Alþýðublaðið - 13.06.1967, Side 16
HELGISPJÖLL
NÚ ER kosningahríðinni slotað,
og allir ílokkar keppast við að
fagna sigri. Að vísu kvað það vera
til í dæminu, að sumir fagni ó-
sigri, en það munu þó naumast
vera flokkar, heldur einstakling-
ar innan þeirra. En sjálfsagt fer
það að þessu sinni eins og alltaf,
{jegar sagt verður frá málalokum,
■að allir aðilar telji sig hafa sigr-
að — líka þeir, sem tapa, enda er
það út af fyrir sig sigur, að tapið
skyldi ekki verða ennþá meira.
Hitt er svo annað mál, og hef-
ur raunar verið nefnt áður hér á
þessari síðu, að kosningar á ís-
ilandi eru einstaklega illa í sveit
settar í dagatalinu. Það er ekki
nóg með að fólki sé boðið upp
á það að kjósa löggjafa þjóðar-
innar með því að brjóta lög þjóð
arinnar, en um það mun lögfræð
in'gum bera saman, að það sé tví-
imáelalaust brot ia löggjöf um helgi
dagahald og almennan frið á há-
ttíðisdögum, að láta kosningar
fara fram á sunnudegi. Þar að
aiiki kemur það sér einkar illa
fyrir marga, sérstaklega þá sem
annað hvort þurfa að fagna ósigri
eða harma sigur, eins og stund-
um gerist 1 kosningum, því miður.
Þar við bætist að þetta er gjör
samlega óþarfi að Játa kosningar
fara fram á helgidegi. Við erum
iðuleg að bera okkur saman við
útlending og jafnvel að telja flest
það til fyrirmyndar, sem í útland
inu er gert — og þess vegna er
ekki út í hött að benda á, að með-
al siðmenntaðra þjóða tíðkast það
hvergi að láta kjósa á sunnudegi,
heldur eru valdir til slíkra verka
miðvikudagar eða jafnvel mánu-
dagar.
Ástæðulaust er auðvitað að
grípa til jafnróttækra ráða hér
til þess að friða helgidaginn, enda
sjálfsagt vitavonlaust í landi jafn
hj'átrúarfullra manna og íslend-
ingar eru að reyna að fá kosning
ar fluttar yfir á mánudag. En við
höfum til taks í vikunni dag,
sem ekki væri betur til neins fall-
inn en láta þá fara fram allar
kosningar, og þessi dagur er laug
ardagurinn. Laugardagurinn er
hvort eð er orðinn frídagur hjá
miklum hluta þjóðarinnar, iðnað
armönnum velflestum og banka-
starfsmönnum yfir sumarið, svo
að það væri ekki mikið þjóðhags-
legt tap að leyfa hinum að leggja
niður vinnu líka á kosningalaugar
degi, ef þurfa þætti — en raun-
ar ætti það að vera hreinasti ó-
þarfi, því að .auðvitað eiga menn
líka að geta gegnt heiðarlegum
störfum á kosningadegi. Að vísu
kunna menn að vera orðnir ó-
vanir slíku, en það er 'hægt að
læra alla hluti.
Og hér getur verið amen eftir
Að loknu sfríði
Ég vakti fram á morgun og vætti þurran góm,
þótt varla sé ég drykkjumaður talinn.
Svo hljóp ég út til kaupmannsins og keypti nokkur blóm
á kistur allra þeirra, er féllu í valinn.
En margur hljóður situr með sút og hryggðarkeim,
er sólin rís að nýju og skín á tinda.
Ég votta mína samúð í einu öllum þeim,
sem eiga að loknu stríði um sárt að binda.
efninu, eins og þar segir, og þá
er ekki annað eftir en að óska j
öllum, sem á einhvern hátt hafa !
verið við þessar kosningar riðnir
til hamingju með sigurinn — eða
ósigurinn.
— JSg er búinn að drepa 1Z flugur, mamma.
/-% \\ . r» t K \
— Uss, þetta er bara vals, Nonni.
„Kópavogur, ávöxtur einstakl
ingsframtaksins." Namm,
namm!
Jæja, loksins er hægt að fara
að lesa dagblöðiu aftur.
Ég þarf að láta kallinn
splæsa í sona tölvu fyrir
prófin næsta vor.
Ég er að velta þvi fyrir mér,
hvers vegna Meykvenna-
flokknum vex ekki fylgi eius
og öðrum flokkum.