Dagur - 13.02.1985, Side 7

13. febrúar 1985 - DAGUR - 7
sem leitin frá fram var byrjað á
því að grafa holur til þess að
geyma hundana í. Síðan var farið
að grafa grafir sem nota átti við
sjálfa leitina og einhver fór í gröf-
ina hverju sinni. Einn og einn
hundur var síðan tekinn í einu og
látinn leita.“
- Pað yrði of langt mál að fara
að útskýra það hér í hverju þjálf-
um hundanna er fóigin, en þar er
um geysimikið starf að ræða, og
er jafnvel talið að hlutur manns-
ins sé um 70% þegar allt er talið.
Þarna er um mikla samæfingu
manns og hunds að ræða, en
hundarnir finna menn í snjóflóði
á lyktinni.
Sem fyrr sagði voru tveir hund-
ar á námskeiðinu frá Akureyri og
eru þeir í eigu Smára Sigurðsson-
ar og Þórarins Ágústssonar. Þeir
sjá alveg um hundana, þjálfa þá
og annast á allan hátt. Við spurð-
um Smára hvort þetta væri ekki
mikið fyrirtæki.
„Jú það má segja það. Maður
þarf að hafa aðstöðu til að halda
hundinn og bíl til þess að geta
farið með hann í á milli staða.
Þeir éta 1,5-2 kg af kjöti á dag,
og það er mikil vinna að þjálfa
hundana.“
- Nú átt þú hund í b-flokki.
Segjum svo að það falli snjó-
skriða í Hlíðarfjalli og þar sé fólk
undir, er 100% öruggt að hund-
urinn myndi finna þetta fólk?
„Það á að vera nokkuð öruggt
og það á í sjálfu sér ekki að
skipta miklu máli hversu djúpt
fólkið er í snjónum. Lyktin af
því leitar upp og hundurinn finn-
ur hana og hundur í góðri þjálfun
á að ná góðum árangri.“ gk-.
Skólabygging
í Reykjahlíö
Vegna greinar Sigurðar Þórisson-
ar í Degi hinn 4. febrúar um
skóla í Reykjahlíð óska undirrit-
aðir eftir að koma á framfæri
eftirfarandi staðreyndum.
Allt frá 1977 hefur verið rætt
um það af fullri alvöru í skóla-
nefnd og sveitarstjórn Skútu-
staðahrepps að nauðsynlegt væri
að gera úrbætur í húsnæðismál-
um skólans í Reykjahlíð. Frá ár-
inu 1978 hefur á hverju hausti
verið sótt um fjárveitingu til
þessa verkefnis og frá árinu 1980
hefur Alþingi veitt undirbúnings-
fjárveitingu til verksins.
Árin 1978-1982 sat Sigurður
Þórisson í sveitarstjórn Skútu-
staðahrepps.
Hinn 15. október 1979 var
eftirfarandi bókun samþykkt í
sveitarstjórn: „Sveitarstjórn
Skútustaðahrepps er sammála
um að brýnt sé að fá á fjárlögum
næsta árs fjárveitingu til undir-
búnings að byggingu skólahúss
og verði henni varið til hönnunar
einnar hliðstæðu grunnskóla í
Reykjahlíðarþorpi, þannig að
um áfangaskiptingabyggingu
verði að ræða. Sveitarstjórn legg-
ur áherslu á að fyrsti áfangi geti
svo fljótt sem auðið er fullnægt
þörfum skólahalds með svipuðu
sniði og nú er og vill stefna að
því að geta tekið þann áfanga í
notkun haustið 1981.“
í maí 1981 er samþykkt að
ráða Svan Einarsson arkitekt til
hönnunar grunnskólans í
Reykjahlíð.
Haustið 1981 leggur sveitar-
stjórn áherslu á það við fjárveit-
inganefnd að fá framkvæmdafé
til skólabyggingar í Reykjahlíð.
3. september 1982 var sameig-
inlegur fundur með skólanefnd
ásamt fulltrúum kennara, sveitar-
stjórn, fræðslustjóra og arkitekt.
Þar lýstu m.a. skólastjóri,
fræðslustjóri og arkitekt hússins
þeirri skoðun sinni að út frá
kennslufræðilegu sjónarmiði væri
æskilegt að byggja kjarnabygg-
ingu sem 1. áfanga, en hún myndi
fullnægja þörfinni næstu ár mið-
að við eðlilega þróun.
Sigurður Helgason fulltrúi í
menntamálaráðuneytinu og
Hákon Torfason deildarstjóri
gerðu á vegum ráðuneytisins
greinargerð, dagsetta 2. nóvem-
ber 1983, um skólamál í hreppn-
um eftir að báðir höfðu komið í
sveitina og rætt við heimamenn
og kynnt sér núverandi húsnæðis-
mál skólanna. í þeirri greinar-
gerð stendur m.a.: „Árið 1971
var byggt einbýiishús til skóla-
halds í Reykjahlíð á vegum sveit-
arfélags og ríkis. Hefur þar síðan
verið kennt yngri börnum úr
Reykjahlíðarhverfi og nágrenni.
Þetta húsnæði hefur bætt úr brýn-
ustu þörf, en er engan veginn
nein framtíðarlausn vegna þess
að það er byggt sem íbúðarhús-
næði. Við þetta hús hefur nú ver-
ið tengd laus kennslustofa. Þá
framkvæmd hefur sveitarsjóður
kostað."
Síðar í greinargerðinni segir:
„Niðurstaða okkar er svohljóð-
andi:
1. Ljóst er að við núverandi aðr
stæður er ekki hægt að upp-
fylla þær kröfur sem löggjaf-
inn gerir um kennslu á skyldu-
námsstigi.
2. Lagt er til að ráðuneytið sam-
þykki það skipulag sem
heimamenn eru sammála um,
það er að áfram verði kennt á
tveimur stöðum í sveitinni, í
Skútustaðaskóla og í nýjum
skóla í Reykjahlíð. Skólarnir
verði undir einni. stjórn og
nemendum skipt milli þeirra
eftir aðstæðum hverju sinni.
3. Gerð hefur verið húsrýmis-
áætlun fyrir 60 nemenda skóla
í Reykjahlíð og fylgir hún
þessari frásögn. Sé hún borin
saman við tillöguteikningu
kemur í ljós að hlutfall ríkis-
sjóðs í þeirri byggingu yrði
39%. Hins vegar má benda á
að húsrýmisáætlun er nokkuð
rýmri en tillöguteikningin og
með endurskoðun á henni
mætti aðlaga hana betur að
húsrýmisáætluninni og þannig
auka prósentuhlutfall ríkis-
sjóðs.
4. Til að framkvæmdir geti hafist
sem fyrst er nauðsynlegt að fé
verði veitt á fjárlögum fyrir
árið 1984 til hins nýja skóla-
húss.“
Samkvæmt þessari niðurstöðu
hefur sveitarstjórn falið arkitekt-
inurn að endurvinna þessa teikn-
ingu þannig að nákvæmlega sé
fylgt þeim normareglum sem
menntamálaráðuneytið setur og
er sú vinna nú á lokastigi.
Rétt þykir að fram komi að nú
eru í Reykjahlíðarskóla 44 nem-
endur á aldrinum 6-10 ára. Þrátt
fyrir að sveitarstjórn léti byggja
lausa kennslustofu á eigin kostn-
að árið 1983 svarar það húsrými
sem nú er til staðar til 4,0 m: á
hvern nemanda en var árið 1982
10,2 m: á hvern nemanda að
meðaltali í grunnskólum
landsins.
Sveitarstjórn Skútustaðahrepps.
Skólanefnd.
Skólastjóri.
Kennarafulltrúar.
Hákon Björnsson forstjóri Kísiliðjunnar:
Til Starra í Garði
Þann 28. janúar sl. birti Dagur
viðtal við mig sem virðist hafa far-
ið fyrir brjóstið á Starra bónda í
Garði, eins og fram kom í grein
hans sem birtist í Degi þann 4.
febrúar sl.
í þessari grein sinni leggur
Starri fyrir mig nokkrar spurning-
ar. Ég hef ekki áhuga á að stunda
þrætubókarlist við Starra í
blöðum, en tel þó rétt að upplýsa
eftirfarandi atriði.
í samtali Dags við mig var
réttilega eftir mér haft að ég teldi
til vera fámennan hóp manna
sem „iða í skinninu eftir að koma
á ófriði". Er Dagur ræddi við mig
var ég nýbúinn að lesa svohljóð-
andi yfirlýsingu:
„í tilefni af því að nú standa
yfir viðræður milli iðnaðar-
ráðuneytis og Náttúruverndar-
ráðs um endurnýjun námaleyf-
is til handa Kísiliðjunni við
Mývatn, vilja undirrituð vara
þá aðila, sem þessum málum
ráða til lykta, alvarlega við því
að haga leyfisveitingunni á
þann veg að hún feli í sér
möguleika, hvað þá veiti beina
heimild til að Kísiliðjan hefji
kísilgúrnám í Syðri-Flóa, þ.e.
sunnan Teigasunds.
Lífríki Mývatns og Laxár er
talið einstætt í sinni röð, og
það á heimsvísu. Sérkenni þess
felast ekki síst í því hve vatnið
er grunnt og sólarljósið nær að
hafa mikil áhrif á lífríki
botnsins.
Sé Syðri-Flói dýpkaður væru
sérkenni þessa lífríkis þurrkuð
út.
Slíkt má aldrei ske. Ef koma
á til slíkra óhæfuverka munu af
því hljótast mikil átök og ófrið-
ur, sem fleiri munu blanda sér
í en aðeins þeir sem búa á Lax-
ár- og Mývatnssvæðinu. Við
sem skrifum nöfn okkar undir
þetta bréf, og áreiðanlega
fjöldi annarra, munum verja
Syðri-Flóa fyrir kísilgúrnámi,
hvað sem það kostar.“
Ég tel að þeir sem semja slíkan
texta og hvetja aðra til að sam-
þykkja hann hljóti að iða í skinn-
inu eftir ófriði. Starri ræður svo
hvort hann tekur þessi orð til sín.
Ennfremur vil ég upplýsa
Starra um það að ég hef vitneskju
um að nokkrir þeirra sem undir
framangreinda yfirlýsingu skrif-
uðu töldu sig vera að skrifa undir
ósk um að fram færu rannsóknir
á áhrifum kísilgúrnáms á lífríki
Mývatns, en eins og sjá má á
textanum er þar hvergi á rann-
sóknir minnst.
Hákon Björnsson.