Dagur - 09.03.1984, Blaðsíða 10

10 - DAGUR - 9. mars 1984
Já, já, það sofa allir eigin-
menn í Hörgárdal heima,
að minnsta kosti allir góðir
eiginmenn, “ sagði Her-
mann Árnason í samtali
við Dag, en Hermann er
formaður leiknefndar
Ungmennafélags Skriðu-
hrepps, sem frumsýnir
gamanleikinn „Góðir eig-
inmenn sofa heima“ að
Melum í Hörgárdal í
kvöld.
Ég brá undir mig betri fætinum
á þriðjudagskvöldið og fylgdist
með æfingum á Melum. Leikar-
arnir voru í óða önn að sminka
sig og snurfusa þegar ég kom í lít-
ið en vinalegt samkomuhúsið á
Melum. Sumir voru orðnir úti-
teknir í andliti fyrir tilverknað
farðans og andrúmsloftið var eins
og í ekta áhugamannaleikhúsi.
- Hvar er dökki liturinn?
spurði einn.
- Ég er með’ann, sagði annar,
en þú færð hann ekki strax því ég
var að byrja að nota hann.
- Hvar er augnabrúnalitur-
inn?
- Hvar er nían?
- Hver er með dökka háralit-
inn?
- Svakalegt er að sjá þig
maður, þú ert orðinn eins og
Indíáni, sagði Sesselja Ingólfs-
dóttir, þegar henni var litið fram-
an í rautt og sællegt andlitið á
Þórði Sigurjónssyni.
- Vá, þið eruð að verða dálítið
svakalegir strákar, maður skellir
öruglega upp úr bara við að mæta
ykkur á sviðinu,“ sagði einhver
kvenleikarinn, að mig minnir
Hólmfríður Helgadóttir.
Svona gengu samræðurnar á
meðan leikararnir hjálpuðust að
við að gera sig klára fyrir æfing-
una og það var léttur andi sem
sveif yfir vötnunum. Og svo hófst
æfingin.
?]ö
rv'c-vU
tatst
truttvsy
tvdut
0 Léttur
gamanleikur
Á meðan leikararnir voru að hita
upp-spurði ég Hermann um leik-
inn.
„Þetta er farsi, sem byggist á
misskilningi á misskilning ofan,
eins og gengur og gerist í öllum
almennilegum gamanleikjum,"
svaraði Hermann og hann hefur
orðið áfram. „Leikurinn snýst
um margslunginn fjármálamann,
sem ýmist er kallaður Oeorg,
Goggi eða Dúlli, allt eftir því
hvaða kona á í hlut hverju sinni,
skulum við segja. Það er Sigurð-
ur Þórisson frá Auðbrekku sem
leikur þennan fjölbreytilega pers-
ónuleika, en Örn bróðir hans
leikur uppfinningamanninn Jack,
sem herjar á Gogga, en reynir
jafnframt að leysa hann úr þeim
ógöngum sem hann ratar í. Þriðji
bróðirinn frá Auðbrekku, Gunn-
ar Þórisson, leikur Stringer.
Hann er sá eini sem getur leitt
lýðinn í allan sannleikann, en
hann er holgóma greyið, þannig
að erfitt reynist að átta sig á hvað
hann er að segja. Þess vegna
halda allir að hann sé hinn mesti
hálfviti, sem ekkert mark sé tak-
andi á. Annars er best að segja
ekki of mikið um leikinn, en það
er mikið fjör í þessu og sjón er
sögu ríkari."
W Oft mikið hleg-
ið á æfingum
- En það eru fleiri leikendur?
„Já, já, mikil ósköp. Halla Sig-
urgeirsdóttir, eiginkona Sigurð-
ar, og Hólmfríður Helgadóttir,
eiginkona Arnar, leika báðar,
þannig að fjölskyldan í Auð-
brekku á stóran þátt í leiknum.
Auk þeirra leika Þórður Stein-
dórsson í Þríhyrningi, Sesselja
Ingólfsdóttir í Fornhaga, Þórður
Sigurjónsson á Möðruvöllum,
Ketill Freysson og Unnur Arn-
steinsdóttir í Stóra-Dunhaga. Þar
að auki komum við Stefán Lárus-
son inn á sviðið í hálfa mínútu,
en við segjum ekki aukatekið
orð. Fleiri hafa lagt hönd á
plóginn, t.d. við leikmyndina,
þar sem Haukur Steindórsson
hefur verið allt í öllu, og Sigrún
da\^v°’
Arnsteinsdóttir hefur verið okk-
ur innan handar við búninga,
förðun og sitthvað fleira. Fleiri
nöfn mætti nefna og þetta hefst
ekki nema með góðu samstarfi.“
- Þið leggið á ykkur mikla
vinnu til að koma upp sýningu
sem þessari; hvers vegna?
„Það er bara svo gaman að
standa í þessu. Félagsskapurinn
og allt brasið í kringum þetta ger-
ir starfið skemmtilegt. Það er
yfirleitt létt yfir mannskapnum
og oft er mikið hlegið á æfingum,
því alltaf er eitthvað spaugilegt
að koma upp á. Þar að auki eru
leiksýningar ein helsta tekjulind
Ungmennafélagsins og við höfum
reynt að halda okkur við þá
reglu, að setja upp leiksýningar
annað hvert ár.“
- Eru allir leikararnir Hörg-
dælingar?
„Nei, ekki beint, en allir eru
þeir tengdir dalnum á einhvern
hátt, þó ekki búi þeir allir þar
núna. Ég er t.d. frá Ytri-Bægisá,
en bý á Akureyri og þannig er
því varið með fleiri í leikhópn-
um. En leikstarfsemin treystir
tryggðabönd okkar við átthag-
ana,“ sagði Hermann Arnason.
0 Gaman að vera
með áhuga-
leikurum
Jóhann Ögmundsson, sá gamal-
kunni leikari, er leikstjóri á
Melum, og þetta er fjórða
leiksýning þeirra Hörgdælinga í
röð sem hann setur upp. Æfingin
er komin á fulla ferð og Jóhann
fylgist grannt með. Það er mikið
um að vera á sviðinu, því hjóna-
bandið hans Gogga er komið í
steik og konan vill skilnað. Það
er hræðileg uppákoma fyrir
Gogga. ræfilinn, því allar eignir
hans eru á nafni konunnar.
„Hann hefur aldrei komið á
svið áður þessi,“ hvíslar Jóhann
að mér og bendir á Sigurð í hlut-
verki Gogga, og er greinilega
stoltur yfir frammistöðu hans. Og
það kemur í ljós að 6 af 10 leikur-
um í sýningunni hafa ekki stigið
á svið áður, þótt það verði ekki
merkt af framkomu þeirra.
„Það er ef til vill rétt að vara
„gáfað“ fólk við þessari sýningu,
því mér skilst að það þyki orðið
heimskulegt að hlæja í leik-
húsi,“ sagði Jóhann í stuttu
spjalli, og hann hefur orðið
áfram.
„Ég skil hins vegar ekki slíkan
hugsunarhátt, því hláturinn leng-
ir lífið og mér finnst hann aldrei
heimskulegur. Ég hressist allur
Leikhópurinn á Melum, aftasta röð f.v.: Ketill Freysson, Hólmfríður Helgadóttir, Örn Þórisson, Sesselja Ingólfsdóttir, Sigurður Þórisson,
Þórður Steindórsson, Þórður Sigurjónsson, Gunnar Þórísson. Sitjandi í miðröð f.v.: Unnur Arnsteinsdóttir, Jóhann Ögmundsson, Halla
Sigurgeirsdóttir. í fremstu röð f.v.: Hermann Árnason, Sigrún Arnsteinsdóttir og Stefán Lárusson.