Alþýðublaðið - 13.06.1967, Blaðsíða 15

KONUR EINS OG HÚSDÝR
Tilbúin stöðu-
vötn og eimingar
stöðvar úr sjó
jÞAÐ er biðröð til þess að komast
á klósettið. Fyrst fer afinn, svo
pabbinn, þannig koll af kolli. Þeg
ar allir karlmennirnir í húsinu
eru búnir að ljúka sér af, kemur
röðin að kvenfólkinu, og einnig
þar er farið eftir mannvirðingum.
Og þetta er ekki undantekning
heldur öllu fremur regla í Beirut
nútímans, — Beirut, sem kölluð
er „París austursins".
Við skulum taka dæmi.
Ung frönsk stúlka hitti ungan,
álitlegan mann fró Líbanon. Þau
urðu ástfangin í París, Ihann talaði
frönsku eins Og Frakki, var í góð-
um efnum og katólskrar trúar.
AUt virtist leika í lyndi. Þau gift-
ust og fluttust til Beirut.
En auknefnið á- Beirut ekki skil-
ið nema að litlu leyti. Innan
veggja heimilanna ríkir arabiskur
andi, hvað svo sem hinir ungu
menn segja á götum Parísar. Og
unga stúikan hafði ekki aðeins
gengið að eiga Araba, heldur aUa
hai.s ætt. Pabbinn, afinn, frænd-
inn, bróðirinn . . . aUir eru til
staðar í einu og sama húsinu og
svo allar hinar konurnar, sem taka
henni illa af því að hún er útlend.
Var kannski engin Líbanonkona
nógu goð, og heidur hún, að hún
geti komið hingað með nýja, út-
lenda siði og sett sig á háan hest.
Ungu hjónin fengu einkaher-
hergi í fjölskylduhúsinu. Þar er
hátt til lofts en annars er lítið
rými, og glugginn er lítill með
rimlum fyrir. Þarna inni eru tvö
rúm og tveir stólar. Það er allt
og sumt. Engin mynd á hvítkölk-
uðum veggjunum, enginn spegill,
skápur, — hvergi hefur hún læsta
hirzlu. Það er ekki um að ræða
neitt einkalíf. Það er líka óþarft.
Þau hafa aðgang að stofunni, þar
sem allir eru og þar á fólk að
vera. Það er ósiðlegt að vera út
af fyrir sig.
Þau hafa verið gift í þrjú ár og
eiga engin toörn. Hún treystir á
„hin öruggu tímabil‘“, — en það
væri sama og lífstíðarfangelsi að
eignast böm. Ennþá hefur hún
nokkra von, — aðeins, ef hún gæti
skrapað saman fyrir flugfarseðli.
Fyrir lári fékk hún aí náð leyfi
hjá fjölskyldunni til að fara að
vinna úti. Maðurinn gat þá fengið
sér hálfs dags vinnu. Hún fær svo
að halda nokkrum skildingum af
kaupi sínu fyrir sígarettum og
snyrtivörum.
Húsbóndi hennar er mjög ánægð
ur með störf hennar. Hún er bezti
einkaritari, sem hann hefur haft.
En hún hefur aðeins einn galla.
Hún kemur alltaf of seint á morgn
ana. Loks komst hann að raun um,
hverju þetta sætti. Hún þurfti allt
af að bíða eftir því að komast á
klósettið á morgnana. Þegar allir
karlmennirnir í húsinu voru bún-
ið að ljúka sér af, fékk hún aö
fara fyrst kvennanna, af því að
hún vann úti, en reyndar raun-
verulega á tengdamóðir hennar
rétt á þessum stað í röðinni og
lítur tengdadóttur sinu mjöig illu
auga fyrir þessi forréttindi. —
Það kemur þó aldrei til greina að
liún fái að fara á undan smástrák-
ÍAJLii.
unum í fjölskyldunni.
Fólk lifir eftir iboði Kóransins.
Sú stúlka, sem ekki er hrein mey
Ó brúðkaupsnóttinni, má eiga það
víst að vera kastað á dyr og henn-
ar bíður ömurlegt líf. í sumum
löndum er ástandið þannig, að
það er ekki aðeins réttur manns-
ins heldur skylda að svipta han;
lífi. Sá siður að hengja blóðugt
lakið út til augnayndis fyrir ætt-
ingjana morguninn eftir brúðkaup
ið er í heiðri hafður líka í þeim
Arabalöndum, þar sem vestræn
menning virðist ríkja á yfirborð-
inu.
Dálítið hefur breytzt. Auknar
samgöngur við önnur lönd og ný-
FORNMINJASALINN Granc-
esco Turehetta í Róm kom held
ur flaumósa til lögréglunnar um
daginn og tilkynnti, að hann
hefði verið rændur óskaplega
verðmætri Krists-styttu, sem
snillingurinn Michelangelo
gerði á yngri árum.
Fornminjasalinn gat ekki fund
ið styttuna einhvern tíma í okt-
óber í haust, en tók sér það
ekki nærri, því að hann hélt,
að bún hlyti að vera einhvers
staðar á bak við draslið í búð-
inni. En honum brá heldur en
ekki í brún, þegar hann var að
lesa blaðið sitt um daginn og
sá allt í einu mynd af stytt-
ir straumar breyta til með tíman-
um, en hjónabandssiðimir eru víða
ennþá gamalda'gs. Karlmaður kaup
ir sér konur eins og húsdýr svo
margar sem hann hefur efni á og
þær eru ekki spurðar um neitt.
Konan er til þess eins að þjóna
karlmanninum og sérhver kona
er lægra sett innan fjölskyldu en
karlmennirnir, jafnvel þótt þeir
séu ennþá börn.
Það er ennþá algeng sjón í eyði-
mörkinni að sjá mann riðandi á
asna. Konan gengur á undan og
teymir asnann. Arabi lemur asn-
ann sinn ógjarnan en konuna
hvað lítið sem útaf ber. Það er
gömul hefð.
unni, sem hann hafði að vísu
talið merkilegan grip, en sem
hann þó hafði ekki sett í sam-
band við Michelangelo, — en í
iblaðinu stóð, að Don Mario
Pinzuti, sérfræðingur Vatíkans-
ins í viðgerðum, teldi þessa met
ersháu, handleggjalausu Krists-
styttu vera æskuverk meistarans
og sagt var, að hún væri nú í
eign ítaiska frímerkjasalans
Aldo d’Urse.
Frímerkjasalinn heldur því
fram, að hann hafi fundið stytt-
una í gömlu dóti, sem hann
keypti í Veritaklaustri.
Nú er lögreglan a|ð kanna
málið. Því er haldið fram, að
Tilbúin stöðuvötn nýtt verkefni
fyrir þróunarhjálp Sameinuðu
þjóðanna,
HIN nýja þróunaráætlun Sam-
einuðu þjóðanna veitti á fyrsta
starfsári sínu meiri hjálp til van
þróuðu landanna en stofnunin,
sem starfaði á undan henni og
fór auk þess inn á ný starfssvið,
eins og t. d. rannsóknir og þjálf
un á sviði manntals og fólksfjölg
unar, gerð tilbúinna stöðuvatna
og eimingarstöðvar fyrir sjó.
í órslok 1966 var um að ræða
657 meiriháttar verkefni, sem
samtals kostuðu 1565 milljónir
dollara (67.295 millj. ísl. kr.), og
greiddu S. Þ. 644 milljón dollara
af þeirri upphæð, en móttöku-
löndin afganginn. Auk þess var
á tímabilinu 1965-66 lokið við
2500 minniháttar verkefni inn-
an hinnar eiginlegu tæknihjálp-
ar, og nam kostnaður við þau
100,9 millj. dollara.
Þessar upplýsingar eru sóttar
í skýrslu, sem framkvæmdastjóri
Þróunaráætlunar S. Þ. (UNDP),
Paul G. Hoffmann, hefur samið.
Þróunaráætlunin hófst 1. janúar
1966, þegar Framkvæmdasjóði
og Tæknihjálp S. Þ. var slegið
saman. S. Þ. ög 12 af sérstofn-
unum þeirra taka þátt í starf-
seminni og leysa hin ýmsu verk-
efni.
Um 120 lönd styðja starfsem-
ina með frjálsum fjárframlögum,
sem námu 154,9 millj. dollara
fyrir 1966. — Af beirri upphæð
komu 5.515.000 dollarar frá Dan
mörku, 800.000 frá Finnlandi,
styttan sé frá árinu 1496. Með
miáðu letri er skrifað á bakhlið-
ina, að hér sé stýtta gerð af
hinum 21 árs gamla Michelan-
gelo eftir pöntun frá Santo Spir-
toklaustrinu og spítalanum í Fló
renz. Sumir vilja þó ekki trúa
þessu og segja, að hin fræga
stytta hafi fundizt 1962 og hangi
nú á safni.
Fornminjasalinn heldur þó
með sérfræðingi Páfagarðs og
vonast nú til að fá styttuna aft-
ur, og þá ætti honum að vera
borgið fjárhagslega að minnsta
kosti.
☆
16.00 frá íslandi, 4.505.000 frá
Noregi og 13 millj. frá Svíþjóð.
Meira til iðnaðar.
Afríka er enn sem fyrr það
svæði, sem fékk mesta hjálp frá
S. þ., nefnilega 36%. Því næst
komu Asía og Ameríka með 23%
hvor. Landbúnaðarverkefni voru
í meirihluta og gleyptu 30% af
fjármagninu, en jafnframt varð
aukning á fjárlögum til iðnaðar
og menntamála.
Sú deild í Þróunaráætlun S.
þ. sem tók við verkefnum Fram-
kvæmdasjóðsins, miðar að því að
örva fjárfestingu í þeim þróun-
aráætlunum, sem fram eru lagð-
ar og fiá byggðár þær stofnanir,
sem þörf e» á til iðnfræðslu og
rannsókna.
Þróunaráætlun S. þ. hefur lagt
fram 23,3 millj. dollara (rúml.
1000 millj. ísl. kr.) til 35 fjár-
festingarverkefna, og hefur það
leitt til fjárfestinga, sem nema
samtals 1802 millj dollara
(77.486 millj. ísl. kr.), þar af 722
millmillj. dollara á árinu 1966.
1 árslok 1966 höfðu um það
bil 165.000 manns fengið æðri
tæknimenntun í 187 stofnimum,
sem styrktar voru af Þróunar-
áætluninni, þ á.m. verkfræðing
ar, iðnskólakennarar og stjóm-
endur fyrirtækja. Að auki átti
atvinnulífið aðgang að 100 rann
sóknarstofnunum, sem styrktar
voru af Þróunaráætluninni.
Pantanir á Norðurlöndum.
Þróunaráætlun S. þ. hefur
lagt sig fram um að skipta kaup
um á vélum og öðrum útbúnaði
til þróunarverkefnanna milli
eins margra landa og kostur er
á. í árslok 1966 höfðu verið gerð
ar pantanir fyrir rúmlega 77
millj. dollara í yfir 100 löndum.
Um það bil fjórir fimmtu hlut-
ar innkaupanna voru gerðir í 11
löndum, þeirra á meðal Dan-
mörk og Svíþjóð. Upphæðir pant
ananna á Norðurlöndum voru
sem hér segir: Danmörk 460.000
dollarar, Finnland 9.100, Noreg-
ur 184.000 og Svíþjóð 425.900
dollarar.
Fjöldi sérfræðinganna,' sem
vann við fjárfestingarverkefni
Þróunaráætlunarinnar var 2978
og nam aukningin 19% frá árinu
áður. Mest var samt af sérfræð-
ingum hjá tæknihjálp Þróunar-
•áætlunarinnar eða 5221 talsins.
Þeir komu frá 97 löndum og
störfuðu í 140 löndum og land-
svæðum. Frá Danmörku komu
188 sérfræðingar, frá Finnlandi
23, frá islandi 8, frá Noregi 129
og frá Svíþjóð 128.
Rændur Kristsstyttu eftir Michelangelo
13. júní 1967
ALÞÝÐUBLAÖIÐ |,5