Dagur - 22.08.1983, Blaðsíða 2

Hvað borðarðu
venjulega í morg-
unmat?
Gígja Viðars:
„Ristað brauð og te. Alltaf.
Það er æðislega gott.“
Skafti Helgason:
„Yfirleitt bara kaffi. Stundum
brauð með.“
Ingólfur Gíslason:
„Brauð og te. Eða súrmjólk og
Corn flakes."
Stefán Vilhjálmsson:
„Þessi er nú erfið fyrir
matvælafræðinginn. Ég borða
mjög gjarnan tvær brauðsneið-
ar með góðu áleggi, osti og
kjöti og fæ mér kaffi með.
Stundum fæ ég mér súrmjólk ef
ég hef tírna."
Jón Haukur Brynjólfsson:
„Ég borða aldrei morgunmat.
Ef ég gerði það þyrfti ég að fara
allt of snemma á fætur.“
„Mest f lækingur á mér og
gjaman tek ég veiðistöngina með“
- Spjallað við Sigrúnu Aðalsteinsdóttur baðvörð í Glerárskóla
Þeir eru ansi margir sem kann-
ast við hinn hressa baðvörð í
íþróttahúsi Glerárskóla. Og
hver er svo maðurinn? Jú, það
er kona sem allir kalla Sídu, en
hún heitir reyndar Sigrún Aðal-
steinsdóttir. Sigrún er ekki
hreinræktaður Akureyringur,
eða hvað?
„Nei, ég er Austfirðingur, fædd
á Vaðbrekku í Hrafnkelsdal, voru
aðeins tveir bæjr og það var langt
að sækja í kaupstað, við sóttum til
Reyðarfjarðar. Aldrei fann ég þó
fyrir einangruninni, það var
nefnilega líflegt á heimilinu, við
vorum 10 systkinin og 2 fóstur-
börn.“
- Jökulsá hefur ekki verið
brúuð á þessum tíma?
„Nei, áin var ekki brúuð fyrr en
eftir að ég fluttist burtu. Við fór-
um yfir á kláf sem var í u.þ.b. 3
kílómetra fjarlægð“
- Var það ekki bara fyrir ofur-
huga að ferðast þannig?
„Við krakkarnir ólumst upp við
þetta og fannst alveg sjálfsagt mál
að fara yfir ána á þennan hátt. Við
fundum ekki fyrir hræðslu."
- Svo flyturðu burtu. Af
hverju til Akureyrar?
„Það var nú bara si svona, ég
giftist hingað.“
- Og þú kemur hvenær?
„Ég kom hingað 1950. 4 árum
síðar flutti ég í Jötunfell, þar sem
ég á heima enn. Á þeim tíma var
þetta sveitabær, langt frá bænum,
en núna er ég nánast inni í miðjum
bæ. Ekki stunduðum við samt
búskap þarna í sveitinni, heldur
sóttum vinnu í bæinn.“
- Þú ert búin að vera ógurlega
Iengi viðriðin Glerárskólann. Ég
man eftir þér þar fyrir fjölda-
mörgum árum.
„Já, mikil ósköp, ég er líklegast
búin að vera þarna í 20 ár, fyrst í
gamla skólanum, sem nú er leik-
skóli og síðan fórum við yfir í nýja
skólann, þegar hann var tekin í
notkun. Það er svo sem ekki hægt
að segja að skúringar séu sérlega
skemmtileg vinna, en maður
endist samt í þessu. Þetta var
skemmtilegur hópur, hreingern-
ingarliðið og góður mórall.“
- Nú ertu komin yfir í íþrótta-
húsið?
„Þangað fór ég 1977 og er það
sem kallað er baðvörður. Verk-
efni baðvarðar eru ákaflega fjöl-
breytileg. Við sinnum öllu sem
kemur uppá og það getur verið
þó nokkuð margt. Það þarf að
sinna iðkendum, veita upplýsing-
ar ýmiskonar og aðstoð. Sjá um
sturturnar og einnig að allt sé
þokkalega hreint og fágað. Svo
þarf nú stundum að ýta við krökk-
unum á veturna, þau vilja gleyma
sér við fjöruga leiki og annan
bægslagang og þá eru þau ekkert
á því að fara í sturtu. Það eru
meiri læti á veturna. Ég lendi samt
aldrei í vandræðum með krakk-
ana, þetta eru bestu skinn, ósköp
hlýðin og góð. Það eru engir erfið-
leikar ef farið er rétt að þeim.
Margir krakkanna eru mínir
bestu vinir. Annars eru ekki bara
krakkar þarna í húsinu, þetta er
fólk á öllum aldri, alveg frá 7 ára
og uppúr.“
- Er ekki mikið um snúninga í
kringum svona margt fólk?
„Það er meira á veturna, þá eru
krakkarnir að týna alls konar
hlutum, það eru ófáir vettlingarn-
ir sem þá glatast. Ég reyni að
safna þeim saman og koma til
réttra aðila. Maður er mikið að
snúast, jú og spjalla við krakkana
og umgengst þau mjög mikið. Það
var einn bekkurinn í fyrravetur
sem kallaði mig mömmu, það
voru 8 ára krakkar.“
- Hvað gerir þú svo á sumrin?
„Ég ferðast mikið og þá innan-
lands, ég hef aldrei komið til út-
landa og hef engan tíma til þess
fyrr en í fyrsta lagi um sjötugt.
Þetta er mest smáflækingur á mér
og gjarnan tek ég veiðistöngina
með. Hún er ómissandi. Stundum
gleymi ég þó stönginni, ef ég fer
að skoða blóm og steina. Ég safna
villtum blómum og fer með heim
í garð, líka ef ég rekst á sjaldgæfa
steina.“
- Ertu búin að fara víða í
sumar?
„Ég fór um Vestfirði með
Ferðafélagi Fljótsdalshéraðs og
það var mjög gaman. Nú og lík-
lega verð ég sloppin uppá hálend-
ið þegar þetta birtist.“
- Hefursástórináðstísumar?
„Iss, það er engin veiði í sumar.
Annars lenti ég í skemmtilegri
veiðiferð í Hafralónsá fyrir löngu
síðan, reyndar. Ég fór með hópi af
fólki og það sagði þegar við kom-
um heim, að það hefði verið 3
tíma í ánni og 15 tíma að elta
hesta."
- Og eitthvað að lokum, Sída?
„Nei, það held ég ekki, ég hef
allt gott um hlutina að segja.“
Sigrún Aðalsteinsdóttir.
Ekki hægt að liggja
fyrir og sleikja sol
Ilúsvíkingur hringdi og vildi
koma eftirfarandi á framfæri:
Flestir muna sjálfsagt eftir þeim
mikla grátsöng sem Reykvíkingar
höfðu uppi sl. vetur sökum þess
að þá festi nokkur snjókorn þar í
bæ. Var enginn friður vegna
Jjeirra óskapa hvorki í blöðum
eða öðrum fjölmiðlum fyrir
sunnan.
Og ekki hefur tekið betra við í
sumar, því miklar rigningar hafa
plagað Sunnlendinga. Að venju
lætur hæst í höfuðborgarbúum
sem hafa ekki komist til þess að
liggja fyrir og sleikja sólina. Þá
hefur einnig verið leitað álits
bænda vegna þessara miklu rign-
inga en segja má að þar sé kominn
emi þjóðfélagshópurinn sem
skaða hefur haft af þessu veður-
fari.
Höfuðborgarbúar hafa getað
leyst sitt rigningarvandamál á
þann hátt að panta sér sólarlanda-
ferðir, enda mun nú víst upppant-
að í þær flestar og eigendur ferða-
skrifstofa sleikja út um af gleði.
En bændurnir leysa ekki sín
vandamál á þann hátt. Þeir horf-
ast nú í augu við skemmd og ónýt
tún, tómar hlöður og annað í
þeim dúr.
Þarna er vissulega vá fyrir dyr-
um sem ekki er séð fyrir hvernig
leysa má. Væri nær fyrir Reykvík-
inga að beina huganum að þessu
mikla vandamáli, en leggja ekki vegna þess að ekki er hægt að
fjölmiðlana undir harmagrát liggja í sólbaði dögum saman.
Er hér sport-
veiðifélag?
Tveir ungir menn höfðu sam-
band við blaðið og báðu okkur
um að koma þeirri fyrirspurn á
framfæri hvort á Akureyri eða
í nágrenni bæjarins væri starf-
rækt sportveiðifélag.
Sögðust þeir hafa leitað mikið
fyrir sér í þessu efni en ekki orðið
neitt ágengt. Þeir hafa mikinn
áhuga á að komast í slíkan félags-
skap og eru þeir sem hafa ein-
hverjar upplýsingar í þessu efni
beðnir um að hafa samband við
„lesendahornið".
2 - DAGUR - 22. ágúst 1983