Dagur - 03.06.1983, Blaðsíða 6

Þegar ég bað Inga Þór Jó-
hannsson, formann blaðstjórn-
ar íslendings, að koma hingað
í viðtal vissi ég satt að segja
sáralítið um manninn. Þar sem
það þykir yfirleitt ráðlegt að
vera viðræðuhæfur, ekki síst í
viðtölum, þá fór ég að leita
mér upplýsinga um manninn.
Og svörin voru mörg og marg-
vísleg. - Hann á meirihlutann
í Bílasölunni hf., sagði einn. -
Hann er senator í JC-hreyfing-
unni, sagði annar. - Hann
vann hjá Hitaveitunni og er
nú varamaður í hitaveitu-
stjórn, hljóðaði þriðja svarið
og svona kom þetta eitt af
öðru. Auk fyrrgreindra upplýs-
inga kom á daginn að Ingi Þór
er meðhjálpari hjá séra Pálma
Matthíassyni og hann hefur oft
sungið við messur uppi á spít-
ala og þá gjarnan verið helm-
ingurinn af kórnum. Af öðrum
upplýsingum má nefna að
hann er í kirkjubyggingar-
nefnd Glerársóknar og hlut-
hafi í Arnarflugi og svo vinnur
hann hjá Slippstöðinni. En
hvað skyldi svo Ingi Þór hafa
að segja um sjálfan sig, ætt og
uppruna?
- Ég er Akureyringur fæddur í því
merkilega húsi Zion 26. september 1944.
Foreldrar mínir, Jóhann Sigurðsson,
smiður og Brynhildur Kristinsdóttir
leigðu þarna kjallaraíbúðina um tíma á
meðan þau voru að byggja en síðan flutt-
um við niður á Norðurgötuna og þar bjó
ég öll mín uppvaxtarár. Ætli mín mestu
afreksverk frá þessum árum hafi ekki ver-
ið þau að ég söng ásamt bróður mínum
Arngrími með Barnakór Akureyrar sem
var mjög þekktur og góður kór á þeim
árum og þegar Arngrímur hætti þá tók ég
við einsöngshlutverkinu af honum - en
einsöngvararnir í kórnum voru auðvitað
fleiri.
Bílasalinn
Að sögn Inga Pórs fékk hann snemma
bíladellu eins og flestir aðrir strákar og 11
ára gamall fékk hann sumarvinnu hjá
Bílasölunni hf. Kom þar reyndar í stað
bróður síns eins og í kórnum. Á Bílasöl-
unni vann Ingi Þór svo öll sumur fram að
gagnfræðaprófi en að loknu gagnfræða-
prófinu réðist hann í fast starf hjá Bílasöl-
unni.
- Pað var oft ansi líflegt í bílasölunni á
þessum árum og eins seldust traktorarnir
sem við höfðum umboð fyrir ágætlega.
Petta voru tímar amerísku bílanna en
síðar man ég sérstaklega eftir þrem góð-
um söluárum 1971,1974 og 1976. Nú hafa
hins vegar fáir efni á að kaupa ameríska
bíla og þeir Ford-bílar sem seldir eru nú
eru nær eingöngu frá Evrópu.
Ingi Þór tók við framkvæmdastjóra-
störfum á Bílasölunni hf. 1971 og tveim
árum síðar keypti hann hluta í fyrirtæk-
inu. Hjá Bílasölunni hf. vann hann svo
allt fram til ársins 1978 er hann réðist sem
fjármálafulltrúi til hinnar nýstofnuðu
Hitaveitu Akureyrar.
- Hvers vegna hættir þú í einkarekstri
og fórst yfir til stofnunar eins og Hitaveit-
unnar?
- Það eru vafalaust margar skýringar á
því en ein er sú að ég hafði löngun til að
breyta til, skipta um umhverfi og prófa
eitthvað nýtt, segir Ingi Þór og bætir því
við að hefði hann ekki tekið sig upp á
þessum tíma og skipt um starf væri hann
líklega enn á bílasölunni. Ekki þar fyrir
að það væri svo slæmt en hins vegar hefði
fólk gott af því að breyta um umhverfi og
það hefði hann gert.
Hi ta vei tumaðurinn
- Hvernig voru svo fyrstu árin hjá Hita-
veitunni?
- Þau voru að mörgu leyti mjög
skemmtileg. Þarna var verið að vinna
fyrirtækið upp frá grunni. Þetta var mjög
spennandi verkefni og starfsfólkið var gíf-
urlega áhugasamt. Fólkið í bænum studdi
einnig við bakið á fyrirtækinu þessi fyrstu
ár og tók öllum þeim óþægindum og
brambolti sem hitaveitunni voru samfara
með bros á vör, segir Ingi Þór.
- Hvað hefur þá breytt afstöðu fólks til
Hitaveitunnar? I dag virðast flestir vera
fyrirtækinu andsnúnir og Hitaveitunni er
bölvað - a.m.k. í hljóði út um allan bæ.
- Já, ég hef auðvitað orðið var við
þetta. Aðalvandamálið er auðvitað það
að öll lán Hitaveitunnar eru í dollurum og
greiðslubyrðin af þessum lánum er orðin
gífurlega há. Þetta hefur orðið þess vald-
andi að verðskrá Hitaveitunnar hefur orð-
ið að hækka jafnt og þétt og reyndar fylgt
byggingarvísitölu og eins hafa orðið
nokkrar grunnhækkanir á verðskránni.
Fólk er auðvitað óánægt vegna þess að á
sínum tíma var því talin trú um að hita-
veitan yrði ódýr hitunarkostur og þá var
alltaf vitnað til olíunnar. Fólk er auðvitað
svekkt yfir því að þetta hefur ekki staðist
og svo eru auðvitað aðrar skýringar á óá-
nægjunni sem ég tel ekki rétt að fjalla um
hér, a.m.k. ekki á meðan ég er vara-
maður í hitaveitustjórn, segir Ingi Þór, en
það er rétt að geta þess að hann sagði upp
störfum sem fjármálafulltrúi hjá Hita-
veitu Akureyrar en þá hafði áður verið
gerð veruleg breyting á stjórnun hitaveitu-
málanna.
- En hvað um framtíð Hitaveitunnar?
Hver heldur þú að verði þróunin á næstu
árum?
- Á síðasta stjórnarfundi var ákveðin
grunnhækkun á gjaldskránni sem ég vona
að verði til þess að fyrirtækið komist yfir
erfiðasta hjallann og að endar náist saman
á þessu ári. Það er kannski of mikið sagt
að gjaldskráin fari að lækka úr því en
þessi ráðstöfun verður vonandi til þess að
hægt verði að ljúka hitaveituframkvæmd-
um í öllum hverfum bæjarins án þess að
gjaldskráin hækki. Ef það tekst þá er
mikið unnið, sagði Ingi Þór.
Félagsmálamaðurinn
En svo vikið sé að öðrum efnum og mál-
efni Hitaveitunnar látin lönd og leið, þá
hefur Ingi Þór Jóhannesson verið mjög
virkur í félagsmálum hér í bæ m.a. var
hann varabæjarfulltrúi 1970-1978 fyrir
Sjálfstæðisflokkinn. En mest hefur Ingi
Þór líklega unnið fyrir JC-hreyfinguna.
Við spurðum hann hvenær þau störf
hefðu hafist.
- Það er orðið langt síðan. Þetta byrj-
aði með því að nokkrir vinir mínir tóku
mig með sér á fund í JC Akureyri árið
1971 og áður en varði var ég kominn á
fullt í félaginu. Mér líkaði mjög vel við
þennan félagsskap og þau markmið JC að
byggja upp einstaklinginn og þjálfa hann
í félagsmálum voru mér mjög að skapi.
Ég varð svo forseti JC Akureyri 1973-
1974 og varalandsforseti hreyfingarinnar
varð ég 1975. Ég lét af því embætti 1976
og upp úr því fór ég að snúa mér að öðr-
um málum en konan mín Erna Péturs-
dóttir tók upp merkið innan fjölskyldunn-
ar og er nú forseti JC Súlur á Akureyri.
(í því félagi eru einnig tveir synir þeirra
hjóna.)
- Nú hefur verið töluvert deilt á félög
eins og JC og margir haft á orði að þetta
séu allt eintómir framapotarar. Hefur þú
heyrt þessa gagnrýni?
- Já, en við látum þetta sem vind um
6-DAGUR-3. júní 1983