Dagur - 03.09.1984, Qupperneq 8

8 - DAGUR - 3. september 1984
„Ferðamannaþjónusta á
framtíð fyrir sér“
A bænum Geitaskarði í
Langadal búa hjónin Ágúst
Sigurðsson og Ásgerður Páls-
dóttir. Á Geitaskarði er ákaf-
lega stórt og reisulegt íbúðar-
hús og gæti maður helst
ímyndað sér að þar hafi búið
höfðingjar fyrrum. Blaðamenn
Dags komu þar við á dögunum.
Okkur hafði verið tjáð að þar
væri kanínubú, en þegar til
kom reyndist það ekki nema
20 kanínur. Hjónin á Geita-
skarði hafa hins vegar rekið
ferðamannaþjónustu sl. 3
sumur og við spjölluðum þá
bara um hana í staðinn. Ágúst
er fyrst spurður hvað þau hafi
búið lengi á Geitaskarði og
með hvernig bú hann sé.
„Við erum búin að búa hér í 9
ár. Ég er með um 200 rollur,
kálfa og hross og er að setja upp
kúabú núna. Svo er konan með
þessar 20 kanínur. Við erum með
hrossin svona til heimabrúks,
annars finnst mér þau best í
potti. “
- Hvenær byrjaði þessi ferða-
mannaþjónusta?
„Petta er þriðja sumarið sem
við erum með þessa ferðamanna-
þjónustu," það er Ásgerður sem
hefur orðið. „Petta hefur smá-
aukist. Þetta hafa mest verið út-
lendingar sem hafa notfært sér
þessa þjónustu, en íslendingar
virðast vera að taka við sér og
átta sig á því að það er boðið upp
á þetta. Það er margt fólk í
Reykjavík og á Akureyri sem á
enga ættingja eða vini í sveit.
Með því að notfæra sér þessa
þjónustu getur það komist í
snertingu við sveitina."
- Er það ekki bara rétt yfir
hásumarið sem eitthvað er að
gera í þessu?
„Jú, þetta er nú frekar stuttur
tími, byrjar seinnipartinn í júní
og er búið í ágúst. Én það er hægt
að lengja þetta, fólk getur komið
í maí og september. Þá er mikið
um að vera í sveitinni, sauðburð-
ur, göngur, réttir og fleira. Fólk
getur fengið að taka þátt í sveita-
störfunum ef það vill, farið á
hestbak líka.
Þetta þarfnast meiri umræðu
og við teljum þetta vera mjög
jákvætt. Þéttbýlisbúinn hefur lít-
- segja hjónin Ásgerður og Ágúst, sem búa á Geitaskarði og hafa
rekið ferðamannaþjónustu í 3 ár.
inn skilning á störfum bóndans.
Það er líka gaman fyrir sveita-
fólkið að kynnast viðhorfum
þéttbýlisfólksins. Bændur hafa
aðlagað framleiðslu sína kröfum
neytandans. Það er ekki langt
síðan þú fékkst bara lambakjöt í
heilum og hálfum skrokkum. Það
var munaður að fá nautakjöt.
Okkur finnst vera lítill skilningur
á búskapnum. Fólk heldur að
þetta sé baggi á þjóðfélaginu.
Við spyrjum bara, ef landbúnað-
ur verður lagður niður, ætlar fólk
þá að lifa á þjónustu og dag-
blöðum fyrir sunnan? Við erum
ansi hrædd um að einhver fram-
leiðsla verði að vera í landinu.
Við höfum mikla trú á þessari
ferðamannaþjónustu. Þetta er
góð landkynning. Við spjöllum
við útlendingana og sumir sem
hafa verið hér í einn sólarhring
segjast hafa lært meira um landið
hér, en á 3ja vikna ferðalagi um
landið."
- Kemur hingað fólk alls stað-
ar úr heiminum og eru engir
tungumálaerfiðleikar?
„Já, fólk kemur frá öllum
löndum, flestir þó frá Norður-
Evrópu. Við getum bjargað okk-
ur á dönsku, ensku og lítillega
þýsku og tjáskiptin hafa gengið
mjög vel.
Hingað hafa komið Ástralíu-
menn og Japanir. Japanirnir voru
blaðamenn að skrifa 18 greina
flokk um ísland og þeir kunnu
ekki orð í ensku. Þeir voru mest
hissa á að íslenskir bændur kynnu
að lesa og hvað þeir áttu mikið af
bókum.“
- Það er rekin Ferðaþjónusta
bænda og hún hefur gefið út
kynningarbækling. Getið þið sagt
okkur eitthvað af þvf?
„Ferðaþjónusta bænda var
stofnuð til að hafa eitthvert
skipulag á þessum málum.
Oddný Björgvinsdóttir er starfs-
maður Ferðaþjónustunnar og
hún hefur unnið ákaflega gott
starf. Hún hefur útvegað útlend-
ingum vinnu í sveit og það er þó
nokkuð vinsælt. Það var gefinn út
kynningarbæklingur í fyrra, þar
er kynnt hvað hver bær hefur upp
á að bjóða. Sumir eru bara með
svefnpokapláss, aðrir með hesta-
leigu o.s.frv. Hjá okkur eru
Ásgerður Pálsdóttir og Ágúst Sigurðsson.
margir möguleikar, hægt að fá
bara gistingu, það er hægt að fá
morgunverð eða fullt fæði með.
Það er algengast að fólk panti, en
sumir labba bara við. Sumir út-
lendingarnir eru með bæklinginn
og eru búnir að merkja við bæi
hringinn í kringum landið. Þeir
ætla þá ekkert að gista á hótel-
um, bara á sveitabæjum. Það eru
50 bæir sem bjóða upp á eitthvað
fyrir ferðamenn.
Ferðaþjónusta bænda gerir
vissar kröfur til þeirra bæja sem
eru í samtökunum. Málakunn-
átta þarf t.d. að vera til staðar.
Annars verður aðalfundur í sept-
ember þar sem þessi mál verða
rædd og stefna mótuð.
Það er alveg nauðsynlegt að
Séð heim að Geitaskarði.
Myndir: mþþ.
málakunnátta sé til staðar. Út-
lendingar vilja spjalla við fólkið.
Það eru furðulegar hugmyndir
sem sumir hafa gert sér um land-
ið og þjóðina. Sumir halda að við
séum ennþá með baðstofulíf.“
- Hafið þið aldrei verið með
gesti yfir veturinn?
„Það hefur verið lítið um það.
Það kom þó einn Þjóðverji hing-
að í desember í fyrra. Hann kom
frá Reykjavík, var eina nótt og
fór svo aftur suður. Hann kom
hingað til að sjá mikinn snjó, en
því miður var allt autt. Útlend-
ingar halda flestir að við stöndum
ekki upp úr sköflunum fyrr en
um mitt sumar. Þeir verða því
hissa þegar við segjum þeim að
hér sé fremur snjólétt.
Það á að fara að stofna ferða-
málasamtök í fjórðungnum, það
verður fundur alveg á næstunni.
Við höfum þá trú að þetta eigi
eftir að aukast á næstu árum. ís-
lendingar hafa ýmislegt að selja
sent aðrar þjóðir hafa ekki, t.d.
hreint vatn og hreint loft. Við
höfum getað útvegað veiðileyfi í
lax og silung og við getum vænt-
anlega haldið því áfram. Útlend-
ingar verða mjög hissa þegar við
segjum þeim að þeir geti drukkið
úr næstum hverjum læk og hverri
á sem þeir veiða í.
íslendingar verða að hafa gát
á þessum málum. Sumir útlend-
ingar koma á eigin bílum, vel
birgir af mat og kaupa kannski
bara bensín á bílinn. Sumir koma
meira að segja með bensín með
sér. Við vorum einu sinni með
hóp hérna í gistingu, þau keyptu
engan mat en fengu aðstöðu til að
elda sjálf og þau voru bókstaflega
með ailt sem þau þurftu, þau
hafa kannski keypt mjólk hér á
landi, en þau voru með óhemju
mikið af niðursuðumat. Það er
allt of mikið af svona ferða-
mönnum og þeir skilja lítið eftir
sig. Þessi mál hafa aðeins verið
rædd, en stjórnvöld hafa verið
hikandi í að gera eitthvað í mál-
unum.
Það þarf að efla tollgæsluna á
Seyðisfirði. Þar fer í gegn ósótt-
hreinsaður veiðibúnaður og það
getur haft afdrifaríkar afleiðing-
ar, þetta gæti leitt til þess að ár
hér á landi sýktust og það væri
hörmulegt slys. Það er ekki við
tollgæslumennina sjálfa að
sakast, þeir eru bara of fáir og
þeim er ætlað of mikið verk. Það
er víða pottur brotinn í ferða-
mannaiðnaði íslendinga.“
Þar sem okkur þótti húsið stórt
utan frá séð, heimtuðum við að
okkur yrði sýnt það að innan.
Það var vel tekið í það og við
fengum salíbunu um húsið. Okk-
ur taldist svo til að þar væri 21
herbergi í allt. „Við erum ntikið
með þessa ferðamannaþjónustu
til að nýta húsið. Við getum tekið
8 í gistingu, með góðu móti og
ætlum að taka fleiri herbergi und-
ir þetta.“ Ágúst upplýsti okkur
um að foreldrar hans hafi búið á
Geitaskarði og það var langafi
hans sem byggði það. Það kost-
aði 5.000 gullkrónur og allt efni
var flutt á hestum frá Sauðár-
króki. „Langafi var hér hrepp-
stjóri og Dannebrogsmaður.“
Þau hjónin hafa í huga að gera
baðstofu uppi í risinu, þau sýndu
okkur hvar það yrði og sýndist
okkur húsnæðið vera tilvalið
fyrir baðstofu. Eftir að hafa
skoðað allt húsið fengum við
hjónin til að stilla sér upp til
myndatöku í garðinum og kvödd-
um síðan með virktum. - HJS