Dagur - 21.11.1983, Blaðsíða 2

2 —ÐAGUR - 21. nóvember 1983
Þykir þér konur of
margar í bæjar-
stjórn?
Halldór Krístjánsson:
Alveg nógu margar.
Gestur Davíðsson:
Já, þær hafa rutt sér of mikið
til rúms og mætti fækka um
helming.
Ketill Helgason:
Pað er aldrei nóg af konum.
Gestur Einar Jónasson:
Stundum eru þær of margar,
það fer eftir málefnum.
Baldvin Ólafsson:
Já, ég tel að þær geti ekki ann-
að þeim verkefnum sem fyrir
liggja á svo erfiðum tímum
sem nú eru. Þær mættu æfa sig
þegar vel gengur. Eins og er,
er þetta tómt rugl.
„Vona að þeir
sem þannig hugsa
fái aldrei liðagigt“
„Ef tíl vill finnst einhverjum
það ótrúlegt, en það er samt
satt, að flest veikindafrávik á
vinnustöðum eru vegna
gigtar,“ sagði Ingibjörg
Sveinsdóttir í samtali við Dag.
Ingibjörg hefur átt við liðagigt
að stríða í hátt í 30 ár. Á þeim
tíma hefur hún gengið undir um 15
uppskurði, að því er hún best
man. Búið er að setja nýja stálliði
í stað upphaflegu hnúaliðanna í
báðum höndum Ingibjargar og
allir efstu táliðirnir voru fjarlægð-
ir, en tærnar síðan saumaðar á
aftur. Auk þess hafa mörg önnur
liðamót Ingibjargar verið skorin
upp og skafin eða lagfærð með
öðrum hætti. Stundum hefur
Ingibjörg verið ósjálfbjarga, en
nú er hún við þokkalega heilsu.
Það þakkar hún læknavísindun-
um.
„Peir eru snillingar þessir
læknar," segir Ingibjörg. „Hann-
es Finnbogason var fyrstur ís-
lenskra lækna til að skera upp við
þessu meini, en nú hafa fleiri
bæst í hópinn, t.d. er Halldór
okkar Baldursson á Akureyri
mjög flinkur liðalæknir. Það er
mikill fengur fyrir okkur að fá
hann, því fram til þess að hann
kom þurfti ég og mínir líkar að
leita til Reykjavíkur með ærnum
tilkostnaði, jafnvel tvisvar tiJ
þrisvar á ári. Og jafnvel þó að ég
væri borin út í flugvélina, þá tók
Sjúkrasamlagið ekki þátt í kostn-
aðinum - vegna þess að ég var
ekki í sjúkrakörfu!!"
- Hvað gerir þú til að halda
aftur af liðagigtinni?
„Pað er gott að fara í sund, en
ég get nú ekki synt mikið. í stað
þess reyni ég að gera ýmiss konar
æfingar í lauginr.i og heiti pottur-
inn og gufubaðið gera mér mjög
gott. En það er ekki þrautalaust
fyrir mig að komast í sund hér á
Ákureyri, því það eru svo mörg
þrep. Ef ég fer í útilaugina þarf
ég að fara um 80 þrep, frá götu
og út í laugina og út á götu aftur.
Fari ég í innilaugina eru þrepin
100. Það kemur sér því vel að
starfsfólkið við laugina er afskap-
lega elskulegt og vill allt fyrir
mann gera, en samt sem áður
verð ég að neita mér um sundið
þegar ég er slæm af liðagigtinni.
Það hefur líka mjög góð áhrif
til hins betra að komast í sól og
hita. Þess vegna þætti mér ekki
óeðlilegt þótt tryggingarkerfið
tæki þátt í kostnaði við sólar-
landaferðir fyrir gigtsjúklinga líkt
og gert er varðandi psoriasis-
sjúklinga. Það er hins vegar ekki
orðið enn, nema viðkomandi
dvelji á gigtarhæli.“
- Hafa gigtarsjúklingar með
sér félagsskap?
„Já, ég er félagi í Gigtarfélagi
íslands, en því miður er engin
deild á Akureyri enn sem komið
- Rætt við
Ingibjörgu
Sveinsdóttur
sem hefur
þjáðst af
liðagigt í
30 ár
er. Hins vegar vil ég hvetja gigt-
arsjúklinga á Akureyri til að sam-
einast í slíkri deild og ég er tilbú-
in til að hjálpa til við slíkt. Eins
er ég tilbúin til að veita gigtar-
sjúklingum allar þær upplýsingar
sem ég hef undir -höndum varð-
andi þennan sjúkdóm og þá að-
stoð sem hægt er að fá. Eg get
t.d. nefnt í því sambandi, að
sjúklingar sem búa við verulega
fötlun geta fengið ýmiss konar
hjálpartæki, t.d. sérstaklega gerða
borðhnífa, penna, hvíldarspelkur
og grip til ýmiss konar þarfa.“
- Hvað er á döfinni hjá félag-
inu?
„Núna er í gangi happdrætti og
ágóðinn af því rennur til að ljúka
við endurhæfingarstöð félagsins
við Ármúla. Hún kemur að vísu
að litlum notum fyrir sjúklinga á
Norðurlandi sem slík en tilkoma
hennár kemur til með að opna
okkur greiðari leið inn á Reykja-
lund, þar sem álagið þar verður
ekki eins mikið. Gallinn er bara
sá, að ég og mínir líkar geta ekki
gengið í hús til að selja miða,
þannig að örlítil hjálp við miða-
söluna væri vel þegin.
Það er stundum sagt, þegar
einhver er veikur og frá vinnu
vegna gígtar, að það sé ekkert að
honum, því hann eða hún sé
„bara“ með gigt. Ég yona bara að
þeir sem þannig hugsa verði
aldrei fyrir því að fá þennan
sjúkdóm,“ sagði Ingibjörg
Sveinsdóttir í lok samtalsins.
Þeir sem hafa áhuga á að vita
meira um málefni gigtarsjúkl-
inga, eða hafa áhuga á að leggja
þeim lið geta haft samband við
Ingibjörgu í Stekkjargerði 1, sími
22518.
Ingibjörg Sveinsdóttir.
Auglýsa ekki myndirnar
Guðrún hringdi og vildi koma
eftirfarandi á framfæri:
Ég hef verið að furða mig á því
að Borgarbíó sem er eina starf-
andi kvikmyndahúsið á Akureyri
skuli ekki auglýsa opinberlega
hvaða myndir er verið að sýna.
Ef ég man rétt auglýsti Borgar-
bíó alltaf í Dégi á meðan Björg-
vin heitinn Júníusson var þar við
stjórn, enda Dagur útbreitt blað.
Ég hef ekki síma og get því ekki
hringt í kvikmyndahúsið til þess
að spyrjast fyrir um hvaða mynd
er verið að sýna og þetta hefur
kostað það að ég hef misst af
nokkrum góðum myndum sem ég
hefði haft mikinn áhuga á að sjá.
Mér finnst það alveg furðulegt
að kvikmyndahúsið skuli ekki
auglýsa myndir sínar. Það hlýtur
að hafa þau áhrif að færri fara í
kvikmyndahús en ella, a.m.k. er
svo með mig. Ég vona bara að
þeir sem ráða þessum málum
breyti þessu sem fyrst.
Skautasvell á KA-vellinum
Stefán Gunnlaugsson hringdi og
vildi koma eftirfarandi á fram-
færi:
Sl. þriðjudag var haldinn for-
eldrafundur í Lundarskóla á Ak-
ureyri. Á þessum fundi kom það
fram að KA hefði lagst gegn því
að skautasvell yrði á malarvelli
félagsins í vetur eins og undan-
farin ár,. og virtist það vera út-
breidd skoðun á fundinum sam-
kvæmt þeim heimildum sem ég
hef fengið.
Þetta er alrangt. Þarna hefur
verið skautasvell undanfarin ár
sem Garðræktin hefur séð um
fyrir bæinn og við höfum þegar
gefið okkar leyfi fyrir því að svo
verði einnig í vetur. Þess vegna
viljum við ekki sitja undir þeim
ásökunum að við höfum bannað
að svellið yrði á vellinum í vetur,
leyfið liggur fyrir jafnvel þótt það
kosti það að við getum ekki byrj-
að jafn snemma að æfa á vellin-
um í vor.