Alþýðublaðið - 29.09.1967, Blaðsíða 16

Nu er komið haust og allt sem
haustinu fylgir. Bændur liaía
smalað og rekið fé sitt í rétt, og
slátrun mun vera hafin, þótt ekk
ert kjöt sé enn komið á markað,
af því að sexmannanefndin er
ekki búin að reikna út verðið á
því. Það er verðstöðvun í landinu,
eins og allir vita, en hvað kjötið
snertir, virðist líka vera um verð
útreikningastöðvun að ræða.
Enda nær það líka engri átt að
leyfa fólki að fá nýtt kjöt, mcð-
an enn er til gamalt kjöt, sem
vel er hægt að svæla í sig. Það
er þó skárra að það myndist kjöt-
fjall úr nýju kjöti, heldur en úr
gömlu kjöti, ef kjötframleiðslan
skyldi fara á sömu leið og smjör
framleiðslan sællar minningar.
En það er víðar en í sveitum
sem göngur og réttir fara fram.
í bæjunum er líka smalað, ekki
venjulegu sauðfé, heldur eru það
skólaunglingarnir, sem eru rekn
ir hver í sína rétt og dregnir í
dilka. Og síðan upphefst vetrar-
langt strit við bækur og leiðin-
lega kennara og vafasamt eítir-
tekju.
Það er kannski vegna hausts-
ins að skólamál hafa verið óvenju
mikið á dagskrá að undanförnu.
Heilt tímarit ver me/stöllu rúmi
sínu undir þau mál, og þar er
ekki verið að hefla orðbragðið
alls staðar. Þar kemur fram sú
merkilega árátta, sem margir
virðast vera haldnir, að skella
alltaf og ævinlega allri skuld á
kerfið. Yfirleitt virðast allir
vera sammála um að skóla-
kerfið sé með öllu óhafandi, og
það má vel vera satt, en hitt er
þó mikið álitamál, hvort eitthvert
annað kerfi gæti reynzt betur þeg
ar tillit er tekið til sumra lcenn-
aranna. En auðvitað er það ákaf-
lega þægilegt að liafa jafn óper-
sónulegan aðila eins og heilt kerfi
bera ábyrgð á öllu því, sem mið-
ur fer. Þá er ekki við neinn sér-
stakan að sakast, kerfið er nefni-
lega eins og náttúruöflin við það
ræður enginn.
Og fleiri er smalað á haustin
en sauðfé og unglingum. Þing-
mönnum er smalað saman og þeir
látnir upphefja sín endalausu
fundarhöld bak við dýrustu dyra-
hurð landsins. En það er önnur
saga, sem bezt er að fara ekki
út í að sinni.
r
Ls pau
— Nú verður gaman, þegar þcir fara að efnagreina smákökurnar,
sem konan mín bakar...
TSorcfen’s

Það er komið fimmtudags-
kvöld, og ennþá höfum við
liægrihandarakstur í Sví-
þjóð.
Tíminn.
Þetta þykir mér r.ú ekkcrt
tiitökumál. Ég átti aldrei von
á því að Svíar tækju aftur
upp vinstrihandarakstur,
svcna á fyrstu vikunum eftir
breytinguna.

Kellingin sagðist í gær ætla
að Iáta lita hárið á sér grátt.
Það er nú fullseint, Iaumaði
kallinn þá út úr sér.
ítvað' er það, þessi heila-
þvottur, sem fólk er stund-
um að tala um? ’Er hann það
sama og aö leggja höfuðið í
bleyti?