verða
farsælli menntastofnanir og
áhrifaríkari. Þess er ærin þörf
með þjóð, sem hlýtur að telja
menntun æskunnar blessunar-
lega fjárfestingu.
24. maí 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ J