Dagur - 07.08.1985, Page 4

Dagur - 07.08.1985, Page 4
4 - DAGUR - 7. ágúst 1985 ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI SlMI: 24222 ÁSKRIFT KR, 250 Á MÁNUÐI LAUSASÖLUVERÐ 30 KR. RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR: HERMANN SVEINBJÖRNSSON RITSTJÓRNARFULLTRÚI: GÍSLI SIGURGEIRSSON FRÉTTASTJÓRI: GYLFI KRISTJÁNSSON BLAÐAMENN: ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, GESTUR E. JÓNASSON, YNGVI KJARTANSSON, KRISTJÁN G. ARNGRÍMSSON, MARGRÉT Þ. ÞÓRSDÓTTIR, AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165 FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON PRENTUN: DAGSPRENT HF. Mergurinn málsins Mjög miklar umræður hafa blossað upp í kjöl- far hækkunar á innfluttu kjarnfóðurgjaldi, sem veldur hækkun á verði svína- og alifugla- kjöts. Þeim sem stunda þessar búgreinar og notast nær eingöngu við innflutt fóður finnst sem að sér sé vegið — verið sé að rétta hlut hinna hefðbundnu búgreina á þeirra kostnað. Að sumu leyti er þetta rétt, en varla ætti þó nokkrum að vefjast hugur um það að málið er flóknara en svo að verið sé að hygla einum á annars kostnað. Engum ætti að dyljast það, að þjóðhags- lega séð hlýtur að vera heppilegra að nýta innlent fóður við kjötframleiðslu heldur en innflutt. Hollur er heimafenginn baggi, segir máltækið og mætti að ósekju rifja það upp ögn oftar. Þjóð sem er háð milliríkjaverslun hlýtur ekki aðeins að reyna að flytja út sem verðmætastar afurðir, sem byggjast á nátt- úruauðæfum, verkþekkingu og hugviti fólksins, heldur hlýtur hún einnig að leggja á það jafnmikla áherslu að draga sem mest úr innflutningi sem ekki er beinlínis nauðsyn- legur. Allar þjóðir reyna að stjórna þessum málum og hafa áhrif á þau, með einum eða öðrum hætti, og beita til þess ýmsum hag- stjórnartækjum. En það er einnig meira í húfi þegar hinar hefðbundnu búgreinar eru annars vegar. Árið 1979 var gripið til aðgerða til að draga úr sauðfjárframleiðslunni vegna þess að viðun- andi markaði skorti. Síðan hafa sölumöguleik- ar á kindakjöti versnað, ef eitthvað er. Álitið er að fækka þurfi sauðfé um 35-45% frá því sem nú er og verður þá orðin um helmings fækkun frá 1978, þegar sauðfé var flest. Þessi fyrirsjáanlegi samdráttur í sauðfjár- búskapnum leiðir að fróðra manna mati til þess að á annað þúsund bændur muni leggja niður sauðfjárbúskap og verulegur hluti þeirra muni bregða búi alfarið án þess að aðr- ir taki við. Afleiðingar þessa verða gífurlegar, bæði fyrir það að byggð haldist í sveitum, þar sem fyrir eru miklar fjárfestingar, en einnig fyrir vinnslustöðvarnar og atvinnu fjölda fólks í þorpum og bæjum víðs vegar um landið. Kostnaður við að finna fólki ný viðfangsefni, húsnæði og þjónustu, verður gífurlegur, ef ekki verður brugðist við. Nú þegar er verið að vinna að hagkvæm- ustu lausn þessa stóra vandamáls og reyna að hafa áhrif á þróunina. Fé það sem fæst fyrir hækkað kjamfóðurgjald á að nota til annarrar atvinnuuppbyggingar, meðal annars til nýrra og arðvænlegra búgreina. Þetta er mergurinn málsins. minning: f Axel Bjöm Clausen 26. dag júlímánaðar var til hvíld- ar borinn Axel Clausen. Axel lést þann 18. júlí. Manni verður orð- fátt við slíka harmafregn og á erf- itt með að skilja að maður eigi ekki eftir að eiga fleiri góðar stundir með Axeli. Axel Clausen fæddist 4. ágúst 1938 og var sonur hjónanna Jónasar Stefánssonar er lést 1966 og Fannýjar Clausen sem lést 1983. Axel var næst- elstur fimm systkina sem komust til fullorðinsára, en hin heita Fríða, Stella, Bjarni og Vöggur. Axel var rafvirki að mennt og starfaði sem slíkur alla sína tíð og lengst af starfaði hann á Fjórð- ungssjúkrahúsinu á Akureyri. Ungur að árum gekk hann að eiga Maggý Þorsteinsdóttur og varð þeim fjögurra barna auðið, þau eru Jónas Clausen f: 1957, Hulda f: 1960, Freyja Dröfn f: 1964 og Telma f: 1966. Með mikilli atorku og dugnaði tókst 4. ágúst 1938 - Dáinn 18. júlí Axeli að koma upp húsnæði fyrir fjölskyldu sína sem staðsett var í Einholti hér á Akureyri. Tókst það með mikilli vinnu en á þess- um árum starfaði Axel einnig í hljómsveit. Axel var alla tíð mjög atorkusamur og vildi hann 1985 alltaf hafa nóg fyrir stafni. Eitt áhugamál hafði Axel sem tók öllu öðru fram það var laxveiðar. Á hverju sumri fór hann í nokkra veiðitúra og kom alltaf með ein- hverja veiði heim. Axel var mik- ill fluguhnýtingamaður og hnýtti hann allar sínar flugur sjálfur það er hann var mjög handlaginn maður. Ekki má gleyma að minn- ast á barnabörnin hans tvö þau Axel Rúnar Clausen Jónasson og Söndru B. Clausen Þráinsdóttur en á þeim hafði hann sérstakt dálæti. Ekki auðnaðist honum að sjá þriðja barnabarnið er fæddist daginn eftir andlát hans, dóttur sem fæddist þeim Jónasi Clausen og Báru Sigþórsdóttur. Ég ætla að ljúka þessari fátæklegu kveðju með því að biðja góðan guð að styrkja hans nánustu í þessari sorg og megi minningin um þenn- an góða dreng lifa. Þráinn Stefánsson. „Fömm ofl í ferðalög" - Komið við að Botni, þar sem Sólborg rekur sumarheimili Á ferð blaðamanna Dags um fjörðinn í vikunni, var rennt heim að bænum Botni þar sem rekin er sumardvöl fyrir vist- menn Sólborgar. Það fyrsta sem fyrir augu okkar bar, er við renndum í hlaðið var stór, rauðleitur spýtnahaugur. Skyldu bændur vera farnir að safna í áramótabrennu? For- sjálir menn. Við nánari eftir- grennslan kom í Ijós að þarna var Rauða húsið í frumpörtum sínum. Sorglegur endir hússins. En víkjum aftur að sumardvöl- inni. Við bönkum upp á og til dyra kemur annar umsjónarmað- ur hópsins, heitir hann Jón. Sum- ir voru komnir á fætur, aðrir voru að fara á fætur. Eftir nokkur heilabrot var ákveðið að við kíkt- um inn og spjölluðum við fólkið því ekki var hægt að koma seinna um daginn, þar sem hópurinn var á leið í Varmahlíð í Skagafirði. Við inn í eldhús og þar var setið að snæðingi. Við eldhúsborðið sátu Gunnhildur, Guðrún, Heiða Rósa og Dóra, en Skarphéðinn var inni í herbergi, eflaust ekkert verið um komu okkar gefið. Auk Jóns hefur Hjördís umsjón með hópnum. „Við komum hingað á mánu- daginn og verðum fram á föstu- dag,“ sagði Gunnhildur. „Við höfum verið að ferðast, fórum á Dalvík og Ólafsförð í gær, ég tók myndir af kirkjunni." Tekurðu mikið af myndum? „Já, ég er ansi klár að taka myndir og er búin að safna mörgurn." En á kvöldin, hvað gerið þið þá? „Við hlustum á segulband. Ríó tríóið er í uppáhaldi hjá mér, einnig Gylfi Ægisson. Ég á nýju kassettuna með Gylfa. Ég hef gaman af sjó- mannalögum.“ Þau Gunnhildur, Gunna, Heiða, Dóra og Skarphéðinn eru öll úr sambýlinu við Byggðaveg og vinna í Iðjulundi. Þau fá 3ja vikna sumarfrí og er þessi fimm daga dvöl þeirra að Botni hluti af því. En hvað ætla þau að gera meira í sumarfríinu? „Ég fer út á Hjalteyri 4. ágúst, til mömmu,“ sagði Dóra. Gunna er frá Húsa- vík og segist vera búin að fara þangað til sinna foreldra. Gunna sýnir okkur veggteppi sem hún er að rýja. „Ég geri mikið af handa- vinnu, mér finnst gaman að prjóna.“ En þau þurftu að taka sig til fyrir Skagafjarðarferðina og við töfðum því ekki lengur. Allir út á stétt og smellt af nokkrum myndum. Kvatt og brunað niður að Hrafnagili. - HJS

x

Dagur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.