Alþýðublaðið - 13.11.1968, Blaðsíða 15

13. nóvember 1968 ALÞÝÐUBLAÐIÐ IS
— Fjármálaráðherrann!
— Náðuð þið h o n u m ! ?
— Já, fyrsta daginn. Hvað er langt liðið?
Heyrðu, fjármálaráðherrann gefur beina skýrslu
til forsetans!
En Karlinn var löngu farinn út.
Ég lagðist aftur á koddann og kjökraði.
Skömmu seinna sofnaði ég.
9. kafli.
Það var óbragð í munninum á mér, þegar ég
vaknaði, ég 'hafði höfuðverk og mér fannst allt
að. Samt leið mér betur en áður. Einhver sagði
glaðlega: — Líður þér betur?
Þetta var lágvaxin og ljómandi lagleg dökk.
hærð hnáta og ég var orðinn nægilega liress til
að sjá, hvað hún leit vel út. Hún var í undar-
legum búningi. Hvítum stuttbuxum og mcð slæðu
um brjóstin og einskonar málmhettu, sem huldi
liáls, axlir og bak.
— Betur, sagði ég og gretti mig.
— Óbragð í munninum?
— Eins og Balkannefndin væri þar.
— Hérna. Hún rétti mér glas. Mig sveið dá-
lítið, en óbragðið hvarf. — Nei, sagði hún, —
ekki gleypa. Skyrptu því út úr þér og ég skal
sækja vatn handa þér. Ég hlýddi.
Ég heiti Dóris Madsen, sagði hún — og hjúkra
þér á daginn.
— Gaman að kynnast þér, Dóris, sagði ég og
s'tarði á hana. — Hvers vegna ertu svona klædd?
Mér finnst þú afar glæsileg í þessum búningi
— þú mátt ekki misskilja mig — en þú minnir
mig á hasarblaðahetju.
Hún flissaði. — Mér líður eins og söngstelpu.
En þú venst þessu — það gerði ég.
— Ég kann vel við þennan búning. En hvers
vegna er.tu í houm?
— Karlinn skipaði svo fyrir.
Þá vissi ég ástæðuiia og mér leið verr á stund-
inni. Dóris hélt áfram að mala. — Nú áttu
að borða. Hún sótti bakka.
— Ég vil engan mat.
— Opnaðu munninn, sagði hún ákveðin, —
ega ég helli súpunni yfir þig.
Milli þess sem ég kyngdi því,- sem í skeiðun.
um hafði verið og ég varð að taka í sjálfsvörn,
tókst mér að stynja upp: — Mér líður ágætlega.
Ef ég fæ hressandi sprautu, kemst ég á lappir.
— Þú færð ekkert hressandi, sagði hún ákveð-
in og hélt áfram að mata mig. — Þú færð sér.
fæði, mikla hvíld og svefnsprautu á eftir. Svo
sagði læknirinn.
— Hvað er að mér?
— Þreyta, hungur og kláði. Auk þess varstu
bæðí með flær og lýs — en það er allt í lagi
með þær. Þá veiztu það, en ef þú segir lækn-
inum það, skal ég tilkynna honum, að þú sért
lygari upp í opið geðið á þér. Snúðu þér á mag.
ann.
Ég gerði það og hún fór að skipta um um-
búðir. Ég var víst alþakinn sárum. Ég hug-
leiddi það, sem hún hafði sagt og reyndi að
muna, hvernig það var að lifa undir stjórn
strengbrúðustjórans.
—Hættu að skjálfa svona! sagði hún. — Líð-
ur þér illa? ! I 11W
— Nei, svaraði ég. — Ég mundi ekki betur
en ég hefði borðað annan eða þriðja hvern dag.
Baðað mig? Sjáum nú til! Ég hafði alls ekkert
baðaö mig. Ég hafði rakað mig daglega og skipt
um skyrtu enda hafði strengbrúðustjórinn vitað
að það var nauðsynlegt til að látast.
Hins vegar hafði ég aldrei farið úr skónum"
frá því að ég hafði stolið þeim þangað til að
Karlinn hafði náð mér — og skórnir höfðu allt-
af verið of þröngir. — Hvernig eru fæturnir á
mér? spurði ég.
— Hættu þessum kjaftagangi, sagði Dóris.
Ég kann vel við hjúkrunarkonur, sem eru
rólegar, jarðbundnar og þolinmóðar. Ungfrú
Briggs, sem hugsaði um mig á nóttinni var ekki
jafn falleg og Dóris. Hún var með andlit eins
og hestur og í sömu fötum og Dóris, en hún
gekk í þeim eins og hershöfðingi. Svo er guði
fyrir að þakka, að Dóris vaggaði sér yndislega
í mjöðmunum, þegar hún gekk áfram.
Þegar ég vaknaði um nóttina neitaði ungfrú
Briggs mér um aðra svefntöflu, en hún vildi
gjarna spila við mig póker og hún hafði af mér
hálfsmánaðarlaun. Ég reyndi að komast að því,
hvernig forsetinn hefði það, en hún var þag-
mælskari en andskotinn. Hún vildi ekki einu
sinni viðurkenna, að hún hefði nokkru sinni
heyrt minnzt á að til væru sníkjudýr. fljúgandi
diskar og allt annað álíka — og það þó að hún
gengi i fötum, sem höfðu aðeins eitt markmið!
Ég spurði hana, hverjar fréttirnar væru. Hún
sagðist hafa verið of önnum kafin til að horfa á
þær. Þá bað ég um að fá þrívíddartæki inn til
mín. Hún sagði, að læknirinn yrði að ráða því.
Ég væri á „rólega” listanum. Þá spurði ég,
hvenær ég fengi að sjá lækninn. Og einmitt í
því hringdi bjallan og hún fór.
Ég sá um hana. Meðan hún var að sinna öðr-
um sjúklingi breytti ég um spil. Hún fékk öll
háspilin og ég ætlaði ekki að leggja neitt und-
ir.
Svo sofnaði ég og vaknaði við það, að ungfrú
Briggs var að lemja mig í andlitið með þvotta-
poka. Hún bjó mig undir morgunverðinn og
svo kom Dóris. Meðan ég var að borða, spurði
ég hana um fréttirnar — og fékk sama árangur
og þegar ég reyndi að tala við ungfrú Briggs.
Hjúkrunarkonur reka sjúkrahús eins og barna-
heimili fyrir fávita.
Davidson kom inn til mín eftir morgunverð-
inn. — Ég frétti að þú værir hér, sagði hann.
Hann var i stuttbuxum og engu öðru nema hvað
hann var með umbúðir um vinstri handlegg.
—r Það er meira en ég hef frétt, kvartaði ég.
— Hvað kom fyrir þig?
— Það stakk mig fluga.
Ef hann vildi ekki segja mér, hvað hefði kom-
ið fyrir hann, þá hann um það. Ég hafði um
annað að hugsa. — Karlinn kom hingað í gær
og fór i skyndingu. Hefurðu séð hann slðan.
Framhald af 1. síðu.
Brooklyn víðtækar vitnaleiðslur
1 sambandi við meint samsæri.
Hinir grunuðu voru teknir
höndum á laugardaginn og dag-
inn eftir var þeim géfið að sök
samsæri með morðtilgang í huga,
að liafa hvatt til glæpsamlegra
aðgerða og að hafa í fórum sín-
um mannskæð vopn.
Verjandi þeirra, lögfræðing-
urinn Joseph Iovine, lýsti því
yfir í upphafi, að hann legðist
gegn frestun málsins um langan
tíma og að hann æskti þess, að
vitni yrðu leidd þegar í stað. Á
kærandi, málafærslumaðurinn
David Epstein, benti á, að yfir-
heyrslur væru þegar hafnar, en
síðan ákvað dómarinn að feðg-
arnir skyldu leiddir fyrir rétt á'
föstudag. Ákveðið var, að 100
þús. dollara itryggingU mætti
setja fyrir hvern þeirra, en þar
sem sú fjárupphæð hefur ekki
verið af höndum leyst, var mönn
unum haldið áfram í gæzlu.
Yemen-Arabarnir voru teknir
höndum á heimili sínu, eftir að
lögreglunni hafði borizt vit-
neskja um að þeir hefðu í hyggju
að myrða Richard Nixon, sem
taka mun við embætti Banda-
ríkjaforseta 20. janúar næsta
ár; vitneskjan barst lögreglunni
í símaupphringingu, en upp-
ljóstrunarmaðurinn lét ekki
Jsrðskjálftar
Framhald af 1. síðu.
tjáði blaðinu í gær, að upptök
kippanna hefðu verið á sömu
slóðum og jarðskjálftakippanna,
sem fundust á laugardagskvöldið
eða 20—30 km. suður af Eyrar.
bakka úti í hafi.
Ragnar kvaðst hafa fengið til-
kynningar frá allmörgum stöðum
á Suðurlandi, þar sem jarð-
skjálftakippirnir fundust í fyrri-
nótt. Á Hellu fundust báðir kipp-
irnir greinilega. í Villingaholti
í Villingaholtshreppi voru kipp-
irnir svo snarpir, að það glamr-
aði í leirtaui og fólk vaknaði. Á
Eyrarbakka fundust báðir kipp.
irnir mjog greinilega og vaknaði
fólk almennt við þá.
Ragnar kvað þessa jarð-
skjálftakippi ekki boða nein tíð-
indi, enda væri allt Suðurlands-
itndrlendið mikið jarðskjálfta.
svæði ög slíkir kippir sem þess-
ir því tíöir.
nafns síns getið. Lögreglan lagðr^
hald á tvær byssur, þrjátíu Cal.-
M 1 riffil úr heimsstyrjöldinni
síðari, 24 skota hríðskotabyssu.
soktfærí og tvo hnífa, sem allt
fannst við húsleit í íbúð þeirra
feðga.
Lögreglan rannsakar nú hvort
samband sé á milli samsærisins
gegn Nixon og morðsins á Ro-
bert Kennedy, þingmanni, en í
fljótu bragði gæti svo virzt.
Ekkert hefur þó enn komið á
daginn sem bendir til þess.
EFTA
Framhald af 3. síðu.
thaftastefnu fyrri ára, sem hefði
loksins linnt um 1960 eftir að
sú stefna hefði ráðið ríkjum í
nærri 30 ár og verið hielzta
hagstjórnartækið. Rakti hann
ýmis spaugileg dæmi frá tímum
hinna ýmsu úthlutunarnefnda
fyrrum. Loks kvaðst Ólafur
fylgjandi samþykkt umsóknar-
innar, þar sem vaxtarmöguleik.
ar hinna þjóðllegu atvinnuvega
iværu takmarkaðir og þorf
nýrra samkeppnisfærra iðn-
greina.
Einnig töluðu við umræðuna
Sveinn Guðmundsson (S) og
Skúli Guðmundsson (F).
Hannibal Valdimarsson sagð-
ist skilja það, ®ð ef um væri
að ræða að ganga í EBE eða
um endanlega inngöngu í
EFTA, væri ástæða til mikilla
umræðna, en ,hins vegar væri
um það að ræða að senda óform
lega umsókn til EFTA trl könn.
unar á inngönguskilyrðum. —
Hannibal sagði, að nefnd skip-
uð mönnum úr öllum stjómm.
tflokkunum hefði kannað þessi
mál og aetti málið því að hafa
verið óvenjulega vel kannað.
þar sem sú könnun hefði staðið
nokkuð lengi.
Forsætisráðherra Bjami Bene
diktsson lýsti ýmsum sjónar-
imiðum sínum í málinu og svar-
aði ýmsurn spurnjngum. Einnig
töluðu aftur Eysteinn. Magnús
‘Kjartansson og Pétur Benedikts
son.
Að síðustu vom atbvæði
greidd um .tillögumar og tillaga
minnihlutans um að vfea mál-
inu frá með rökstuddri dagskrá
felld. Þingsályktunartillagan var
samþykkt með 35 aþkv. gegn 14.
Innrðmmuai
ÞOBBJÖBNS BENEDIKTSSOMAB
lagrólísstrsoti 7
Athugið opið frá kl. I — 8 e.h.
ÓDÝRIR SKRIFBORÐSSTÓLAR
Fallegir, þægilegir og vandaðir-
Verð aðeins Kr. 2.500,00.
G. Skúlason og Hlíðberg h-f-
Þóroddsstöðum
Sími 19597.
.1
í