Alþýðublaðið - 30.07.1968, Blaðsíða 15

TREYSTI
'heMí
— Jú, ég skal hjáípa þér að Jfflpi
sækja hana.
Mennirnir tveir ge'ngu yfir að
útihúsunum meðan June stóð og :
horfði á þá'. Þegar Ned var reiðu
búinn til að leggja af stað, sagði
Símon kuldalega: (— Þakka þér :
fyrir’ lánið. ':í»f ‘
— Ég skal ekki koma aftur ;
nema mér verði boðið, sagði Ned,
— og það verður víst ekki í •
bráð meðan þú ræður hér. Svo fidjjjji...
leit hann á June. — Blessuð,
June. _ gpjfSM
Hún gekk til hans. — Ég ætla
’i'i'íi.1
að fá að sitja í hjá þér dálítinn
spöl, Ned, sagði hún. — Ég
geng til baka. Hún leit á Símon. i j' f|l
— Segðu Mammy Brown, að ég jj 3
verði komin fyrir mat'. Svo rétti :; v
hún Ned höndina og fann hvað ijf ;
hann var handsterkur þegar '
hann studdi hana upp í kerruna.
Hún leit ekki við, þegar þau
óku af stað.
Það leið löng stund uhz June . . _
og Ned fóru að tala saman, hún
horfði á hann og sá einhverja : •< JsT
spennu og æsing í svip hans.
Hann var enn reiður eftir fundi
þeirra Símons en eftir lítla stund
síappaði hann af og leit á hana
— Það var leitt, að þú skildir
vera vitni að því, sem gerðist uérna, þú ert þegar komin of
áðan. Hún brosti til hans. langt frá búgarðinum. Svo Jeit
— Það skiptir engu. Ég fann, hann á hana_ _ Hvernig hefurðu
að vkkur Símoni kemur ekki þag7
ailtof vel saman — hefur það _ T0by er vanur mér.
alltaf verið þannig?
— Rúmt ár eða svo. ®imon'
June hugleiddi málið um Hún roðnaði. — Það gengur
stund en sagði svo: ekki yel sem stendur, viður-
_ Eftir að Helen kom hingað? kenndi hún- en svo h10 hún ,viC;
Hún sá, að hann greip fastar — Hann vill ekki hafa mig á
um taumana og varð sorgbitinn „Rauða landi og ég held, að
á' svipinn. __ Já. hann vildi helzt scnda miS aftur
Það varð aftur þögn, en svo 111 Engiands.
nam Ned staðar og sagði: — Ætlarðu að fara? Þegar
— Ég verð að setja þig af hún hristi höfuðið, sagði hann:
— Gott, June. Svo beit hann á
vör. — En þú veizt ekki, hváð
þú ert' að gera. Símon veit hvað
hann vill og venjulega fær hann
sínu framgengt.
— Við sjáum nú til. Svo skipti
hún um umræðuefni. — Voruð
þið Helen góðir vinir?
Hann varð einkennilegur á
svipinn. — Já, við vorum góðir
vinir og við hittumst mjög oft.
June fann að hún var komin
út á' hættulega braut. — Helent-
var einstaklega vingjarnleg, sagði
hún varlega. — Ég veit það, af
því að við unnum svo mikið og
oft saman.
— Hún sagði mér það. -Ned
hallaði sér aftur á bak í sætinu
og þegar hann tók upp sígarettu-
pakkann sá June að hendur hans
skulfu. — Það er harla fátt, sem
ég ekki veit um þau ár, sem
þið Helen voruð saman við leik-
húsin. Hún sagði mér svo margt
frá lifi ykkar þar, ■ sagði hann
hlæjandi og bætti svo við: —
Hún varð ,að tala við einhvern,
sem skildi hana.
— Var Rex á móti því?
— Ég veit það ekki .... ég
held, að honum hafj verið ná-
kvæmlega sama, því að ..........
Hann þagnaði, en bætti svo við
eftir andartak: — Þú baðst' mig
um að segja þér sannleikann.
Helen sagði það aldrei beint, en
það var greinilegt, að hjóna-
bandið var í ekki sem beztu lagi.
Rex skildi hana ekki.
— En þú gerðir það?
Hann henti sígarettunni frá
sér og fékk sér aðra.
— Við áttum ýmislegt sam-
eiginlegt'; ég þekki til leikhúss-
ins. Stóru hestasýningarnar, scm
við köllum rodeo eru leikhúsin
okkar hérna. Við höfðum því
nóg að tala um. Hún kom til min
og við töluðum saman svo tím-
unum skipti. Ég fór líka til
„Rauða lands“ stundum en ann-
að var það ekki.
Hún starði á hann. — Jæja?
— Hvað viltu fá naeira að
heyra? Að ég hafi elskað hana
ofurheitt? Að ég hafi gripið
hvaða átyllu sem var til að fara
til „Rauða lands“, ef hún kom
ekki að heimsækja mig? Viltu
fá að heyra það? Rödd hans var
bitur — Rétt hjá 'þér. Það var
þannig. Ég varð ástfanginn af
Helen um ieið og ég sá' hana.
Hann starði á Júne. — Ertu þá
ánægð?
Hún lagði hönd sína blíðlega
á handarbak hans. — Vertu mér
ekki reiður, en allt frá því að
ég kom hef ég reynt að skilja,
hvers vegna Helen var svo
óhamingjusöm og ég veit ekki
betur en að þú hafir verið eini
vinur hennar hérna.
— Ég .... ég vildi óska, að
ég hefði getað verið annað og
meira, tautaði hann. — Kannski,
ef hún hefði lifað .... Svo þagn-
aðj hann og greip taumana. —
Ætli það sé ekki réttast að þú
snúir við, June.
En það var eitt enn, sem hana
langaði til að vita.
— Mammy Brovvn sagði mér
frá slysinu — hún heldur því
fram, að það hafi ekki verið slys,
þó að það liti þannig út. June
var sjálf sannfærð um, að ráðs-
konan hefði imyndað sér þetta
allt, en samt fékk eitthvað hana
til að tala um það.
Hún sá að Ned fölnaði þrátt
fyrir það, hvað hann var útitek-
inn.
— Við hvað átti hún? spurði
hann. — Hvað sagði hún?
— Henni bara finnst þetta.
Hún trúir því ekki, að Rex hafi
ekið of hratt riiður snarbrattan
fjallaveginn og hún er sannfærð
BARNALEIKTÆKI
ÍÞRÓTTATÆKI
Vélaverkstæði
Bemharðs Hanness.,
Suðurlandsbraut 12.
Sími 35810.
um, að ekkert geti hafa verið að
hemlunum. Hvað heldur þú?
Hann stökk niður úr kerrunni
og rétti henni hendurnar til að
styðja hana niður. — Það er langt
síðan þetta gerðist, sagði hann
hranalega, — og ég held að rétt-
ast sé að reyna að gleyma því.
SUMARÚTSALA
Kápur af öllum gerðum.
[fll afsláftur.
Kápu- og dömubúðin
Laugavegi 46.
Áminning
til bifreiðaeigenda
Frá oig með 1. ágúst n.k. eiga allar bifreitðar að
háfa aðalll'jós tillt fyrir hægri umferð. Ef aðal-
skoðum bi'freiða hefur þá eigi farið fram, skulu
bifreiðaeligeindur eigi að síður láta istilla Ijós
bifreiða sinna og festa ljósastillingavottorð
við skráningarskírteinið unz skoðun fer
fram.
Bifreiðaeftirlit ríkisins,
Slysavamafélag íslands.
30. júlí 1968 - ALÞÝ0UBLAÐIÐ |,5
V
\